Esaias 41

1 Ti og hør på mig, I øer! Og folkene, la dem iføre sig ny kraft, la dem komme hit og så tale! La oss sammen trede frem for retten!

God El fahk, “Misla ac porongeyu, kowos acn loessula! Akola in fahkak mwe lohngyuk lowos ke pacl in nununku; Ac fah oasr pacl lowos in kaskas. Lela kut in tukeni ac konauk lah su kac pwaye se.

2 Hvem vakte fra Østen ham som seieren møter hvor han setter sin fot? Han gir folkeslag i hans vold og lar ham herske over konger, gjør deres sverd til støv, deres bue til strå som føres bort av vinden.

“Su tuh use mwet leum se inge liki acn kutulap, Ac oru elan kutangla yen nukewa el fahsr we? Su sang nu sel kutangla fin tokosra uh ac mutunfacl uh? Cutlass natul pakelosi oana in kutkut pa elos. Mwe pisr natul ukwaloselik oana sruen mah in pacl eng uh tuhme.

3 Han forfølger dem, drar frem i sikkerhet på en sti hvor han før ikke kom med sine føtter.

El ukwalos ac fahsrna nu meet tia sensen — Arulana mui, oru oana elan tiana pusral infohk uh!

4 Hvem utrettet og gjorde dette? - Han som kalte slektene frem fra begynnelsen; jeg, Herren, er den første, og hos de siste er jeg også.

Su oru ma inge in sikyak uh? Su wotela ma in sikyak ke fwil nu ke fwil? Nga, LEUM GOD, nuna oasr oe ke mutawauk me, Ac nga, LEUM GOD, fah oasr pac ke saflaiya.

5 Øene ser det og frykter, jordens ender bever; de rykker frem og kommer.

“Mwet yen loessula elos liye tari ma nga orala; Elos tuninfongla ac rarrar ke sangeng. Ouinge elos nukewa tukeni tuku.

6 Den ene hjelper den andre, og til sin bror sier han: Vær frimodig!

Mwet pisrla in orekma elos akasrui ac akkeye sie sin sie.

7 Treskjæreren setter mot i gullsmeden, den som glatter med hammeren, i den som hamrer på ambolten, og han sier om loddingen: Den er god, og han fester billedet med spiker, forat det skal stå støtt.

Mwet kamtu el fahk nu sin mwet orekma ke gold, ‘Wona orekma lom an!’ Mwet se su akfwelye ma sruloala se El akkeye el su folsani nu sie. Elos fahk, ‘Wona fulusyen osra ingan!’ — Na elos patkeni ma sruloala sac nu yen se.

8 Og du Israel, min tjener, Jakob, som jeg utvalgte, ætling av min venn Abraham!

“Tusruktu kowos, mwet Israel, su mwet kulansap luk, Fwilin tulik natul Abraham, mwet kawuk luk, Kowos pa nga sulela uh.

9 Du som jeg tok ved hånden og hentet fra jordens ender og kalte fra dens ytterste kanter, og til hvem jeg sa: Du er min tjener, jeg har utvalgt dig og ikke forkastet dig!

Nga uskowosme liki acn loeslana faclu; Nga pangonkowosme liki eng akosr lun faclu, Ac fahk nu suwos, ‘Kowos mwet kulansap luk.’ Nga tiana siskowosla, a nga sulekowosla.

10 Frykt ikke, for jeg er med dig! Se dig ikke engstelig om, for jeg er din Gud! Jeg styrker dig og hjelper dig og holder dig oppe med min rettferds høire hånd.

Nimet sangeng — nga wi kowos! Nga God lowos — nimet lela kutena ma in aksangengye kowos. Nga fah kasrekowos ac oru kowos in ku; Nga fah loangekowos ac moli kowos.

11 Se, de skal bli til spott og skam alle de som harmes på dig; de skal bli til intet og gå til grunne de menn som tretter med dig;

“Elos su kasrkusrak suwos ac fah Kutangyukla ac mwekinla. Elos su mweun lain kowos fah misa,

12 du skal søke dem og ikke finne dem, de menn som kives med dig; de skal bli til intet og til ingenting de menn som fører krig mot dig.

Ac elos fah wanginla liki faclu.

13 For jeg er Herren din Gud, som holder dig fast ved din høire hånd, som sier til dig: Frykt ikke! Jeg hjelper dig.

Nga LEUM GOD lowos; Nga akkeye kowos ac fahk nu suwos, ‘Nik kowos sangeng; nga fah kasrekowos.’”

14 Frykt ikke, Jakob, du usle makk, du Israels lille flokk! Jeg hjelper dig, sier Herren, og din gjenløser er Israels Hellige.

LEUM GOD El fahk, “Israel, kom finne srik ac munas, Nik kom sangeng; nga fah kasrekom. Nga, God mutal lun Israel, nga pa ac molikomla.

15 Se, jeg gjør dig til en skarp, ny treskevogn med mange tagger; du skal treske fjell og knuse dem, og hauger skal du gjøre til agner.

Nga fah oru kom in oana sie ipinsak in kulkul wheat Ma oasr wihs sasu ac kosroh kac. Kom fah koe eol uh ac kunausla; Inging uh ac fah mokutkuti.

16 Du skal kaste dem med skovl, og vind skal føre dem bort, og storm skal sprede dem; men du skal fryde dig i Herren, rose dig av Israels Hellige.

Kom fah sisak kutkut uh nu yen engyeng uh Ac eng uh ac okla, Na paka ac fah sisalik. Na kom fah engan mweyen nga God lom; Kom fah kaksakinyu, God mutal lun Israel.

17 De elendige og fattige søker efter vann, men det er ikke noget; deres tunge brenner av tørst. Jeg, Herren, jeg vil svare dem; jeg, Israels Gud, jeg vil ikke forlate dem.

“Ke pacl mwet luk oasr enenu lalos ke kof Ac kapinsrulyalos paola ke malu, Na nga, LEUM GOD, fah topuk pre lalos. Nga, God lun Israel, fah tiana som lukelos.

18 Jeg vil la elver velle frem på bare hauger og kilder midt i daler; jeg vil gjøre en ørken til en sjø og et tørt land til vannrike kilder;

Nga fah oru infacl uh in soror inmasrlon inging turangang, Ac unon in kof in kahkkak infahlfal uh. Nga fah ekulla yen mwesis nu ke lulu in kof Ac acn pulamlam nu ke unon in kof.

19 Jeg vil la sedrer, akasier, myrter og oljetrær vokse frem i ørkenen; jeg vil la cypress, lønn og buksbom sammen gro på den øde mark,

Nga fah oru sak cedar in kapak yen mwesis Wi pac sak acacia, myrtle, ac olive. Insak lulap ac fah kapak in acn turangang, Ac sak pine, juniper, ac cypress puspis ac fah kap we.

20 forat de alle sammen skal se og kjenne og legge sig på hjerte og forstå at Herrens hånd har gjort dette, og Israels Hellige skapt det.

Mwet uh ac fah liye ma inge ac etu lah Nga, LEUM GOD, pa oru. Elos ac kalem kac lah God mutal lun Israel pa oru ma inge nukewa.”

21 Kom hit med eders sak, sier Herren; kom frem med eders bevisgrunner, sier Jakobs konge.

Pa inge ma LEUM GOD, tokosra lun Israel, El fahk: “Kowos god lun mutunfacl uh, fahsru fahkak mwe tukak lowos, Ac use mwe akpwaye nukewa ma oasr yuruwos!

22 La dem komme frem med dem og kunngjøre for oss hvad som skal hende! Kunngjør hvad det er I tidligere har spådd, så vi kan akte på det og lære dets utfall å kjenne! Eller la oss høre de tilkommende ting!

Fahsru ac palye lah mea ac sikyak Kut in mau etu ke ac sikyak uh. Fahkak ye mutun mwet nununku ma sikyak in pacl somla Na fahk nu sesr lah mea kalmac.

23 Kunngjør hvad som skal komme herefter, så vi kan vite at I er guder! Ja, gjør noget godt eller noget ondt, så vi med forundring kan se det alle sammen!

Fahk nu sesr ma ac sikyak in pacl fahsru, Na kut fah etu lah pwaye kowos god! Oru kutu ma wo an, ku use kutu mwe lokoalok an Ma kut ac lut ku sangengla kac!

24 Se, I er intet, og eders gjerning ingenting; en vederstyggelighet er den som velger eder.

Kowos arulana wangin sripa, ac wangin ma kowos ku in oru! Mwet nukewa su alu nu suwos elos mwe srungayuk!

25 Jeg vakte ham fra Norden, og han kom, fra solens opgang han som skal påkalle mitt navn; han skal trampe på fyrster som de var ler, lik en pottemaker som elter dynd.

“Nga sulela mukul se su muta in acn kutulap! Nga fah usalu elan mweun epang me. El ac futungya mwet leum uh oana fohk furarrar uh, In oana ke sie mwet orek ahlu fohk el futung fohk kle.

26 Hvem har kunngjort dette fra begynnelsen, så vi kunde vite det, og fra fordums tid, så vi kunde si: Han har rett? Ingen har kunngjort noget, ingen har forkynt noget, og ingen har hørt eder si noget.

Su suwos palyeak lah ma inge ac sikyak, Tuh kut fah ku in fahk lah pwaye sum? Tiana sie suwos fahkla sie kas kac — Wangin mwet lohng kowos fahkla kutena ma!

27 Jeg er den første som sier til Sion: Se, se, der er de, og som sender Jerusalem et gledesbud.

Nga, LEUM GOD, pa fahk emeet pweng se inge nu sin Zion. Nga supwala sie mwet utuk kas nu Jerusalem in fahk, ‘Mwet lom elos tuku! Elos foloko nu yen selos!’

28 Jeg ser mig om, men der er ingen, og ingen av dem kan gi råd, så jeg kunde spørre dem, og de gi mig svar.

Ke nga suk inmasrlon god uh, Tia sie selos oasr ma se in fahk; Wangin sie selos ku in topuk ma nga siyuk.

29 Se dem alle! Deres gjerninger er intet, ingenting; deres billeder er vind og tomhet.

Wangin sripen god inge nukewa; Wangin na pwaye ma elos ku in orala. Ma sruloala inge munas ac wangin ku lalos.”