Hoseas 7
1 Når jeg vil læge Israel, da åpenbares Efra'ims misgjerning og Samarias ondskap; for de farer med svik, og tyver bryter sig inn, og røverskarer plyndrer utenfor.
I KA wa a'u e hoihoi aku ai i ke pio ana o kuu poe kanaka, I kuu hoola ana i ka Iseraela, alaila hoikeia mai ka hewa o Eperaima, A me na mea ino o ko Samaria: No ka mea, ua hana lakou i ka wahahee; A komo mai ka aihue maloko, A hao wale ka poe powa mawaho.
2 Og de tenker ikke på at jeg kommer all deres ondskap i hu; nu har deres gjerninger omringet dem, de er kommet for mitt åsyn.
Aole noonoo ko lakou naau i kuu hoomanao ana i ko lakou hewa a pau: Ano, ua hoopuni ka lakou mau hana ia lakou; Eia no lakou imua o ko'u maka.
3 Ved sin ondskap gleder de kongen og ved sine løgner fyrstene.
Ma ko lakou hewa hoolealea aku lakou i ke alii, A i na haku hoi ma ko lakou mau hoopunipuni.
4 Alle sammen er de horkarler; de ligner en ovn som ophetes av bakeren; han holder bare op med å ilde fra deigen eltes til den er syret.
He poe moe kolohe lakou a pau, e like me ka umu i hoenaenaia e ka mea pulehu palaoa, Hoopanee oia i ka pulehu ana, mahope o ke kawili ana i ka palaoa a hiki i ka wa e hu ai.
5 På vår konges dag drikker fyrstene sig syke av den hete vin; han rekker spottere hånden.
A i ka la o ko kakou alii loohia iho na haku e ka mai i ka wela o ka waina, A o aku la oia i kona lima me ka poe haakei.
6 For de gjør sitt hjerte så hett som en ovn mens de lurer; hele natten sover deres baker, om morgenen brenner det som luende ild.
No ka mea, ua hoomakaukau lakou i ko lakou naau, e like me ka umu ma ko lakou hoohalua ana: Ua hiamoe ko lakou mau mea peluhu palaoa, a ao ka po: A i kakahiaka, ua wela ia mea e like me ke ahi lapalapa.
7 Alle sammen blir de hete som en ovn og fortærer sine dommere; alle deres konger er falt, det er ingen iblandt dem, som kaller på mig.
Ua wela lakou a pau e like me ka umu, Ua ai lakou i ko lakou mau lunakanawai; Ua haule ko lakou poe alii a pau: Aohe mea e kahea mai ia'u iwaena o lakou.
8 Efra'im blander sig med folkene; Efra'im er blitt en kake som ikke er vendt.
O Eperaima, ua hui pu ia me na kanaka e: O Eperaima, he popo palaoa no ia, aole i huliia.
9 Fremmede har fortært hans kraft, men han vet det ikke; hans hår er alt gråsprengt, men han vet det ikke.
Ua ai na malihini i kona ikaika, aole nae ia i ike: Ua kau mai no hoi ke oho hina maluna ona, aole nae ia i ike.
10 Og Israels stolthet vidner mot ham like i hans åsyn; men de vender ikke om til Herren sin Gud og søker ham ikke til tross for alt dette.
Ke hoike mai nei ka haaheo o ka Iseraela ma kona maka: Aole lakou e hoi hou ia Iehova i ko lakou Akua, Aole imi aku ia ia no keia mea a pau.
11 Men Efra'im er blitt som en enfoldig due, uten forstand; på Egypten kaller de, til Assur går de.
Ua like hoi o Eperaima me he manu nunu la i hawawa aohe ona manao: Kahea aku lakou i ko Aigupita, A hele lakou i ko Asuria.
12 Så snart de går, vil jeg spenne ut mitt nett over dem; som himmelens fugler vil jeg dra dem ned; jeg vil tukte dem, som det allerede er forkynt for deres menighet.
A i ka wa e hele ai lakou, e hohola aku au i ka'u upena maluna o lakou; A e lawe mai au ia lakou ilalo, e like me na manu o ka lewa; A e hahau aku au ia lakou, e like me ka mea a ko lakou ahakanaka i lohe ai.
13 Ve dem, at de flyktet bort fra mig! Ødeleggelse over dem, fordi de er falt fra mig! Jeg vilde forløse dem, men de talte løgn imot mig.
E auwe lakou! no ka mea, ua auwana lakou mai o'u aku la: O ka make ko lakou! no ka mea, ua kipi mai lakou ia'u: Owau ka i hoola ia lakou, A o lakou ka i olelo wahahee mai ia'u.
14 De roper ikke til mig fra sitt hjerte, men ligger og hyler på sitt leie; de trenger sig sammen for å få korn og most, men fra mig vender de sig bort.
Aole lakou i auwe mai ia'u me ko lakou naau, i ka wa a lakou i auwe ai maluna o ko lakou wahi moe: Ua hoakoakoa lakou ia lakou iho no ka ai, a no ka waina hou, a ua kipi mai lakou ia'u.
15 Det er jeg som har lært dem op, og som har styrket deres armer; men mot mig har de ondt i sinne.
Ia'u i ao ai ia lakou, a hooikaika aku ai i ko lakou mau lima, Aka, ke manao hewa mai nei lakou ia'u.
16 De vender sig, men ikke mot det høie; de er blitt som en sviktende bue. Deres fyrster skal falle for sverdet for sin rasende tunges skyld; dette blir dem til spott i Egyptens land.
Ua hoi hou lakou, aole nae i ka Mea kiekie loa; Ua like lakou me he kakaka hewa la: E haule na'lii o lakou me ka pahikaua, no ka hookano o ko lakou alelo: O keia ko lakou hoino ma ka aina o Aigupita.
