Efeserne 2

1 Også eder har han gjort levende, I som var døde ved eders overtredelser og synder,

പുരാ യൂയമ് അപരാധൈഃ പാപൈശ്ച മൃതാഃ സന്തസ്താന്യാചരന്ത ഇഹലോകസ്യ സംസാരാനുസാരേണാകാശരാജ്യസ്യാധിപതിമ് (aiōn g165)

2 som I fordum vandret i efter denne verdens løp, efter høvdingen over luftens makter, den ånd som nu er virksom i vantroens barn, (aiōn g165)

അർഥതഃ സാമ്പ്രതമ് ആജ്ഞാലങ്ഘിവംശേഷു കർമ്മകാരിണമ് ആത്മാനമ് അന്വവ്രജത|

3 blandt hvilke også vi alle fordum vandret i vårt kjøds lyster, idet vi gjorde kjødets og tankenes vilje, og vi var av naturen vredens barn likesom de andre.

തേഷാം മധ്യേ സർവ്വേ വയമപി പൂർവ്വം ശരീരസ്യ മനസ്കാമനായാഞ്ചേഹാം സാധയന്തഃ സ്വശരീരസ്യാഭിലാഷാൻ ആചരാമ സർവ്വേഽന്യ ഇവ ച സ്വഭാവതഃ ക്രോധഭജനാന്യഭവാമ|

4 Men Gud, som er rik på miskunn, har for sin store kjærlighets skyld som han elsket oss med,

കിന്തു കരുണാനിധിരീശ്വരോ യേന മഹാപ്രേമ്നാസ്മാൻ ദയിതവാൻ

5 gjort oss levende med Kristus, enda vi var døde ved våre overtredelser - av nåde er I frelst -

തസ്യ സ്വപ്രേമ്നോ ബാഹുല്യാദ് അപരാധൈ ർമൃതാനപ്യസ്മാൻ ഖ്രീഷ്ടേന സഹ ജീവിതവാൻ യതോഽനുഗ്രഹാദ് യൂയം പരിത്രാണം പ്രാപ്താഃ|

6 og opvakt oss med ham og satt oss med ham i himmelen, i Kristus Jesus,

സ ച ഖ്രീഷ്ടേന യീശുനാസ്മാൻ തേന സാർദ്ധമ് ഉത്ഥാപിതവാൻ സ്വർഗ ഉപവേശിതവാംശ്ച|

7 forat han i de kommende tider kunde vise sin nådes overvettes rikdom i godhet mot oss i Kristus Jesus. (aiōn g165)

ഇത്ഥം സ ഖ്രീഷ്ടേന യീശുനാസ്മാൻ പ്രതി സ്വഹിതൈഷിതയാ ഭാവിയുഗേഷു സ്വകീയാനുഗ്രഹസ്യാനുപമം നിധിം പ്രകാശയിതുമ് ഇച്ഛതി| (aiōn g165)

8 For av nåde er I frelst, ved tro, og det ikke av eder selv, det er Guds gave,

യൂയമ് അനുഗ്രഹാദ് വിശ്വാസേന പരിത്രാണം പ്രാപ്താഃ, തച്ച യുഷ്മന്മൂലകം നഹി കിന്ത്വീശ്വരസ്യൈവ ദാനം,

9 ikke av gjerninger, forat ikke nogen skal rose sig.

തത് കർമ്മണാം ഫലമ് അപി നഹി, അതഃ കേനാപി ന ശ്ലാഘിതവ്യം|

10 For vi er hans verk, skapt i Kristus Jesus til gode gjerninger, som Gud forut har lagt ferdige, at vi skulde vandre i dem.

യതോ വയം തസ്യ കാര്യ്യം പ്രാഗ് ഈശ്വരേണ നിരൂപിതാഭിഃ സത്ക്രിയാഭിഃ കാലയാപനായ ഖ്രീഷ്ടേ യീശൗ തേന മൃഷ്ടാശ്ച|

11 Kom derfor i hu at I som fordum var hedninger i kjøttet og blev kalt uomskårne av den såkalte omskjærelse på kjøttet, den som gjøres med hånden,

പുരാ ജന്മനാ ഭിന്നജാതീയാ ഹസ്തകൃതം ത്വക്ഛേദം പ്രാപ്തൈ ർലോകൈശ്ചാച്ഛിന്നത്വച ഇതിനാമ്നാ ഖ്യാതാ യേ യൂയം തൈ ര്യുഷ്മാഭിരിദം സ്മർത്തവ്യം

12 at I på den tid stod utenfor Kristus, utelukket fra Israels borgerrett og fremmede for paktene med deres løfte, uten håp og uten Gud i verden;

യത് തസ്മിൻ സമയേ യൂയം ഖ്രീഷ്ടാദ് ഭിന്നാ ഇസ്രായേലലോകാനാം സഹവാസാദ് ദൂരസ്ഥാഃ പ്രതിജ്ഞാസമ്ബലിതനിയമാനാം ബഹിഃ സ്ഥിതാഃ സന്തോ നിരാശാ നിരീശ്വരാശ്ച ജഗത്യാധ്വമ് ഇതി|

13 men nu, i Kristus Jesus, er I som fordum var langt borte, kommet nær til ved Kristi blod.

കിന്ത്വധുനാ ഖ്രീഷ്ടേ യീശാവാശ്രയം പ്രാപ്യ പുരാ ദൂരവർത്തിനോ യൂയം ഖ്രീഷ്ടസ്യ ശോണിതേന നികടവർത്തിനോഽഭവത|

14 For han er vår fred, han som gjorde de to til ett og nedrev gjerdets skillevegg, fiendskapet,

യതഃ സ ഏവാസ്മാകം സന്ധിഃ സ ദ്വയമ് ഏകീകൃതവാൻ ശത്രുതാരൂപിണീം മധ്യവർത്തിനീം പ്രഭേദകഭിത്തിം ഭഗ്നവാൻ ദണ്ഡാജ്ഞായുക്തം വിധിശാസ്ത്രം സ്വശരീരേണ ലുപ്തവാംശ്ച|

15 idet han ved sitt kjød avskaffet den lov som kom med bud og forskrifter, forat han ved sig selv kunde skape de to til ett nytt menneske, idet han gjorde fred,

യതഃ സ സന്ധിം വിധായ തൗ ദ്വൗ സ്വസ്മിൻ ഏകം നുതനം മാനവം കർത്തും

16 og forlike dem begge i ett legeme med Gud ved korset, idet han på dette drepte fiendskapet.

സ്വകീയക്രുശേ ശത്രുതാം നിഹത്യ തേനൈവൈകസ്മിൻ ശരീരേ തയോ ർദ്വയോരീശ്വരേണ സന്ധിം കാരയിതും നിശ്ചതവാൻ|

17 Og han kom og forkynte fred for eder som var langt borte, og fred for dem som var nær ved;

സ ചാഗത്യ ദൂരവർത്തിനോ യുഷ്മാൻ നികടവർത്തിനോ ഽസ്മാംശ്ച സന്ധേ ർമങ്ഗലവാർത്താം ജ്ഞാപിതവാൻ|

18 for ved ham har vi begge adgang til Faderen i en Ånd.

യതസ്തസ്മാദ് ഉഭയപക്ഷീയാ വയമ് ഏകേനാത്മനാ പിതുഃ സമീപം ഗമനായ സാമർഥ്യം പ്രാപ്തവന്തഃ|

19 Så er I da ikke lenger fremmede og utlendinger, men I er de helliges medborgere og Guds husfolk,

അത ഇദാനീം യൂയമ് അസമ്പർകീയാ വിദേശിനശ്ച ന തിഷ്ഠനതഃ പവിത്രലോകൈഃ സഹവാസിന ഈശ്വരസ്യ വേശ്മവാസിനശ്ചാധ്വേ|

20 I som er bygget op på apostlenes og profetenes grunnvoll, mens hjørnestenen er Kristus Jesus selv,

അപരം പ്രേരിതാ ഭവിഷ്യദ്വാദിനശ്ച യത്ര ഭിത്തിമൂലസ്വരൂപാസ്തത്ര യൂയം തസ്മിൻ മൂലേ നിചീയധ്വേ തത്ര ച സ്വയം യീശുഃ ഖ്രീഷ്ടഃ പ്രധാനഃ കോണസ്ഥപ്രസ്തരഃ|

21 i hvem hver bygning føies sammen og vokser til et hellig tempel i Herren,

തേന കൃത്സ്നാ നിർമ്മിതിഃ സംഗ്രഥ്യമാനാ പ്രഭോഃ പവിത്രം മന്ദിരം ഭവിതും വർദ്ധതേ|

22 i hvem også I bygges op med de andre til en Guds bolig i Ånden.

യൂയമപി തത്ര സംഗ്രഥ്യമാനാ ആത്മനേശ്വരസ്യ വാസസ്ഥാനം ഭവഥ|