2 Mosebok 3

1 Og Moses gjætte småfeet hos Jetro, sin svigerfar, presten i Midian, og han drev engang småfeet bortom ørkenen og kom til Guds berg, til Horeb.

Mosese'a nenemo, Jetro Midiani pristi ne'mofo sipisipi afu tamine meme afutami kva nehiankino, mago zupa, ana sipisipi afutamine meme afutami zamavareno ka'ma mopamofona mago kaziga asoparega afete vuno Anumzamofo agona, Horepi mago agi'a Sainaie nehaza agonare uhanati'ne.

2 Der åpenbarte Herrens engel sig for ham i en luende ild, midt ut av en tornebusk; og han så op, og se, tornebusken stod i lys lue, men tornebusken brente ikke op.

Anante Anumzamofo ankeromo'a, mago zafafina tevemo hagana hagana huno nerefi efore higeno, Mosese'ma keana tevemo'a hagana hagana huno te'neanagi, ana zafa tevea ore'ne.

3 Og Moses sa: Jeg vil gå bort og se dette vidunderlige syn, hvorfor tornebusken ikke brenner op.

Ana higeno Mosese'a amanage huno hu'ne, Ruzahu'za huno zafa tevea oreanki, anante vu'na ome kesue nehuno vu'ne.

4 Da Herren så at han gikk bort for å se, ropte Gud til ham midt ut av tornebusken og sa: Moses, Moses! Og han svarte: Ja, her er jeg.

Hagi Anumzamo'ma kegeno Mosese'ma kenaku vutava'o nehigeno'a, ana zafafinti Anumzamo'a kezatino, Mosesewe! Mosesewe! higeno Mosese'a ama mani'noe higeno,

5 Da sa han: Kom ikke nærmere, dra dine sko av dine føtter! For det sted du står på, er hellig jord.

Anumzamo'a asmino, Mago'anena eravao osunka, kagia anona kazufe atro, na'ankure menima oti'nana mopamo'a ruotage hu'nea mopare oti'nane.

6 Så sa han: Jeg er din fars Gud, Abrahams Gud, Isaks Gud og Jakobs Gud. Da skjulte Moses sitt ansikt, for han fryktet for å skue Gud.

Anante mago'ane Anumzamo'a amanage hu'ne, Nagra kafahe'i Anumzane, Abrahamu Anumzane, Aisaki Anumzane Jekopu Anumza mani'noe, huno higeno Mosese'a Anumzamofoma ke'zanku koro huno avugosa refite'ne.

7 Og Herren sa: Jeg har sett mitt folks nød i Egypten, og jeg har hørt deres klagerop over arbeidsfogdene; jeg vet hvad de lider.

Ra Anumzamo'a amanage hu'ne, tamage hu'na Isipi kumapi'ma vahe'niamo'zama mani'ne'za zmatazama e'neri'za zana, hago Nagra nege'na, zavi krafama hazana antahi'noe. Na'ankure kazokzo eri'za kva vahe zami'mo'za, zmatazama zamizazana ke'na antahi'na hu'noe.

8 Og nu er jeg steget ned for å utfri dem av egypternes hånd og for å føre dem op fra dette land til et godt og vidtstrakt land, til et land som flyter med melk og honning, det land hvor kana'anittene bor og hetittene og amorittene og ferisittene og hevittene og jebusittene.

E'ina hu'negu, Nagra erami'na Isipi vahe hanavefinti zamavre fegu'a zmatre'na, masavenke huno knare zantfa hu'nea mopama, kaomofo amirine tumerimo'ma avi'mate'nea mopa Kenani vahe mopama, Hiti vahe mopama Amori vahe mopama Perisi vahe mopama, Hivi vahe mopama Jebusi vahe mopa, ra mopa zamigahue.

9 Nu er Israels barns skrik nådd op til mig, og jeg har også sett hvorledes egypterne mishandler dem.

Menina antahio, Israeli vahe'mokizmi zavira nentahi'na, Isipi ma zamazeri havizama haza zana hago ke'na antahi'na hu'noe.

10 Så gå nu du avsted, jeg vil sende dig til Farao, og du skal føre mitt folk, Israels barn, ut av Egypten!

E'ina hu'negu menina ege'na huganta'nenkenka Feronte vunka, Israeli vahe'ni'a, Isipi kumapintira zmavrenka atiramigahane.

11 Men Moses sa til Gud: Hvem er jeg, at jeg skulde gå til Farao, og at jeg skulde føre Israels barn ut av Egypten?

Hianagi Mosese'a amanage huno Anumzamofona asmi'ne, Nagra iza'na Ferontera vu'na Isipitira, Israeli vahera zamavare'na atiramigahue?

12 Og han sa: Sannelig, jeg vil være med dig, og dette skal være dig et tegn på at jeg har sendt dig: Når du har ført folket ut av Egypten, da skal I holde gudstjeneste på dette fjell.

Anumzamo'a anage hu'ne, Nagra tamage hu'na kagrane manigahue. Nagrama Israeli vahe zmavrenka atiramiogu'ma hugantoa zamofo avame'zana, Israeli vahe'ma Isipiti'ma ome zmavrenka atiramisunka, Nagrira monora ama agonare eme hunantegahaze.

13 Da sa Moses til Gud: Men når jeg nu kommer til Israels barn og sier til dem: Eders fedres Gud har sendt mig til eder, og de så spør mig: Hvad er hans navn? - hvad skal jeg da svare dem?

Anante Mosese'a amanage huno Anumzamofona asmi'ne, Antahio, nagrama Israeli vahetegama vu'na, anage hu'na ome zmasamigahue, tamafahe'i Anumzamo tamagritega hunantege'na oema hanuge'zama nantahige'za, agi'a iza'ema hanage'na? na'ane hu'na zamasamigahue?

14 Og Gud sa til Moses: Jeg er den jeg er; og han sa: Så skal du si til Israels barn: "Jeg er" har sendt mig til eder.

Higeno Anumzamo'a amanage huno Mosesena asmi'ne, Nagra mani vava nehumo'na Nagrake Mani'noe, kagra amanage hunka Israeli vahera ome zamasamio, Nagre nehia ne'mo, hunantege'na tamagritega oe hunka huo.

15 Og Gud sa fremdeles til Moses: Så skal du si til Israels barn: Herren, eders fedres Gud, Abrahams Gud, Isaks Gud og Jakobs Gud, har sendt mig til eder. Dette er mitt navn til evig tid, og så skal de kalle mig fra slekt til slekt.

Mago'ane Anumzamo'a Mosesena asmino, Israeli vahera amanage hunka ome zamasamio, Ra Anumzamo'na tamafahe'i Abrahamu Anumzane, Aisaki Anumzane, Jekopu Anumzamo'a tamagritega hunantege'na oe. Ama'i nagimo'a mevava hanigeno, henkama fore'ma hanaza vahe'mo'za ama ana nagimofona ahentesga hu'za antahinami vava hugahaze.

16 Gå nu og kall sammen de eldste i Israel og si til dem: Herren, eders fedres Gud, har åpenbaret sig for mig, Abrahams, Isaks og Jakobs Gud, og sagt: Jeg har sett til eder og vet hvorledes de farer frem mot eder i Egypten.

Israeli kva vahera ome zamazeri tru hunka zmasmio, Ra Anumzamo'a tamafahe'i Anumzane, Abrahamune Aisakine Jekopune Anumzamo efore huno amanage huno nasami'ne, Nagra tamage hu'na tamagrikura nentahi'na, Isipi vahe'mo'zama hurmantaza zana ke'noe.

17 Og jeg sa: Jeg vil føre eder ut av alt det onde I lider i Egypten, til kana'anittenes og hetittenes og amorittenes og ferisittenes og hevittenes og jebusittenes land, til et land som flyter med melk og honning.

Ana hu'negu Nagra huvempa hu'noa ke amage ante'na Isipi kumapima mani havizama hu'nazafinti tamavre fegu'ate'na tamavre'na Keneni vahe'ma, Hiti vahe'ma, Amori vahe'ene, Perisi vahe'ma, Hivi vahe'ma Jebusi vahe'mokizmi mopa masevenke huno knare zanfta hu'negeno, kaomofo amirimo'ene tumerimo avite'nea mopafi tamavreno vugahie hunka ome zamasamio.

18 Og de skal høre på dine ord, og du skal gå inn til kongen i Egypten, du og de eldste i Israel, og I skal si til ham: Herren, hebreernes Gud, har møtt oss; la oss nu gå tre dagsreiser ut i ørkenen og ofre til Herren vår Gud.

Kema hananana, Israeli kva vahe'mo'za ke ka'a antahigahaze. E'ina hnageta kagra Israeli kva vahe zamavrenka Isipi rankva nete vuta amanage huta asamiho, Ra Anumzana Hibru vahe'mokizmi Anumzamo tagrite eama hu'ne. Hagi muse hugantonanki knare tatrenanketa tagufa zagegnafina ka'ma kopina vuta Ra Anumzatimofontega ofa ome kre sramana vuntamaneno hutma asamiho.

19 Men jeg vet at kongen i Egypten ikke vil gi eder lov til å dra ut, ikke engang om han får kjenne en sterk hånd over sig.

Hianagi Nagra antahi'noe, Isipi kini ne'mo'a tamatresnigeta ovugosaze. Hagi mago hankvenentake azamo'ma ha'ma rentesnigeno'a tmatresnigeta vugahaze.

20 Derfor vil jeg rekke ut min hånd og slå Egypten med alle mine under, som jeg vil gjøre midt iblandt dem; så skal han la eder fare.

E'inama hanige'na Nagra nazana erisga hu'na maka ruzahu ruzahu kaguvazana eri fore amu'no zamifina ha'nenke'za, tamatresnigeta vugahaze.

21 Og jeg vil la dette folk finne yndest hos egypterne, så I, når I drar ut, ikke skal dra tomhendt bort;

Nagra Isipi vahe zamufina rantamagi taminenketa Isipi vahe'ma zamatreta, vanuta amne tamavapara ovugahaze.

22 men enhver kvinne skal be sin grannekvinne og den som bor i hennes hus, om smykker av sølv og gull og om klær, og I skal la eders sønner og eders døtre ta dem på sig; dette er det bytte I skal ta av egypterne.

Hu'neanagi maka Israeli a'nemo'za no magote nemanisnaza a'nanene no zamifi nemsesnaza a'ne'mokizmia silvane golire'ma tro'ma hu'nesaza zantamine, kukenagu enena zmantahigesage'za tamisagetma, ne' mofatmimofona eri hankre zmanteho. E'inama hanutma Isipi vahe'mofona knare fenozazamia eri hana hutma vugahaze.