Predikerens 1
1 Ord av predikeren, sønn av David, konge i Jerusalem.
ダビデの子、エルサレムの王である伝道者の言葉。
2 Bare tomhet, sier predikeren, bare idelig tomhet! Alt er tomhet.
伝道者は言う、空の空、空の空、いっさいは空である。
3 Hvad vinning har mennesket av alt sitt strev, som han møier sig med under solen?
日の下で人が労するすべての労苦は、その身になんの益があるか。
4 Slekt går, og slekt kommer, men jorden står evindelig.
世は去り、世はきたる。しかし地は永遠に変らない。
5 Og solen går op, og solen går ned, og den haster tilbake til det sted hvor den går op.
日はいで、日は没し、その出た所に急ぎ行く。
6 Vinden går mot syd og vender sig mot nord; den vender og vender sig om under sin gang og begynner så atter sitt kretsløp.
風は南に吹き、また転じて、北に向かい、めぐりにめぐって、またそのめぐる所に帰る。
7 Alle bekker løper ut i havet, men havet blir ikke fullt; til det sted som bekkene går til, dit går de alltid igjen.
川はみな、海に流れ入る、しかし海は満ちることがない。川はその出てきた所にまた帰って行く。
8 Alle ting strever utrettelig, ingen kan utsi det; øiet blir ikke mett av å se, og øret blir ikke fullt av å høre.
すべての事は人をうみ疲れさせる、人はこれを言いつくすことができない。目は見ることに飽きることがなく、耳は聞くことに満足することがない。
9 Det som har vært, er det som skal bli, og det som har hendt, er det som skal hende, og det er intet nytt under solen.
先にあったことは、また後にもある、先になされた事は、また後にもなされる。日の下には新しいものはない。
10 Er det noget hvorom en vilde si: Se, dette er nytt - så har det vært til for lenge siden, i fremfarne tider som var før oss.
「見よ、これは新しいものだ」と言われるものがあるか、それはわれわれの前にあった世々に、すでにあったものである。
11 Det er ingen som minnes dem som har levd før, og heller ikke vil de som siden skal komme, leve i minnet hos dem som kommer efter.
前の者のことは覚えられることがない、また、きたるべき後の者のことも、後に起る者はこれを覚えることがない。
12 Jeg, predikeren, var konge over Israel i Jerusalem,
伝道者であるわたしはエルサレムで、イスラエルの王であった。
13 og jeg vendte min hu til å ransake og utgranske med visdom alt det som hender under himmelen; det er en ond plage, som Gud har gitt menneskenes barn å plage sig med.
わたしは心をつくし、知恵を用いて、天が下に行われるすべてのことを尋ね、また調べた。これは神が、人の子らに与えて、ほねおらせられる苦しい仕事である。
14 Jeg sa alle de gjerninger som gjøres under solen, og se, alt sammen var tomhet og jag efter vind.
わたしは日の下で人が行うすべてのわざを見たが、みな空であって風を捕えるようである。
15 Det som er kroket, kan ikke bli rett, og det som mangler, kan ingen regne med.
曲ったものは、まっすぐにすることができない、欠けたものは数えることができない。
16 Jeg talte med mig selv i mitt indre og sa: Se, jeg har vunnet mig større og rikere visdom enn alle som har rådet over Jerusalem før mig, og mitt hjerte har skuet megen visdom og kunnskap.
わたしは心の中に語って言った、「わたしは、わたしより先にエルサレムを治めたすべての者にまさって、多くの知恵を得た。わたしの心は知恵と知識を多く得た」。
17 Og jeg vendte min hu til å kjenne visdommen og kjenne dårskap og uforstand, men jeg skjønte at også dette var jag efter vind.
わたしは心をつくして知恵を知り、また狂気と愚痴とを知ろうとしたが、これもまた風を捕えるようなものであると悟った。
18 For hvor det er megen visdom, der er det megen gremmelse, og den som øker kunnskap, øker smerte.
それは知恵が多ければ悩みが多く、知識を増す者は憂いを増すからである。
