< Esekiel 26 >
1 I det ellevte år, på den første dag i måneden, kom Herrens ord til mig, og det lød så:
Busa sa ika-onse ka tuig, sa unang adlaw sa bulan, miabot kanako ang pulong ni Yahweh, nga nag-ingon,
2 Menneskesønn! Fordi Tyrus sier om Jerusalem: Ha, ha! Sønderbrutt er den, denne folkenes port; den er flyttet til mig, jeg blir fylt - den er ødelagt,
“Anak sa tawo, tungod kay miingon ang Tyre batok sa Jerusalem, 'Aha! Nangabungkag na ang mga ganghaan sa katawhan! Mibalik siya kanako; mapuno ako tungod kay naguba na siya.'
3 derfor sier Herren, Israels Gud, så: Se, jeg kommer over dig, Tyrus, og fører mange folk frem mot dig, likesom havet fører sine bølger frem.
Busa miingon si Yahweh nga Ginoo niini, 'Tan-awa! Nakigbatok ako kanimo, Tyre, tigomon ko ang daghang kanasoran batok kanimo sama sa dagat nga mipasaka sa iyang mga balod.
4 Og de skal ødelegge Tyrus' murer og rive ned dets tårner, og jeg vil feie bort dets grus av det og gjøre det til nakent berg;
Gub-on nila ang mga pader sa Tyre ug pagalumpagon ang ilang mga tore. Silhigon ko ang iyang mga abog ug himoon siya nga lunlon bato.
5 det skal bli til en tørkeplass for fiskegarn ute i havet. For jeg har talt, sier Herren, Israels Gud, og det skal bli til hærfang for folkene,
Mahimo siyang dapit nga bularanan ug mga pukot diha taliwala sa kadagatan, tungod kay gisulti ko na kini—mao kini ang giingon ni Yahweh—ug mahimo siya nga inilog alang sa mga kanasoran.
6 og dets døtre på fastlandet skal slåes ihjel med sverd, og de skal kjenne at jeg er Herren.
Pamatyon pinaagi sa mga espada ang iyang mga anak nga babaye diha sa kaumahan, ug masayod sila nga ako mao si Yahweh.'
7 For så sier Herren, Israels Gud: Se, jeg lar Nebukadnesar, Babels konge, kongenes konge, komme mot Tyrus fra Norden med hester og vogner og ryttere og med en hær og meget folk.
Tungod kay mao kini ang giingon ni Yahweh: Tan-awa, dalhon ko gikan sa amihanan si Nabucadnezar nga hari sa Babilonia, hari sa mga hari, batok sa Tyre, uban sa mga kabayo ug mga karwahe, uban sa mga tigkabayo ug dakong pundok sa katawhan.
8 Dine døtre på fastlandet skal han slå ihjel med sverd, og han skal bygge skanser mot dig og kaste en voll op mot dig og reise skjoldtak mot dig.
Pamatyon niya ang imong mga anak nga babaye diha sa uma. Palibotan niya kamo ug magtukod ug agianan diha sa imong mga pader ug mopataas sa iyang mga salipod batok kanimo.
9 Og sin murbrekker skal han sette mot dine murer, og dine tårn skal han bryte ned med sine jern.
Ipahimutang niya ang troso aron sa pagguba sa imong mga pader, ug lumpagon sa iyang mga hinagiban ang imong mga tore.
10 Hans hester er så mange at støvet av dem skal dekke dig; for larmen av ryttere og hjul og vogner skal dine murer beve, når han drar inn gjennem dine porter, som en drar inn i en hærtatt by.
Daghan ang iyang mga kabayo hinungdan nga ang ilang mga abog maoy motabon kanimo. Mauyog ang imong mga pader tungod sa dahunog sa tigkabayo, mga karomata, ug mga karwahe. Sa dihang mosulod siya sa imong mga ganghaan, mosulod siya nga sama sa mga tawo nga mosulod sa usa ka siyudad nga naguba na ang mga pader.
11 Med sine hesters hover skal han trampe ned alle dine gater; ditt folk skal han slå ihjel med sverd, og dine sterke søiler skal synke til jorden.
Ang kuko sa iyang mga kabayo magtunobtunob sa inyong mga agianan. Pamatyon niya ang imong mga katawhan pinaagi sa espada ug mahagba ang imong kusgan nga mga poste ngadto sa yuta.
12 De skal røve ditt gods og rane dine varer og bryte ned dine murer og rive ned dine herlige hus og kaste dine stener og ditt treverk og ditt støv ut i vannet.
Ilogon nila ang imong mga kabtangan ug imbargohon ang imong mga baligya. Lumpagon nila ang imong mga pader ug gub-on ang maanindot nimo nga mga balay. Ang imong mga bato, mga timbre, ug ang mga ginuba, ipanglabay nila ngadto sa mga katubigan.
13 Jeg lar dine larmende sanger høre op, og lyden av dine citarer skal ikke høres mere.
Pahunongon ko ang kasaba sa imong mga alawiton. Dili na gayod madunggan ang tingog sa imong mga alpa.
14 Jeg vil gjøre dig til nakent berg; du skal bli til en tørkeplass for fiskegarn; du skal aldri bygges op igjen; for jeg, Herren, har talt, sier Herren, Israels Gud.
Himoon ko ikaw nga lunlon bato, mahimo kang dapit nga bularanan sa mga pukot. Dili kana gayod matukod pag-usab, tungod kay, Ako si Yahweh nga Ginoo mao ang nagsulti niini.
15 Så sier Herren, Israels Gud, til Tyrus: Se, kystene skal beve ved braket av ditt fall, ved de såredes stønn og ved de mange mord midt i dig.
Ang Ginoong Dios miingon niini ngadto sa Tyre, 'Dili ba mangatay-og ang mga isla pinaagi sa kakusog sa imong pagkahagba, ug pinaagi sa mga pag-agulo sa tanang samdan sa dihang maanaa na sa inyong taliwala ang makalilisang nga pagpamatay?
16 Alle havets fyrster skal stige ned fra sine troner og legge av sine kapper og ta av sig sine utsydde klær; de skal klæ sig i redsel, sitte på jorden og reddes hvert øieblikk og forferdes over dig.
Unya manganaog ang tanang mga prinsipe sa dagat gikan sa ilang mga trono ug hukason ang ilang mga bisti ug huboon ang ilang binurdahang mga sinina. Bistihan nila ang ilang mga kaugalingon uban ang pagpangurog, ug manglingkod sila sa yuta ug magkurog sa mataghigayon, ug mangluspad sila tungod kanimo.
17 De skal stemme i en klagesang over dig og si til dig: Hvorledes er du gått til grunne, du som hadde dine innbyggere fra havene, du den lovpriste stad, som var så mektig på havet, både du og dine innbyggere, som utbredte redsel for dig blandt alle som bodde der?
Magsubo sila alang kanimo ug moingon, 'Nganong nangapukan man kamong mga manlalayag. Ang inilang siyudad nga hilabihang kakusgan—karon nawala na sa dagat. Ang usa nga nakapuyo kaniya maoy nagdala ug kasamok ngadto sa matag-usa kanila nga nagpuyo duol kanila.
18 Nu gripes øene av redsel på den dag du faller - øene i havet forferdes over den ende du fikk.
Karon magkurog ang kabaybayonan sa adlaw sa imong pagkapukan. Nalisang ang mga isla sa kadagatan, tungod kay namatay ka man.'
19 For så sier Herren, Israels Gud: Når jeg gjør dig til en ødelagt by, lik de byer som det ikke lenger bor folk i, når jeg lar dypets vann stige op over dig, så vannmassene skjuler dig,
Tungod kay miingon niini si Yahweh nga Ginoo: Sa dihang himoon ko ikaw nga biniyaang siyudad, sama sa ubang mga siyudad nga karon wala na mapuy-i, sa dihang palutawon ko ang mga lawom batok kanimo, ug sa dihang motabon kanimo ang dakong tubig,
20 da lar jeg dig fare ned likesom de som farer ned i graven, til fortidens folk, og lar dig bo i dødsrikets land, i ruiner fra eldgammel tid, likesom de som farer ned i graven, forat ingen mere skal bo i dig; men jeg vil gjøre herlige ting i de levendes land.
unya dad-on ko ikaw ngadto sa karaang kapanahonan, sama sa uban nga miadto na sa ilalom sa yuta; tungod kay papuy-on ko ikaw sa pinaka-ubos nga bahin sa yuta sama sa mga guba nga anaa sa karaang mga panahon. Tungod niini dili kana mobalik ug mobarog sa yuta sa mga buhi.
21 Til en forferdelse vil jeg gjøre dig, og du skal ikke være til mere; de skal søke efter dig, men aldri i evighet finne dig, sier Herren, Israels Gud.
Pahamtangan ko ikaw ug katalagman, ug mawala ka hangtod sa kahangtoran. Unya pangitaon ka, apan dili ka na gayod makaplagan pag-usab—mao kini ang giingon ni Yahweh nga Ginoo.”