2 Mosebok 8
1 Da sa Herren til Moses: Gå inn til Farao og si til ham: Så sier Herren: La mitt folk fare, så de kan tjene mig!
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “ʻAlu kia Felo mo ke tala kiate ia, ʻOku pehē mai ʻe Sihova, Tukuange hoku kakai ke ʻalu, koeʻuhi ke nau tauhi au.
2 Dersom du nekter å la dem fare, da vil jeg plage hele ditt land med frosk.
Pea kapau ʻe ʻikai te ke tukuange ʻakinautolu ke ʻalu, vakai, Te u taaʻi ho ngaahi potu fonua kotoa pē ʻaki ʻae fanga poto:
3 Og elven skal vrimle av frosk, og de skal krype op og komme inn i ditt hus og i ditt sengkammer og op i din seng og i dine tjeneres hus og på ditt folk og i dine bakerovner og i dine deigtrau.
Pea ʻe tupu ʻi he vaitafe ʻae fanga poto ʻo lahi ʻaupito, ʻaia te nau ʻalu hake ʻo hoko ki ho fale, pea ki ho potu mohe, pea ki ho mohenga, pea ki he fale ʻo hoʻo kau tamaioʻeiki, pea ki hoʻo kakai, pea ki hoʻo ngaahi ngotoʻumu, pea ki hoʻo ngaahi natuʻanga ma:
4 Ja, på dig og på ditt folk og på alle dine tjenere skal froskene krype op.
Pea ʻe haʻu ʻae fanga poto ʻo hoko kiate koe, pea ki ho kakai, pea ki hoʻo kau tamaioʻeiki kotoa pē.”
5 Og Herren sa til Moses: Si til Aron: Rekk ut din hånd med din stav over elvene, over kanalene og over sjøene, og la froskene komme op over Egyptens land!
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “Tala kia ʻElone, Mafao atu ho nima, mo hoʻo tokotoko ki he ngaahi vaitafe siʻi mo e vai tafe lahi, mo e ngaahi luo vai, koeʻuhi ke haʻu ai ʻae fanga poto ki he fonua ko ʻIsipite.”
6 Og Aron rakte ut sin hånd over Egyptens vann, og froskene kom op og dekket hele Egyptens land.
Pea naʻe mafao atu ʻe ʻElone hono nima ki he ngaahi vai ʻo ʻIsipite; pea naʻe ʻalu hake ʻae fanga poto ʻo ʻufiʻufi ʻae fonua ko ʻIsipite,
7 Men tegnsutleggerne gjorde det samme med sine hemmelige kunster og lot froskene komme op over Egyptens land.
Pea naʻe fai pehē ʻe he kau fie mana ʻaki ʻenau ngaahi ngāue fakalilolilo, ʻonau ʻomi ʻae fanga poto ki he fonua ko ʻIsipite.
8 Da kalte Farao Moses og Aron til sig og sa: Bed til Herren at han vil ta froskene bort fra mig og mitt folk! Da til jeg la folket fare, sa de kan ofre til Herren.
Pea naʻe fekau ʻe Felo ke haʻu ʻa Mōsese mo ʻElone, ʻo ne pehē, “Mo kole kia Sihova, koeʻuhi ke ne ʻave ʻiate au mo hoku kakai ʻae fanga poto: pea te u tukuange ʻae kakai ke ʻalu, koeʻuhi ke nau fai ʻae feilaulau kia Sihova.”
9 Og Moses sa til Farao: Ha selv den ære å si når jeg skal bede for dig og dine tjenere og ditt folk at froskene må bli drevet bort fra dig og dine hus, så de bare blir tilbake i elven.
Pea pehēange ʻe Mōsese kia Felo, “Ke ke fekau kiate au, pe te u fai fakakū ʻae hū, koeʻuhi ko koe, mo hoʻo kau tamaioʻeiki, pea mo ho kakai, ke fakaʻauha ʻae fanga poto meiate koe mo ho ngaahi fale koeʻuhi ke nau nofo pe ki he vaitafe?”
10 Han svarte: Imorgen. Da sa Moses: La det bli som du sier, forat du kan kjenne at det ikke er nogen som Herren vår Gud.
Pea pehē ʻe ia, “ʻApongipongi.” Pea pehē ʻe ia, “Ke hoko ʻo hangē ko hoʻo lea: koeʻuhi ke ke ʻilo ai ʻoku ʻikai ha tokotaha ʻoku hangē ko Sihova ko homau ʻOtua.
11 Froskene skal vike fra dig og dine hus og fra dine tjenere og ditt folk; bare i elven skal de bli tilbake.
Pea ʻe ʻalu meiate koe ʻae fanga poto, pea mei ho ngaahi fale, pea mei hoʻo kau tamaioʻeiki, pea mei ho kakai: te nau nofo pe ʻi he vaitafe.”
12 Så gikk Moses og Aron ut igjen fra Farao, og Moses ropte til Herren for froskenes skyld som han hadde ført over Farao.
Pea naʻe ʻalu ʻa Mōsese mo ʻElone mei he ʻao ʻo Felo: pea naʻe tangi ʻa Mōsese kia Sihova ko e meʻa ʻi he fanga poto, ʻaia naʻa ne ʻomi kia Felo.
13 Og Herren gjorde som Moses hadde sagt, og froskene som var i husene og gårdene og på markene, døde bort;
Pea naʻe fai ʻe Sihova ʻo hangē ko e lea ʻa Mōsese; pea naʻe mate ai ʻae fanga poto mei he ngaahi fale, mo e ngaahi potu kakai, pea mei he ngaahi ngoue.
14 og de samlet dem i dyngevis, og landet blev fylt med stank.
Pea naʻa nau tānaki fakataha ia ki he ngaahi fokotuʻunga: pea naʻe namuhāhā ai ʻae fonua.
15 Men da Farao så at han hadde fått luft, gjorde han sitt hjerte hårdt og hørte ikke på dem, således som Herren hadde sagt.
Pea kuo mamata ʻa Felo ʻoku ai ʻae fiefiemālie, naʻa ne fakafefeka ʻa hono loto, ʻo ne taʻetokanga kiate kinaua; ʻo hangē ko e folofola ʻa Sihova.
16 Da sa Herren til Moses: Si til Aron: Rekk ut din stav og slå i støvet på jorden, så skal det bli til mygg i hele Egyptens land.
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “Tala kia ʻElone, Mafao atu ho tokotoko, ʻo taaʻi ʻaki ia ʻae efu ʻoe fonua, koeʻuhi ke hoko ia ko e fanga kutu ʻi he fonua kotoa pē ʻo ʻIsipite.”
17 Og de gjorde således; Aron rakte ut sin hånd med sin stav og slo i støvet på jorden, og myggene kom både på folk og fe; alt støvet på jorden blev til mygg i hele Egyptens land.
Pea naʻa na fai ia; he naʻe mafao atu ʻe ʻElone hono nima mo e tokotoko, ʻo ne taaʻi ʻae efu ʻoe kelekele, pea naʻe liliu ia ko e kutu ʻi he tangata mo e manu; ko e efu kotoa pē ʻoe fonua naʻe hoko ia ko e fanga kutu ʻi he fonua kotoa pē ʻo ʻIsipite.
18 Tegnsutleggerne gjorde likeså med sine hemmelige kunster; de søkte å få mygg frem, men kunde ikke. Og myggene blev sittende på folk og på fe.
Pea naʻe fai ʻe he kau fie mana ke fakatupu ʻae kutu ʻaki ʻenau ngāue fakalilolilo ka naʻe ʻikai te nau lavaʻi: pea naʻe ai ʻae kutu ʻi he tangata mo e manu.
19 Da sa tegnsutleggerne til Farao: Dette er Guds finger. Men Faraos hjerte var og blev forherdet, og han hørte ikke på dem, således som Herren hadde sagt.
Pea pehē ai ʻe he kau fie mana kia Felo, “Ko e louhiʻi nima eni ʻoe ʻOtua:” ka kuo fefeka ʻae loto ʻo Felo, pea naʻe ʻikai tokanga ia kiate kinaua; ʻo hangē ko e folofola ʻa Sihova.
20 Da sa Herren til Moses: Stå tidlig op imorgen, og still dig frem for Farao når han går ned til elven, og si til ham: Så sier Herren: La mitt folk fare, så de kan tjene mig!
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “Tuʻu hengihengi hake ʻapongipongi, ʻo tuʻu ʻi he ʻao ʻo Felo; vakai, ʻoku haʻu ia ki he vai; ʻo tala kiate ia, ʻoku pehē mai ʻa Sihova, ‘Tukuange hoku kakai ke ʻalu, koeʻuhi ke nau tauhi au.
21 For dersom du ikke lar mitt folk fare, da sender jeg fluesvermer over dig og dine tjenere og ditt folk og dine hus, og egypternes hus skal fylles av fluesvermene, ja endog jorden de står på.
Pea kapau ʻe ʻikai te ke tukuange hoku kakai, vakai, te u fekau ʻae ngaahi fuifui lango kehekehe kiate koe, pea ki hoʻo kau tamaioʻeiki, pea ki ho kakai, pea ki ho ngaahi fale: pea ko e ngaahi fale ʻoe kakai ʻIsipite ʻe fonu ʻi he ngaahi fuifui lango, pea mo e kelekele foki ʻoku nau tuʻu ai.
22 Men på den dag vil jeg undta Gosen, hvor mitt folk bor, så det ikke skal være fluesvermer der; da skal du kjenne at jeg, Herren, er midt i landet.
Pea te u vaheʻi ʻi he ʻaho ko ia ʻae fonua ko Koseni, ʻaia ʻoku nofo ai hoku kakai, ʻe ʻikai ha fuifui lango ʻi ai; koeʻuhi ke ke ʻilo ai ko au ko Sihova ʻi he lotolotonga ʻo māmani.
23 For jeg vil frelse mitt folk og gjøre forskjell på mitt folk og ditt folk; imorgen skal dette tegn skje.
Pea te u ʻai ʻae vahaʻa ʻi hoku kakai mo ho kakai: ʻe hoko ʻapongipongi ʻae fakaʻilonga ni.’”
24 Og Herren gjorde som han hadde sagt, og det kom svære fluesvermer i Faraos hus og i hans tjeneres hus; i hele Egypten blev landet herjet av fluesvermer.
Pea naʻe fai ia ʻe Sihova: pea naʻe haʻu ʻae fuifui lango fakamamahi ki he fale ʻo Felo, mo e ngaahi fale ʻo ʻene kau tamaioʻeiki, pea ki he fonua kotoa pē ʻo ʻIsipite: pea naʻe maumau ʻae fonua ko e meʻa ʻi he ngaahi fuifui lango.
25 Da kalte Farao Moses og Aron til sig og sa: Gå og ofre til eders Gud her i landet!
Pea fekau ʻe Felo ke haʻu ʻa Mōsese mo ʻElone, ʻo ne pehē, “Mo ō, ʻo feilaulau ki homou ʻOtua ʻi he fonua.”
26 Men Moses sa: Det er ikke rådelig å gjøre så; for det vi ofrer til Herren vår Gud, er en vederstyggelighet for egypterne; om vi nu ofret for egypternes øine det som er en vederstyggelighet for dem, vilde de da ikke stene oss?
Pea talaange ʻe Mōsese, “ʻOku ʻikai lelei ke fai pehē: he te mau feilaulau ʻaki ʻae meʻa ʻoku fakaliliʻa ai ʻae kakai ʻIsipite, kia Sihova ko homau ʻOtua: vakai, kapau te mau feilaulau ʻaki ʻae meʻa ʻoku fakaliliʻa ai ʻae kakai ʻIsipite, ʻi honau ʻao, pea ʻikai te nau tolongi ʻaki ʻakimautolu ʻae maka?
27 Tre dagsreiser vil vi gå ut i ørkenen og ofre til Herren vår Gud, således som han byder oss.
Te mau ʻalu ko e fonongaʻanga ʻoe ʻaho ʻe tolu ki he toafa, ke feilaulau kia Sihova ko homau ʻOtua, ʻo hangē ko ʻene fekau kiate kimautolu.”
28 Da sa Farao: Jeg vil la eder fare, så I kan ofre til Herren eders Gud i ørkenen; men I må ikke dra langt bort. Bed for mig!
Pea pehē ʻe Felo, “Te u tuku ke mou ʻalu, koeʻuhi ke mou feilaulau kia Sihova, ko homou ʻOtua ʻi he toafa: ka ʻe ʻikai te mou ʻalu mamaʻo atu: ko ia mou hūfia au.”
29 Moses svarte: Se, jeg går nu ut og vil bede til Herren, og imorgen skal fluesvermene vike bort fra Farao, fra hans tjenere og fra hans folk; bare nu Farao ikke mere vil bruke svik, men la folket fare, så de kan ofre til Herren.
Pea pehē ʻe Mōsese, “Vakai, ʻoku ou ʻalu meiate koe, pea te u hū kia Sihova koeʻuhi ke ʻalu ʻae ngaahi fuifui lango ia Felo, pea mei heʻene kau tamaioʻeiki, pea mei hono kakai ʻapongipongi: kaeʻoua naʻa toe fai fakakākā ʻe Felo ʻi he taʻofi ʻae kakai ke ʻoua naʻa ʻalu ke feilaulau kia Sihova.”
30 Så gikk Moses ut fra Farao og bad til Herren.
Pea naʻe ʻalu kituʻa ʻa Mōsese meia Felo, ʻo ne hū kia Sihova.
31 Og Herren gjorde som Moses bad, og lot fluesvermene vike bort fra Farao, fra hans tjenere og fra hans folk; det blev ikke én igjen.
Pea naʻe fai ʻe Sihova ʻo hangē ko e lea ʻa Mōsese: ʻo ne ʻave ʻae ngaahi fuifui lango meia Felo, pea mei heʻene kau tamaioʻeiki, pea mei hono kakai; naʻe ʻikai kei toe ha taha.
32 Men Farao forherdet sitt hjerte også denne gang; han lot ikke folket fare.
Pea naʻe fakafefeka hono loto ʻe Felo ʻi he ʻaho ko ia foki, pea naʻe ʻikai te ne tuku ʻae kakai ke ʻalu.
