< Efeserne 2 >

1 Også eder har han gjort levende, I som var døde ved eders overtredelser og synder,
Fa nivilasy amo tahiñe naho hakeo’ areoo nahareo,
2 som I fordum vandret i efter denne verdens løp, efter høvdingen over luftens makter, den ånd som nu er virksom i vantroens barn, (aiōn g165)
ie nañavelo an-tsata’ ty voatse toy te taolo, nañorike ty ana-dovàn-kaozara’ i tiokey, i fañahy mifanehake an-tro’ o anam-panjeharañeoy. (aiōn g165)
3 blandt hvilke også vi alle fordum vandret i vårt kjøds lyster, idet vi gjorde kjødets og tankenes vilje, og vi var av naturen vredens barn likesom de andre.
Toe hene nimpiam’ iereo ka tika taolo amo hadraom-batan-tikañeo, ie nañeneke o nipaia’ o nofotseoo naho o fivetsevetseo vaho ni-anan-kabosehañe amo satan-tikañeo, manahake o ila’eo.
4 Men Gud, som er rik på miskunn, har for sin store kjærlighets skyld som han elsket oss med,
Fe i Andrianañahare, mpañaleale am-piferenaiñañe, ty amy fikokoa’e jabajaba nikokoa’e antikañey,
5 gjort oss levende med Kristus, enda vi var døde ved våre overtredelser - av nåde er I frelst -
itika nikoromake an-kakeo ro nampitroara’e ho veloñe mindre amy Norizañey (i hasoa’ey ro mandrombake anahareo),
6 og opvakt oss med ham og satt oss med ham i himmelen, i Kristus Jesus,
le naharo’e fionjoñe ama’e tika, naho nampindreze’e fiambesatse andindìñe añe am’ Iesoà Norizañey,
7 forat han i de kommende tider kunde vise sin nådes overvettes rikdom i godhet mot oss i Kristus Jesus. (aiōn g165)
hampalangesa’e amo sa añeo ty hajabahinan-kasaron-kasoa’e ami’ty fatariha’e aman-tika am’ Iesoà Norizañey. (aiōn g165)
8 For av nåde er I frelst, ved tro, og det ikke av eder selv, det er Guds gave,
I hasoa’ey ty mandrombake anahareo am-patokisañe, toe tsy inahareo, fa ty falalàn’ Añahare,
9 ikke av gjerninger, forat ikke nogen skal rose sig.
le tsy o fitoloñañeo, tsy mone ao ty hiebotsebotse.
10 For vi er hans verk, skapt i Kristus Jesus til gode gjerninger, som Gud forut har lagt ferdige, at vi skulde vandre i dem.
Satam-pità’e tikañe: naoreñe am’ Iesoà Norizañey hitoloñe o raha soa hinalankan’ Añahare aolo hañaveloan-tikañe ama’eo.
11 Kom derfor i hu at I som fordum var hedninger i kjøttet og blev kalt uomskårne av den såkalte omskjærelse på kjøttet, den som gjøres med hånden,
Aa le tiahio t’ie nimpiamo kilakila ondaty a nofotseo te taolo, ie atao’ o sinavatseo ty hoe: tsy sinavatse (o fanoeñe an-tsandriñe am-pitàñeo),
12 at I på den tid stod utenfor Kristus, utelukket fra Israels borgerrett og fremmede for paktene med deres løfte, uten håp og uten Gud i verden;
mbore tsy tamy Norizañey nahareo henane zay, ni-renetane amy valobohò’ o nte-Israeleoy naho ambahiny amo fañìnam-pampitamañeo, tsy nanan-ko tamaeñe, vaho tsy aman’ Añahare ami’ty voatse toy.
13 men nu, i Kristus Jesus, er I som fordum var langt borte, kommet nær til ved Kristi blod.
F’ie henaneo ro am’ Iesoà Norizañey ao, ie ni-tsietoitane añe ro nampañarinea’ ty lio’ i Norizañey.
14 For han er vår fred, han som gjorde de to til ett og nedrev gjerdets skillevegg, fiendskapet,
Ie ty fifampilongoan-tika, ie nanoen-ko raike i roey, naho rinotsa’e i kijoly nanebañey,
15 idet han ved sitt kjød avskaffet den lov som kom med bud og forskrifter, forat han ved sig selv kunde skape de to til ett nytt menneske, idet han gjorde fred,
ie finongo’e am-pañòva’e ao i fifampirafelahiañey—toe ty Ha’ o fañè’e nalahatse ho fepètseo—hamitraña’e ama’e ty ondaty vao boak’ amy roe rey, hampanintsiña’e,
16 og forlike dem begge i ett legeme med Gud ved korset, idet han på dette drepte fiendskapet.
songa ho jebañe’e am-pañova raike aman’ Añahare, ie nandrotsake i fifampirafelahiañey ami’ty vata’e an-katae ajale eo.
17 Og han kom og forkynte fred for eder som var langt borte, og fred for dem som var nær ved;
Nimb’ atoa re nitaroñe fifampilongoañe amo tsietoitane añeo naho fañanintsiñe amo marineo,
18 for ved ham har vi begge adgang til Faderen i en Ånd.
ie ro anañan-tika roe lalañe mb’aman-dRae amy Arofo raikey.
19 Så er I da ikke lenger fremmede og utlendinger, men I er de helliges medborgere og Guds husfolk,
Aa le tsy ambahiny, tsy aliheñe ka nahareo, fa borizañe mindre amo noro’eo, naho hasavereñan’ Añaharey,
20 I som er bygget op på apostlenes og profetenes grunnvoll, mens hjørnestenen er Kristus Jesus selv,
mioreñe ami’ty mananta’ o Firàheñe naho mpitokio: Iesoà Norizañe talèm-bato-kotsokey,
21 i hvem hver bygning føies sammen og vokser til et hellig tempel i Herren,
ama’e ty andrafetañe i anjombay iaby hitomboa’e ho anjomba Masiñe amy Talè ao.
22 i hvem også I bygges op med de andre til en Guds bolig i Ånden.
Ama’e ao ka ty andranjiañe anahareo ho fitobean’ Añahare añamy Arofoy.

< Efeserne 2 >