< Kolossenserne 3 >

1 Er I da opreist med Kristus, da søk det som er der oppe, der Kristus sitter ved Guds høire hånd!
ยทิ ยูยํ ขฺรีษฺเฏน สารฺทฺธมฺ อุตฺถาปิตา อภวต ตรฺหิ ยสฺมินฺ สฺถาเน ขฺรีษฺฏ อีศฺวรสฺย ทกฺษิณปารฺเศฺว อุปวิษฺฏ อาเสฺต ตโสฺยรฺทฺธฺวสฺถานสฺย วิษยานฺ เจษฺฏธฺวํฯ
2 La eders hu stå til det som er der oppe, ikke til det som er på jorden!
ปารฺถิววิษเยษุ น ยตมานา อูรฺทฺธฺวสฺถวิษเยษุ ยตธฺวํฯ
3 I er jo død, og eders liv er skjult med Kristus i Gud;
ยโต ยูยํ มฺฤตวนฺโต ยุษฺมากํ ชีวิตญฺจ ขฺรีษฺเฏน สารฺทฺธมฺ อีศฺวเร คุปฺตมฺ อสฺติฯ
4 når Kristus, vårt liv, åpenbares, da skal og I åpenbares med ham i herlighet.
อสฺมากํ ชีวนสฺวรูป: ขฺรีษฺโฏ ยทา ปฺรกาศิษฺยเต ตทา เตน สารฺทฺธํ ยูยมปิ วิภเวน ปฺรกาศิษฺยเธฺวฯ
5 Så død da eders jordiske lemmer: utukt, urenhet, brynde, ond lyst og havesyke, som jo er avgudsdyrkelse;
อโต เวศฺยาคมนมฺ อศุจิกฺริยา ราค: กุตฺสิตาภิลาโษ เทวปูชาตุโลฺย โลภศฺไจตานิ รฺปาถวปุรุษสฺยางฺคานิ ยุษฺมาภิ รฺนิหนฺยนฺตำฯ
6 for disse ting kommer Guds vrede over vantroens barn;
ยต เอเตภฺย: กรฺมฺมภฺย อาชฺญาลงฺฆิโน โลกานฺ ปฺรตีศฺวรสฺย โกฺรโธ วรฺตฺตเตฯ
7 iblandt dem vandret også I fordum, da I levde i disse ting;
ปูรฺวฺวํ ยทา ยูยํ ตานฺยุปาชีวต ตทา ยูยมปิ ตาเนฺยวาจรต;
8 men nu skal også I avlegge dem alle: vrede, hissighet, ondskap, spott, skammelig snakk av eders munn;
กินฺตฺวิทานีํ โกฺรโธ โรโษ ชิหึสิษา ทุรฺมุขตา วทนนิรฺคตกทาลปศฺไจตานิ สรฺวฺวาณิ ทูรีกุรุธฺวํฯ
9 lyv ikke mot hverandre, I som har avklædd eder det gamle menneske med dets gjerninger
ยูยํ ปรสฺปรํ มฺฤษากถำ น วทต ยโต ยูยํ สฺวกรฺมฺมสหิตํ ปุราตนปุรุษํ ตฺยกฺตวนฺต:
10 og iklædd eder det nye, som fornyes til kunnskap efter sin skapers billede;
สฺวสฺรษฺฏุ: ปฺรติมูรฺตฺยา ตตฺตฺวชฺญานาย นูตนีกฺฤตํ นวีนปุรุษํ ปริหิตวนฺตศฺจฯ
11 her er ikke greker og jøde, omskjærelse og forhud, barbar, skyter, træl, fri, men Kristus er alt og i alle.
เตน จ ยิหูทิภินฺนชาตียโยศฺฉินฺนตฺวคจฺฉินฺนตฺวโจ รฺเมฺลจฺฉสฺกุถียโย รฺทาสมุกฺตโยศฺจ โก'ปิ วิเศโษ นาสฺติ กินฺตุ สรฺเวฺวษุ สรฺวฺว: ขฺรีษฺฏ เอวาเสฺตฯ
12 Iklæ eder da, som Guds utvalgte, hellige og elskede, inderlig barmhjertighet, godhet, ydmykhet, saktmodighet, langmodighet,
อเตอว ยูยมฺ อีศฺวรสฺย มโนภิลษิตา: ปวิตฺรา: ปฺริยาศฺจ โลกา อิว เสฺนหยุกฺตามฺ อนุกมฺปำ หิไตษิตำ นมฺรตำ ติติกฺษำ สหิษฺณุตาญฺจ ปริธทฺธฺวํฯ
13 så I tåler hverandre og tilgir hverandre om nogen har klagemål imot nogen; som Kristus har tilgitt eder, således og I!
ยูยมฺ เอไกกสฺยาจรณํ สหธฺวํ เยน จ ยสฺย กิมปฺยปราธฺยเต ตสฺย ตํ โทษํ ส กฺษมตำ, ขฺรีษฺโฏ ยุษฺมากํ โทษานฺ ยทฺวทฺ กฺษมิตวานฺ ยูยมปิ ตทฺวตฺ กุรุธฺวํฯ
14 Men over alt dette iklæ eder kjærligheten, som er fullkommenhetens sambånd.
วิเศษต: สิทฺธิชนเกน เปฺรมพนฺธเนน พทฺธา ภวตฯ
15 Og Kristi fred råde i eders hjerter, den som I og blev kalt til i ett legeme, og vær takknemlige!
ยสฺยา: ปฺราปฺตเย ยูยมฺ เอกสฺมินฺ ศรีเร สมาหูตา อภวต เสศฺวรียา ศานฺติ รฺยุษฺมากํ มนำสฺยธิติษฺฐตุ ยูยญฺจ กฺฤตชฺญา ภวตฯ
16 La Kristi ord bo rikelig hos eder, så I lærer og formaner hverandre i all visdom med salmer og lovsanger og åndelige viser og synger yndig i eders hjerter for Gud,
ขฺรีษฺฏสฺย วากฺยํ สรฺวฺววิธชฺญานาย สมฺปูรฺณรูเปณ ยุษฺมทนฺตเร นิวมตุ, ยูยญฺจ คีไต รฺคาไน: ปารมารฺถิกสงฺกีรฺตฺตไนศฺจ ปรสฺปรมฺ อาทิศต ปฺรโพธยต จ, อนุคฺฤหีตตฺวาตฺ ปฺรภุมฺ อุทฺทิศฺย สฺวมโนภิ รฺคายต จฯ
17 og alt som I gjør i ord eller i gjerning, gjør det alt i den Herre Jesu navn, idet I takker Gud Fader ved ham!
วาจา กรฺมฺมณา วา ยทฺ ยตฺ กุรุต ตตฺ สรฺวฺวํ ปฺรโภ รฺยีโศ รฺนามฺนา กุรุต เตน ปิตรมฺ อีศฺวรํ ธนฺยํ วทต จฯ
18 I hustruer! underordne eder under eders menn, som det sømmer sig i Herren!
เห โยษิต: , ยูยํ สฺวามินำ วศฺยา ภวต ยตสฺตเทว ปฺรภเว โรจเตฯ
19 I menn! elsk eders hustruer og vær ikke bitre mot dem!
เห สฺวามิน: , ยูยํ ภารฺยฺยาสุ ปฺรียธฺวํ ตา: ปฺรติ ปรุษาลาปํ มา กุรุธฺวํฯ
20 I barn! vær lydige mot eders foreldre i alle ting! for dette er velbehagelig i Herren.
เห พาลา: , ยูยํ สรฺวฺววิษเย ปิโตฺรราชฺญาคฺราหิโณ ภวต ยตสฺตเทว ปฺรโภ: สนฺโตษชนกํฯ
21 I fedre! opegg ikke eders barn, forat de ikke skal tape motet!
เห ปิตร: , ยุษฺมากํ สนฺตานา ยตฺ กาตรา น ภเวยุสฺตทรฺถํ ตานฺ ปฺรติ มา โรษยตฯ
22 I tjenere! vær lydige i alle ting imot eders herrer efter kjødet, ikke med øientjeneste, som de som vil tekkes mennesker, men i hjertets enfold, idet I frykter Herren!
เห ทาสา: , ยูยํ สรฺวฺววิษย ไอหิกปฺรภูนามฺ อาชฺญาคฺราหิโณ ภวต ทฺฤษฺฏิโคจรียเสวยา มานเวโภฺย โรจิตุํ มา ยตธฺวํ กินฺตุ สรลานฺต: กรไณ: ปฺรโภ รฺภาตฺยา การฺยฺยํ กุรุธฺวํฯ
23 Det I gjør, gjør det av hjertet, som for Herren og ikke for mennesker,
ยจฺจ กุรุเธฺว ตตฺ มานุษมนุทฺทิศฺย ปฺรภุมฺ อุทฺทิศฺย ปฺรผุลฺลมนสา กุรุธฺวํ,
24 for I vet at I skal få arven til lønn av Herren. Tjen den Herre Kristus!
ยโต วยํ ปฺรภุต: สฺวรฺคาธิการรูปํ ผลํ ลปฺสฺยามห อิติ ยูยํ ชานีถ ยสฺมาทฺ ยูยํ ปฺรโภ: ขฺรีษฺฏสฺย ทาสา ภวถฯ
25 for den som gjør urett, skal få igjen den urett han gjorde, og det blir ikke gjort forskjell på folk.
กินฺตุ ย: กศฺจิทฺ อนุจิตํ กรฺมฺม กโรติ ส ตสฺยานุจิตกรฺมฺมณ: ผลํ ลปฺสฺยเต ตตฺร โก'ปิ ปกฺษปาโต น ภวิษฺยติฯ

< Kolossenserne 3 >