Jobs 10
1 Min sjel er lei av mitt liv, jeg vil la min klage ha fritt løp, jeg vil tale i min sjels bitre smerte.
わたしは自分の命をいとう。わたしは自分の嘆きを包まず言いあらわし、わが魂の苦しみによって語ろう。
2 Jeg vil si til Gud: Fordøm mig ikke, la mig vite hvorfor du strider mot mig!
わたしは神に申そう、わたしを罪ある者とされないように。なぜわたしと争われるかを知らせてほしい。
3 Tykkes det dig godt at du undertrykker, at du forkaster det dine hender med omhu har dannet, og lar ditt lys skinne over ugudeliges råd?
あなたはしえたげをなし、み手のわざを捨て、悪人の計画を照すことを良しとされるのか。
4 Har du menneskeøine, eller ser du således som et menneske ser?
あなたの持っておられるのは肉の目か、あなたは人が見るように見られるのか。
5 Er dine dager som et menneskes dager, eller dine år som en manns dager? -
あなたの日は人の日のごとく、あなたの年は人の年のようであるのか。
6 siden du søker efter min misgjerning og leter efter min synd,
あなたはなにゆえわたしのとがを尋ね、わたしの罪を調べられるのか。
7 enda du vet at jeg ikke er ugudelig, og at det ingen er som redder av din hånd.
あなたはわたしの罪のないことを知っておられる。またあなたの手から救い出しうる者はない。
8 Dine hender har dannet mig og gjort mig, helt og i alle deler, og nu vil du ødelegge mig!
あなたの手はわたしをかたどり、わたしを作った。ところが今あなたはかえって、わたしを滅ぼされる。
9 Kom i hu at du har dannet mig som leret, og nu lar du mig atter vende tilbake til støvet!
どうぞ覚えてください、あなたは土くれをもってわたしを作られた事を。ところが、わたしをちりに返そうとされるのか。
10 Helte du mig ikke ut som melk og lot mig størkne som ost?
あなたはわたしを乳のように注ぎ、乾酪のように凝り固まらせたではないか。
11 Med hud og kjøtt klædde du mig, og med ben og sener gjennemvevde du mig.
あなたは肉と皮とをわたしに着せ、骨と筋とをもってわたしを編み、
12 Liv og miskunnhet har du gitt mig, og din varetekt har vernet om min ånd.
命といつくしみとをわたしに授け、わたしを顧みてわが霊を守られた。
13 Og dette gjemte du i ditt hjerte, jeg vet at dette hadde du i sinne:
しかしあなたはこれらの事をみ心に秘めおかれた。この事があなたの心のうちにあった事をわたしは知っている。
14 Syndet jeg, så vilde du vokte på mig og ikke frikjenne mig for min misgjerning;
わたしがもし罪を犯せば、あなたはわたしに目をつけて、わたしを罪から解き放されない。
15 var jeg skyldig, da ve mig, men var jeg uskyldig, skulde jeg dog ikke kunne løfte mitt hode, mett av skam og med min elendighet for øie;
わたしがもし悪ければわたしはわざわいだ。たといわたしが正しくても、わたしは頭を上げることができない。わたしは恥に満ち、悩みを見ているからだ。
16 og hevet det sig dog, så vilde du jage efter mig som en løve, og atter vise dig forunderlig mot mig;
もし頭をあげれば、あなたは、ししのようにわたしを追い、わたしにむかって再びくすしき力をあらわされる。
17 du vilde føre nye vidner mot mig og øke din harme mot mig, sende alltid nye hærflokker mot mig.
あなたは証人を入れ替えてわたしを攻め、わたしにむかってあなたの怒りを増し、新たに軍勢を出してわたしを攻められる。
18 Hvorfor lot du mig utgå av mors liv? Jeg skulde ha opgitt ånden, og intet øie skulde ha sett mig;
なにゆえあなたはわたしを胎から出されたか、わたしは息絶えて目に見られることなく、
19 jeg skulde ha vært som om jeg aldri hadde vært til; fra mors liv skulde jeg ha vært båret til graven.
胎から墓に運ばれて、初めからなかった者のようであったなら、よかったのに。
20 Er ikke mine dager få? - Han holde op! Han la mig være, så jeg kan bli litt glad,
わたしの命の日はいくばくもないではないか。どうぞ、しばしわたしを離れて、少しく慰めを得させられるように。
21 før jeg går bort for ikke å vende tilbake, bort til mørkets og dødsskyggens land,
わたしが行って、帰ることのないその前に、これを得させられるように。わたしは暗き地、暗黒の地へ行く。
22 et land så mørkt som den sorteste natt, hvor dødsskygge og forvirring råder, og hvor lyset er som den sorteste natt!
これは暗き地で、やみにひとしく、暗黒で秩序なく、光もやみのようだ」。
