< Esaias 43 >

1 Og nu, så sier Herren, som skapte dig, Jakob, og som dannet dig, Israel: Frykt ikke! Jeg har gjenløst dig, kalt dig ved navn, du er min.
Apan karon mao kini ang giingon ni Yahweh, siya nga nagbuhat kanimo, Jacob, ug siya nga naghulma kanimo, Israel: “Ayaw kahadlok, tungod kay gilukat ko na ikaw; gitawag ko ikaw pinaagi sa imong ngalan, gipanag-iya ko na ikaw.
2 Når du går gjennem vann, så er jeg med dig, og gjennem elver, så skal de ikke overskylle dig; når du går gjennem ild, skal du ikke svies, og luen skal ikke brenne dig;
Sa dihang moagi ka sa tubig, magauban ako kanimo; ug bisan molatas ka sa kasapaan, dili kini makalumos kanimo. Sa dihang molakaw ka sa kalayo dili ka masunog, ug ang kalayo dili makalaglag kanimo.
3 for jeg er Herren din Gud, Israels Hellige, din frelser; jeg gir Egypten til løsepenger for dig, Etiopia og Seba gir jeg i ditt sted.
Tungod kay ako si Yahweh ang imong Dios, ang Labing Balaan sa Israel, ang imong Manluluwas. Ihatag ko ang Ehipto ingon nga lukat kanimo, ug ang Etopia ug Seba maoy baylo kanimo.
4 Fordi du er dyrebar i mine øine, fordi du er aktet høit og jeg elsker dig, så gir jeg mennesker i ditt sted og folkeslag i stedet for ditt liv.
Tungod kay bililhon ka ug pinasahi sa akong panan-aw, gihigugma ko ikaw; busa ihatag ko ang katawhan ingon nga baylo alang kanimo, ug ang ubang katawhan ingon nga baylo sa imong kinabuhi.
5 Frykt ikke! Jeg er med dig. Fra Østen vil jeg la din ætt komme, og fra Vesten vil jeg samle dig.
Ayaw kahadlok, kay magauban ako kanimo; dad-on ko ang imong mga anak gikan sa sidlakan, ug tapukon ko ang imong gingsakpan gikan sa kasadpan.
6 Jeg vil si til Norden: Gi dem hit, og til Syden: Hold dem ikke tilbake, la mine sønner komme fra det fjerne og mine døtre fra jordens ende,
Ingnon ko ang amihan, 'Himoa silang gawasnon;' ug ang anaa sa habagatan, 'Ayaw pagdala ug bisan unsa;' dad-a ang akong mga anak nga lalaki gikan sa layo, ug ang akong mga anak nga babaye gikan sa hilit nga mga dapit sa kalibotan,
7 hver den som nevnes med mitt navn, og som jeg har skapt til min ære, som jeg har dannet og gjort.
ang tanan nga akong gitawag pinaagi sa akong ngalan, nga akong gibuhat alang sa akong himaya, oo, akong mga hinimo.
8 For frem et blindt folk som dog har øine, og døve som dog har ører!
Dad-a ang mga tawong buta, bisan tuod ug makakita sila, ug ang bungol bisan tuod ug makadungog sila.
9 La alle hedningefolk samle sig, alle folkeferd komme sammen! Hvem blandt dem er det som kunngjør slikt? La dem si oss hvad de tidligere har spådd! La dem stille sine vidner, så de kan få rett, la dem høre og si: Det er sannhet!
Magtigom ang mga kanasoran, ug magtapok usab ang katawhan. Kinsa man kanila ang nakapahayag niini ug nagsulti sa bag-o palang nahitabo nga mga butang? Padad-a silag saksi aron makapamatuod nga sila husto, papaminawa sila ug paingna, “Tinuod kini.'
10 I er mine vidner, sier Herren, og min tjener, som jeg har utvalgt, forat I skal kjenne og tro mig og forstå at jeg er Gud; før mig er ingen gud blitt til, og efter mig skal det ingen komme.
Kamo ang akong mga saksi,” nag-ingon si Yahweh, “ug ang akong sulugoon nga akong gipili, aron nga masayod kamo ug motuo kanako, ug makasabot nga ako mao siya. Walay laing dios gawas kanako, ug wala nay mosunod kanako.
11 Jeg, jeg er Herren, og foruten mig er det ingen frelser.
Ako, ako si Yahweh, ug wala nay laing manluluwas gawas kanako.
12 Jeg har forkynt det og frelst, jeg har kunngjort det, og der var ingen fremmed gud blandt eder. I er mine vidner, sier Herren, og jeg er Gud.
Ako nagpahayag, nagluwas, ug misugilon, ug wala nay laing dios taliwala kaninyo. Kamo ang akong mga saksi,” nag-ingon si Yahweh, Ako ang Dios.
13 Endog fra dag blev til, er jeg det, og det er ingen som redder av min hånd; jeg gjør en gjerning, og hvem gjør den ugjort?
Gikan karong adlawa Ako mao siya, ug wala nay makaluwas kang bisan kinsa gikan sa akong kamot. Mamuhat ako ug kinsay makapugong niini?”
14 Så sier Herren, eders gjenløser, Israels Hellige: For eders skyld sender jeg bud til Babel og lar dem alle sammen flykte nedover elven, jeg lar kaldeerne flykte på de skib som var deres lyst.
Mao kini ang gipamulong ni Yahweh, ang imong Manlulukat, ang Labing Balaan sa Israel: “Tungod ug alang kanimo ipasulong ko ang Babilonia ug ihatod silang tanan nga mapukan ingon nga mga binihag, ilisan ko ang kalipay nga gibati sa mga taga-Babilonia ngadto sa mga pag-awit sa pagbangotan.
15 Jeg er Herren, eders Hellige, Israels skaper, eders konge.
Ako si Yahweh, ang inyong Labing Balaan, ang Nagbuhat sa Israel, ang inyong Hari.”
16 Så sier Herren, som gjorde vei i havet og sti i mektige vann,
Mao kini ang giingon ni Yahweh (nga nag-abri sa dalan sa dagat ug agianan sa halapad nga katubigan,
17 som lot vogner og hester, hær og krigsmakt dra ut - alle sammen ligger de der, de står ikke op, de er slukket, som en tande sluknet de -:
nga maoy naggiya sa karwahe ug kabayo, sa mga kasundalohan ug sa labawng makagagahom. Nangatumba silang tanan; ug dili na gayod makabarog pag-usab; napalong sila, gipalong sila sama sa pabilo nga nagsiga.)
18 Kom ikke i hu de forrige ting, akt ikke på fortiden!
“Ayaw na hunahunaa ang mga butang nga nangagi, ni hinumdoman ang mga butang nga nilabay na.
19 Se, jeg gjør noget nytt, nu skal det spire frem; skal I ikke opleve det? Ja, jeg vil gjøre vei i ørkenen, strømmer i ødemarken.
Tan-awa, magahimo ako ug bag-ong mga butang; ug karon nagapanghitabo na kini; wala ba ninyo kini nabantayan? Butangan ko ug mga sapa ang disyerto ug patubigan ko ang mga kamingawan.
20 Markens ville dyr, sjakaler og strutser, skal ære mig fordi jeg gir vann i ørkenen, strømmer i ødemarken, så mitt folk, mine utvalgte, kan drikke.
Ang mga ihalas nga mga mananap sa kaumahan moyukbo kanako, apil ang mga ihalas nga iro ug ang mga ostrits, tungod kay gipatubigan ko man ang kamingawan, ug gipasubaan ang mga disyerto, aron mainom sa akong piniling katawhan,
21 Det folk jeg har dannet mig, skal forkynne min pris.
kining katawhan nga akong gihulma sama sa akong kaugalingon, aron nga modayeg sila kanako.
22 Men mig har du ikke påkalt; Jakob, så du gjorde dig møie for mig, Israel!
Apan wala ka misangpit kanako, Jacob; gikapuyan kamo kanako, Israel.
23 Du har ikke gitt mig dine brennoffers får og ikke æret mig med dine slaktoffer; jeg har ikke trettet dig med matoffer og ikke voldt dig møie med virak.
Wala kamo midala kanako sa inyong mga karnero ingon nga halad sinunog, o nagpasidungog kanako pinaagi sa inyong mga halad. Wala ko kamo gipabug-atan sa mga trigo nga ihalad, ni sa pagpadala kaninyo ug halad incenso.
24 Du har ikke kjøpt mig Kalmus for sølv og ikke mettet mig med dine slaktoffers fedme; du har bare trettet mig med dine synder, voldt mig møie med dine misgjerninger.
Wala kamo magdala kanako ug humot nga tubo uban sa salapi, ni mibubo nganhi kanako sa tambok ninyo nga halad; apan gipabug-atan ninyo ako sa inyong mga sala, gipakapuy ninyo ako sa daotan ninyong mga buhat.
25 Jeg, jeg er den som utsletter dine misgjerninger for min skyld, og dine synder kommer jeg ikke i hu.
Ako, Oo, ako, ang nagpapas sa inyong mga kasal-anan alang sa akong kagahom; ug dili ko na hinumdumi ang inyong mga sala.
26 Minn mig, la oss gå i rette med hverandre! Fortell du, så du kan få rett!
Pahinumdomi ako unsay nahitabo. Maghusay kita; ipasaka ang imong sumbong, aron nga mapamatuod nga ikaw walay sala.
27 Din første far syndet, og dine talsmenn falt fra mig;
Ang inyong katigulangan, ug ang inyong mga pangulo misupak batok kanako.
28 så vanhelliget jeg de hellige høvdinger og overgav Jakob til bann og Israel til spott.
Busa dili ko putlion ang balaang mga pangulo; gitugyan ko si Jacob sa hingpit nga pagkaguba, ug ang Israel sa labihang kaulawan.”

< Esaias 43 >