Galaterne 1
1 Paulus, apostel, ikke av mennesker eller ved noget menneske, men ved Jesus Kristus og Gud Fader, som opvakte ham fra de døde,
ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੇਭ੍ਯੋ ਨਹਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੈਰਪਿ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਮ੍ਰੁʼਤਗਣਮਧ੍ਯਾਤ੍ ਤਸ੍ਯੋੱਥਾਪਯਿਤ੍ਰਾ ਪਿਤ੍ਰੇਸ਼੍ਵਰੇਣ ਚ ਪ੍ਰੇਰਿਤੋ ਯੋ(ਅ)ਹੰ ਪੌਲਃ ਸੋ(ਅ)ਹੰ
2 og alle de brødre som er hos mig - til menighetene i Galatia:
ਮਤ੍ਸਹਵਰ੍ੱਤਿਨੋ ਭ੍ਰਾਤਰਸ਼੍ਚ ਵਯੰ ਗਾਲਾਤੀਯਦੇਸ਼ਸ੍ਥਾਃ ਸਮਿਤੀਃ ਪ੍ਰਤਿ ਪਤ੍ਰੰ ਲਿਖਾਮਃ|
3 Nåde være med eder og fred fra Gud Fader og vår Herre Jesus Kristus,
ਪਿਤ੍ਰੇਸ਼੍ਵਰੇਣਾਸ੍ਮਾਂਕ ਪ੍ਰਭੁਨਾ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮ੍ ਅਨੁਗ੍ਰਹਃ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿਸ਼੍ਚ ਦੀਯਤਾਂ|
4 han som gav sig selv for våre synder for å fri oss ut av den nærværende onde verden efter vår Guds og Faders vilje; (aiōn g165)
ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਤਾਤੇਸ਼੍ਵਰੇਸ੍ਯੇੱਛਾਨੁਸਾਰੇਣ ਵਰ੍ੱਤਮਾਨਾਤ੍ ਕੁਤ੍ਸਿਤਸੰਸਾਰਾਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਨਿਸ੍ਤਾਰਯਿਤੁੰ ਯੋ (aiōn g165)
ਯੀਸ਼ੁਰਸ੍ਮਾਕੰ ਪਾਪਹੇਤੋਰਾਤ੍ਮੋਤ੍ਸਰ੍ਗੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਸ ਸਰ੍ੱਵਦਾ ਧਨ੍ਯੋ ਭੂਯਾਤ੍| ਤਥਾਸ੍ਤੁ| (aiōn g165)
6 Jeg undrer mig over at I så snart vender eder bort fra ham som kalte eder ved Kristi nåde, til et annet evangelium,
ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯਾਨੁਗ੍ਰਹੇਣ ਯੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਆਹੂਤਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਮਾੰਨਿਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਯੂਯਮ੍ ਅਤਿਤੂਰ੍ਣਮ੍ ਅਨ੍ਯੰ ਸੁਸੰਵਾਦਮ੍ ਅਨ੍ਵਵਰ੍ੱਤਤ ਤਤ੍ਰਾਹੰ ਵਿਸ੍ਮਯੰ ਮਨ੍ਯੇ|
7 skjønt der ikke er noget annet; det er bare nogen som forvirrer eder og vil forvrenge Kristi evangelium.
ਸੋ(ਅ)ਨ੍ਯਸੁਸੰਵਾਦਃ ਸੁਸੰਵਾਦੋ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਕੇਚਿਤ੍ ਮਾਨਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਚਞ੍ਚਲੀਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੀਯਸੁਸੰਵਾਦਸ੍ਯ ਵਿਪਰ੍ੱਯਯੰ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਚੇਸ਼਼੍ਟਨ੍ਤੇ ਚ|
8 Men selv om vi eller en engel fra himmelen forkynner eder et annet evangelium enn det som vi har forkynt eder, han være forbannet!
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸੰਨਿਧੌ ਯਃ ਸੁਸੰਵਾਦੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਘੋਸ਼਼ਿਤਸ੍ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਨ੍ਯਃ ਸੁਸੰਵਾਦੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਦੂਤਾਨਾਂ ਵਾ ਮਧ੍ਯੇ ਕੇਨਚਿਦ੍ ਯਦਿ ਘੋਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਸ਼ਪ੍ਤੋ ਭਵਤੁ|
9 Som vi før har sagt, så sier jeg og nu igjen: Om nogen forkynner eder et annet evangelium enn det som I har mottatt, han være forbannet!
ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਯਦ੍ਵਦ੍ ਅਕਥਯਾਮ, ਇਦਾਨੀਮਹੰ ਪੁਨਸ੍ਤਦ੍ਵਤ੍ ਕਥਯਾਮਿ ਯੂਯੰ ਯੰ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਨ੍ਯੋ ਯੇਨ ਕੇਨਚਿਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਸੰਨਿਧੌ ਘੋਸ਼਼੍ਯਤੇ ਸ ਸ਼ਪ੍ਤੋ ਭਵਤੁ|
10 Taler jeg nu mennesker til vilje, eller Gud? eller søker jeg å tekkes mennesker? Søkte jeg ennu å tekkes mennesker, da var jeg ikke Kristi tjener.
ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤੰ ਕਮਹਮ੍ ਅਨੁਨਯਾਮਿ? ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਕਿੰਵਾ ਮਾਨਵਾਨ੍? ਅਹੰ ਕਿੰ ਮਾਨੁਸ਼਼ੇਭ੍ਯੋ ਰੋਚਿਤੁੰ ਯਤੇ? ਯਦ੍ਯਹਮ੍ ਇਦਾਨੀਮਪਿ ਮਾਨੁਸ਼਼ੇਭ੍ਯੋ ਰੁਰੁਚਿਸ਼਼ੇਯ ਤਰ੍ਹਿ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਪਰਿਚਾਰਕੋ ਨ ਭਵਾਮਿ|
11 Jeg kunngjør eder, brødre, at det evangelium som er blitt forkynt av mig, ikke er menneske-verk;
ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਮਯਾ ਯਃ ਸੁਸੰਵਾਦੋ ਘੋਸ਼਼ਿਤਃ ਸ ਮਾਨੁਸ਼਼ਾੰਨ ਲਬ੍ਧਸ੍ਤਦਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਪਯਾਮਿ|
12 for heller ikke jeg har mottatt det eller lært det av noget menneske, men ved Jesu Kristi åpenbaring.
ਅਹੰ ਕਸ੍ਮਾੱਚਿਤ੍ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਤ੍ ਤੰ ਨ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਵਾਨ੍ ਨ ਵਾ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍ ਕੇਵਲੰ ਯੀਸ਼ੋਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨਾਦੇਵ|
13 I har jo hørt hvorledes jeg fordum levde som jøde, at jeg over all måte forfulgte Guds menighet og ødela den,
ਪੁਰਾ ਯਿਹੂਦਿਮਤਾਚਾਰੀ ਯਦਾਹਮ੍ ਆਸੰ ਤਦਾ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਆਚਰਣਮ੍ ਅਕਰਵਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਮਿਤਿੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਤੀਵੋਪਦ੍ਰਵੰ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਯਾਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਤਾਂ ਵ੍ਯਨਾਸ਼ਯੰ ਤਦਵਸ਼੍ਯੰ ਸ਼੍ਰੁਤੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ|
14 og jeg gikk videre i jødedommen enn mange jevnaldrende i mitt folk, jeg var enda mere nidkjær for mine fedrene lærdommer.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਪਰਮ੍ਪਰਾਗਤੇਸ਼਼ੁ ਵਾਕ੍ਯੇਸ਼਼੍ਵਨ੍ਯਾਪੇਕ੍ਸ਼਼ਾਤੀਵਾਸਕ੍ਤਃ ਸਨ੍ ਅਹੰ ਯਿਹੂਦਿਧਰ੍ੰਮਤੇ ਮਮ ਸਮਵਯਸ੍ਕਾਨ੍ ਬਹੂਨ੍ ਸ੍ਵਜਾਤੀਯਾਨ੍ ਅਤ੍ਯਸ਼ਯਿ|
15 Men da han som utvalgte mig fra mors liv og kalte mig ved sin nåde,
ਕਿਞ੍ਚ ਯ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਮਾਤ੍ਰੁʼਗਰ੍ਭਸ੍ਥੰ ਮਾਂ ਪ੍ਰੁʼਥਕ੍ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵੀਯਾਨੁਗ੍ਰਹੇਣਾਹੂਤਵਾਨ੍
16 efter sin vilje åpenbarte sin Sønn i mig, forat jeg skulde forkynne evangeliet om ham blandt hedningene, da samrådde jeg mig ikke med kjød og blod,
ਸ ਯਦਾ ਮਯਿ ਸ੍ਵਪੁਤ੍ਰੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤੁੰ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਸਮੀਪੇ ਭਯਾ ਤੰ ਘੋਸ਼਼ਯਿਤੁਞ੍ਚਾਭ੍ਯਲਸ਼਼ਤ੍ ਤਦਾਹੰ ਕ੍ਰਵ੍ਯਸ਼ੋਣਿਤਾਭ੍ਯਾਂ ਸਹ ਨ ਮਨ੍ਤ੍ਰਯਿਤ੍ਵਾ
17 heller ikke drog jeg op til Jerusalem til dem som var apostler før mig; men jeg drog straks bort til Arabia og vendte tilbake til Damaskus.
ਪੂਰ੍ੱਵਨਿਯੁਕ੍ਤਾਨਾਂ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨਾਂ ਸਮੀਪੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੰ ਨ ਗਤ੍ਵਾਰਵਦੇਸ਼ੰ ਗਤਵਾਨ੍ ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨਾਦ੍ ਦੰਮੇਸ਼਼ਕਨਗਰੰ ਪਰਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾਗਤਵਾਨ੍|
18 Siden, tre år efter, drog jeg op til Jerusalem for å bli kjent med Kefas, og jeg blev femten dager hos ham;
ਤਤਃ ਪਰੰ ਵਰ੍ਸ਼਼ਤ੍ਰਯੇ ਵ੍ਯਤੀਤੇ(ਅ)ਹੰ ਪਿਤਰੰ ਸਮ੍ਭਾਸ਼਼ਿਤੁੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੰ ਗਤ੍ਵਾ ਪਞ੍ਚਦਸ਼ਦਿਨਾਨਿ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਅਤਿਸ਼਼੍ਠੰ|
19 men nogen annen av apostlene så jeg ikke, uten Jakob, Herrens bror.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੰ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਭ੍ਰਾਤਰੰ ਯਾਕੂਬਞ੍ਚ ਵਿਨਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨਾਂ ਨਾਨ੍ਯੰ ਕਮਪ੍ਯਪਸ਼੍ਯੰ|
20 Det jeg her skriver til eder - se, det vet Gud at jeg ikke lyver!
ਯਾਨ੍ਯੇਤਾਨਿ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਮਯਾ ਲਿਖ੍ਯਨ੍ਤੇ ਤਾਨ੍ਯਨ੍ਰੁʼਤਾਨਿ ਨ ਸਨ੍ਤਿ ਤਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਜਾਨਾਤਿ|
21 Derefter kom jeg til Syrias og Kilikias bygder.
ਤਤਃ ਪਰਮ੍ ਅਹੰ ਸੁਰਿਯਾਂ ਕਿਲਿਕਿਯਾਞ੍ਚ ਦੇਸ਼ੌ ਗਤਵਾਨ੍|
22 Jeg var av utseende ukjent for de kristne menigheter i Judea;
ਤਦਾਨੀਂ ਯਿਹੂਦਾਦੇਸ਼ਸ੍ਥਾਨਾਂ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਸਮਿਤੀਨਾਂ ਲੋਕਾਃ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਮਮ ਪਰਿਚਯਮਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਕੇਵਲੰ ਜਨਸ਼੍ਰੁਤਿਮਿਮਾਂ ਲਬ੍ਧਵਨ੍ਤਃ,
23 de hadde bare hørt si: Han som før forfulgte oss, han forkynner nu den tro som han før vilde utrydde;
ਯੋ ਜਨਃ ਪੂਰ੍ੱਵਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਪਦ੍ਰਵਮਕਰੋਤ੍ ਸ ਤਦਾ ਯੰ ਧਰ੍ੰਮਮਨਾਸ਼ਯਤ੍ ਤਮੇਵੇਦਾਨੀਂ ਪ੍ਰਚਾਰਯਤੀਤਿ|
24 og de priste Gud for mig.
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੇ ਮਾਮਧੀਸ਼੍ਵਰੰ ਧਨ੍ਯਮਵਦਨ੍|
