Hebreerne 10
1 For da loven bare har en skygge av de kommende goder, men ikke selve billedet av tingene, så kan den aldri ved de offer som de hvert år alltid på ny bærer frem, gjøre dem fullkomne som kommer frem med dem.
それ律法は來らんとする善き事の影にして眞の形にあらねば、年毎にたえず献ぐる同じ犧牲にて、神にきたる者を何時までも全うすることを得ざるなり。
2 Ellers vilde de jo ha ophørt med å frembære dem, da de ofrende ikke lenger vilde ha synder på samvittigheten når de en gang var renset.
もし之を得ば、禮拜をなす者、一たび潔められて復 心に罪を憶えねば、献ぐることを止めしならん。
3 Men ved dem kommer hvert år en minnelse om synder;
然れど犧牲によりて、年ごとに罪を憶ゆるなり。
4 for det er umulig at blod av okser og bukker kan bortta synder.
これ牡牛と山羊との血は罪を除くこと能はざるに因る。
5 Derfor sier han idet han treder inn i verden: Offer og gave vilde du ikke ha, men et legeme laget du for mig;
この故にキリスト世に來るとき言ひ給ふ『なんぢ犧牲と供物とを欲せず、唯わが爲に體を備へたまへり。
6 brennoffer og syndoffer hadde du ikke lyst til.
なんぢ燔祭と罪祭とを悦び給はず、
7 Da sa jeg: Se, jeg kommer - i bokrullen er det skrevet om mig - for å gjøre, Gud, din vilje.
その時われ言ふ「神よ、我なんぢの御意を行はんとて來る」我につきて書の卷に録されたるが如し』と。
8 Idet han først sier: Offer og gaver og brennoffer og syndoffer vilde du ikke ha og hadde du ikke lyst til - og de bæres dog frem efter loven -
先には『汝いけにへと供物と燔祭と罪祭と（即ち律法に循ひて献ぐる物）を欲せず、また悦ばず』と言ひ、
9 så har han derefter sagt: Se, jeg kommer for å gjøre din vilje. Han tar det første bort for å innsette det annet,
後に『視よ、我なんぢの御意を行はんとて來る』と言ひ給へり。その後なる者を立てん爲に、その先なる者を除き給ふなり。
10 og ved denne vilje er vi helliget ved ofringen av Jesu Kristi legeme en gang for alle.
この御意に適ひてイエス・キリストの體の一たび献げられしに由りて我らは潔められたり。
11 Og hver prest står daglig og gjør tjeneste og bærer mange ganger frem de samme offer, som dog aldri kan bortta synder;
すべての祭司は日毎に立ちて事へ、いつまでも罪を除くこと能はぬ同じ犧牲をしばしば献ぐ。
12 men han har frembåret ett offer for synder og har derefter for alltid satt sig ved Guds høire hånd,
然れどキリストは罪のために一つの犧牲を献げて限りなく神の右に坐し、
13 og nu venter han bare på at hans fiender skal legges til skammel for hans føtter;
斯くて己が仇の己が足臺とせられん時を待ちたまふ。
14 for med ett offer har han for alltid gjort dem fullkomne som blir helliget.
そは潔めらるる者を一つの供物にて限りなく全うし給ふなり。
15 Men det vidner og den Hellige Ånd for oss; for efterat han har sagt:
聖 靈も亦われらに之を證して
16 Dette er den pakt som jeg vil oprette med dem efter hine dager, så sier Herren: Jeg vil gi mine lover i deres hjerter, og jeg vil skrive dem i deres sinn,
『「この日の後、われ彼らと立つる契約は是なり」と主いひ給ふ。また「わが律法をその心に置き、その念に銘さん」』と言ひ給ひて、
17 og deres synder og deres overtredelser vil jeg ikke mere komme i hu.
『この後また彼らの罪と不法とを思ひ出でざるべし』と言ひたまふ。
18 Men hvor det er forlatelse for dem, der trenges ikke mere noget offer for synd.
かかる赦ある上は、もはや罪のために献物をなす要なし。
19 Da vi altså, brødre, i Jesu blod har frimodighet til å gå inn i helligdommen,
然れば兄弟よ、我らイエスの血により、
20 som han har innvidd oss en ny og levende vei til gjennem forhenget, det er hans kjød,
その肉體たる幔を經て我らに開き給へる新しき活ける路より憚らずして至 聖所に入ることを得、
21 og da vi har en stor prest over Guds hus,
かつ神の家を治むる大なる祭司を得たれば、
22 så la oss trede frem med sanndru hjerte i troens fulle visshet, renset på hjertene fra en ond samvittighet og tvettet på legemet med rent vann;
心は濯がれて良心の咎をさり、身は清き水にて洗はれ、眞の心と全き信仰とをもて神に近づくべし。
23 la oss holde uryggelig fast ved bekjennelsen av vårt håp - for han er trofast som gav løftet -
また約束し給ひし者は忠實なれば、我ら言ひあらはす所の望を動かさずして堅く守り、
24 og la oss gi akt på hverandre, så vi opgløder hverandre til kjærlighet og gode gjerninger,
互に相 顧み、愛と善き業とを勵まし、
25 og ikke forlater vår egen forsamling, som nogen har for skikk, men formaner hverandre, og det så meget mere som I ser dagen nærme sig.
集會をやむる或 人の習慣の如くせず、互に勸め合ひ、かの日のいよいよ近づくを見て、ますます斯くの如くすべし。
26 For synder vi med vilje efter å ha lært sannheten å kjenne, da er det ikke mere tilbake noget offer for synder,
我等もし眞理を知る知識をうけたる後、ことさらに罪を犯して止めずば、罪のために犧牲、もはや無し。
27 men bare en forferdelig gru for dom og en nidkjærhetens brand som skal fortære de gjenstridige.
ただ畏れつつ審判を待つことと、逆ふ者を焚きつくす烈しき火とのみ遺るなり。
28 Har nogen brutt Mose lov, da dør han uten barmhjertighet på to eller tre vidners ord;
モーセの律法を蔑する者は慈悲を受くることなく、二三人の證人によりて死に至る。
29 hvor meget verre straff tror I da den skal aktes verd som har trådt Guds Sønn under føtter og ringeaktet paktens blod, som han blev helliget ved, og har hånet nådens Ånd?
まして神の子を蹈みつけ、己が潔められし契約の血を潔からずとなし、恩惠の御靈を侮る者の受くべき罰の重きこと如何許とおもふか。
30 Vi kjenner jo ham som har sagt: Mig hører hevnen til, jeg vil gjengjelde, og atter: Herren skal dømme sitt folk.
『仇を復すは我に在り、われ之を報いん』と言ひ、また『主その民を審かん』と言ひ給ひし者を我らは知るなり。
31 Det er forferdelig å falle i den levende Guds hender.
活ける神の御手に陷るは畏るべきかな。
32 Men kom i hu de gamle dager, da I, efter å være blitt oplyst, utholdt en stor strid i lidelser,
なんぢら御光を受けしのち苦難の大なる戰鬪に耐へし前の日を思ひ出でよ。
33 idet I dels blev til et skuespill ved hån og trengsler, dels led med dem som hadde det således.
或は誹謗と患難とに遭ひて觀物にせられ、或は斯かることに遭ふ人の友となれり。
34 For også fangene hadde I medynk med, og fant eder med glede i at eders gods blev røvet, da I visste at I selv hadde en bedre og blivende eiendom.
また囚人となれる者を思ひやり、永く存する尤も勝れる所有の己にあるを知りて、我が所有を奪はるるをも喜びて忍びたり。
35 Kast derfor ikke bort eders frimodighet, som har stor lønn!
されば大なる報を受くべき汝らの確信を投げすつな。
36 For I trenger til tålmod, forat I, når I har gjort Guds vilje, kan opnå det som er lovt.
なんぢら神の御意を行ひて約束のものを受けん爲に必要なるは忍耐なり。
37 For ennu er det bare så kort en stund, så kommer han som komme skal, og han skal ikke dryge;
『いま暫くせば、來るべき者きたらん、遲からじ。
38 men den rettferdige, ved tro skal han leve, og dersom han unddrager sig, har min sjel ikke lyst til ham.
我に屬ける義人は、信仰によりて活くべし。もし退かば、わが心これを喜ばじ』
39 Men vi er ikke av dem som unddrager sig til fortapelse, vi er av dem som tror til sjelens frelse.
然れど我らは退きて滅亡に至る者にあらず、靈魂を得るに至る信仰を保つ者なり。
