Efeserne 3
1 Derfor bøier jeg mine knær, jeg, Paulus, Kristi Jesu fange for eders skyld, I hedninger -
അതോ ഹേതോ ർഭിന്നജാതീയാനാം യുഷ്മാകം നിമിത്തം യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ ബന്ദീ യഃ സോഽഹം പൗലോ ബ്രവീമി|
2 om I ellers har hørt om husholdningen med den Guds nåde som er mig gitt for eder,
യുഷ്മദർഥമ് ഈശ്വരേണ മഹ്യം ദത്തസ്യ വരസ്യ നിയമഃ കീദൃശസ്തദ് യുഷ്മാഭിരശ്രാവീതി മന്യേ|
3 at han ved åpenbaring har kunngjort mig hemmeligheten, således som jeg ovenfor har skrevet med få ord,
അർഥതഃ പൂർവ്വം മയാ സംക്ഷേപേണ യഥാ ലിഖിതം തഥാഹം പ്രകാശിതവാക്യേനേശ്വരസ്യ നിഗൂഢം ഭാവം ജ്ഞാപിതോഽഭവം|
4 hvorav I, når I leser det, kan kjenne min innsikt i Kristi hemmelighet,
അതോ യുഷ്മാഭിസ്തത് പഠിത്വാ ഖ്രീഷ്ടമധി തസ്മിന്നിഗൂഢേ ഭാവേ മമ ജ്ഞാനം കീദൃശം തദ് ഭോത്സ്യതേ|
5 som i de forrige tidsaldre ikke er blitt kunngjort for menneskenes barn således som den nu er åpenbaret for hans hellige apostler og profeter i Ånden:
പൂർവ്വയുഗേഷു മാനവസന്താനാസ്തം ജ്ഞാപിതാ നാസൻ കിന്ത്വധുനാ സ ഭാവസ്തസ്യ പവിത്രാൻ പ്രേരിതാൻ ഭവിഷ്യദ്വാദിനശ്ച പ്രത്യാത്മനാ പ്രകാശിതോഽഭവത്;
6 at hedningene er medarvinger og hører med til legemet og har del med i løftet i Kristus Jesus ved evangeliet,
അർഥത ഈശ്വരസ്യ ശക്തേഃ പ്രകാശാത് തസ്യാനുഗ്രഹേണ യോ വരോ മഹ്യമ് അദായി തേനാഹം യസ്യ സുസംവാദസ്യ പരിചാരകോഽഭവം,
7 hvis tjener jeg er blitt efter den Guds nådes gave som er mig gitt ved virksomheten av hans makt.
തദ്വാരാ ഖ്രീഷ്ടേന ഭിന്നജാതീയാ അന്യൈഃ സാർദ്ധമ് ഏകാധികാരാ ഏകശരീരാ ഏകസ്യാഃ പ്രതിജ്ഞായാ അംശിനശ്ച ഭവിഷ്യന്തീതി|
8 Mig, den aller ringeste av alle hellige, blev denne nåde gitt å forkynne hedningene evangeliet om Kristi uransakelige rikdom,
സർവ്വേഷാം പവിത്രലോകാനാം ക്ഷുദ്രതമായ മഹ്യം വരോഽയമ് അദായി യദ് ഭിന്നജാതീയാനാം മധ്യേ ബോധാഗയസ്യ ഗുണനിധേഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യ മങ്ഗലവാർത്താം പ്രചാരയാമി,
9 og å oplyse alle om hvorledes husholdningen er med den hemmelighet som har vært skjult fra evige tider i Gud, som har skapt alt, (aiōn g165)
കാലാവസ്ഥാതഃ പൂർവ്വസ്മാച്ച യോ നിഗൂഢഭാവ ഈശ്വരേ ഗുപ്ത ആസീത് തദീയനിയമം സർവ്വാൻ ജ്ഞാപയാമി| (aiōn g165)
10 forat Guds mangfoldige visdom nu ved menigheten skulde bli kunngjort for maktene og myndighetene i himmelen
യത ഈശ്വരസ്യ നാനാരൂപം ജ്ഞാനം യത് സാമ്പ്രതം സമിത്യാ സ്വർഗേ പ്രാധാന്യപരാക്രമയുക്താനാം ദൂതാനാം നികടേ പ്രകാശ്യതേ തദർഥം സ യീശുനാ ഖ്രീഷ്ടേന സർവ്വാണി സൃഷ്ടവാൻ|
യതോ വയം യസ്മിൻ വിശ്വസ്യ ദൃഢഭക്ത്യാ നിർഭയതാമ് ഈശ്വരസ്യ സമാഗമേ സാമർഥ്യഞ്ച
12 i hvem vi har vår frimodighet og adgang med tillit ved troen på ham.
പ്രാപ്തവന്തസ്തമസ്മാകം പ്രഭും യീശും ഖ്രീഷ്ടമധി സ കാലാവസ്ഥായാഃ പൂർവ്വം തം മനോരഥം കൃതവാൻ| (aiōn g165)
13 Derfor beder jeg at I ikke må tape motet over mine trengsler for eder, som er eders ære. -
അതോഽഹം യുഷ്മന്നിമിത്തം ദുഃഖഭോഗേന ക്ലാന്തിം യന്ന ഗച്ഛാമീതി പ്രാർഥയേ യതസ്തദേവ യുഷ്മാകം ഗൗരവം|
14 Derfor altså bøier jeg mine knær for Faderen,
അതോ ഹേതോഃ സ്വർഗപൃഥിവ്യോഃ സ്ഥിതഃ കൃത്സ്നോ വംശോ യസ്യ നാമ്നാ വിഖ്യാതസ്തമ്
15 som er den rette far for alt som kalles barn i himmelen og på jorden,
അസ്മത്പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പിതരമുദ്ദിശ്യാഹം ജാനുനീ പാതയിത്വാ തസ്യ പ്രഭാവനിധിതോ വരമിമം പ്രാർഥയേ|
16 at han efter sin herlighets rikdom må gi eder å styrkes med kraft ved hans Ånd i eders innvortes menneske,
തസ്യാത്മനാ യുഷ്മാകമ് ആന്തരികപുരുഷസ്യ ശക്തേ ർവൃദ്ധിഃ ക്രിയതാം|
17 at Kristus må bo ved troen i eders hjerter,
ഖ്രീഷ്ടസ്തു വിശ്വാസേന യുഷ്മാകം ഹൃദയേഷു നിവസതു| പ്രേമണി യുഷ്മാകം ബദ്ധമൂലത്വം സുസ്ഥിരത്വഞ്ച ഭവതു|
18 så I, rotfestet og grunnfestet i kjærlighet, må være i stand til å fatte med alle de hellige hvad bredde og lengde og dybde og høide der er,
ഇത്ഥം പ്രസ്ഥതായാ ദീർഘതായാ ഗഭീരതായാ ഉച്ചതായാശ്ച ബോധായ സർവ്വൈഃ പവിത്രലോകൈഃ പ്രാപ്യം സാമർഥ്യം യുഷ്മാഭി ർലഭ്യതാം,
19 og kjenne Kristi kjærlighet, som overgår all kunnskap, forat I kan fylles til all Guds fylde.
ജ്ഞാനാതിരിക്തം ഖ്രീഷ്ടസ്യ പ്രേമ ജ്ഞായതാമ് ഈശ്വരസ്യ സമ്പൂർണവൃദ്ധിപര്യ്യന്തം യുഷ്മാകം വൃദ്ധി ർഭവതു ച|
20 Men ham som kan gjøre mere enn alt, langt ut over det som vi beder eller forstår, efter den kraft som ter sig virksom i oss,
അസ്മാകമ് അന്തരേ യാ ശക്തിഃ പ്രകാശതേ തയാ സർവ്വാതിരിക്തം കർമ്മ കുർവ്വൻ അസ്മാകം പ്രാർഥനാം കൽപനാഞ്ചാതിക്രമിതും യഃ ശക്നോതി
