Esekiel 12

1 Og Herrens ord kom til mig, og det lød så:

Ra Anumzamo'a amanage huno nasami'ne,

2 Menneskesønn! Du bor midt iblandt den gjenstridige ætt, som har øine å se med, men ikke ser, og ører å høre med, men ikke hører; for en gjenstridig ætt er de.

Vahe'mofo mofavremoka, keontahi vahe amu'nompi mani'nane. Zamavuma ke'zana zamavurga huzmante'neanagi, zamavua nonkaze, keagama antahi'zana zamagesa huzmante'neanagi, keaga nontahize. Na'ankure zamagra keontahi vahe mani'naze.

3 Og du menneskesønn, rust dig ut til å gå i landflyktighet og dra ut om dagen midt for deres øine! Dra fra det sted hvor du bor, til et annet sted midt for deres øine! Kanskje de da vil komme til å se; for en gjenstridig ætt er de.

E'ina hu'negu vahe'mofo mofavremoka, zage ferupi kagra fenonka'a retrotra hunka kina ome hu'naku'ma neviaza hunka nevuge'za kageho. Kagra'a kumateti'ma ru kumate'ma kinama ome hunaku'ma viaza hunka nevuge'za keho. Hagi zamagra keontahi vahe mani'nazanagi, Nagrama nagesama antahuana, e'inama hananke'za zamagra ke'za antahiza hugahaze.

4 De ting du kan få med dig, skal du bære ut om dagen midt for deres øine, som om du skulde gå i landflyktighet. og selv skal du ta ut om aftenen midt for deres øine, likesom de som går i landflyktighet.

Hagi negesagenka, zageferupi fenonka'a eri fegi atrenka retro nehugeno, kinagama sena kinama huzmante'za zamavare'zama nevaza vahekna hunka vuo.

5 Bryt dig et hull i veggen midt for deres øine og bær dine ting ut gjennem den!

Hagi nege'nagenka have kuma kegina hagenkro hutenka, fenonka'a erinka ana kampinti frenkrohuramio.

6 Midt for deres øine skal du ta det på skulderen; i mørket skal du bære det ut; ditt ansikt skal du tildekke, så du ikke ser landet; for jeg har satt dig til et varselstegn for Israels hus.

Hagi rehanima nehanigenka negesagenka kuka'a erinka kafunte nentenka, atrenkama vanana mopama kezankura kavogasafina tavrave erinka refite'nenka vuo. E'inama hananana Israeli vahe'mo'za kagehogu avame'name'za tro hugantoe.

7 Og jeg gjorde således som det var sagt mig: Mine ting bar jeg ut om dagen. som om jeg skulde gå i landflyktighet, og om aftenen brøt jeg mig med hånden et hull i veggen; i mørket bar jeg mine ting ut; på skulderen tok jeg dem midt for deres øine.

Hige'na Ra Anumzamo'ma nasami'nea kante antena ana zana hu'noe. Kina vahe'mo'zama nehazaza hu'na ferura fenoni'a eri megi netre'na, kinaga kuma have kegina, nazanuti kafina hagenkro hu'noe. Hagi kinagama hanintirima higena, fenoni'a nafunte erigonefi'na negazage'na vu'noe.

8 Og Herrens ord kom til mig morgenen efter, og det lød så:

Hagi nanterama segeno'a, Ra Anumzamo'a amanage huno nasami'ne,

9 Menneskesønn! Har ikke Israels hus, den gjenstridige ætt, sagt til dig: Hvad gjør du?

Vahe'mofo mofavremoka keontahi Israeli vahe'mo'za e'i na'a nehane hu'za kantahi onke'nazafi?

10 Si til dem: Så sier Herren, Israels Gud: Denne flytning gjelder fyrsten i Jerusalem og alt Israels hus som er der inne.

Hagi amanage hunka zamasamio, Ra Anumzamo'a amanage hie, Ama avamezama hua avamezamo'a Jerusalemi kumapima nemaniza ugota kva vahe'ene maka Israeli vahe'mo'za kesaza avame'za hue.

11 Si: Jeg er et varselstegn for eder; likesom jeg har gjort, så skal det gjøres med dem; i landflyktighet, i fangenskap skal de gå.

Hagi amanage hunka zamasmio, tamagrama hanaza zamofo avame'za nagra nehuankita, ama ana zana tamagrite efore hugahie. Hagi tamagrira ha' vahe'mo'za kina eme huramante'za tamavre'za ru moparega vugahaze.

12 Og fyrsten som er iblandt dem, skal ta sine ting på skulderen i mørket og dra ut; de skal bryte et hull i muren og føre ham ut gjennem den; sitt ansikt skal han tildekke, forat han ikke skal se landet med sine øine.

Hagi zagema ufrenigeno'a Jerusalemi kumate ugota kva ne'mo'a fenozama'a afunte erigonefino vugahie. Hagi kumamofo have kegina kafiza hagenkro hu'neza avre atiramigahaze. Hagi avugosafina tavrave refite'neno atre'noma vania mopa onkegahie.

13 Og jeg vil utspenne mitt garn over ham, og han skal fanges i mitt nett, og jeg vil føre ham til Babel i kaldeernes land; men det skal han ikke se, og der skal han dø.

Hagi kukoni'a rutarente'nenugeno ana kukomo azerigahie. Ana hutena avre'na Babiloni va'nena Babiloni mopafi umanisianagi ana mopa onke mani'neno frigahie.

14 Alle som er omkring ham, hans hjelpere, og alle hans krigsskarer vil jeg sprede for alle vinder, og jeg vil forfølge dem med draget sverd.

Hagi agri'ma manigaginte'naza vahera zahopi zamazeri panani hutregahue. Hagi eri'za vahe'ane, sondia vahe'anena bainati kazina anoma'a eri atretena ana bainati kazinteti zmavaririgahue.

15 Og de skal kjenne at jeg er Herren, når jeg spreder dem blandt folkene og strør dem ut i landene.

Hagi zamahe panani'ma hanuge'zama mago mago hu'za ru moparegane ru kumatamimpima umani emani hanu'za, Nagrikura Ra Anumza mani'ne hu'za ke'za antahi'za hugahaze.

16 Bare nogen få av dem vil jeg la bli igjen efter sverdet og hungeren og pesten, forat de skal fortelle om alle deres vederstyggeligheter iblandt de folk som de kommer til, og de skal kjenne at jeg er Herren.

Hianagi osi'a nagama zamagu'ma vazisugeno'ma bainati kazinteti'ma zamahe nofrisageno, agatonto zamo'ene ruzahu ruzahu kriramimo'ma zamahe ofrisia vahe'mo'za maka kefoza huno hi'mnage avu'avazazmia anama vanaza mopafi vahetmintera huama nehu'za, Nagrikura Ra Anumza mani'ne hu'za ke'za antahi'za hugahaze.

17 Og Herrens ord kom til mig, og det lød så:

Hagi Ra Anumzamo'a amanage hu'ne,

18 Menneskesønn! Ditt brød skal du ete skjelvende, og ditt vann skal du drikke bevende og med frykt.

Vahe'mofo mofavremoka, kagogonefena kahirahiku nehunka, ne'zane tinena no.

19 Og du skal si til landets folk: Så sier Herren, Israels Gud, om Jerusalems innbyggere i Israels land: Sitt brød skal de ete med frykt, og sitt vann skal de drikke med forferdelse, fordi deres land skal bli øde og miste sin fylde for de voldsgjerningers skyld som alle dets innbyggere har gjort.

Hagi ana mopafi vahera amanage hunka zamasamio, Israeli mopafima Jerusalemi kumate'ma mani'naza vahekura, Ra Anumzana hankavenentake Anumzamo'a amanage hie, zamagogogu nehu'za zamahirahi nerena ne'zane tinena negahaze. Na'ankure maka anampima nemaniza vahe'mo'zama hafra nehu'za, vahera ohefri ahefri nehaza zanteku huna mopazmifintira miko zantamina eri fanane hanugeno, mago'zana omnetfa hugahie.

20 Og de byer som det nu bor folk i, skal legges øde, og landet bli en ørken, og I skal kjenne at jeg er Herren.

Hagi vahe'ma nemaniza kuma'mo'a havizantfa hinkeno, mopa zamimo'enena havizantfa hugahie. E'ina hinkeno Nagrikura Ra Anumza mani'ne hu'za ke'za antahi'za hugahaze.

21 Og Herrens ord kom til mig, og det lød så:

Hagi Ra Anumzamo'a amanage huno nasami'ne,

22 Menneskesønn! Hvad er dette for et ord I fører i munnen i Israels land, når I sier: Tiden blir lang, og hvert syn blir til intet?

Vahe'mofo mofavremoka, Israeli mopafima mani'naza vahe'mo'za mago kea amanage hutere nehaze, knamo'a tagatere tagatere nehigeno, avanagema tasami'nana kemo'a amne zankna huno nena raga'a nore nehaze.

23 Derfor skal du si til dem: Så sier Herren, Israels Gud: Jeg vil gjøre ende på dette ord som de fører i munnen, så de ikke mere skal bruke det i Israel; men si til dem: Nu er tiden nær da ordene i hvert syn skal bli opfylt!

Hagi amanage hunka zamasamio, Ra Anumzana Agra Anumzamo'a amanage hie, Zamagrama nehaza nanekea eri atra'nenkeno, Israeli agu'afina mago'enena ana nanekea osugahaze. Hanki mika avanagna zama kenana zamo'ma efore'ma hania knamo'a hago kofta nehie hunka zamasamio.

24 For det skal ikke mere være noget tomt syn eller nogen dårende spådom i Israels hus;

Hagi Israeli vahepina mago'anena havige ava'nagene havige kasnampa kenena huama osugahaze.

25 for jeg, Herren, taler det ord jeg taler, og det skal skje, det skal ikke lenger utsettes; for i eders dager, du gjenstridige ætt, taler jeg et ord og setter det i verk, sier Herren, Israels Gud.

Na'ankure Nagra Ra Anumzanki'na nanknahu nanekema hunaku'ma hanuana amne hanugeno, ana zamo'a fore hugahie. Hagi ana kemo'a zazatera meno ovugahianki, tamagri knafi ana zana fore hugahie. Tamagra keontahi vahe mani'nazanki'na, nanknahu nanekema huankemo'a nena raga'a rentegahie huna Ra Anumzana, Anumzamo'na hue.

26 Og Herrens ord kom til mig, og det lød så:

Hagi Ra Anumzamo'a mago'ane amanage huno nasami'ne,

27 Menneskesønn! Se, Israels hus sier: Det syn han skuer, opfylles først efter mange dager, og det er om fjerne tider han spår.

Vahe'mofo mofavremoka ko, Israeli vahe'mo'za amanage nehaze, avanagna zama ke'nea zamo'a kora forera osanigeta za'za kna manita vugahune nehu'za, kasnampa kema nehiana afete me'nea zanku nehie hu'za nehaze.

28 Derfor skal du si til dem: Så sier Herren, Israels Gud: Intet av alt jeg har sagt, skal utsettes lenger; det ord jeg taler, det skal skje, sier Herren, Israels Gud.

E'ina hu'negu amanage hunka zamasmio, magore huno kema hunte'noa ke'ni'amo'a zazatera meno ovugahianki, ame hu'na ana ke'ni'a eri nenaraga regahue huno Ra Anumzana Anumzamo'a hie hunka huo.