< Galaterne 3 >

1 I uforstandige galatere! hvem har forgjort eder, I som har fått Jesus Kristus malt for øinene som korsfestet?
O, Galatia rama mi mo ngei, tumo nangni dôi? Nin mitmu ngêta Jisua Khrista hah khrosa jêmdel ani tie ânthârtaka ânlang anga han.
2 Bare dette vil jeg få vite av eder: Var det ved lov-gjerninger I fikk Ånden, eller ved troens forkynnelse?
Ma inkhat hih mi ril ta u; Balamin ai nâng ngei sintho sikin mo Pathien Ratha hah nin man, Thurchisa nin rangâia nin rieta nin iem sikin mo?
3 Er I så uforstandige? I begynte i Ånd; vil I nu fullende i kjød?
Inmo madôrpa nin moh theia, Pathien Ratha leh nin phut hah atûn nin theia rachamin min mong rang nin nuom mo ani?
4 Så meget har I oplevd forgjeves! - om det da virkelig er forgjeves.
Ma angdôra nin tuongna hah môk tutuong mo ani rang? nitet noni!
5 Han altså som gir eder Ånden og virker kraftige gjerninger iblandt eder, gjør han det ved lov-gjerninger eller ved troens forkynnelse?
Hanchu Pathien Ratha nangni a pêka, nin lâia sininkhêl ai tho hah Balamin anâng ngei nin sin sika mo, Thurchisa nin rieta nin iem sika mo?
6 Likesom Abraham trodde Gud, og det blev regnet ham til rettferdighet.
Abraham'n a leirietna hah mindon roh, Pathien lekhabu'n ai ti anghan Abraham'n Pathien a iema, ha a taksônna hah a diknân ipompe ani.
7 Derfor skal I vite at de som har tro, de er Abrahams barn.
Masikhan a taksôn mingei nâm chu Abraham richi diktak an ni, ti riet roi.
8 Og da Skriften forutså at det er ved tro Gud rettferdiggjør hedningene, forkynte den Abraham forut det evangelium: I dig skal alle folk velsignes.
Pathien lekhabu han aphuonga, Pathien'n an taksônna sikin Jentailngei dik a minchang rang ani. Hanchu Thurchi Sa han Abraham kôma, “Nangma renga hah miriem murdi satvur a tih,” tiin a lei ril suo zoi ani.
9 Så blir da de som har tro, velsignet med den troende Abraham.
Abraham'n Pathien a iema, satvura a om anghan, a iem ngei murdi chu satvurin an om.
10 For så mange som holder sig til lov-gjerninger, er under forbannelse; for det er skrevet: Forbannet er hver den som ikke blir ved i alt som er skrevet i lovens bok, så han gjør det!
Balam jôm vaia inngam ngei chu khomâksâmna nuoia an oma, Pathien lekhabu'n, “Balambua ânziek murdi jôm tit loi kai chu Pathien khomâksâmna nuoia an om ani,” ati.
11 Og at ingen blir rettferdiggjort for Gud ved loven, er åpenbart; for: Den rettferdige, ved tro skal han leve;
Masikin, balam jômin Pathien makunga tute dik intum mak ngei, ti hih ânthâr zoi; Pathien lekhabu'n, “taksôn sika Pathien makunga dik intum ngei vai ring an tih,” ati sikin.
12 men loven har ikke noget med troen å gjøre, men: Den som gjør det, skal leve derved.
Aniatachu, Balam leh taksônna chu ân manna om maka, manêkin, “Tukhomin Balamin ai ti murdi thopu chu ring an tih,” ati ani.
13 Kristus kjøpte oss fri fra lovens forbannelse, idet han blev en forbannelse for oss - for det er skrevet: Forbannet er hver den som henger på et tre -
Aniatachu, Khrista hah ei ruthûla khomâksâm lei nîn, balam khomâksâm renga mi khôk zoi ani; Pathien lekhabu'n, “Tukhom thinga makhâi chu Pathien khomâksâm chang ani” ati.
14 forat Abrahams velsignelse kunde komme over hedningene i Kristus Jesus, så vi ved troen kunde få Ånden, som var oss lovt.
Khrista'n ma-ngei murdi a tuongna chu Abraham chunga Pathien satvurna hah Khrista Jisua jâra Jentailngei chunga a hong om theina rang le taksônna sika Ratha inkhâm hah ei chang theina ranga ani.
15 Brødre! jeg taler på menneskelig vis. Selv en menneskelig pakt vil ingen gjøre til intet eller legge noget til efterat den er stadfestet.
Ka malngei, nîngtina nin riet ngâi neinun enminkhinân ka mang rang ani hi; mi inikin an chonginkhâma inruol senla ngei, pominruolna chong nei senla ngei; ha an chong hah tutên set thei noni ngei, bôk khom bôk thei noni ngei.
16 Nu blev løftene gitt Abraham og hans ætt; han sier ikke: Og dine ætlinger, som om mange, men som om én: Og din ætt, og dette er Kristus.
Atûn Pathien chonginkhâm ngei hah Abraham le a richisuonpârngei kôma a pêka, Pathien lekhabu'n mi tamtak chungroi a misîr loi anghan “Richisuonpârngei,” ti maka, mi inkhat vai rilna anghan “Jâisuon” ai ti ani, ama hah Khrista ani.
17 Dette er da min mening: En pakt som forut er stadfestet av Gud, gjør ikke loven, som er gitt fire hundre og tretti år efter, ugyldig, så den skulde gjøre løftet til intet.
Imo ki tina tak chu, chonginkhâm Pathien'n Abraham kôma, a lei phun mindetsa hah, kum razaminli kum sômthum suoleh balam hong oma han Pathien chonginkhâm hah mangmunboi achang loina rangin thonpai uol mak.
18 For får en arven ved lov, da får en den ikke lenger ved løfte; men Gud har gitt Abraham den ved løfte.
Asikchu Pathien neinunpêk hah Balama ânngam rang anînchu, chonginkhâm sika ni khâi nonih; aniatachu, Pathien'n chonginkhâm sika kêng, Abraham kôm neinunpêk ai pêk.
19 Hvad skulde da loven til? Den blev lagt til for overtredelsenes skyld, inntil den ætt kom som løftet gjaldt - gitt ved engler, ved en mellemmanns hånd;
Ma anghan ni senla, balam hi itho sika mo pêk ai ni? Pathien'n chonginkhâm a pêkna Abraham jâisuon hah a hong om mâka minchâina ânlang theina rangin Balam hah ipêk ani. Ma Balam hah vântîrtonngei leh palâi imanga a mingei kôm juong mintung ani.
20 men en mellemmann er ikke bare for én; men Gud er én.
Aniatachu chonginkhâm a pêk lâihan palâi nâng loiin mi inkhat vai ân chela; male Pathien chu inkhat ani.
21 Er da loven imot Guds løfter? Langt derifra! for var det gitt nogen lov som kunde gjøre levende, da kom rettferdigheten virkelig av loven;
Ma anghan nisenla, Pathien chonginkhâm hih balam hin ânkal mo? Inkal mak! Miriemngei'n ring theina rang balam an lei man nisenla chu, mitinin ha balam hah jômin Pathien kôm dik inchangin an om rang ani zoi.
22 men Skriften har lagt alt inn under synd, forat det som var lovt, skulde ved tro på Jesus Kristus bli gitt dem som tror.
Ania, Pathien lekhabua han, rammuol pumpui hih nunsie nuoia a om a ti; masikin Jisua Khrista taksônna sika manboipêk inkhâm hah a iem ngei kôm han pêk ani.
23 Men før troen kom, blev vi holdt innestengt i varetekt under loven til den tro som skulde åpenbares.
Ania, Taksônna ahong om mân, taksônna ajuong inlâr mâka han chu, ha balam han mi intâng ina om anghan mi khitphier ani.
24 Så er da loven blitt vår tuktemester til Kristus, forat vi skulde bli rettferdiggjort av tro;
Maleh taksônna sika Pathien kôma dik ei chang theina rangin balam hah Khrista juong mâka han chu eini ni lei enkolpu ani.
25 men efterat troen er kommet, er vi ikke lenger under tuktemesteren;
Atûn chu taksônna a om zoi sikin balamin ni kairuoi khâi mak.
26 alle er I jo Guds barn ved troen på Kristus Jesus;
Taksônna sikin kêng nin rêngin Khrista Jisua leh inzomin Pathien nâingei nin ni.
27 for I, så mange som er døpt til Kristus, har iklædd eder Kristus.
Khrista leh inzomin baptis nin chang zoia, atûnchu Khrista ringnân nin invoa, ama leh nin chonga, Khrista ringna han inzomkhôm nin ni zoi.
28 Her er ikke jøde eller greker, her er ikke træl eller fri, her er ikke mann og kvinne; for I er alle én i Kristus Jesus.
Masikin Juda le jentail khom tei uolna reng ommak, suok le suok niloi khom pasal le nupang khom, Khrista Jisua leh inzomin nin rêngin inkhat nin ni.
29 Men hører I Kristus til, da er I jo Abrahams ætt, arvinger efter løfte.
Hanchu, Khrista mi nin nînchu Abraham richi ngei nin ni zoi; Pathien'n ânkhâmna hah nin man rang ani.

< Galaterne 3 >