Apostlenes-gjerninge 8
1 Og Saulus samtykte i mordet på ham. Men på den dag blev det en stor forfølgelse mot menigheten i Jerusalem, og de blev alle adspredt over Judeas og Samarias land, undtagen apostlene.
| تَسْیَ ہَتْیاکَرَنَں شَولوپِ سَمَمَنْیَتَ۔ تَسْمِنْ سَمَیے یِرُوشالَمْنَگَرَسْتھاں مَنْڈَلِیں پْرَتِ مَہاتاڈَنایاں جاتایاں پْریرِتَلوکانْ ہِتْوا سَرْوّےپَرے یِہُوداشومِرونَدیشَیو رْناناسْتھانے وِکِیرْناح سَنْتو گَتاح۔ |
2 Men nogen gudfryktige menn begravde Stefanus og holdt en stor veklage over ham.
| اَنْیَچَّ بھَکْتَلوکاسْتَں سْتِپھانَں شْمَشانے سْتھاپَیِتْوا بَہُ وْیَلَپَنْ۔ |
3 Men Saulus herjet menigheten, og gikk inn i hus efter hus og drog ut både menn og kvinner og lot dem kaste i fengsel.
| کِنْتُ شَولو گرِہے گرِہے بھْرَمِتْوا سْتْرِیَح پُرُشاںشْچَ دھرِتْوا کارایاں بَدّھوا مَنْڈَلْیا مَہوتْپاتَں کرِتَوانْ۔ |
4 De som nu var adspredt, drog omkring og forkynte evangeliets ord.
| اَنْیَچَّ یے وِکِیرْنا اَبھَوَنْ تے سَرْوَّتْرَ بھْرَمِتْوا سُسَںوادَں پْراچارَیَنْ۔ |
5 Filip kom da ned til en by i Samaria og forkynte Kristus for dem.
| تَدا پھِلِپَح شومِرونْنَگَرَں گَتْوا کھْرِیشْٹاکھْیانَں پْراچارَیَتْ؛ |
6 Og folket gav samdrektig akt på det som blev sagt av Filip, idet de hørte og så de tegn som han gjorde.
| تَتوشُچِ-بھرِتَگْرَسْتَلوکیبھْیو بھُوتاشْچِیتْکرِتْیاگَچّھَنْ تَتھا بَہَوَح پَکْشاگھاتِنَح کھَنْجا لوکاشْچَ سْوَسْتھا اَبھَوَنْ۔ |
7 For det var mange som hadde urene ånder, og de fór ut av dem med høie skrik, og mange verkbrudne og vanføre blev helbredet.
| تَسْماتْ لاکا اِیدرِشَں تَسْیاشْچَرْیَّں کَرْمَّ وِلوکْیَ نِشَمْیَ چَ سَرْوَّ ایکَچِتِّیبھُویَ تینوکْتاکھْیانے مَناںسِ نْیَدَدھُح۔ |
8 Og det blev stor glede der i byen.
| تَسْمِنَّگَرے مَہانَنْدَشْچابھَوَتْ۔ |
9 Men der var en mann ved navn Simon, som før hadde gitt sig av med trolldom i byen og satt folket i Samaria i den største forundring, for han sa sig selv å være stor;
| تَتَح پُورْوَّں تَسْمِنَّگَرے شِمونّاما کَشْچِجَّنو بَہْوِی رْمایاکْرِیاح کرِتْوا سْوَں کَنْچَنَ مَہاپُرُشَں پْروچْیَ شومِرونِییاناں موہَں جَنَیاماسَ۔ |
10 ham gav de akt på, både små og store, de sa: Han er Guds kraft som kalles den store.
| تَسْماتْ سَ مانُشَ اِیشْوَرَسْیَ مَہاشَکْتِسْوَرُوپَ اِتْیُکْتْوا بالَورِدّھَوَنِتاح سَرْوّے لاکاسْتَسْمِنْ مَناںسِ نْیَدَدھُح۔ |
11 Men de gav akt på ham fordi han i lang tid hadde satt dem i forundring ved sine trolldomskunster.
| سَ بَہُکالانْ مایاوِکْرِیَیا سَرْوّانْ اَتِیوَ موہَیانْچَکارَ، تَسْماتْ تے تَں مینِرے۔ |
12 Men da de nu trodde Filip, som forkynte dem evangeliet om Guds rike og Jesu Kristi navn, så lot de sig døpe, både menn og kvinner.
| کِنْتْوِیشْوَرَسْیَ راجْیَسْیَ یِیشُکھْرِیشْٹَسْیَ نامْنَشْچاکھْیانَپْرَچارِنَح پھِلِپَسْیَ کَتھایاں وِشْوَسْیَ تیشاں سْتْرِیپُرُشوبھَیَلوکا مَجِّتا اَبھَوَنْ۔ |
13 Og Simon tok ved troen han også, og da han var blitt døpt, holdt han sig nær til Filip, og da han så de kraftige gjerninger og tegn som blev gjort, blev han ute av sig selv av forundring.
| شیشے سَ شِمونَپِ سْوَیَں پْرَتْیَیتْ تَتو مَجِّتَح سَنْ پھِلِپینَ کرِتامْ آشْچَرْیَّکْرِیاں لَکْشَنَنْچَ وِلوکْیاسَمْبھَوَں مَنْیَمانَسْتینَ سَہَ سْتھِتَوانْ۔ |
14 Da nu apostlene i Jerusalem fikk høre at Samaria hadde tatt imot Guds ord, sendte de Peter og Johannes til dem;
| اِتّھَں شومِرونْدیشِییَلوکا اِیشْوَرَسْیَ کَتھامْ اَگرِہْلَنْ اِتِ وارْتّاں یِرُوشالَمْنَگَرَسْتھَپْریرِتاح پْراپْیَ پِتَرَں یوہَنَنْچَ تیشاں نِکَٹے پْریشِتَوَنْتَح۔ |
15 disse kom ned og bad for dem, forat de skulde få den Hellige Ånd;
| تَتَسْتَو تَتْ سْتھانَمْ اُپَسْتھایَ لوکا یَتھا پَوِتْرَمْ آتْمانَں پْراپْنُوَنْتِ تَدَرْتھَں پْرارْتھَییتاں۔ |
16 for Ånden var ennu ikke falt på nogen av dem, de var bare døpt til den Herre Jesu navn.
| یَتَسْتے پُرا کیوَلَپْرَبھُیِیشو رْنامْنا مَجِّتَماتْرا اَبھَوَنْ، نَ تُ تیشاں مَدھْیے کَمَپِ پْرَتِ پَوِتْرَسْیاتْمَنَ آوِرْبھاوو جاتَح۔ |
17 De la da sine hender på dem, og de fikk den Hellige Ånd.
| کِنْتُ پْریرِتابھْیاں تیشاں گاتْریشُ کَریشْوَرْپِتیشُ سَتْسُ تے پَوِتْرَمْ آتْمانَمْ پْراپْنُوَنْ۔ |
18 Men da Simon så at Ånden blev gitt ved apostlenes håndspåleggelse, kom han til dem med penger og sa:
| اِتّھَں لوکاناں گاتْریشُ پْریرِتَیوح کَرارْپَنینَ تانْ پَوِتْرَمْ آتْمانَں پْراپْتانْ درِشْٹْوا سَ شِمونْ تَیوح سَمِیپے مُدْرا آنِییَ کَتھِتَوانْ؛ |
19 Gi også mig denne makt at den som jeg legger mine hender på, må få den Hellige Ånd!
| اَہَں یَسْیَ گاتْرے ہَسْتَمْ اَرْپَیِشْیامِ تَسْیاپِ یَتھیتّھَں پَوِتْراتْمَپْراپْتِ رْبھَوَتِ تادرِشِیں شَکْتِں مَہْیَں دَتَّں۔ |
20 Men Peter sa til ham: Ditt sølv være forbannet, både det og du selv, fordi du tenkte å kjøpe Guds gave for penger!
| کِنْتُ پِتَرَسْتَں پْرَتْیَوَدَتْ تَوَ مُدْراسْتْوَیا وِنَشْیَنْتُ یَتَ اِیشْوَرَسْیَ دانَں مُدْرابھِح کْرِییَتے تْوَمِتّھَں بُدّھَوانْ؛ |
21 Du har ikke del eller lodd i dette ord; for ditt hjerte er ikke rett for Gud.
| اِیشْوَرایَ تاوَنْتَحکَرَنَں سَرَلَں نَہِ، تَسْمادْ اَتْرَ تَواںشودھِکارَشْچَ کوپِ ناسْتِ۔ |
22 Omvend dig derfor fra denne din ondskap, og bed Herren om måskje ditt hjertes tanke måtte forlates dig!
| اَتَ ایتَتْپاپَہیتوح کھیدانْوِتَح سَنْ کیناپِ پْرَکارینَ تَوَ مَنَسَ ایتَسْیاح کُکَلْپَنایاح کْشَما بھَوَتِ، ایتَدَرْتھَمْ اِیشْوَرے پْرارْتھَناں کُرُ؛ |
23 For jeg ser at du ligger i bitterhets galle og urettferdighets bånd.
| یَتَسْتْوَں تِکْتَپِتّے پاپَسْیَ بَنْدھَنے چَ یَدَسِ تَنْمَیا بُدّھَمْ۔ |
24 Da svarte Simon: Bed I for mig til Herren, forat ikke noget av det I har sagt, skal komme over mig!
| تَدا شِمونْ اَکَتھَیَتْ تَرْہِ یُوابھْیامُدِتا کَتھا مَیِ یَتھا نَ پھَلَتِ تَدَرْتھَں یُواں مَنِّمِتَّں پْرَبھَو پْرارْتھَناں کُرُتَں۔ |
25 Efterat de nu hadde vidnet og talt Herrens ord, vendte de tilbake til Jerusalem, og de forkynte evangeliet i mange av samaritanenes byer.
| اَنینَ پْرَکارینَ تَو ساکْشْیَں دَتّوا پْرَبھوح کَتھاں پْرَچارَیَنْتَو شومِرونِییانامْ اَنیکَگْرامیشُ سُسَںوادَنْچَ پْرَچارَیَنْتَو یِرُوشالَمْنَگَرَں پَراورِتْیَ گَتَو۔ |
26 Men en Herrens engel talte til Filip og sa: Stå op og gå mot syd, på den vei som går ned fra Jerusalem til Gasa! Denne vei er øde.
| تَتَح پَرَمْ اِیشْوَرَسْیَ دُوتَح پھِلِپَمْ اِتْیادِشَتْ، تْوَمُتّھایَ دَکْشِنَسْیاں دِشِ یو مارْگو پْرانْتَرَسْیَ مَدھْیینَ یِرُوشالَمو سانَگَرَں یاتِ تَں مارْگَں گَچّھَ۔ |
27 Han stod da op og gikk dit; og se, der var en etioper, en hoffmann, en høi embedsmann hos Kandake, etiopernes dronning, en som var satt over hele hennes skatt; han var kommet til Jerusalem for å tilbede,
| تَتَح سَ اُتّھایَ گَتَوانْ؛ تَدا کَنْداکِینامْنَح کُوشْلوکاناں راجْنْیاح سَرْوَّسَمْپَتّیرَدھِیشَح کُوشَدیشِییَ ایکَح شَنْڈو بھَجَنارْتھَں یِرُوشالَمْنَگَرَمْ آگَتْیَ |
28 og han var nu på hjemveien, og satt på sin vogn og leste profeten Esaias.
| پُنَرَپِ رَتھَمارُہْیَ یِشَیِیَنامْنو بھَوِشْیَدْوادِنو گْرَنْتھَں پَٹھَنْ پْرَتْیاگَچّھَتِ۔ |
29 Og Ånden sa til Filip: Gå bort til denne vogn og hold dig nær ved den!
| ایتَسْمِنْ سَمَیے آتْما پھِلِپَمْ اَوَدَتْ، تْوَمْ رَتھَسْیَ سَمِیپَں گَتْوا تینَ سارْدّھَں مِلَ۔ |
30 Filip løp da til, og hørte at han leste profeten Esaias, og sa: Skjønner du det du leser?
| تَسْماتْ سَ دھاوَنْ تَسْیَ سَنِّدھاوُپَسْتھایَ تینَ پَٹھْیَمانَں یِشَیِیَتھَوِشْیَدْوادِنو واکْیَں شْرُتْوا پرِشْٹَوانْ یَتْ پَٹھَسِ تَتْ کِں بُدھْیَسے؟ |
31 Han svarte: Hvorledes skulde jeg vel kunne det uten at nogen veileder mig? Og han bad Filip stige op og sette sig hos ham.
| تَتَح سَ کَتھِتَوانْ کینَچِنَّ بودھِتوہَں کَتھَں بُدھْیییَ؟ تَتَح سَ پھِلِپَں رَتھَماروڈھُں سْوینَ سارْدّھَمْ اُپَویشْٹُنْچَ نْیَویدَیَتْ۔ |
32 Men det stykke av Skriften som han leste, var dette: Som et får blev han ført bort for å slaktes, og lik et lam som er stumt for den som klipper det, således åpner han ikke sin munn;
| سَ شاسْتْرَسْییتَدْواکْیَں پَٹھِتَوانْ یَتھا، سَمانِییَتَ گھاتایَ سَ یَتھا میشَشاوَکَح۔ لومَچّھیدَکَساکْشاچَّ میشَشْچَ نِیرَوو یَتھا۔ آبَدھْیَ وَدَنَں سْوِییَں تَتھا سَ سَمَتِشْٹھَتَ۔ |
33 i hans fornedrelse blev dommen over ham borttatt, og hvem kan fortelle om hans ætt? for hans liv blir tatt bort fra jorden.
| اَنْیایینَ وِچارینَ سَ اُچّھِنّو بھَوَتْ تَدا۔ تَتْکالِینَمَنُشْیانْ کو جَنو وَرْنَیِتُں کْشَمَح۔ یَتو جِیوَنّرِناں دیشاتْ سَ اُچّھِنّو بھَوَتْ دھْرُوَں۔ |
34 Hoffmannen tok da til orde og sa til Filip: Jeg ber dig: om hvem sier profeten dette? om sig selv eller om nogen annen?
| اَنَنْتَرَں سَ پھِلِپَمْ اَوَدَتْ نِویدَیامِ، بھَوِشْیَدْوادِی یامِماں کَتھاں کَتھَیاماسَ سَ کِں سْوَسْمِنْ وا کَسْمِںشْچِدْ اَنْیَسْمِنْ؟ |
35 Da oplot Filip sin munn, og idet han gikk ut fra dette skriftsted, forkynte han ham evangeliet om Jesus.
| تَتَح پھِلِپَسْتَتْپْرَکَرَنَمْ آرَبھْیَ یِیشورُپاکھْیانَں تَسْیاگْرے پْراسْتَوتْ۔ |
36 Og som de drog frem på veien, kom de til et sted hvor det var vann, og hoffmannen sa: Se, her er vann; hvad er til hinder for at jeg blir døpt?
| اِتّھَں مارْگینَ گَچّھَنْتَو جَلاشَیَسْیَ سَمِیپَ اُپَسْتھِتَو؛ تَدا کْلِیبووادِیتْ پَشْیاتْرَ سْتھانے جَلَماسْتے مَمَ مَجَّنے کا بادھا؟ |
37 Og Filip sa: Tror du av hele ditt hjerte, så kan det skje. Men han svarte og sa: Jeg tror at Jesus Kristus er Guds Sønn.
| تَتَح پھِلِپَ اُتَّرَں وْیاہَرَتْ سْوانْتَحکَرَنینَ ساکَں یَدِ پْرَتْییشِ تَرْہِ بادھا ناسْتِ۔ تَتَح سَ کَتھِتَوانْ یِیشُکھْرِیشْٹَ اِیشْوَرَسْیَ پُتْرَ اِتْیَہَں پْرَتْییمِ۔ |
38 Og han bød vognen holde, og de steg ned i vannet, både Filip og hoffmannen, og han døpte ham.
| تَدا رَتھَں سْتھَگِتَں کَرْتُّمْ آدِشْٹے پھِلِپَکْلِیبَو دْوَو جَلَمْ اَوارُہَتاں؛ تَدا پھِلِپَسْتَمْ مَجَّیاماسَ۔ |
39 Men da de steg op av vannet, rykte Herrens Ånd Filip bort, og hoffmannen så ham ikke lenger; for han drog sin vei med glede.
| تَتْپَشْچاتْ جَلَمَدھْیادْ اُتّھِتَیوح سَتوح پَرَمیشْوَرَسْیاتْما پھِلِپَں ہرِتْوا نِیتَوانْ، تَسْماتْ کْلِیبَح پُنَسْتَں نَ درِشْٹَوانْ تَتھاپِ ہرِشْٹَچِتَّح سَنْ سْوَمارْگینَ گَتَوانْ۔ |
40 Men Filip blev funnet i Asdod, og han drog omkring og forkynte evangeliet i alle byene, inntil han kom til Cesarea.
| پھِلِپَشْچاسْدودْنَگَرَمْ اُپَسْتھایَ تَسْماتْ کَیسَرِیانَگَرَ اُپَسْتھِتِکالَپَرْیَّنَتَں سَرْوَّسْمِنَّگَرے سُسَںوادَں پْرَچارَیَنْ گَتَوانْ۔ |
