Efeserne 1
1 Paulus, ved Guds vilje Kristi Jesu apostel - til de hellige i Efesus, som tror på Kristus Jesus:
อีศฺวรเสฺยจฺฉยา ยีศุขฺรีษฺฏสฺย เปฺรริต: เปาล อิผิษนครสฺถานฺ ปวิตฺรานฺ ขฺรีษฺฏยีเศา วิศฺวาสิโน โลกานฺ ปฺรติ ปตฺรํ ลิขติฯ
2 Nåde være med eder og fred fra Gud vår Fader og den Herre Jesus Kristus!
อสฺมากํ ตาตเสฺยศฺวรสฺย ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย จานุคฺรห: ศานฺติศฺจ ยุษฺมาสุ วรฺตฺตตำฯ
3 Lovet være Gud og vår Herre Jesu Kristi Fader, han som har velsignet oss med all åndelig velsignelse i himmelen i Kristus,
อสฺมากํ ปฺรโภ รฺยีโศ: ขฺรีษฺฏสฺย ตาต อีศฺวโร ธโนฺย ภวตุ; ยต: ส ขฺรีษฺเฏนาสฺมภฺยํ สรฺวฺวมฺ อาธฺยาตฺมิกํ สฺวรฺคียวรํ ทตฺตวานฺฯ
4 likesom han utvalgte oss i ham før verdens grunnvoll blev lagt, forat vi skulde være hellige og ulastelige for hans åsyn,
วยํ ยตฺ ตสฺย สมกฺษํ เปฺรมฺนา ปวิตฺรา นิษฺกลงฺกาศฺจ ภวามสฺตทรฺถํ ส ชคต: สฺฤษฺเฏ ปูรฺวฺวํ เตนาสฺมานฺ อภิโรจิตวานฺ, นิชาภิลษิตานุโรธาจฺจ
5 idet han i kjærlighet forut bestemte oss til å få barnekår hos sig ved Jesus Kristus efter sin viljes frie råd,
ยีศุนา ขฺรีษฺเฏน สฺวสฺย นิมิตฺตํ ปุตฺรตฺวปเท'สฺมานฺ สฺวกียานุคฺรหสฺย มหตฺตฺวสฺย ปฺรศํสารฺถํ ปูรฺวฺวํ นิยุกฺตวานฺฯ
6 til pris for sin nådes herlighet, som han gav oss i den elskede,
ตสฺมาทฺ อนุคฺรหาตฺ ส เยน ปฺริยตเมน ปุเตฺรณาสฺมานฺ อนุคฺฤหีตวานฺ,
7 i hvem vi har forløsningen ved hans blod, syndenes forlatelse, efter hans nådes rikdom,
วยํ ตสฺย โศณิเตน มุกฺติมฺ อรฺถต: ปาปกฺษมำ ลพฺธวนฺต: ฯ
8 som han rikelig gav oss i og med all visdom og forstand,
ตสฺย ย อีทฺฤโศ'นุคฺรหนิธิสฺตสฺมาตฺ โส'สฺมภฺยํ สรฺวฺววิธํ ชฺญานํ พุทฺธิญฺจ พาหุลฺยรูเปณ วิตริตวานฺฯ
9 idet han kunngjorde oss sin viljes hemmelighet efter sitt frie råd, som han fattet hos sig selv
สฺวรฺคปฺฤถิโวฺย รฺยทฺยทฺ วิทฺยเต ตตฺสรฺวฺวํ ส ขฺรีษฺเฏ สํคฺรหีษฺยตีติ หิไตษิณา
10 om en husholdning i tidenes fylde: at han atter vilde samle alt til ett i Kristus, både det som er i himlene, og det som er på jorden;
เตน กฺฤโต โย มโนรถ: สมฺปูรฺณตำ คตวตฺสุ สมเยษุ สาธยิตวฺยสฺตมธิ ส สฺวกียาภิลาษสฺย นิคูฒํ ภาวมฺ อสฺมานฺ ชฺญาปิตวานฺฯ
11 han i hvem vi også har fått arvelodd, efterat vi forut var bestemt til det efter hans forsett som virker alt efter sin viljes råd,
ปูรฺวฺวํ ขฺรีษฺเฏ วิศฺวาสิโน เย วยมฺ อสฺมตฺโต ยตฺ ตสฺย มหิมฺน: ปฺรศํสา ชายเต,
12 forat vi skulde være hans hellighet til pris, vi som forut hadde håpet på Kristus;
ตทรฺถํ ย: สฺวกีเยจฺฉายา: มนฺตฺรณาต: สรฺวฺวาณิ สาธยติ ตสฺย มโนรถาทฺ วยํ ขฺรีษฺเฏน ปูรฺวฺวํ นิรูปิตา: สนฺโต'ธิการิโณ ชาตา: ฯ
13 i ham har også I, da I hadde hørt sannhetens ord, evangeliet om eders frelse - i ham har I og, da I var kommet til troen, fått til innsegl den Hellige Ånd, som var oss lovt,
ยูยมปิ สตฺยํ วากฺยมฺ อรฺถโต ยุษฺมตฺปริตฺราณสฺย สุสํวาทํ นิศมฺย ตสฺมินฺเนว ขฺรีษฺเฏ วิศฺวสิตวนฺต: ปฺรติชฺญาเตน ปวิเตฺรณาตฺมนา มุทฺรเยวางฺกิตาศฺจฯ
14 han som er pantet på vår arv til eiendomsfolkets forløsning, hans herlighet til pris.
ยตสฺตสฺย มหิมฺน: ปฺรกาศาย เตน กฺรีตานำ โลกานำ มุกฺติ รฺยาวนฺน ภวิษฺยติ ตาวตฺ ส อาตฺมาสฺมากมฺ อธิการิตฺวสฺย สตฺยงฺการสฺย ปณสฺวรูโป ภวติฯ
15 Derfor, efterat jeg har hørt om eders tro på den Herre Jesus og om eders kjærlighet til alle de hellige,
ปฺรเภา ยีเศา ยุษฺมากํ วิศฺวาส: สรฺเวฺวษุ ปวิตฺรโลเกษุ เปฺรม จาสฺต อิติ วารฺตฺตำ ศฺรุตฺวาหมปิ
16 holder jeg ikke op med å takke for eder når jeg kommer eder i hu i mine bønner,
ยุษฺมานธิ นิรนฺตรมฺ อีศฺวรํ ธนฺยํ วทนฺ ปฺรารฺถนาสมเย จ ยุษฺมานฺ สฺมรนฺ วรมิมํ ยาจามิฯ
17 at vår Herre Jesu Kristi Gud, herlighetens Fader, måtte gi eder visdoms og åpenbarings Ånd til kunnskap om sig,
อสฺมากํ ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย ตาโต ย: ปฺรภาวากร อีศฺวร: ส สฺวกียตตฺตฺวชฺญานาย ยุษฺมภฺยํ ชฺญานชนกมฺ ปฺรกาศิตวากฺยโพธกญฺจาตฺมานํ เทยาตฺฯ
18 og gi eders hjerte oplyste øine, så I kan forstå hvilket håp det er han har kalt eder til, og hvor rik på herlighet hans arv er iblandt de hellige,
ยุษฺมากํ ชฺญานจกฺษูํษิ จ ทีปฺติยุกฺตานิ กฺฤตฺวา ตสฺยาหฺวานํ กีทฺฤศฺยา ปฺรตฺยาศยา สมฺพลิตํ ปวิตฺรโลกานำ มเธฺย เตน ทตฺโต'ธิการ: กีทฺฤศ: ปฺรภาวนิธิ รฺวิศฺวาสิษุ จาสฺมาสุ ปฺรกาศมานสฺย
19 og hvor overvettes stor hans makt er for oss som tror, efter virksomheten av hans veldige kraft,
ตทียมหาปรากฺรมสฺย มหตฺวํ กีทฺฤคฺ อนุปมํ ตตฺ สรฺวฺวํ ยุษฺมานฺ ชฺญาปยตุฯ
20 som han viste på Kristus da han opvakte ham fra de døde og satte ham ved sin høire hånd i himmelen,
ยต: ส ยสฺยา: ศกฺเต: ปฺรพลตำ ขฺรีษฺเฏ ปฺรกาศยนฺ มฺฤตคณมธฺยาตฺ ตมฺ อุตฺถาปิตวานฺ,
21 over enhver makt og myndighet og velde og herredom og ethvert navn som nevnes, ikke bare i denne verden, men også i den kommende, (aiōn g165)
อธิปติตฺวปทํ ศาสนปทํ ปรากฺรโม ราชตฺวญฺเจตินามานิ ยาวนฺติ ปทานีห โลเก ปรโลเก จ วิทฺยนฺเต เตษำ สรฺเวฺวษามฺ อูรฺทฺเธฺว สฺวรฺเค นิชทกฺษิณปารฺเศฺว ตมฺ อุปเวศิตวานฺ, (aiōn g165)
22 og han la alt under hans føtter og gav ham som hoved over alle ting til menigheten,
สรฺวฺวาณิ ตสฺย จรณโยรโธ นิหิตวานฺ ยา สมิติสฺตสฺย ศรีรํ สรฺวฺวตฺร สรฺเวฺวษำ ปูรยิตุ: ปูรกญฺจ ภวติ ตํ ตสฺยา มูรฺทฺธานํ กฺฤตฺวา
23 som er hans legeme, fylt av ham som fyller alt i alle.
สรฺเวฺวษามฺ อุปรฺยฺยุปริ นิยุกฺตวำศฺจ ไสว ศกฺติรสฺมาสฺวปิ เตน ปฺรกาศฺยเตฯ
