Apostlenes-gjerninge 2
1 Og da pinsefestens dag var kommet, var de alle samlet på samme sted.
අපරඤ්ච නිස්තාරෝත්සවාත් පරං පඤ්චාශත්තමේ දිනේ සමුපස්ථිතේ සති තේ සර්ව්වේ ඒකාචිත්තීභූය ස්ථාන ඒකස්මින් මිලිතා ආසන්|
2 Og med ett kom det en lyd fra himmelen som av et fremfarende veldig vær og fylte hele huset der de satt.
ඒතස්මින්නේව සමයේ(අ)කස්මාද් ආකාශාත් ප්‍රචණ්ඩාත්‍යුග්‍රවායෝඃ ශබ්දවද් ඒකඃ ශබ්ද ආගත්‍ය යස්මින් ගෘහේ ත උපාවිශන් තද් ගෘහං සමස්තං ව්‍යාප්නෝත්|
3 Og det viste sig for dem tunger likesom av ild, som skilte sig og satte sig på enhver av dem.
තතඃ පරං වහ්නිශිඛාස්වරූපා ජිහ්වාඃ ප්‍රත්‍යක්‍ෂීභූය විභක්තාඃ සත්‍යඃ ප්‍රතිජනෝර්ද්ධ්වේ ස්ථගිතා අභූවන්|
4 Da blev de alle fylt med den Hellige Ånd, og de begynte å tale med andre tunger, alt efter som Ånden gav dem å tale.
තස්මාත් සර්ව්වේ පවිත්‍රේණාත්මනා පරිපූර්ණාඃ සන්ත ආත්මා යථා වාචිතවාන් තදනුසාරේණාන්‍යදේශීයානාං භාෂා උක්තවන්තඃ|
5 Nu bodde det i Jerusalem jøder, gudfryktige menn fra alle folkeslag under himmelen.
තස්මින් සමයේ පෘථිවීස්ථසර්ව්වදේශේභ්‍යෝ යිහූදීයමතාවලම්බිනෝ භක්තලෝකා යිරූශාලමි ප්‍රාවසන්;
6 Da nu denne lyd kom, strømmet hopen sammen og blev forvirret, fordi de hørte dem tale enhver på sitt eget mål;
තස්‍යාඃ කථායාඃ කිංවදන්ත්‍යා ජාතත්වාත් සර්ව්වේ ලෝකා මිලිත්වා නිජනිජභාෂයා ශිෂ්‍යාණාං කථාකථනං ශ්‍රුත්වා සමුද්විග්නා අභවන්|
7 og de blev forferdet og undret sig, og sa: Men er ikke alle disse som taler, galileere?
සර්ව්වඒව විස්මයාපන්නා ආශ්චර‍්‍ය්‍යාන්විතාශ්ච සන්තඃ පරස්පරං උක්තවන්තඃ පශ්‍යත යේ කථාං කථයන්ති තේ සර්ව්වේ ගාලීලීයලෝකාඃ කිං න භවන්ති?
8 Hvorledes går det da til at vi alle hører vårt eget mål, som vi er født i,
තර්හි වයං ප්‍රත්‍යේකශඃ ස්වස්වජන්මදේශීයභාෂාභිඃ කථා ඒතේෂාං ශෘණුමඃ කිමිදං?
9 vi partere og medere og elamitter, og vi som bor i Mesopotamia og Judea og Kappadokia, Pontus og Asia,
පාර්ථී-මාදී-අරාම්නහරයිම්දේශනිවාසිමනෝ යිහූදා-කප්පදකියා-පන්ත-ආශියා-
10 Frygia og Pamfylia, Egypten og landskapene i Libya ved Kyrene, og vi tilreisende fra Rom,
ඵ්‍රුගියා-පම්ඵුලියා-මිසරනිවාසිනඃ කුරීණීනිකටවර්ත්තිලූබීයප්‍රදේශනිවාසිනෝ රෝමනගරාද් ආගතා යිහූදීයලෝකා යිහූදීයමතග්‍රාහිණඃ ක්‍රීතීයා අරාබීයාදයෝ ලෝකාශ්ච යේ වයම්
11 både jøder og tilhengere av jødenes tro, kretere og arabere: vi hører dem tale om Guds store gjerninger på våre tungemål?
අස්මාකං නිජනිජභාෂාභිරේතේෂාම් ඊශ්වරීයමහාකර්ම්මව්‍යාඛ්‍යානං ශෘණුමඃ|
12 Men de blev alle forferdet og var rådville, og de sa til hverandre: Hvad kan dette være?
ඉත්ථං තේ සර්ව්වඒව විස්මයාපන්නාඃ සන්දිග්ධචිත්තාඃ සන්තඃ පරස්පරමූචුඃ, අස්‍ය කෝ භාවඃ?
13 Men andre sa spottende: De er fulle av søt vin!
අපරේ කේචිත් පරිහස්‍ය කථිතවන්ත ඒතේ නවීනද්‍රාක්‍ෂාරසේන මත්තා අභවන්|
14 Da stod Peter frem med de elleve, og løftet sin røst og talte til dem: I jødiske menn og alle I som bor i Jerusalem! Dette være eder vitterlig, og lån øre til mine ord!
තදා පිතර ඒකාදශභි ර්ජනෛඃ සාකං තිෂ්ඨන් තාල්ලෝකාන් උච්චෛඃකාරම් අවදත්, හේ යිහූදීයා හේ යිරූශාලම්නිවාසිනඃ සර්ව්වේ, අවධානං කෘත්වා මදීයවාක්‍යං බුධ්‍යධ්වං|
15 For disse er ikke drukne, således som I mener; det er jo bare den tredje time på dagen;
ඉදානීම් ඒකයාමාද් අධිකා වේලා නාස්ති තස්මාද් යූයං යද් අනුමාථ මානවා ඉමේ මද්‍යපානේන මත්තාස්තන්න|
16 men dette er det som er sagt ved profeten Joel:
කින්තු යෝයේල්භවිෂ්‍යද්වක්ත්‍රෛතද්වාක්‍යමුක්තං යථා,
17 Og det skal skje i de siste dager, sier Gud, da vil jeg utgyde av min Ånd over alt kjød, og eders sønner og eders døtre skal tale profetiske ord, og eders unge menn skal se syner, og eders oldinger ha drømmer;
ඊශ්වරඃ කථයාමාස යුගාන්තසමයේ ත්වහම්| වර්ෂිෂ්‍යාමි ස්වමාත්මානං සර්ව්වප්‍රාණ්‍යුපරි ධ්‍රුවම්| භාවිවාක්‍යං වදිෂ්‍යන්ති කන්‍යාඃ පුත්‍රාශ්ච වස්තුතඃ| ප්‍රත්‍යාදේශඤ්ච ප්‍රාප්ස්‍යන්ති යුෂ්මාකං යුවමානවාඃ| තථා ප්‍රාචීනලෝකාස්තු ස්වප්නාන් ද්‍රක්‍ෂ්‍යන්ති නිශ්චිතං|
18 ja, endog over mine træler og over mine trælkvinner vil jeg i hine dager utgyde av min Ånd, og de skal tale profetiske ord.
වර්ෂිෂ්‍යාමි තදාත්මානං දාසදාසීජනෝපිරි| තේනෛව භාවිවාක්‍යං තේ වදිෂ්‍යන්ති හි සර්ව්වශඃ|
19 Og jeg vil la under skje på himmelen i det høie, og tegn på jorden i det lave: blod og ild og røkskyer;
ඌර්ද්ධ්වස්ථේ ගගණේ චෛව නීචස්ථේ පෘථිවීතලේ| ශෝණිතානි බෘහද්භානූන් ඝනධූමාදිකානි ච| චිහ්නානි දර්ශයිෂ්‍යාමි මහාශ්චර‍්‍ය්‍යක්‍රියාස්තථා|
20 solen skal bli til mørke og månen til blod, før Herrens dag kommer, den store og herlige.
මහාභයානකස්‍යෛව තද්දිනස්‍ය පරේශිතුඃ| පුරාගමාද් රවිඃ කෘෂ්ණෝ රක්තශ්චන්ද්‍රෝ භවිෂ්‍යතඃ|
21 Og det skal skje: Hver den som påkaller Herrens navn, han skal bli frelst.
කින්තු යඃ පරමේශස්‍ය නාම්නි සම්ප්‍රාර්ථයිෂ්‍යතේ| සඒව මනුජෝ නූනං පරිත්‍රාතෝ භවිෂ්‍යති||
22 Israelittiske menn! hør disse ord: Jesus fra Nasaret, en mann som var blitt utpekt for eder av Gud ved kraftige gjerninger og under og tegn, som Gud gjorde ved ham midt iblandt eder, således som I selv vet,
අතෝ හේ ඉස්‍රායේල්වංශීයලෝකාඃ සර්ව්වේ කථායාමේතස්‍යාම් මනෝ නිධද්ධ්වං නාසරතීයෝ යීශුරීශ්වරස්‍ය මනෝනීතඃ පුමාන් ඒතද් ඊශ්වරස්තත්කෘතෛරාශ්චර‍්‍ය්‍යාද්භුතකර්ම්මභි ර්ලක්‍ෂණෛශ්ච යුෂ්මාකං සාක්‍ෂාදේව ප්‍රතිපාදිතවාන් ඉති යූයං ජානීථ|
23 han som blev forrådt efter Guds besluttede råd og forutviden, ham slo I ihjel, idet I naglet ham til korset ved urettferdiges hender;
තස්මින් යීශෞ ඊශ්වරස්‍ය පූර්ව්වනිශ්චිතමන්ත්‍රණානිරූපණානුසාරේණ මෘත්‍යෞ සමර්පිතේ සති යූයං තං ධෘත්වා දුෂ්ටලෝකානාං හස්තෛඃ ක්‍රුශේ විධිත්වාහත|
24 men Gud opreiste ham, idet han løste dødens veer, eftersom det ikke var mulig at han kunde holdes av den.
කින්ත්වීශ්වරස්තං නිධනස්‍ය බන්ධනාන්මෝචයිත්වා උදස්ථාපයත් යතඃ ස මෘත්‍යුනා බද්ධස්තිෂ්ඨතීති න සම්භවති|
25 For David sier om ham: Jeg hadde alltid Herren for mine øine, for han er ved min høire hånd, forat jeg ikke skal rokkes;
ඒතස්තින් දායූදපි කථිතවාන් යථා, සර්ව්වදා මම සාක්‍ෂාත්තං ස්ථාපය පරමේශ්වරං| ස්ථිතේ මද්දක්‍ෂිණේ තස්මින් ස්ඛලිෂ්‍යාමි ත්වහං නහි|
26 derfor gledet mitt hjerte sig og min tunge jublet, ja endog mitt kjød skal legge sig til hvile med håp;
ආනන්දිෂ්‍යති තද්ධේතෝ ර්මාමකීනං මනස්තු වෛ| ආහ්ලාදිෂ්‍යති ජිහ්වාපි මදීයා තු තථෛව ච| ප්‍රත්‍යාශයා ශරීරන්තු මදීයං වෛශයිෂ්‍යතේ|
27 for du skal ikke forlate min sjel i dødsriket, ei heller skal du overgi din hellige til å se tilintetgjørelse; (Hadēs g86)
පරලෝකේ යතෝ හේතෝස්ත්වං මාං නෛව හි ත්‍යක්‍ෂ්‍යසි| ස්වකීයං පුණ්‍යවන්තං ත්වං ක්‍ෂයිතුං නෛව දාස්‍යසි| ඒවං ජීවනමාර්ගං ත්වං මාමේව දර්ශයිෂ්‍යසි| (Hadēs g86)
28 du kunngjorde mig livets veier, du skal fylle mig med glede for ditt åsyn.
ස්වසම්මුඛේ ය ආනන්දෝ දක්‍ෂිණේ ස්වස්‍ය යත් සුඛං| අනන්තං තේන මාං පූර්ණං කරිෂ්‍යසි න සංශයඃ||
29 Brødre! la mig få lov til å tale med frimodighet til eder om patriarken David, at han både døde og blev begravet, og hans grav er iblandt oss den dag idag;
හේ භ්‍රාතරෝ(අ)ස්මාකං තස්‍ය පූර්ව්වපුරුෂස්‍ය දායූදඃ කථාං ස්පෂ්ටං කථයිතුං මාම් අනුමන්‍යධ්වං, ස ප්‍රාණාන් ත්‍යක්ත්වා ශ්මශානේ ස්ථාපිතෝභවද් අද්‍යාපි තත් ශ්මශානම් අස්මාකං සන්නිධෞ විද්‍යතේ|
30 da han nu var en profet og visste at Gud med en ed hadde tilsvoret ham at av hans lends frukt vilde han sette en på hans trone,
ඵලතෝ ලෞකිකභාවේන දායූදෝ වංශේ ඛ්‍රීෂ්ටං ජන්ම ග්‍රාහයිත්වා තස්‍යෛව සිංහාසනේ සමුවේෂ්ටුං තමුත්ථාපයිෂ්‍යති පරමේශ්වරඃ ශපථං කුත්වා දායූදඃ සමීප ඉමම් අඞ්ගීකාරං කෘතවාන්,
31 så var det om Messias' opstandelse han fremsynt talte det ord at han ikke blev forlatt i dødsriket, ei heller så hans kjød tilintetgjørelse. (Hadēs g86)
ඉති ඥාත්වා දායූද් භවිෂ්‍යද්වාදී සන් භවිෂ්‍යත්කාලීයඥානේන ඛ්‍රීෂ්ටෝත්ථානේ කථාමිමාං කථයාමාස යථා තස්‍යාත්මා පරලෝකේ න ත්‍යක්‍ෂ්‍යතේ තස්‍ය ශරීරඤ්ච න ක්‍ෂේෂ්‍යති; (Hadēs g86)
32 Denne Jesus opreiste Gud, som vi alle er vidner om.
අතඃ පරමේශ්වර ඒනං යීශුං ශ්මශානාද් උදස්ථාපයත් තත්‍ර වයං සර්ව්වේ සාක්‍ෂිණ ආස්මහේ|
33 Efterat han nu er ophøiet ved Guds høire hånd og av sin Fader har fått den Hellige Ånd, som var lovt, så utgjød han dette som I både ser og hører.
ස ඊශ්වරස්‍ය දක්‍ෂිණකරේණෝන්නතිං ප්‍රාප්‍ය පවිත්‍ර ආත්මින පිතා යමඞ්ගීකාරං කෘතවාන් තස්‍ය ඵලං ප්‍රාප්‍ය යත් පශ්‍යථ ශෘණුථ ච තදවර්ෂත්|
34 For David fór ikke op til himmelen, men han sier selv: Herren sa til min herre: Sett dig ved min høire hånd,
යතෝ දායූද් ස්වර්ගං නාරුරෝහ කින්තු ස්වයම් ඉමාං කථාම් අකථයද් යථා, මම ප්‍රභුමිදං වාක්‍යමවදත් පරමේශ්වරඃ|
35 til jeg får lagt dine fiender til skammel for dine føtter!
තව ශත්‍රූනහං යාවත් පාදපීඨං කරෝමි න| තාවත් කාලං මදීයේ ත්වං දක්‍ෂවාර්ශ්ව උපාවිශ|
36 Så skal da hele Israels hus vite for visst at Gud har gjort ham både til Herre og til Messias, denne Jesus som I korsfestet.
අතෝ යං යීශුං යූයං ක්‍රුශේ(අ)හත පරමේශ්වරස්තං ප්‍රභුත්වාභිෂික්තත්වපදේ න්‍යයුංක්තේති ඉස්‍රායේලීයා ලෝකා නිශ්චිතං ජානන්තු|
37 Men da de hørte dette, stakk det dem i hjertet, og de sa til Peter og de andre apostler: Hvad skal vi gjøre, brødre?
ඒතාදෘශීං කථාං ශ්‍රුත්වා තේෂාං හෘදයානාං විදීර්ණත්වාත් තේ පිතරාය තදන්‍යප්‍රේරිතේභ්‍යශ්ච කථිතවන්තඃ, හේ භ්‍රාතෘගණ වයං කිං කරිෂ්‍යාමඃ?
38 Peter sa da til dem: Omvend eder, og enhver av eder la sig døpe på Jesu Kristi navn til syndenes forlatelse, så skal I få den Hellige Ånds gave!
තතඃ පිතරඃ ප්‍රත්‍යවදද් යූයං සර්ව්වේ ස්වං ස්වං මනඃ පරිවර්ත්තයධ්වං තථා පාපමෝචනාර්ථං යීශුඛ්‍රීෂ්ටස්‍ය නාම්නා මජ්ජිතාශ්ච භවත, තස්මාද් දානරූපං පරිත්‍රම් ආත්මානං ලප්ස්‍යථ|
39 For løftet hører eder til og eders barn og alle dem som er langt borte, så mange som Herren vår Gud kaller til.
යතෝ යුෂ්මාකං යුෂ්මත්සන්තානානාඤ්ච දූරස්ථසර්ව්වලෝකානාඤ්ච නිමිත්තම් අර්ථාද් අස්මාකං ප්‍රභුඃ පරමේශ්වරෝ යාවතෝ ලාකාන් ආහ්වාස්‍යති තේෂාං සර්ව්වේෂාං නිමිත්තම් අයමඞ්ගීකාර ආස්තේ|
40 Og med flere andre ord vidnet han og formante dem, idet han sa: La eder frelse fra denne vanartede slekt!
ඒතදන්‍යාභි ර්බහුකථාභිඃ ප්‍රමාණං දත්වාකථයත් ඒතේභ්‍යෝ විපථගාමිභ්‍යෝ වර්ත්තමානලෝකේභ්‍යඃ ස්වාන් රක්‍ෂත|
41 De som nu tok imot hans ord, blev døpt, og det blev på den dag lagt til omkring tre tusen sjeler.
තතඃ පරං යේ සානන්දාස්තාං කථාම් අගෘහ්ලන් තේ මජ්ජිතා අභවන්| තස්මින් දිවසේ ප්‍රායේණ ත්‍රීණි සහස්‍රාණි ලෝකාස්තේෂාං සපක්‍ෂාඃ සන්තඃ
42 Og de holdt trolig fast ved apostlenes lære og ved samfundet, ved brøds-brytelsen og ved bønnene.
ප්‍රේරිතානාම් උපදේශේ සඞ්ගතෞ පූපභඤ්ජනේ ප්‍රාර්ථනාසු ච මනඃසංයෝගං කෘත්වාතිෂ්ඨන්|
43 Og det kom frykt over hver sjel, og mange under og tegn blev gjort ved apostlene.
ප්‍රේරිතෛ ර්නානාප්‍රකාරලක්‍ෂණේෂු මහාශ්චර‍්‍ය්‍යකර්මමසු ච දර්ශිතේෂු සර්ව්වලෝකානාං භයමුපස්ථිතං|
44 Og alle de troende holdt sig sammen og hadde alt felles,
විශ්වාසකාරිණඃ සර්ව්ව ච සහ තිෂ්ඨනතඃ| ස්වේෂාං සර්ව්වාඃ සම්පත්තීඃ සාධාරණ්‍යේන ස්ථාපයිත්වාභුඤ්ජත|
45 og sine eiendeler og sitt gods solgte de og delte det ut til alle, efter som nogen hadde trang til,
ඵලතෝ ගෘහාණි ද්‍රව්‍යාණි ච සර්ව්වාණි වික්‍රීය සර්ව්වේෂාං ස්වස්වප්‍රයෝජනානුසාරේණ විභජ්‍ය සර්ව්වේභ්‍යෝ(අ)දදන්|
46 og idet de samdrektig hver dag stadig søkte templet og brøt brødet hjemme, nøt de sin mat med fryd og hjertets enfold,
සර්ව්ව ඒකචිත්තීභූය දිනේ දිනේ මන්දිරේ සන්තිෂ්ඨමානා ගෘහේ ගෘහේ ච පූපානභඤ්ජන්ත ඊශ්වරස්‍ය ධන්‍යවාදං කුර්ව්වන්තෝ ලෝකෛඃ සමාදෘතාඃ පරමානන්දේන සරලාන්තඃකරණේන භෝජනං පානඤ්චකුර්ව්වන්|
47 idet de lovet Gud og hadde yndest hos hele folket. Og Herren la hver dag dem som lot sig frelse, til menigheten.
පරමේශ්වරෝ දිනේ දිනේ පරිත්‍රාණභාජනෛ ර්මණ්ඩලීම් අවර්ද්ධයත්|
