Hoseas 14
1 Vend om, Israel, til Herren din Gud! For du er falt ved din misgjerning.
Hoki mai, e Iharaira, ki a Ihowa, ki tou Atua: kua taka hoki koe i tou he.
2 Kom med ydmyke ord og vend om til Herren! Si til ham: Forlat all misgjerning og ta imot det gode vi kan yde - la oss betale med okser, med våre leber!
Tikina etahi kupu ma koutou, tahuri mai hoki ki a Ihowa: mea atu ki a ia, Whakakahoretia katoatia atu te he, kia manako mai ki te mea pai: a ka hoatu e matou ano he puru te whakahere, ara o matou ngutu.
3 Assur skal ikke hjelpe oss, på hester vil vi ikke ride, og vi vil ikke mere si til våre henders verk: Vår Gud! For det er hos dig den farløse finner miskunnhet.
E kore matou e ora i a Ahuru; e kore matou e eke hoiho, a heoi ano a matou kianga atu ki te mahi a o matou ringa, Ko koutou o matou atua: e arohaina ana hoki te pani e koe.
4 Jeg vil læge deres frafall, jeg vil elske dem av hjertet; for min vrede har vendt sig fra dem.
Ka rongoatia e ahau to ratou tahuri ke, ka aroha ahau ki a ratou, he mea utukore: no te mea kua tahuri toku riri i a ia.
5 Jeg vil være som dugg for Israel; han skal blomstre som en lilje, og han skal slå røtter som skogen på Libanon.
Ko taku ki a Iharaira ka rite ki te tomairangi; ka rite tona tupu ki to te rengarenga, te totoro o ona pakiaka ka rite ki to Repanona.
6 Hans skudd skal brede sig vidt utover, og hans løv skal skinne som oljetreet, og dufte skal han som Libanon.
Ka tautoro ona manga, ka rite tona ataahua ki to te oriwa, tona kakara ki to Repanona.
7 De som sitter i hans skygge, skal atter avle korn og blomstre som vintreet; minnet om ham skal være som Libanons vin.
Ko te hunga e noho ana i raro i tona marumaru ka hoki mai: ka ora ake ratou, ka pera me te witi, ka rite to ratou tupu ki to te waina: ko tona kakara ka rite ki to te waina o Repanona.
8 Efra'im! Hvad har jeg mere med avguder å gjøre? Jeg vil bønnhøre ham og se til ham; jeg er som en grønn cypress, det skal vise sig at din frukt kommer fra mig.
Tera a Eparaima e ki, Hei aha ake maku nga whakapakoko? kua rongo ahau ki a ia, kua kite i a ia; ko toku rite kei te kauri matomato. Ka kitea ki ahau he hua mou.
9 Hvem er vis, så han skjønner dette, forstandig, så han merker sig det? For Herrens veier er rette, og de rettferdige ferdes på dem, men overtrederne snubler der.
Ko wai te mea whakaaro nui hei matau ki enei mea? ko wai te mea tupato e mohiotia ai? tika tonu hoki nga ara a Ihowa, a ka haere te hunga tika i reira, ka taka ia te hunga he i reira.
