< 5 Mosebok 14 >
1 I er Herrens, eders Guds barn; I skal ikke skjære eder i eders kjøtt og ikke rake eder skallet over pannen av sorg over en avdød;
De er Guds born; de må ikkje skjera dykk i holdet, eller raka dykk snaude frami skallen av di de syrgjer yver ein avliden.
2 for et hellig folk er du for Herren din Gud, og dig har Herren utvalgt av alle de folk som er på jorden, til å være ham et eiendomsfolk.
For eit heilagt folk er du, vigt åt Herren, din Gud; deg hev Herren valt til sitt eigande folk framum alle andre folk på heile jordi.
3 Du skal ikke ete noget som er en vederstyggelighet.
Du må ikkje eta noko som er ufyselegt.
4 Dette er de firføtte dyr som I kan ete: oksen, fåret og gjeten,
Dette er dei dyri de må eta: Uksen, sauen og geiti,
5 hjorten og rådyret og dådyret og stenbukken og fjellgjeten og villoksen og villgjeten.
hjorten og gasella og antilopen og steinbukken og dådyret og villuksen og villgeiti.
6 Alle de firføtte dyr som har klover og har dem tvekløvd helt igjennem, og som tygger drøv, dem kan I ete.
Alle firføtte dyr som hev klauver, og som jortar, deim kann de eta.
7 Det er bare disse I ikke skal ete blandt dem som tygger drøv, og blandt dem som har klover som er kløvd helt igjennem: kamelen og haren og fjellgrevlingen, for de tygger vel drøv, men har ikke klover, de skal være urene for eder,
Det er berre desse de ikkje må eta av deim som jortar og av deim som hev klauver: Kamelen og haren og bergtassen, for dei jortar, men hev ikkje klauver; dei skal vera ureine for dykk -
8 og svinet, for det har vel klover, men tygger ikke drøv, det skal være urent for eder. Av disse dyrs kjøtt skal I ikke ete, og ved deres døde kropper skal I ikke røre.
og svinet, for det hev klauver, men jortar ikkje; det skal vera ureint for dykk. Kjøtet av dei dyri må de ikkje eta, og er dei daude, so må de ikkje koma nær deim.
9 Dette kan I ete av alt det som er i vannet: Alt det som har finner og skjell, kan I ete;
Høyr so kva de må eta av det som er i vatnet: Alt som hev uggar og reist, kann de eta.
10 men alt det som ikke har finner og skjell, skal I ikke ete, det skal være urent for eder.
Men det som ikkje hev uggar og reist, må de ikkje eta; det skal vera ureint for dykk.
11 Alle rene fugler kan I ete;
Alle reine fuglar kann de eta.
12 men disse fugler skal I ikke ete: landørnen og havørnen og fiskeørnen
Det er berre desse fuglane de ikkje må eta: Ørnen og gribben og sjøørnen
13 og kråken og falken, og glenten efter sine arter,
og glenta og heile falkeætti
14 og alle ravnene efter sine arter,
og alle fuglar av ramneætti
15 og strutsen og gjøken og måken, og høken efter sine arter,
og strussen og gauken og måsen og alle haukeslagi,
16 kattuglen og hubroen og nattravnen
kattula og stunulven og kveldknarren
17 og pelikanen og gribben og dykkeren
og hegren og etslegribben og kavfuglen
18 og storken, og heiren efter sine arter, og hærfuglen og flaggermusen.
og storken og heidloi og alle andre fuglar av same ætti, og herfuglen og skinnvengja.
19 Alt kryp som har vinger, skal være urent for eder, det skal I ikke ete.
Alt flugjande krek skal vera ureint for dykk; de må ikkje eta det.
20 Men alt flyvende som er rent, kan I ete.
Men alt fljugande som er reint, kann de eta.
21 I skal ikke ete noget selvdødt dyr; du kan gi det til den fremmede som bor hos dig, forat han kan ete det, eller du kan selge det til en utlending; for et hellig folk er du for Herren din Gud. Du skal ikke koke et kje i dets mors melk.
De må ikkje eta noko som er sjølvdaudt! Du kann gjeva det til dei framande som bur millom dykk, so dei kann eta det, eller og kann du selja det til utlendingar; for du er eit heilagt folk, vigt til Herren, din Gud. Du skal ikkje sjoda eit kid i mjølki åt mor si.
22 Du skal gi tiende av all din avgrøde, av sæden som vokser på marken år for år.
Tiendi av avlingi di, av alt det som veks på marki år etter år, skal du taka med deg
23 Og for Herrens, din Guds åsyn, på det sted han utvelger til å la sitt navn bo der, skal du ete tienden av ditt korn og din most og din olje og det førstefødte av ditt storfe og av ditt småfe, forat du kan lære å frykte Herren din Gud alle dager.
til den staden som Herren, din Gud, vel seg til bustad; der skal du halda måltid for hans åsyn, og eta tiendi av kornet ditt og av vinen og oljen, og frumsungarne av storfeet og småfeet ditt, so du kann læra å ottast Herren, din Gud, alle dagar.
24 Men hvis veien er dig for lang, så du ikke makter å føre det dit, fordi det sted Herren din Gud utvelger til å la sitt navn bo der, er for langt borte fra dig, og har Herren din Gud velsignet dig rikelig,
Men er vegen for lang for deg, er den staden som Herren, din Gud, hev valt seg til bustad for langt burte, og hev Herren velsigna deg med so rik ei grøda at du ikkje kann føra tiendi dit,
25 så kan du selge det for penger, og pengene skal du knytte inn i et plagg og ta dem med dig til det sted som Herren din Gud utvelger.
so skal du gjera det i pengar, og pengarne skal du knyta inn i eit plagg og taka med deg til den staden som Herren, din Gud, hev valt seg ut.
26 For disse penger skal du så kjøpe alt hvad du har lyst til, storfe og småfe og vin og sterk drikk - alt det ditt hjerte attrår - og du skal ete det der for Herrens, din Guds åsyn og være glad, du og ditt hus.
For dei pengarne skal du då kjøpa alt det du hev hug til, uksar og sauer og vin og sterke drykkjer, alt det som hugen din trår etter, og so skal du halda måltid der for Herrens åsyn, og gleda deg, du og huslyden din.
27 Og levitten som bor hos dig, må du ikke glemme; for han har ingen del eller arv med dig.
Og leviten som bur hjå deg, må du ikkje gløyma; for han hev ikkje fenge nokon arvlut liksom du.
28 Hvert tredje år skal du legge til side hele tienden av din avling i det år og opsamle den i dine byer,
Tridje kvart år skal du taka undan heile tiendi av det du hev avla det året, og leggja det upp i byarne dine.
29 og så skal levitten komme - for han har ingen del eller arv med dig - og den fremmede og den farløse og enken som bor hos dig, og de skal ete og bli mette, forat Herren din Gud må velsigne dig i alt det arbeid du tar dig fore.
So skal levitarne koma; for dei hev ingen arvlut liksom du; og dei framande og farlause og enkjorne som bur innan portarne dykkar, skal koma, og få det dei treng. Då skal Herren, din Gud, velsigna deg i alt det du gjer og tek deg fyre.