< Esekiel 33 >

1 Og Herrens ord kom til mig, og det lød så:
Unya miabot kanako ang pulong ni Yahweh, nga nag-ingon,
2 Menneskesønn! Tal til ditt folks barn og si til dem: Når jeg lar sverdet komme over et land, og landets folk tar en mann av sin midte og setter ham til vekter for sig,
“Anak sa tawo, isulti kini ngadto sa imong katawhan; ingna sila, 'Sa dihang dad-on ko pag-usab ang espada batok sa bisan asa nga yuta, unya ang katawhan niana nga yuta mopilig usa ka tawo gikan kanila aron himoong magbalantay kanila.
3 og han ser sverdet komme over landet og støter i basunen og advarer folket,
Bantayan niya ang espada sa dihang mopadulong kini sa yuta, ug patingogon niya ang budyong aron pasidan-an ang katawhan!
4 men den som hører basunens lyd, ikke lar sig advare, og sverdet kommer og tar ham bort, da skal hans blod komme over hans eget hode;
Kung madungog sa katawhan ang tingog sa budyong apan dili magpakabana niini, ug kung moabot ang espada ug mopatay kanila, nan ang dugo sa matag-usa paninglon kaniya.
5 han hørte basunens lyd, men lot sig ikke advare, hans blod skal komme over ham selv; men hadde han latt sig advare, så hadde han berget sitt liv.
Kung adunay makadungog sa tingog sa budyong apan wala magtagad niini, ang iyang kaugalingong dugo paninglon diha kaniya; apan kung mihatag siya ug pagtagad, giluwas niya ang iyang kinabuhi.
6 Men når vekteren ser sverdet komme og ikke støter i basunen, og folket ikke blir advart, og sverdet kommer og tar bort nogen av dem, da blir han tatt bort for sin misgjernings skyld, men hans blod vil jeg kreve av vekterens hånd.
Apan, kung ang magbalantay magtukaw ug makita ang espada nga moabot, apan kung wala niya gipatingog ang budyong, hinungdan nga wala makapangandam ang katawhan, ug kung moabot ang espada ug mokuha sa usa ka kinabuhi, nan kanang tawhana mamatay pinaagi sa kaugalingon niyang sala, apan paninglon ko ang iyang dugo gikan sa magbalantay.'
7 Og du menneskesønn! Til vekter har jeg satt dig for Israels hus, og når du hører et ord av min munn, skal du advare dem fra mig.
Karon ikaw, anak sa tawo! Himoon ko ikaw nga magbalantay alang sa panimalay sa Israel; madungog nimo ang mga pulong gikan sa akong baba ug pasidan-an mo sila alang kanako.
8 Når jeg sier til den ugudelige: Du ugudelige, du skal visselig dø, og du ikke taler og advarer den ugudelige for hans ferd, da skal han, den ugudelige, dø for sin misgjernings skyld, men hans blod vil jeg kreve av din hånd.
Kung moingon ako ngadto sa daotang tawo, 'Daotang tawo, mamatay ka gayod!' apan kung dili nimo kini isulti ingon nga pasidaan sa tawong daotan mahitungod sa iyang dalan, ug kung kanang tawhana mamatay tungod sa iyang sala, ang dugo nianang tawhana paninglon ko gikan sa imong kamot!
9 Men når du har advart den ugudelige for hans ferd, at han skal vende om fra den, men han ikke vender om fra sin ferd, da skal han dø for sin misgjernings skyld, men du har reddet din sjel.
Apan kung, pasidan-an mo kanang tawhana mahitungod sa iyang binuhatan, aron nga talikdan niya kini, ug kung dili niya kini talikdan, nan mamatay siya tungod sa iyang sala, ug maluwas ang imong kinabuhi.
10 Og du menneskesønn! Si til Israels hus: Således sier I: Våre overtredelser og synder tynger på oss, og for deres skyld visner vi bort; hvorledes kan vi da leve?
Busa ikaw, anak sa tawo, sultihi ang panimalay sa Israel, 'Nagsulti kamo niini, “Ang among mga kalapasan ug ang among kasal-anan anaa kanamo, ug nangadunot kami niini! Unsaon man namo pagkabuhi?'''
11 Si til dem: Så sant jeg lever, sier Herren, Israels Gud, jeg har ikke behag i den ugudeliges død, men i at den ugudelige vender om fra sin ferd og lever. Vend om, vend om fra eders onde veier! Hvorfor vil I dø, Israels hus?
Ingna sila, 'Ingon nga ako buhi—mao kini ang gipamulong ni Yahweh nga Ginoo, wala ako malipay sa kamatayon sa daotan, tungod kay kung ang daotan maghinulsol sa iyang binuhatan, nan mabuhi siya! Paghinulsol! Paghinulsol gikan sa inyong daotang binuhatan! Tungod kay nganong kinahanglan man kamo nga mamatay, panimalay sa Israel?'
12 Og du menneskesønn! Si til ditt folks barn: Den rettferdiges rettferdighet skal ikke frelse ham på den dag han synder, og den ugudelige skal ikke omkomme for sin ugudelighets skyld på den dag han vender om fra sin ugudelighet, og den rettferdige skal ikke kunne leve ved sin rettferdighet på den dag han synder.
Busa karon, anak sa tawo, sultihi ang imong katawhan, 'Ang pagkamatarong sa tawo dili makaluwas kaniya kung siya makasala! Ang pagkadaotan sa tawo dili makalaglag kaniya kung maghinulsol siya gikan sa iyang kasal-anan! Tungod kay ang tawong matarong dili mabuhi tungod sa iyang pagkamatarong kung siya makasala.
13 Når jeg sier om den rettferdige: Han skal visselig leve, og han setter sin lit til sin rettferdighet og gjør urett, da skal ingen av hans rettferdige gjerninger tilregnes ham, men for den uretts skyld som han har gjort, for den skal han dø.
Kung moingon ako ngadto sa matarong, “Sigurado gayod nga buhi siya!” ug kung mosalig siya sa iyang pagkamatarong ug makabuhat sa dili makiangayon, dili ko hinumdoman ang iyang pagkamatarong. Mamatay gayod siya tungod sa daotan niyang nabuhat.
14 Og når jeg sier til den ugudelige: Du skal visselig dø, og han vender om fra sin synd og gjør rett og rettferdighet,
Busa kung mosulti ako sa tawong daotan, “Mamatay ka gayod,” apan kung maghinulsol siya gikan sa iyang pagpakasala ug mobuhat kung unsa ang angay ug matarong,
15 så han, den ugudelige, gir pant tilbake, godtgjør det han har røvet, følger livets bud, så han ikke gjør urett, da skal han visselig leve, han skal ikke dø.
ug kung ibalik niya ang garantiya sa hulam nga mapugsanon niyang gipangayo, o kung ibalik niya kung unsa ang iyang gikawat, ug kung molakaw siya sa kasugoan nga mohatag ug kinabuhi ug dili na magpakasala, nan mabuhi gayod siya. Dili siya mamatay.
16 Ingen av de synder som han har gjort, skal tilregnes ham; rett og rettferdighet har han gjort, han skal visselig leve.
Wala sa mga sala nga iyang nabuhat ang pagahinumdoman pa. Nagbuhat siyag angay ug matarong, ug busa, sigurado gayod nga mabuhi siya!
17 Og ditt folks barn sier: Herrens vei er ikke rett. Men det er deres vei som ikke er rett.
Apan miingon ang imong katawhan, “Ang pamaagi sa Ginoo dili makiangayon!” apan ang imong mga pamaagi dili makiangayon!
18 Når den rettferdige vender om fra sin rettferdighet og gjør urett, så skal han dø.
Sa dihang ang matarong nga tawo mobiya gikan sa pagkamatarong ug unya mobuhat sa pagpakasala, nan mamatay gayod siya!
19 Og når den ugudelige vender om fra sin ugudelighet og gjør rett og rettferdighet, så skal han leve.
Sa dihang ang tawong daotan mobiya gikan sa iyang pagkadaotan ug mobuhat kung unsa ang angay ug matarong, nan mabuhi gayod siya tungod niadtong mga butanga!
20 Og enda sier I: Herrens vei er ikke rett. Jeg vil dømme eder, Israels hus, hver efter hans ferd.
Apan kamo nga katawhan miingon, “Ang pamaagi sa Ginoo dili makiangayon!” Hukman ko ang matag-usa kaninyo sumala sa iyang binuhatan, panimalay sa Israel!”
21 I det tolvte år efterat vi var bortført, i den tiende måned, på den femte dag i måneden, kom det nogen flyktninger fra Jerusalem til mig og sa: Staden er inntatt.
Nahitabo kini sa ika-dose ka tuig, sa ika lima ka adlaw sa ika-napulo nga bulan sa atong pagkabinihag, nga adunay mikalagiw gikan sa Jerusalem nga miduol kanako ug miingon, “Nabihag ang siyudad!”
22 Og Herrens hånd var kommet over mig om aftenen, før flyktningene kom, og han oplot min munn, innen de kom til mig om morgenen; min munn blev oplatt, og jeg var ikke lenger målløs.
Sa kagabhion ang kamot ni Yahweh nagauban kanako sa wala pa miabot ang mga mikalagiw, ug naabri ang akong baba sa takna nga miabot siya sa kabuntagon. Busa ang akong baba naabri; dili na gayod ako amang!
23 Og Herrens ord kom til mig, og det lød så:
Unya ang pulong ni Yahweh miabot kanako, ug miingon,
24 Menneskesønn! De som bor iblandt grushaugene der borte i Israels land, sier så: Abraham var bare en, og han fikk landet i eie; vi er mange, vi har fått landet til eiendom.
Anak sa Tawo, ang mga tawo nga namuyo niadtong linumpag sa yuta sa Israel miingon, 'Nag-inusara lamang si Abraham, ug napanunod niya ang yuta, apan kita daghan! Gihatag ang yuta alang kanato ingon nga panag-iyahon.'
25 Si derfor til dem: Så sier Herren, Israels Gud: I eter kjøtt med blodet i og løfter eders øine til eders motbydelige avguder og utøser blod - og I skulde eie landet?
Busa ingna sila, 'Miingon si Yahweh nga Ginoo: Mokaon kamo ug dugo, ug iyahat ang inyong panan-aw diha sa inyong diosdios, unya paagason ninyo ang dugo sa katawhan. Angayan ba gayod kamong manag-iya niining yutaa?
26 I trosser på eders sverd, I gjør det som vederstyggelig er, og krenker hverandres hustruer - og I skulde eie landet?
Nagsalig lamang kamo sa inyong mga espada ug nagbuhat sa law-ay nga mga butang; ang matag lalaki nakigdulog sa asawa sa uban. Angay ba gayod kamong manag-iya sa yuta?'
27 Så skal du si til dem: Så sier Herren, Israels Gud: Så sant jeg lever, de som bor blandt grushaugene, skal visselig falle for sverdet, og den som er på marken, ham gir jeg til føde for de ville dyr, og de som er i fjellborgene og i hulene, skal dø av pest.
Isulti kini kanila, 'Si Yahweh nga Ginoo nagsulti niini: Ingon nga ako buhi, sigurado gayod nga ang usa nga anaa sa linumpag mamatay pinaagi sa espada, ug ihatag ko kadtong anaa sa mga uma ingon nga pagkaon sa mga buhing binuhat, ug mangamatay sa hampak kadtong anaa sa kota ug sa mga langob.
28 Jeg vil gjøre landet til en ørken, en ødemark, og det skal være ute med dets stolte makt, og fjellene i Israel skal ligge øde, så ingen ferdes der.
Unya himoon ko ang yuta nga awaaw ug makahahadlok, ug ang garbo sa pagkabantogan niini matapos gayod, tungod kay ang kabungtoran sa Israel mahimong biniyaan, ug walay usa nga moagi niini.'
29 Og de skal kjenne at jeg er Herren, når jeg gjør landet til en ørken, en ødemark, for alle de vederstyggelige tings skyld som de har gjort.
Busa masayod sila nga ako mao si Yahweh, sa dihang buhaton ko nga mingaw ug makahahadlok ang yuta tungod sa tanang dulumtanang mga butang nga ilang gibuhat.
30 Og du menneskesønn! Ditt folks barn taler sammen om dig ved veggene og i husdørene, og alle sier de til hverandre: Kom og hør hvad det er for et ord som utgår fra Herren!
Busa karon, anak sa tawo, nagsulti ang imong katawhan sa mga butang mahitungod kaninyo diha sa kilid sa mga pader ug sa mga ganghaan sa mga panimalay, nagsulti ang matag-usa—ang matag lalaki ngadto sa iyang igsoon nga lalaki, 'Moadto kita ug maminaw sa mga pulong ni Yahweh nga isulti sa propeta!'
31 Så kommer de til dig i store skarer, og de setter sig foran dig som mitt folk og hører dine ord, men de gjør ikke efter dem; for det som er efter deres smak, det gjør de, og til vinning står deres hu.
Busa moduol kanako ang akong katawhan sama sa kasagaran nilang ginabuhat, ug molingkod sila sa imong atubangan ug maminaw sa imong mga pulong, apan dili nila kini tumanon. Ang matarong nga mga pulong anaa sa ilang mga baba, apan ang ilang mga kasingkasing nagtinguha sa dili makiangayong butang.
32 Og se, du er for dem som en yndig sang, som en som har en vakker røst og spiller fagert; de hører dine ord, men gjør ikke efter dem.
Tungod kay sama ka sa usa ka nindot nga awit diha kanila, usa ka maanindot nga sonata nga gitugtog sa kinuldasang tulonggon, busa maminaw sila sa imong mga pulong, apan walay usa kanila ang misunod niini.
33 Men når det kommer - og komme skal det - da skal de kjenne at en profet har vært iblandt dem.
Busa sa dihang mahitabo kining tanan, pagbantay! Mahitabo kini! Unya masayod sila nga ang usa ka propeta kauban nila.”

< Esekiel 33 >