< Hebreerne 10 >

1 For da loven bare har en skygge av de kommende goder, men ikke selve billedet av tingene, så kan den aldri ved de offer som de hvert år alltid på ny bærer frem, gjøre dem fullkomne som kommer frem med dem.
Mete ma tae tahine tebꞌe-tebꞌeꞌ Lamatualain hihii-nanaun, na, hohoro-lalaneꞌ fo Ana fee neu bei-baꞌi tara naa, feꞌe mana sambu-sambuꞌ. Naa onaꞌ a salaoꞌ mia dala-dala maloleꞌ fo Lamatuaꞌ nau fee neu nggita. Dadꞌi mae atahori tungga hohoro-lalaneꞌ naa ra, ma rendi banda tutunu-hohotuꞌ rakandooꞌ a, naa nda bisa fee ambon neu sira sala-kilu nara no matetuꞌ sa.
2 Ellers vilde de jo ha ophørt med å frembære dem, da de ofrende ikke lenger vilde ha synder på samvittigheten når de en gang var renset.
Huu mete ma hohoro-lalaneꞌ naa ra bisa fee ambon no matetuꞌ neu atahori ra sala-kilun, na, ara nda rendi banda tutunu-hohotuꞌ sa ena, huu ara nda afiꞌ ramedꞌa rae sira sala sa. Tao-tao te nda taꞌo naa sa.
3 Men ved dem kommer hvert år en minnelse om synder;
Tungga too na ara akaꞌ roꞌe rasafafali fo Lamatualain fee ambon neu sala-kilu nara,
4 for det er umulig at blod av okser og bukker kan bortta synder.
huu banda raaꞌ naa nda bisa naꞌena koasa fo fee ambon no matetuꞌ neu atahori sala-kilu nara sa.
5 Derfor sier han idet han treder inn i verden: Offer og gave vilde du ikke ha, men et legeme laget du for mig;
Naeni de Kristus olaꞌ naꞌo ia leleꞌ Ana raefafoꞌ nema: “Lamatualain! Lamatuaꞌ nda maꞌahee no banda tutunu-hohotuꞌ no tutunu-hohotuꞌ laen fo rendiꞌ ra. Ara hala risa banda hetar, fo dadꞌi tutunu-hohotuꞌ. ma ara tunu banda hetar, fo roꞌe ambon. Onaꞌ mae taꞌo naa o, Lamatuaꞌ ralan nda namahoꞌo sa. Naa de Lamatuaꞌ denu Au raefafoꞌ uma, fo dadꞌi atahori onaꞌ se boe.”
6 brennoffer og syndoffer hadde du ikke lyst til.
7 Da sa jeg: Se, jeg kommer - i bokrullen er det skrevet om mig - for å gjøre, Gud, din vilje.
Kristus o olaꞌ nae, “Lamatuaꞌ! Au sia ia ena! Au uma fo tao tungga Lamatuaꞌ hihii-nanaun, onaꞌ Lamatuaꞌ mana ola-olan suraꞌ memaꞌ soꞌal Au.”
8 Idet han først sier: Offer og gaver og brennoffer og syndoffer vilde du ikke ha og hadde du ikke lyst til - og de bæres dog frem efter loven -
Dadꞌi saa fo Kristus olaꞌ fefeun, naeni: “Lamatuaꞌ nda namahoꞌo no banda tutunu-hohotuꞌ ma tutunu-hohotuꞌ laen fo rendiꞌ a sa. Ara hala banda hetar, fo dadꞌi tutunu-hohotuꞌ. Basa ma ara tunu banda naa ra, fo roꞌe ambon. Onaꞌ mae taꞌo naa o, Lamatuaꞌ ralan nda namahoꞌo sa.” Dadꞌi onaꞌ mae ara tao tungga tetu-tetu baꞌi Musa hohoro-lalane nara o, Lamatualain ralan nda namahoꞌo sa.
9 så har han derefter sagt: Se, jeg kommer for å gjøre din vilje. Han tar det første bort for å innsette det annet,
Leleꞌ Kristus olaꞌ nae, “Au uma fo tao tungga Lamatuaꞌ hihii-nanaun.” Sosoan nae, Kristus nema fo nggari hendi dala mbaraaꞌ, ma nggati no dala feuꞌ.
10 og ved denne vilje er vi helliget ved ofringen av Jesu Kristi legeme en gang for alle.
Huu Lamatuaꞌ hihii-nanaun, naeni, Yesus Kristus dadꞌi tutunu-hohotuꞌ fo mate lao esaꞌ a soaꞌ neu hita atahori. No taꞌo naa, Ana tao nggita dadꞌi atahori meumareꞌ losa babꞌasan.
11 Og hver prest står daglig og gjør tjeneste og bærer mange ganger frem de samme offer, som dog aldri kan bortta synder;
Tungga fai naa, malangga agama mbaraaꞌ ra ralalao ue-tatao nara, no mbau-hala banda tutunu-hohotuꞌ ra. Tao-tao te, tutunu-hohotuꞌ naa ra nda parna hambu koasa fo fee ambon no matetuꞌ neu atahori sala-kilu nara sa.
12 men han har frembåret ett offer for synder og har derefter for alltid satt sig ved Guds høire hånd,
Te hita Malangga Agama monae mana sia ataꞌ lenaꞌ a, naeni Kristus, fee Aon fo mate dadꞌi tutunu-hohotuꞌ nggati hita. No Ana dadꞌi tutunu-hohotuꞌ lao esaꞌ a, Ana soi dalaꞌ fo nggari hendi basa atahori sala-kilu nara. Basa naa, dei de Ana neu endoꞌ sia Lamatualain bobꞌoa onan, sia mamana nene fee hadꞌa-hormat.
13 og nu venter han bare på at hans fiender skal legges til skammel for hans føtter;
Ana nahani sia naa losa Lamatualain tao musu nara beꞌutee neu E.
14 for med ett offer har han for alltid gjort dem fullkomne som blir helliget.
Tutunu-hohotun fo laoꞌ a esaꞌ naa, tao naꞌetuꞌ nakandoo sala-kiluꞌ ra koasan fee neu atahori fo Kristus tao nameuꞌ ra.
15 Men det vidner og den Hellige Ånd for oss; for efterat han har sagt:
Lamatualain Dula-dale Meumaren o nafadꞌe dalaꞌ onaꞌ naa neu hai ena boe. Huu Ana o olaꞌ nita nae,
16 Dette er den pakt som jeg vil oprette med dem efter hine dager, så sier Herren: Jeg vil gi mine lover i deres hjerter, og jeg vil skrive dem i deres sinn,
“Hei Malanggam nafadꞌe taꞌo ia: Au hengge-nee hehelu-fufuli feuꞌ o atahori nggara, Au tao hohoro-lalane nggara sia dudꞌuꞌa nara, ma Au suraꞌ parenda ngga sia rala nara rala.’”
17 og deres synder og deres overtredelser vil jeg ikke mere komme i hu.
Basa ma Ana nafadꞌe seluꞌ nae, “Dei fo Au liliiꞌ hendi sala-kilu nara. Ma Au liliiꞌ hendi tatao-nonoꞌi nara, leleꞌ ara ralena-langga neu Au hohoro-lalane nggara.”
18 Men hvor det er forlatelse for dem, der trenges ikke mere noget offer for synd.
Naa. Sosoan nae, mete ma Lamatualain fee ambon neu atahori sala-kilu nara, na, atahori nda afiꞌ parlu rendi tutunu-hohotuꞌ sa ena, fo tao maꞌasufu Lamatuaꞌ ralan.
19 Da vi altså, brødre, i Jesu blod har frimodighet til å gå inn i helligdommen,
Dadꞌi taꞌo ia, toronoo nggara e! Yesus fee raan nandali fo tao maꞌasufu Lamatualain ralan. Naa de ia na, ata afiꞌ tamatau tisiꞌ Lamatualain sia Mamana Meumaren Manaseliꞌ sia sorga.
20 som han har innvidd oss en ny og levende vei til gjennem forhenget, det er hans kjød,
Tasanedꞌa Kama Meumare Manaseliꞌ mbaraaꞌ a! Sia naa, hambu teme loa monaeꞌ bambi fo atahori afiꞌ mataꞌ reu risiꞌ Lamatualain matan. Te no Yesus mamaten, Ana soi dala feuꞌ, de atahori bisa ola-olaꞌ ro Lamatualain boe.
21 og da vi har en stor prest over Guds hus,
Lelenan fai, Yesus dadꞌi malangga agama monaeꞌ mana sia ataꞌ lenaꞌ, mana mete-seꞌu ma mana linu-afi Lamatualain ume isi nara.
22 så la oss trede frem med sanndru hjerte i troens fulle visshet, renset på hjertene fra en ond samvittighet og tvettet på legemet med rent vann;
Huu naa dadꞌi hita hak na, de laꞌi rala teu fo tandaa ma olaꞌ to Lamatualain. Te musi tamahere tebꞌe no rala ndoos neu E. Huu Yesus mamaten tao nameu rala tara, losa ata nda dudꞌuꞌa dala-dala deꞌulakaꞌ ra sa. Boe ma ata musi tasodꞌa meumareꞌ, onaꞌ malangga agama mbaraaꞌ ra musi rameu ao nara, dei fo rala reu mete-seꞌu Lamatuaꞌ
23 la oss holde uryggelig fast ved bekjennelsen av vårt håp - for han er trofast som gav løftet -
Laꞌi fo ata o toꞌu tahereꞌ basa saa fo hita tataa soꞌal Lamatualain. Ata musi tamahena E ma sudꞌi dudꞌuꞌaꞌ, te dei fo Ana tao tungga hehelu-fufulin.
24 og la oss gi akt på hverandre, så vi opgløder hverandre til kjærlighet og gode gjerninger,
Ma laꞌi sangga dalaꞌ fo tao manggatee toronoo atahori mamahereꞌ ra, fo ona bee na basa nggita tatudꞌu susueꞌ nae-nae no ue-tao dala maloleꞌ mataꞌ-mataꞌ.
25 og ikke forlater vår egen forsamling, som nogen har for skikk, men formaner hverandre, og det så meget mere som I ser dagen nærme sig.
Huu Au rena atahori ruma nda nau raꞌabꞌue ro toronoo atahori mamahereꞌ ra sa ena. Te afiꞌ taꞌo naa! Hei musi miꞌibꞌue fo esa tao manggatee esa ralan. Lelenan fai, Lamatuaꞌ fai neneman sangga losa ena. Fee nesenenedꞌaꞌ neu se taꞌo naa!
26 For synder vi med vilje efter å ha lært sannheten å kjenne, da er det ikke mere tilbake noget offer for synder,
Toronoo susue nggara e! Ata tahine lutuꞌ-leloꞌ Lamatuaꞌ Yesus dala ndoo-tetun ena. Te mete ma tasadꞌea hela Yesus, ma akaꞌ tao sala-kiluꞌ takandooꞌ a, na, sosoan nae, nda afiꞌ hambu tutunu-hohotuꞌ laen sa ena fo fee ambon neu sala-kilu tara.
27 men bare en forferdelig gru for dom og en nidkjærhetens brand som skal fortære de gjenstridige.
Hita tahani noꞌa nemetaus, huu Lamatualain nema fee huku-dokiꞌ neu nggita. Huu ai naraka fo mana mbila manaseliꞌ a nene sadꞌiaꞌ ena fo nalutu basa atahori mana labꞌan E.
28 Har nogen brutt Mose lov, da dør han uten barmhjertighet på to eller tre vidners ord;
Feꞌesaꞌan, mete ma hambu atahori esa nda simbo baꞌi Musa hohoro-lalanen sa, ma hambu rua-telu dadꞌi sakasii, na, atahori mana tao sala-kiluꞌ naa, musi nene hukun mate, ma nda hambu ambon sa ena.
29 hvor meget verre straff tror I da den skal aktes verd som har trådt Guds Sønn under føtter og ringeaktet paktens blod, som han blev helliget ved, og har hånet nådens Ånd?
Te ia na, mete ma atahori raꞌamuti Lamatualain Anan, naa onaꞌ ana nae naloe-nadꞌae Yesus raan, fo Ana naꞌandandaliꞌ e fo tao nameu atahori naa. Ma ana nda taoafiꞌ neu Lamatualain hehelu-fufulin, fo Ana hengge-nee no atahori naa nendiꞌ raan. Ma ana o tao namanasa Lamatualain Dula-dalen, fo mana natudꞌu rala malolen fee neu atahori ra. Duꞌa neuꞌ ena! Atahori mataꞌ ia ra dei fo lemba-rasaa huku-dꞌokiꞌ beran lenaꞌ mia atahori nda mana simbo baꞌi Musa hohoro-lalanen sa
30 Vi kjenner jo ham som har sagt: Mig hører hevnen til, jeg vil gjengjelde, og atter: Herren skal dømme sitt folk.
Lamatualain olaꞌ nita nae, “Au uꞌena hak, fo bala-baꞌe atahori ra deꞌulaka nara. Ma dei fo Au tao tungga taꞌo naa.” Ma nenesuraꞌ fai nae, “Lamatualain naa, Lamatuaꞌ. Dei fo Ana nggero-furi atahori nara.”
31 Det er forferdelig å falle i den levende Guds hender.
Misinedꞌa te Lamatualain nasodꞌa nakandoo! Dei fo atahori nggenggeꞌer, mete ma Lamatuaꞌ humu nala se ena!
32 Men kom i hu de gamle dager, da I, efter å være blitt oplyst, utholdt en stor strid i lidelser,
Hei musi misinedꞌa leleꞌ hei feꞌe na mihine soꞌal Kristus, dudꞌuꞌa mara dadꞌi meuꞌ. Huu leleꞌ naa, onaꞌ mae hei hambu doidꞌosoꞌ ma susa-sonaꞌ naeꞌ o hei miꞌitataaꞌ ma mimihere mikindoo neu Kristus.
33 idet I dels blev til et skuespill ved hån og trengsler, dels led med dem som hadde det således.
Hambu atahori raꞌamuti, ma raꞌamamaeꞌ nggi sia atahori hetar matan. Ma mete ma atahori raꞌamuti ma raꞌamamaeꞌ hei toronoo atahori mamahere mara, na hei tulu-fali se.
34 For også fangene hadde I medynk med, og fant eder med glede i at eders gods blev røvet, da I visste at I selv hadde en bedre og blivende eiendom.
Hei kasian ma mitudꞌu rala malole mara neu atahori mana sia bui rala ra. Mete ma atahori ramanaꞌo rendi sudꞌiꞌ a saa mara, hei simbo no rala nemehoꞌot, huu hei bubꞌuluꞌ mae, dei fo hei simbo saa-saa fo malolen lenaꞌ, ma atahori nda bisa ramanaꞌo rala sa.
35 Kast derfor ikke bort eders frimodighet, som har stor lønn!
Naa de hei musi toꞌu mihereꞌ nemehere mara. Te dei fo Lamatuaꞌ bala-bꞌae naeꞌ lenaꞌ neu nggi.
36 For I trenger til tålmod, forat I, når I har gjort Guds vilje, kan opnå det som er lovt.
Dadꞌi miꞌitataaꞌ! Te mete ma hei tao tungga Lamatuaꞌ hihii-nanaun, na, dei fo ama simbo basa saa fo Ana helu-fuliꞌ nae fee nggi.
37 For ennu er det bare så kort en stund, så kommer han som komme skal, og han skal ikke dryge;
Lamatuaꞌ mana ola-ola nara suraꞌ soꞌal Atahori mana Nae Nemaꞌ a nae, “Nda doo sa, te Atahori mana Nae Nemaꞌ a, sou nema ena. Afiꞌ male-maꞌa, te Ana nda nahani sa.
38 men den rettferdige, ved tro skal han leve, og dersom han unddrager sig, har min sjel ikke lyst til ham.
Atahori fo ralan ndoos, dei fo hambu masoi-masodꞌaꞌ, huu namahere neu Au. Te mete ma hambu ruma dinggoꞌ hela Au, na, Rala ngga nda namahoꞌo sa.”
39 Men vi er ikke av dem som unddrager sig til fortapelse, vi er av dem som tror til sjelens frelse.
Hita nda atahori mana namatau de lao hela nemehere tara. Huu atahori mataꞌ naa, dei fo ara saranggaa mia E. Te huu hita, atahori mana toꞌu tahereꞌ nemehereꞌ tara. Naa de hita hambu masoi-masodꞌaꞌ takandooꞌ a.

< Hebreerne 10 >