Esaias 3
1 For se, Herren, Israels Gud, hærskarenes Gud, tar bort fra Jerusalem og Juda støtte og stav, hver støtte av brød og hver støtte av vann,
Kay, ania karon, ang Ginoo, si Jehova sa mga panon, nagakuha gikan sa Jerusalem ug gikan sa Juda sa kalig-on ug sungkod, sa tanang kalig-on sa tinapay, ug sa tanang kalig-on sa tubig;
2 helt og krigsmann, dommer og profet, spåmann og eldste,
Ang tawo nga kusgan, ug ang tawo sa panggubatan; ang maghuhukom, ug ang manalagna, ug ang magtatag-an nga bakakon, ug ang anciano;
3 høvedsmann over femti og hver høit aktet mann, rådsherre og håndverksmester og kyndig åndemaner.
Ang pangulo sa kalim-an, ug ang halangdon nga tawo, ug ang magtatambag, ug ang batid nga magmumugna, ug ang batid nga maglalamat.
4 Og jeg vil sette barn til styrere over dem, og guttekåthet skal herske over dem.
Ug igabutang ko ang mga bata nga maoy ilang mga principe, ug ang mga masuso maoy magahari kanila.
5 Blandt folket skal den ene undertrykke den andre, hver mann sin næste; den unge skal sette sig op mot den gamle, den ringeaktede mot den høit ærede.
Ug ang katawohan pagadaugdaugon ang tagsatagsa pagadaugdaugon sa lain, ug tagsatagsa pagadaugdaugon sa iyang silingan: ang bata magapalabi batok sa tigulang, ug ang tawong bastus batok sa mga halangdon.
6 Når en da tar fatt på en annen i hans fars hus og sier: Du har en kappe, du skal være vår fyrste, og denne ruin skal være under din hånd,
Sa diha nga ang usa ka tawo mokupot sa iyang igsoon diha sa balay sa iyang amahan, nga magaingon: Ikaw nagasaput man, busa ikaw himoon namong pangulo, ug pasagdi nga kining kadautan mahulog sa imong kamot;
7 så skal han samme dag svare og si: Jeg vil ikke være læge, og i mitt hus er det intet brød og ingen klær; I skal ikke sette mig til folkets fyrste.
Niadtong adlawa ipatugbaw niya ang iyang tingog nga magaingon: Dili ako buot mahimo nga mananambal; kay sa akong balay walay tinapay ni saput: dili ninyo buhaton ako nga pangulo sa katawohan.
8 For Jerusalem snubler, og Juda faller, fordi deres tunge og deres gjerninger er mot Herren, de trosser hans herlighets øine.
Kay ang Jerusalem nalumpag na, ug ang Juda napukan na; kay ang ilang dila ug ang ilang mga buhat batok kang Jehova, sa pagsuko sa mga mata sa iyang himaya.
9 Uttrykket i deres ansikter vidner mot dem, og om sin synd taler de åpent som folket i Sodoma, de dølger den ikke; ve deres sjeler, for de volder sig selv ulykke!
Ang panagway sa ilang nawong nagasaksi batok kanila; ug ilang ipasundayag ang ilang sala sama sa Sodoma, wala nila taboni kini. Alaut sa ilang kalag! kay nagabuhat sila ug dautan sa ilang kaugalingon.
10 Si om den rettferdige at det går ham godt! For han skal ete frukten av sine gjerninger.
Managsulti kamo mahitungod sa matarung, nga mamaayo alang kaniya; kay ilang pagakan-on ang bunga sa ilang mga buhat.
11 Ve den ugudelige! Ham går det ille; for det hans hender har gjort, skal gjøres mot ham selv.
Alaut sa dautan! kay ang kadautan anha kaniya; kay unsay nabuhat sa iyang mga kamot maoy pagabuhaton kaniya.
12 Mitt folks herskere er barn, og kvinner råder over det. Mitt folk! Dine førere er forførere, og den vei du skal gå, har de ødelagt.
Mahatungod sa akong katawohan, ang mga bata maoy ilang maglulupig, ug ang mga babaye maoy magahari sa ibabaw kanila. Oh katawohan ko, sila nga mga nanagmando kanimo, maoy nagapasayup kanimo, ug nagabungkag sa dalan sa imong mga alagianan.
13 Herren treder frem for å føre sak, og han står der for å dømme folkene.
Si Jehova nagatindog aron sa pagpakigbisog, ug nagabarog aron sa paghukom sa katawohan.
14 Herren møter i retten sitt folks eldste og dets høvdinger: I har avgnaget vingården! I har rov fra de fattige i husene hos eder!
Si Jehova magahukom sa mga anciano sa iyang katawohan, ug sa mga principe niini: Kamo mao ang naglamoy sa parrasan; ang inagaw gikan sa mga kabus anaa sa inyong mga balay:
15 Hvorledes kan I tråkke mitt folk ned og knuse de fattige? sier Herren, Israels Gud, hærskarenes Gud.
Unsay ipasabut ninyo nga inyong gidugmok man ang akong katawohan, ug gigaling ang nawong sa mga kabus? nagaingon ang Ginoo, si Jenova sa mga panon.
16 Og Herren sa: Fordi Sions døtre er overmodige og går med kneisende nakke og lar øinene løpe om, går og tripper og klirrer med sine fotringer,
Laput pa si Jehova miingon: Tungod kay ang mga anak nga babaye sa Sion mga palabilabihon, ug manlakaw nga inubanan sa pinatikig nga mga liog ug mga mata nga malimbongon, manlakaw ug managkiay-kiay sa ilang paglakaw, ug managpapagakpak sa ilang mga tiil;
17 skal Herren gjøre Sions døtres isse skurvet, og Herren skal avdekke deres blusel.
Tungod niini pagapanitan sa Ginoo ang alimpulos sa ulo sa mga anak nga babaye sa Sion, ug huboan ni Jehova ang ilang mga tinago nga mga dapit.
18 På den dag skal Herren ta bort de prektige fotringer og soler og halvmåner,
Niadtong adlawa pagakuhaon sa Ginoo ang katahum sa bukala sa ilang mga tiil, ug ang mga pandong, ug ang pikas nga mga bulan-bulan;
19 øredobbene og kjedene og slørene,
Ang mga ariyos, ug ang pulceras, ug ang mga bufanda;
20 hodeprydelsene og fotkjedene og beltene og lukteflaskene og tryllesmykkene,
Ang mga kalo nga panapton, ug ang ligas, ug ang mga laso sa ulo, ug ang mga kahon-kahon sa pahumot, ug mga anting-anting;
21 signetringene og neseringene,
Ang mga singsing, ug ang mga pahiyas sa ilong;
22 høitidsklærne og kåpene og de store tørklær og pungene,
Ang mga saput nga igsusul-ob alang sa mga fiesta, ug ang manteletas, ug ang mga panolon, ug mga puntil;
23 speilene og de fine linneter og huene og florslørene.
Ang mga salamin, ug ang mga fino nga lino, ug ang mga turbante, ug ang mga velo.
24 Og det skal skje: I stedet for balsam skal det være stank, og for belte rep, og for kunstig krusede krøller skallet hode, og for vid kappe trang sekk, brennemerke for skjønnhet.
Ug mahinabo, nga sa kahumot moilis ang kabaho; ug sa bakus moilis ang usa ka pisi; ug sa buhok nga dasok moilis ang kaupaw; ug sa usa ka kupo, moilis ang usa ka bisti nga sako: ang paso moilis sa katahum.
25 Dine menn skal falle for sverdet, og dine helter i krigen.
Ang imong mga tawo mangapukan pinaagi sa espada, ug ang imong tawo nga kusgan mangapukan sa gubat.
26 Og hennes porter klager og sørger, og utplyndret sitter hun på jorden.
Ug ang iyang mga ganghaan managbakho ug managminatay; ug siya mahimong biniyaan ug magalingkod sa ibabaw sa yuta.
