Hebreerne 1

1 Efterat Gud fordum hadde talt mange ganger og på mange måter til fedrene ved profetene,

Makashu Mlungu katakuliti na wambuyi wetu mala zivuwa kwa ntambu zivuwa kwa njira ya wambuyi wakuwi,

2 så har han i disse siste dager talt til oss ved Sønnen, som han har satt til arving over alle ting, ved hvem han og har gjort verden, (aiōn g165)

kumbiti mashaka aga ga upeleru, kankutakula na twenga kwa njira ya Mwana gwakuwi ndomweni yakamusyagula kaweri mhala gwa vintu vyoseri, na kwa njira yakuwi Mlungu kanyawiti pasipanu. (aiōn g165)

3 han som er avglansen av hans herlighet og avbilledet av hans vesen og bærer alle ting ved sin krafts ord, og som derfor, da han hadde gjort renselse for våre synder, satte sig ved Majestetens høire hånd i det høie,

Yomberi ndo mng'ereng'eta gwa ukwisa wa Mlungu, na kalifana nakamu ntambu ya Mlungu mweni, yakavitanga vintu vyoseri kwa shisoweru shakuwi shana makakala. Pakawapunga kala wantu vidoda vyawu, kalikala kumpindi uwega wa kumliwu wa Mlungu mkulu.

4 og er blitt så meget større enn englene som han har arvet et herligere navn fremfor dem.

Mwana katenditwi mkulu kuliku wantumintumi wa kumpindi, kapananitwi litawu likulu nentu kuliku womberi.

5 For til hvem av englene har han nogen tid sagt: Du er min sønn, jeg har født dig idag, og atter: Jeg vil være ham en far, og han skal være mig en sønn?

Mana Mlungu kamgambiriti ndiri nakamu ata yumu gwa ntumintumi gwa kumpindi, “Gwenga gwa Mwana gwangu, neni leru nwera Tati gwaku.” Hakeni takuli visoweru avi kwa ntumintumi gwa kumpindi yoseri “Neni hanweri Tati gwakuwi, Na yomberi hakaweri Mwana gwangu.”

6 Men når han atter fører den førstefødte inn i verden, sier han: Og alle Guds engler skal tilbede ham.

Kumbiti pakamujega pasipanu Mwana gwakuwi, mwiwuku gwa kwanja, Mlungu kalonga, “Wantumintumi wa kumpindi woseri wa Mlungu wamguwiri.”

7 Og om englene sier han: Han som gjør sine engler til vinder og sine tjenere til ildslue,

Kumbiti kwa wantumintumi wa kumpindi, kalonga, “Mlungu kawatenda wantumintumi wa kumpindi waweri gambira liyega, Na wantumintumi wakuwi kawatenda kuwera gambira mpamba zya motu.”

8 men om Sønnen: Din trone, Gud, står i all evighet, og rettvishets kongestav er ditt rikes kongestav; (aiōn g165)

Kumbiti kuusu Mwana, Mlungu kalongiti, “Ufalumi waku gwee Mlungu, ulikali mashaka goseri! Na luhonga lwa ukolamlima lwalumfiriziya Mlungu haluweri luhonga lwa Ufalumi waku.” (aiōn g165)

9 du elsket rettferd og hatet urett; derfor har, Gud, din Gud salvet dig med gledens olje fremfor dine medbrødre.

“Gwenga gufira kumfiriziya Mlungu na gulema makondola. Ndo toziya Mlungu, Mlungu gwaku, kakusyagula gwenga, Na kukuswaga lipaki, lipaki lya nemeru nkulu kuliku wayagu.”

10 Og: Du, Herre, grunnfestet i begynnelsen jorden, og himlene er dine henders verk;

Kayi, “Mtuwa gwenga, gutuliti liyanjiru lya pasipanu pakwanja, Mpindi vulaa ndo lihengu lya mawoku gaku.

11 de skal forgå, men du blir, og de skal alle eldes som et klædebon,

Azi haziperi kumbiti gwenga hagusigali mashaka goseri, Zoseri hazisakali gambira nguwu.

12 og som en kåpe skal du rulle dem sammen, og de skal omskiftes; men du er den samme, og dine år skal ikke få ende.

Haguzipindipindi gambira likoti, Na zyeni hazisakali gambira nguwu ntambu yazisakala, Kumbiti gwenga ndo ulaa uliya mashaka goseri, Na mivinja yaku yahera upeleru.”

13 Men til hvem av englene har han nogen tid sagt: Sett dig ved min høire hånd, til jeg får lagt dine fiender til skammel for dine føtter?

Mlungu kamgambiriti ndiri nakamu ata yumu gwa ntumintumi gwakuwi gwa kumpindi, “Gulikali uwega wangu wa kumliwu Mpaka nuwatuli wang'ondu waku pasi pamagulu gaku.”

14 Er de ikke alle tjenende ånder, som sendes ut til tjeneste for deres skyld som skal arve frelse?

Wantumintumi wa kumpindi ndo washina gaa? Ndo rohu yazimtendera Mlungu na yazilagaliritwi kuwatanga walii hawanki ulopoziya.