5 Mosebok 34

1 Så gikk Moses fra Moabs ødemarker op på Nebo-fjellet, på Pisgas topp, som ligger midt imot Jeriko; og Herren lot ham se ut over hele landet: Gilead like til Dan

Anante Mosese'a, Moapu agupoa atreno Nebo agonamofona Pisge nehaza morusapi uhanati'ne. Ana agona Jeriko kuma'mofona zage hanati kaziga'a me'ne. Ana agonamofo morusapi uhanatigeno, Ramo'a maka Giliati agonareti vuno Dani kumate vuno,

2 og hele Naftalis og Efra'ims og Manasses land og hele Juda land like til havet i vest

maka Naftali mopane, Efraemine Manasekizni mopane, maka Juda mopa meno zage fre kaziga hageri ankena mopare uhanatiteno,

3 og sydlandet og Jordan-sletten, dalen ved Jeriko - Palmestaden - like til Soar.

Negevi mopane, Jeriko kuma'mofo tava'onte'ma me'nea agupoma, tofe aninagna zafamo'ma tusi'zama hu'nea agupomo'ma vuno Zoama uhanati'nea mopa averi hu'ne.

4 Og Herren sa til ham: Dette er det land jeg har tilsvoret Abraham, Isak og Jakob idet jeg sa: Din ætt vil jeg gi det. Nu har jeg latt dig skue det med dine øine, men du skal ikke få komme inn i det.

Hagi ana mopama Ra Anumzamo'ma Mosesema averi'ma huteno amanage huno asami'ne, e'ina mopa Abrahamuma, Aisakima, Jekopuma huvempa hu'na huhampri zamante'na, tamagehe'mofona zamigahue hu'na hu'noa mopa, kaveri hugenka kagra kavufinti kananagi, ana mopafina uofregahane.

5 Så døde Moses, Herrens tjener, der i Moabs land efter Herrens ord.

E'ina hutegeno Ra Anumzamofo eri'za ne' Mosese'a Ra Anumzamo'ma hu'nea kante Moapu mopafi fri'ne.

6 Og han begravde ham i dalen i Moabs land midt imot Bet-Peor, og ingen kjenner til denne dag hans grav.

Ra Anumzamo'a Bet-Peori kuma tava'onte Moapu mopafi Mosesena asente'neanagi, anama asentea mati'a mago vahe'mo'a onkegeno meno menina ama knarera ehanati'ne.

7 Moses var hundre og tyve år gammel da han døde; hans øie var ikke sløvet, og hans kraft var ikke veket bort.

Hagi Mosese'a 120'a zage kafu huteno fri'neanagi, hankave'a megeno, avurgamo'a knare hu'negeno fri'ne.

8 Og Israels barn gråt over Moses på Moabs ødemarker i tretti dager; da var gråtens dager til ende, sorgen over Moses.

Anama Mosese'ma frigeno'a Israeli vahe'mo'za 30'a zage knamofo agu'afi Moapu agupofina zavira nete'za, zamasunkura hu'naze.

9 Og Josva, Nuns sønn, var fylt med visdoms ånd, for Moses hadde lagt sine hender på ham; og Israels barn var lydige mot ham og gjorde som Herren hadde befalt Moses.

Hagi Mosese'ma ofri'neno, Nuni nemofo Josua anunte azana anteno nunamu huntegeno, knare antahintahima ami' avamumo'a agripi aviteno mani'ne. Hagi Ra Anumzamo'ma Mosese'ma hunte'nea nanekema Josua'ma Israeli vahe'ma zmasamiana antahinemi'za avariri'naze.

10 Men det stod ikke mere frem nogen profet i Israel som Moses, han som Herren kjente åsyn til åsyn -

Ana higeno ana knareti'ma eno meninena, Israeli vahepina Ra Anumzamo'enema znavufi oge'agema nehukema nanekema hu'na'a ne' Mosese kna kasnampa nera eforera osu'ne.

11 når en kommer i hu alle de tegn og under Herren hadde sendt ham til å gjøre i Egyptens land, med Farao og alle hans tjenere og hele hans land,

Na'ankure Ra Anumzamo'a Mosese azante higeno, Isipi mopafina Feronte'ene mika eri'za vahe'are'ene, maka mopa'afinena maka kaguvazane, avame'zanena erifore hu'ne.

12 og hele den veldige kraft og alle de store, forferdelige gjerninger som Moses gjorde for hele Israels øine.

Israeli vahe'mokizmi zamavufima hankavenentake hihamu'anu, Isipi vahe'ma zamazeri koro'ma hu'nea kna vahera eforera osugahaze.