< Jeremias 13 >
1 Så sa Herren til mig: Gå og kjøp dig et lerretsbelte og legg det om dine lender, men la det ikke komme i vann!
Misulti si Yahweh kanako niini, “Lakaw ug pagpalit ug lino nga bahag ug isul-ob kini libot sa imong hawak, apan ayaw una kini ibutang sa tubig.”
2 Og jeg kjøpte beltet efter Herrens ord og la det om mine lender.
Busa mipalit ako ug bahag sumala sa pahimangno ni Yahweh, ug gisul-ob ko kini libot sa akong hawak.
3 Og Herrens ord kom til mig annen gang, og det lød så:
Unya miabot kanako ang pulong ni Yahweh sa ikaduhang higayon, nga nag-ingon,
4 Ta det belte du kjøpte, det som er om dine lender, og stå op, gå til Eufrat og skjul det der i en bergkløft!
“Kuhaa ang bahag nga imong gipalit nga anaa libot sa imong hawak, lakaw ug panaw ngadto sa Eufrates. Tagoi kini didto sa lungag sa bato.”
5 Og jeg gikk og skjulte det ved Eufrat, som Herren hadde befalt mig.
Busa miadto ako ug gitagoan kini didto sa Eufrates sumala sa gisugo ni Yahweh kanako.
6 Og lang tid efter sa Herren til mig: Stå op, gå til Eufrat og hent derfra det belte som jeg bød dig å skjule der.
Human sa daghang mga adlaw, miingon si Yahweh kanako, “Barog ug balik ngadto sa Eufrates. Kuhaa gikan didto ang bahag nga akong gipatagoan kanimo.”
7 Og jeg gikk til Eufrat og gravde og tok beltet fra det sted hvor jeg hadde skjult det; og se, beltet var ødelagt, det dudde ikke til noget.
Busa mibalik ako sa Eufrates ug gikalot ang bahag nga akong gitagoan. Apan tan-awa! Nadaot na ang bahag; dili na kini mapuslan.
8 Da kom Herrens ord til mig:
Unya miabot kanako ang pulong ni Yahweh, nga nag-ingon,
9 Så sier Herren: Således vil jeg gjøre ende på Judas og Jerusalems store overmot.
“Miingon si Yahweh niini: Sa samang paagi gub-on ko ang hilabihan nga pagkagarboso sa Juda ug sa Jerusalem.
10 Dette onde folk, som ikke vil høre på mine ord, som følger sitt hårde hjerte og går efter andre guder for å dyrke og tilbede dem, det skal bli lik dette belte som ikke duer til noget!
Kining daotan nga katawhan nga nagdumili sa pagpaminaw sa akong pulong, nga naglakaw sa kagahi sa ilang kasingkasing, nga miadto sa laing mga dios sa pagsimba ug sa pagyukbo kanila—mahisama sila niining bahag nga dili na mapuslan.
11 For likesom beltet fester sig til en manns lender, således festet jeg hele Israels hus og hele Judas hus til mig, sier Herren, forat det skulde være mitt folk og være mig til navnkundighet og til pris og til pryd; men de hørte ikke.
Tungod kay ingon nga ang bahag motapot sa dapidapi sa usa ka tawo, gihimo ko usab ang tanang panimalay sa Israel ug ang tanang panimalay sa Juda nga motapot kanako—mao kini ang gisulti ni Yahweh—nga mahimong akong katawhan, sa pagdala kanako ug kabantog, pagdayeg, ug dungog. Apan dili sila maminaw kanako.
12 Og du skal si til dem dette ord: Så sier Herren, Israels Gud: Hver vinkrukke blir fylt med vin. Og de skal si til dig: Vet vi da ikke at hver vinkrukke blir fylt med vin?
Busa angay nimo kining isulti nga pulong ngadto kanila, 'si Yahweh, ang Dios sa Israel, nag-ingon niini: Ang matag sudlanan mapuno ug bino.' Moingon sila kanimo, 'Wala ba gayod kita mahibalo nga ang matag sudlanan mapuno ug bino?'
13 Og da skal du si til dem: Så sier Herren: Se, jeg fyller alle dette lands innbyggere og kongene som sitter på Davids trone, og prestene og profetene og alle Jerusalems innbyggere, så de blir drukne.
Busa sultihi sila, 'Miingon si Yahweh niini: Tan-awa, pun-on ko na sa pagkahubog ang matag lumolupyo niining yutaa, ang mga hari nga naglingkod sa trono ni David, ang mga pari, ang mga propeta, ug ang tanang lumulopyo sa Jerusalem.
14 Og jeg vil knuse dem, den ene mot den andre, både fedrene og barna alle sammen, sier Herren; jeg vil ikke skåne og ikke spare og ikke forbarme mig, så jeg lar være å ødelegge dem.
Unya dugmokon ko ang matag lalaki batok sa uban, ang mga amahan ug ang mga anak—mao kini ang gisulti ni Yahweh—Dili ko sila kaluy-an, ug dili ko sila paikyason gikan sa katalagman.”'
15 Hør og gi akt, vær ikke overmodige! For Herren taler.
Paminaw ug hatagig pagtagad. Ayaw pagpagarbo, tungod kay si Yahweh nag-ingon.
16 Gi Herren eders Gud ære, før han lar det bli mørkt, og før eders føtter støter sig på de mørke fjell! I venter på lys, og han gjør det til dødsskygge, lar det bli til belgmørke!
Pasidunggi si Yahweh nga inyong Dios sa dili pa niya dad-on ang kangitngit, ug sa dili pa niya itugot nga mapandol ang inyong mga tiil diha sa mga kabukiran sa pagkakilomkilom. Tungod kay nangandoy kamo ug kahayag, apan himoon niyang hilabihan kangitngit ang dapit, ngadto sa mangitngit nga panganod.
17 Men vil I ikke høre på dette, da skal min sjel gråte i lønndom over slikt overmot, og mitt øie skal gråte så tårene triller, fordi Herrens hjord blir bortført i fangenskap.
Busa kung dili kamo maminaw, mohilak ako nga mag-inusara tungod sa inyong pagkagarboso. Mohilak gayod ako ug modagayday ang mga luha, tungod kay gibihag ang panon sa mga karnero ni Yahweh.
18 Si til kongen og til kongens mor: Sett eder ned i det lave! For eders prektige krone er falt av eders hode.
Isulti kini ngadto sa hari ug sa inahan nga rayna, 'Ipaubos ang inyong mga kaugalingon ug lingkod, tungod kay ang mga korona nga anaa sa inyong ulo, ang inyong garbo ug himaya, nawala na.'
19 Sydlandets byer er lukket, og det er ingen som lukker op; hele Juda er bortført, det er bortført, til siste mann.
Pagasirad-an ang mga siyudad sa Negev, ug walay usa nga moabri kanila. Pagabihagon ang Juda, ang tanan nga iya ngadto sa pagkabihag.
20 Løft eders øine og se dem som kommer fra Norden! Hvor er nu den hjord som var gitt dig, dine herlige får?
Iyahat ang inyong mga mata ug tan-awa ang usa nga nagpadulong gikan sa amihanan. Asa man ang panon sa mga karnero nga iyang gihatag kaninyo, ang panon sa mga karnero nga maanindot alang kaninyo?
21 Hvad vil du si når han setter fortrolige venner til høvdinger over dig, dem som du selv har oplært til det? Skulde ikke veer gripe dig, som en fødende kvinne?
Unsa man ang inyong isulti sa dihang ipahimutang sa Dios labaw kaninyo kadtong mga tawo nga gituohan ninyo nga inyong mga higala? Dili ba kini ang mga sinugdanan sa pag-antos sa mga kasakit nga modakop kaninyo sama sa babaye nga nanganak?
22 Og når du sier i ditt hjerte: Hvorfor har dette hendt mig? så vit: For dine mange misgjerningers skyld er kanten på din kjole løftet op, dine hæler blottet med vold.
Unya tingali makaingon kamo diha sa inyong kasingkasing, 'Nganong nagakahitabo man kining mga butanga kanako?' Tungod kini sa daghan ninyong kasaypanan nga walisan kamo sa inyong palda ug panamastamasan.
23 Kan en morian omskifte sin hud, eller en leopard sine flekker? - Da kan også I gjøre godt, I som er vant til å gjøre ondt.
Mamahimo ba nga usbon sa katawhan sa Cush ang kolor sa ilang panit, o mausab sa leopardo ang iyang puntikpuntik? Kung mao kana, kamo usab sa inyong kaugalingon, bisan naanad na sa pagkadaotan, mamahimong makabuhat ug maayo.
24 Så vil jeg da adsprede dem likesom strå som farer avsted for ørkenens vind.
Busa ipakatag ko sila sama sa tahop nga mawala diha sa hangin sa disyerto.
25 Dette er din lodd, din tilmålte del fra mig, sier Herren, fordi du har glemt mig og satt din lit til løgn.
Mao kini ang akong gihatag kaninyo, ang bahin nga akong gigahin alang kaninyo—mao kini ang gisulti ni Yahweh—tungod kay gikalimtan ninyo ako ug misalig kamo sa pagpangilad.
26 Så vil da også jeg løfte kanten på din kjole op over ditt ansikt, så din skam blir sett.
Busa ako usab mismo ang mogisi sa inyong mga palda, ug makita ang inyong mga tinagoang bahin.
27 Ditt horelevnet og din vrinsken, din skammelige utukt på haugene ute på marken, ja dine vederstyggeligheter har jeg sett. Ve dig, Jerusalem! Hvor lenge vil det ikke ennu vare før du blir ren!
Nakita ko ang inyong pagpanapaw ug ang pagbahihi, ang pagkadaotan sa inyong pagbaligya ug dungog diha sa mga kabungtoran ug sa mga kaumahan, ug nakita ko kining dulumtanang mga butang! Alaot ka, Jerusalem! Hangtod kanus-a ka mamahimong limpyo pag-usab?”