2 Mosebok 33

1 Og Herren talte til Moses: Dra nu bort herfra, både du og det folk som du har ført op fra Egyptens land, til det land jeg tilsvor Abraham, Isak og Jakob, da jeg sa: Din ætt vil jeg gi det;

Eka Jehova Nyasaye nowacho ne Musa niya, “Wuoguru ka in kaachiel gi jok mane igolo e piny Misri kendo dhiuru e piny mane asingo ka akwongʼora ne Ibrahim, Isaka kod Jakobo kawachonegi ni, ‘Anamiye nyikwau.’

2 og jeg vil sende en engel foran dig og drive ut kana'anittene, amorittene og hetittene og ferisittene og hevittene og jebusittene.

Abiro oro Malaika mondo otel e nyimu kendo obiro riembo jo-Kanaan gi jo-Amor gi jo-Hiti gi jo-Perizi gi jo-Hivi kod jo-Jebus.

3 Dra op til et land som flyter med melk og honning; jeg vil ikke selv dra op med dig, fordi du er et hårdnakket folk; jeg vilde ellers komme til å ødelegge dig på veien.

Dhiuru e piny mopongʼ gi chak kod mor kich. To ok anadhi kodu nikech un oganda ma tokgi tek kendo dipo ka atiekou e wangʼ yo.”

4 Da folket hørte denne hårde tale, sørget de, og ingen tok sine smykker på sig.

Kane oganda owinjo weche manyoso chunygo negichako ywak maonge ngʼama nolichore gi gimoro amora e dende.

5 For Herren sa til Moses: Si til Israels barn: I er et hårdnakket folk; drog jeg endog bare et øieblikk op med dig, så måtte jeg ødelegge dig; men legg nu dine smykker av dig, så jeg kan vite hvad jeg skal gjøre med dig.

Nimar Jehova Nyasaye nosewacho ni Musa niya, “Nyis jo-Israel kama, ‘Un oganda ma tokgi tek. Ka anyalo dhi kodu kata matin, to anyalo tiekou. Koro goluru oko gik mulichogo dendu eka anane gima anyalo timo kodu.’”

6 Da tok Israels barn sine smykker av og bar dem ikke mere, efterat de hadde draget fra fjellet Horeb.

Kuom mano jo-Israel nogolo oko gik mane gilichogo dendgi ka gin e tiend Got Horeb.

7 Men Moses tok et telt og slo det op utenfor leiren et godt stykke fra; han kalte det sammenkomstens telt, og enhver som søkte Herren, gikk ut til sammenkomstens telt utenfor leiren.

Koro Musa nohero kawo Hema kendo gure oko mar Kambi mochwalore matin koluonge ni “Hemb Romo.” Ngʼato angʼata mane dwaro penjo Jehova Nyasaye wach ne dhi e Hemb Romo oko mar kambi.

8 Og hver gang Moses gikk ut til teltet, reiste hele folket sig, og de stod hver i døren til sitt telt og så efter Moses, til han var kommet inn i teltet.

Kinde moro amora mane Musa odhi oko e Hema to ji duto ne wuok kendo chungʼ e dhoutgi mag hema ka gingʼiyo Musa nyaka chop odonji.

9 Og når Moses var kommet inn i teltet, da senket skystøtten sig og stod i døren til teltet, og han talte med Moses.

Kane Musa dhi e Hema to bor polo ne lor piny kendo siko e dhoot ka Jehova Nyasaye wuoyo gi Musa.

10 Og alt folket så skystøtten stå i døren til teltet, og alt folket reiste sig og bøide sig hver i døren til sitt telt.

Kinde mane oganda oneno bor polono kochungʼ e dho Hema gin bende negichungʼ mi gilam ka ngʼato ka ngʼato nitie e dho Hembe.

11 Og Herren talte til Moses åsyn til åsyn, likesom en mann taler med sin næste. Så vendte han tilbake til leiren, men hans tjener Josva, Nuns sønn, en ung mann, vek ikke fra teltet.

Jehova Nyasaye ne wuoyo gi Musa wangʼ gi wangʼ mana ka ngʼato ma wuoyo gi osiepne. Bangʼ mano Musa noduogo e kambi, to Joshua wuod Nun, ma en wuowi mane konye nodongʼ mana e Hema.

12 Og Moses sa til Herren: Se, du sier til mig: Før dette folk op! Men du har ikke latt mig vite hvem du vil sende med mig, enda du selv har sagt: Jeg kjenner dig ved navn, og du har funnet nåde for mine øine.

Musa nowacho ne Jehova Nyasaye niya, “Isebedo ka iwachona ni, ‘Telne jogi,’ to pok imiya ngʼeyo ngʼatno ma ibiro oro koda. Isewacho niya, ‘Angʼeyi gi nyingi kendo amor kodi.’

13 Dersom jeg nu har funnet nåde for dine øine, så la mig se din vei, så jeg kan kjenne dig og finne nåde for dine øine, og kom i hu at dette folk er ditt folk!

Ka imor koda to puonja yoreni mondo angʼeyi kendo mondo asik ka amori. Par ni ogandani gin jogi.”

14 Da sa han: Mitt åsyn skal gå med, og jeg vil føre dig til hvile.

Jehova Nyasaye nodwoke niya, “An awuon abiro dhi kodi kendo kwe mara nobed kodi.”

15 Men han sa til ham: Dersom ditt åsyn ikke går med, da la oss ikke dra op herfra!

Eka Musa nowacho niya, “Ka in iwuon ok idhi kodwa, to kik igolwa ka.

16 Hvorav kan jeg da vite at jeg har funnet nåde for dine øine, jeg og ditt folk, medmindre du går med oss, så jeg og ditt folk blir æret fremfor alle folkeslag på jorden?

Ere kaka ngʼato dingʼe ni imor koda kaachiel gi jogigi makmana ka idhi kodwa? Koso en angʼo ma dipoga gi jogigi kod ogendini mamoko mantie e piny?”

17 Da sa Herren til Moses: Også det du nu ber om, vil jeg gjøre; for du har funnet nåde for mine øine, og jeg kjenner dig ved navn.

Eka Jehova Nyasaye nowacho ne Musa niya, “Abiro timo mana gino ma isekwayo nimar amor kodi kendo angʼeyi gi nyingi.”

18 Men han sa: La mig da få se din herlighet!

Eka Musa nowachone niya, “Koro nyisa duongʼni.”

19 Og han sa: Jeg vil la all min godhet gå forbi ditt åsyn, og jeg vil rope ut Herrens navn for ditt åsyn; for jeg vil være nådig mot den som jeg er nådig imot, og miskunne mig over den som jeg miskunner mig over.

Kendo Jehova Nyasaye nowachone niya, “Abiro miyo duongʼna duto kadho e nyimi kendo abiro hulo nyinga ma en Jehova Nyasaye e nyimi. Anakech ngʼama adwaro kecho kendo anangʼwon-ne ngʼama adwaro ngʼwonone.”

20 Og han sa: Du kan ikke se mitt åsyn; for intet menneske kan se mig og leve.

Nowacho bende niya “Ok inyal neno wangʼa, nimar onge ngʼama nyalo nena mi dok mangima.”

21 Derefter sa Herren: Se, her tett ved mig er et sted; still dig der på berget,

Eka Jehova Nyasaye nowacho niya, “Nitie wi lwanda moro buta ka ma inyalo chungʼie.

22 og når min herlighet går forbi, da vil jeg la dig stå i fjellkløften, og jeg vil dekke med min hånd over dig til jeg er gått forbi;

Ka duongʼna kadho to abiro pandi e rogo mar lwanda kendo abiro umi gi lweta nyaka chop akadhi.

23 så vil jeg ta min hånd bort; da kan du se mig bakfra, men mitt åsyn kan ingen se.

Eka abiro golo lweta kuomi mi inine mana ngʼeya, to wangʼa to ok nine.”