Hebreerne 5
1 For hver yppersteprest tas iblandt mennesker og innsettes for mennesker til tjeneste for Gud, for å frembære både gaver og slaktoffer for synder,
యః కశ్చిత్ మహాయాజకో భవతి స మానవానాం మధ్యాత్ నీతః సన్ మానవానాం కృత ఈశ్వరోద్దేశ్యవిషయేఽర్థత ఉపహారాణాం పాపార్థకబలీనాఞ్చ దాన నియుజ్యతే|
2 som en som kan bære over med de vankundige og villfarende, fordi han også selv er skrøpelighet underlagt,
స చాజ్ఞానాం భ్రాన్తానాఞ్చ లోకానాం దుఃఖేన దుఃఖీ భవితుం శక్నోతి, యతో హేతోః స స్వయమపి దౌర్బ్బల్యవేష్టితో భవతి|
3 og for dens skyld må frembære syndoffer, som for folket, så og for sig selv.
ఏతస్మాత్ కారణాచ్చ యద్వత్ లోకానాం కృతే తద్వద్ ఆత్మకృతేఽపి పాపార్థకబలిదానం తేన కర్త్తవ్యం|
4 Og ingen tiltar sig selv den ære, men den som kalles av Gud, likesom Aron.
స ఘోచ్చపదః స్వేచ్ఛాతః కేనాపి న గృహ్యతే కిన్తు హారోణ ఇవ య ఈశ్వరేణాహూయతే తేనైవ గృహ్యతే|
5 Således tilla da heller ikke Kristus sig den ære å bli yppersteprest, men han som sa til ham: Du er min Sønn, jeg har født dig idag;
ఏవమ్ప్రకారేణ ఖ్రీష్టోఽపి మహాయాజకత్వం గ్రహీతుం స్వీయగౌరవం స్వయం న కృతవాన్, కిన్తు "మదీయతనయోఽసి త్వమ్ అద్యైవ జనితో మయేతి" వాచం యస్తం భాషితవాన్ స ఏవ తస్య గౌరవం కృతవాన్|
తద్వద్ అన్యగీతేఽపీదముక్తం, త్వం మల్కీషేదకః శ్రేణ్యాం యాజకోఽసి సదాతనః| (aiōn g165)
7 Og han har i sitt kjøds dager med sterkt skrik og tårer frembåret bønner og nødrop til ham som kunde frelse ham fra døden, og han blev bønnhørt for sin gudsfrykt,
స చ దేహవాసకాలే బహుక్రన్దనేనాశ్రుపాతేన చ మృత్యుత ఉద్ధరణే సమర్థస్య పితుః సమీపే పునః పునర్వినతిం ప్రర్థనాఞ్చ కృత్వా తత్ఫలరూపిణీం శఙ్కాతో రక్షాం ప్రాప్య చ
8 og således lærte han, skjønt han var Sønn, lydighet av det han led,
యద్యపి పుత్రోఽభవత్ తథాపి యైరక్లిశ్యత తైరాజ్ఞాగ్రహణమ్ అశిక్షత|
ఇత్థం సిద్ధీభూయ నిజాజ్ఞాగ్రాహిణాం సర్వ్వేషామ్ అనన్తపరిత్రాణస్య కారణస్వరూపో ఽభవత్| (aiōnios g166)
10 og blev av Gud kalt yppersteprest efter Melkisedeks vis.
తస్మాత్ స మల్కీషేదకః శ్రేణీభుక్తో మహాయాజక ఈశ్వరేణాఖ్యాతః|
11 Om dette har vi meget å si, som også er vanskelig å utlegge, eftersom I er blitt trege til å høre.
తమధ్యస్మాకం బహుకథాః కథయితవ్యాః కిన్తు తాః స్తబ్ధకర్ణై ర్యుష్మాభి ర్దుర్గమ్యాః|
12 For skjønt I efter tiden burde være lærere, trenger I atter til at en lærer eder hvad som er de første grunner i Guds ord, og I er blitt sådanne som trenger til melk, ikke fast føde.
యతో యూయం యద్యపి సమయస్య దీర్ఘత్వాత్ శిక్షకా భవితుమ్ అశక్ష్యత తథాపీశ్వరస్య వాక్యానాం యా ప్రథమా వర్ణమాలా తామధి శిక్షాప్రాప్తి ర్యుష్మాకం పునరావశ్యకా భవతి, తథా కఠినద్రవ్యే నహి కిన్తు దుగ్ధే యుష్మాకం ప్రయోజనమ్ ఆస్తే|
13 For hver den som får melk, er ukyndig i rettferds ord, for han er jo et barn;
యో దుగ్ధపాయీ స శిశురేవేతికారణాత్ ధర్మ్మవాక్యే తత్పరో నాస్తి|
14 men fast føde er for voksne, for dem som ved bruken har sine sanser opøvd til å skille mellem godt og ondt.
కిన్తు సదసద్విచారే యేషాం చేతాంసి వ్యవహారేణ శిక్షితాని తాదృశానాం సిద్ధలోకానాం కఠోరద్రవ్యేషు ప్రయోజనమస్తి|
