Apostlenes-gjerninge 2
1 Og da pinsefestens dag var kommet, var de alle samlet på samme sted.
ଅପରଞ୍ଚ ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱାତ୍ ପରଂ ପଞ୍ଚାଶତ୍ତମେ ଦିନେ ସମୁପସ୍ଥିତେ ସତି ତେ ସର୍ୱ୍ୱେ ଏକାଚିତ୍ତୀଭୂଯ ସ୍ଥାନ ଏକସ୍ମିନ୍ ମିଲିତା ଆସନ୍|
2 Og med ett kom det en lyd fra himmelen som av et fremfarende veldig vær og fylte hele huset der de satt.
ଏତସ୍ମିନ୍ନେୱ ସମଯେଽକସ୍ମାଦ୍ ଆକାଶାତ୍ ପ୍ରଚଣ୍ଡାତ୍ୟୁଗ୍ରୱାଯୋଃ ଶବ୍ଦୱଦ୍ ଏକଃ ଶବ୍ଦ ଆଗତ୍ୟ ଯସ୍ମିନ୍ ଗୃହେ ତ ଉପାୱିଶନ୍ ତଦ୍ ଗୃହଂ ସମସ୍ତଂ ୱ୍ୟାପ୍ନୋତ୍|
3 Og det viste sig for dem tunger likesom av ild, som skilte sig og satte sig på enhver av dem.
ତତଃ ପରଂ ୱହ୍ନିଶିଖାସ୍ୱରୂପା ଜିହ୍ୱାଃ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷୀଭୂଯ ୱିଭକ୍ତାଃ ସତ୍ୟଃ ପ୍ରତିଜନୋର୍ଦ୍ଧ୍ୱେ ସ୍ଥଗିତା ଅଭୂୱନ୍|
4 Da blev de alle fylt med den Hellige Ånd, og de begynte å tale med andre tunger, alt efter som Ånden gav dem å tale.
ତସ୍ମାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱେ ପୱିତ୍ରେଣାତ୍ମନା ପରିପୂର୍ଣାଃ ସନ୍ତ ଆତ୍ମା ଯଥା ୱାଚିତୱାନ୍ ତଦନୁସାରେଣାନ୍ୟଦେଶୀଯାନାଂ ଭାଷା ଉକ୍ତୱନ୍ତଃ|
5 Nu bodde det i Jerusalem jøder, gudfryktige menn fra alle folkeslag under himmelen.
ତସ୍ମିନ୍ ସମଯେ ପୃଥିୱୀସ୍ଥସର୍ୱ୍ୱଦେଶେଭ୍ୟୋ ଯିହୂଦୀଯମତାୱଲମ୍ବିନୋ ଭକ୍ତଲୋକା ଯିରୂଶାଲମି ପ୍ରାୱସନ୍;
6 Da nu denne lyd kom, strømmet hopen sammen og blev forvirret, fordi de hørte dem tale enhver på sitt eget mål;
ତସ୍ୟାଃ କଥାଯାଃ କିଂୱଦନ୍ତ୍ୟା ଜାତତ୍ୱାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକା ମିଲିତ୍ୱା ନିଜନିଜଭାଷଯା ଶିଷ୍ୟାଣାଂ କଥାକଥନଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ସମୁଦ୍ୱିଗ୍ନା ଅଭୱନ୍|
7 og de blev forferdet og undret sig, og sa: Men er ikke alle disse som taler, galileere?
ସର୍ୱ୍ୱଏୱ ୱିସ୍ମଯାପନ୍ନା ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟାନ୍ୱିତାଶ୍ଚ ସନ୍ତଃ ପରସ୍ପରଂ ଉକ୍ତୱନ୍ତଃ ପଶ୍ୟତ ଯେ କଥାଂ କଥଯନ୍ତି ତେ ସର୍ୱ୍ୱେ ଗାଲୀଲୀଯଲୋକାଃ କିଂ ନ ଭୱନ୍ତି?
8 Hvorledes går det da til at vi alle hører vårt eget mål, som vi er født i,
ତର୍ହି ୱଯଂ ପ୍ରତ୍ୟେକଶଃ ସ୍ୱସ୍ୱଜନ୍ମଦେଶୀଯଭାଷାଭିଃ କଥା ଏତେଷାଂ ଶୃଣୁମଃ କିମିଦଂ?
9 vi partere og medere og elamitter, og vi som bor i Mesopotamia og Judea og Kappadokia, Pontus og Asia,
ପାର୍ଥୀ-ମାଦୀ-ଅରାମ୍ନହରଯିମ୍ଦେଶନିୱାସିମନୋ ଯିହୂଦା-କପ୍ପଦକିଯା-ପନ୍ତ-ଆଶିଯା-
10 Frygia og Pamfylia, Egypten og landskapene i Libya ved Kyrene, og vi tilreisende fra Rom,
ଫ୍ରୁଗିଯା-ପମ୍ଫୁଲିଯା-ମିସରନିୱାସିନଃ କୁରୀଣୀନିକଟୱର୍ତ୍ତିଲୂବୀଯପ୍ରଦେଶନିୱାସିନୋ ରୋମନଗରାଦ୍ ଆଗତା ଯିହୂଦୀଯଲୋକା ଯିହୂଦୀଯମତଗ୍ରାହିଣଃ କ୍ରୀତୀଯା ଅରାବୀଯାଦଯୋ ଲୋକାଶ୍ଚ ଯେ ୱଯମ୍
11 både jøder og tilhengere av jødenes tro, kretere og arabere: vi hører dem tale om Guds store gjerninger på våre tungemål?
ଅସ୍ମାକଂ ନିଜନିଜଭାଷାଭିରେତେଷାମ୍ ଈଶ୍ୱରୀଯମହାକର୍ମ୍ମୱ୍ୟାଖ୍ୟାନଂ ଶୃଣୁମଃ|
12 Men de blev alle forferdet og var rådville, og de sa til hverandre: Hvad kan dette være?
ଇତ୍ଥଂ ତେ ସର୍ୱ୍ୱଏୱ ୱିସ୍ମଯାପନ୍ନାଃ ସନ୍ଦିଗ୍ଧଚିତ୍ତାଃ ସନ୍ତଃ ପରସ୍ପରମୂଚୁଃ, ଅସ୍ୟ କୋ ଭାୱଃ?
13 Men andre sa spottende: De er fulle av søt vin!
ଅପରେ କେଚିତ୍ ପରିହସ୍ୟ କଥିତୱନ୍ତ ଏତେ ନୱୀନଦ୍ରାକ୍ଷାରସେନ ମତ୍ତା ଅଭୱନ୍|
14 Da stod Peter frem med de elleve, og løftet sin røst og talte til dem: I jødiske menn og alle I som bor i Jerusalem! Dette være eder vitterlig, og lån øre til mine ord!
ତଦା ପିତର ଏକାଦଶଭି ର୍ଜନୈଃ ସାକଂ ତିଷ୍ଠନ୍ ତାଲ୍ଲୋକାନ୍ ଉଚ୍ଚୈଃକାରମ୍ ଅୱଦତ୍, ହେ ଯିହୂଦୀଯା ହେ ଯିରୂଶାଲମ୍ନିୱାସିନଃ ସର୍ୱ୍ୱେ, ଅୱଧାନଂ କୃତ୍ୱା ମଦୀଯୱାକ୍ୟଂ ବୁଧ୍ୟଧ୍ୱଂ|
15 For disse er ikke drukne, således som I mener; det er jo bare den tredje time på dagen;
ଇଦାନୀମ୍ ଏକଯାମାଦ୍ ଅଧିକା ୱେଲା ନାସ୍ତି ତସ୍ମାଦ୍ ଯୂଯଂ ଯଦ୍ ଅନୁମାଥ ମାନୱା ଇମେ ମଦ୍ୟପାନେନ ମତ୍ତାସ୍ତନ୍ନ|
16 men dette er det som er sagt ved profeten Joel:
କିନ୍ତୁ ଯୋଯେଲ୍ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱକ୍ତ୍ରୈତଦ୍ୱାକ୍ୟମୁକ୍ତଂ ଯଥା,
17 Og det skal skje i de siste dager, sier Gud, da vil jeg utgyde av min Ånd over alt kjød, og eders sønner og eders døtre skal tale profetiske ord, og eders unge menn skal se syner, og eders oldinger ha drømmer;
ଈଶ୍ୱରଃ କଥଯାମାସ ଯୁଗାନ୍ତସମଯେ ତ୍ୱହମ୍| ୱର୍ଷିଷ୍ୟାମି ସ୍ୱମାତ୍ମାନଂ ସର୍ୱ୍ୱପ୍ରାଣ୍ୟୁପରି ଧ୍ରୁୱମ୍| ଭାୱିୱାକ୍ୟଂ ୱଦିଷ୍ୟନ୍ତି କନ୍ୟାଃ ପୁତ୍ରାଶ୍ଚ ୱସ୍ତୁତଃ| ପ୍ରତ୍ୟାଦେଶଞ୍ଚ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟନ୍ତି ଯୁଷ୍ମାକଂ ଯୁୱମାନୱାଃ| ତଥା ପ୍ରାଚୀନଲୋକାସ୍ତୁ ସ୍ୱପ୍ନାନ୍ ଦ୍ରକ୍ଷ୍ୟନ୍ତି ନିଶ୍ଚିତଂ|
18 ja, endog over mine træler og over mine trælkvinner vil jeg i hine dager utgyde av min Ånd, og de skal tale profetiske ord.
ୱର୍ଷିଷ୍ୟାମି ତଦାତ୍ମାନଂ ଦାସଦାସୀଜନୋପିରି| ତେନୈୱ ଭାୱିୱାକ୍ୟଂ ତେ ୱଦିଷ୍ୟନ୍ତି ହି ସର୍ୱ୍ୱଶଃ|
19 Og jeg vil la under skje på himmelen i det høie, og tegn på jorden i det lave: blod og ild og røkskyer;
ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱସ୍ଥେ ଗଗଣେ ଚୈୱ ନୀଚସ୍ଥେ ପୃଥିୱୀତଲେ| ଶୋଣିତାନି ବୃହଦ୍ଭାନୂନ୍ ଘନଧୂମାଦିକାନି ଚ| ଚିହ୍ନାନି ଦର୍ଶଯିଷ୍ୟାମି ମହାଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟକ୍ରିଯାସ୍ତଥା|
20 solen skal bli til mørke og månen til blod, før Herrens dag kommer, den store og herlige.
ମହାଭଯାନକସ୍ୟୈୱ ତଦ୍ଦିନସ୍ୟ ପରେଶିତୁଃ| ପୁରାଗମାଦ୍ ରୱିଃ କୃଷ୍ଣୋ ରକ୍ତଶ୍ଚନ୍ଦ୍ରୋ ଭୱିଷ୍ୟତଃ|
21 Og det skal skje: Hver den som påkaller Herrens navn, han skal bli frelst.
କିନ୍ତୁ ଯଃ ପରମେଶସ୍ୟ ନାମ୍ନି ସମ୍ପ୍ରାର୍ଥଯିଷ୍ୟତେ| ସଏୱ ମନୁଜୋ ନୂନଂ ପରିତ୍ରାତୋ ଭୱିଷ୍ୟତି||
22 Israelittiske menn! hør disse ord: Jesus fra Nasaret, en mann som var blitt utpekt for eder av Gud ved kraftige gjerninger og under og tegn, som Gud gjorde ved ham midt iblandt eder, således som I selv vet,
ଅତୋ ହେ ଇସ୍ରାଯେଲ୍ୱଂଶୀଯଲୋକାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ କଥାଯାମେତସ୍ୟାମ୍ ମନୋ ନିଧଦ୍ଧ୍ୱଂ ନାସରତୀଯୋ ଯୀଶୁରୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ମନୋନୀତଃ ପୁମାନ୍ ଏତଦ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ତତ୍କୃତୈରାଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟାଦ୍ଭୁତକର୍ମ୍ମଭି ର୍ଲକ୍ଷଣୈଶ୍ଚ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସାକ୍ଷାଦେୱ ପ୍ରତିପାଦିତୱାନ୍ ଇତି ଯୂଯଂ ଜାନୀଥ|
23 han som blev forrådt efter Guds besluttede råd og forutviden, ham slo I ihjel, idet I naglet ham til korset ved urettferdiges hender;
ତସ୍ମିନ୍ ଯୀଶୌ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୂର୍ୱ୍ୱନିଶ୍ଚିତମନ୍ତ୍ରଣାନିରୂପଣାନୁସାରେଣ ମୃତ୍ୟୌ ସମର୍ପିତେ ସତି ଯୂଯଂ ତଂ ଧୃତ୍ୱା ଦୁଷ୍ଟଲୋକାନାଂ ହସ୍ତୈଃ କ୍ରୁଶେ ୱିଧିତ୍ୱାହତ|
24 men Gud opreiste ham, idet han løste dødens veer, eftersom det ikke var mulig at han kunde holdes av den.
କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରସ୍ତଂ ନିଧନସ୍ୟ ବନ୍ଧନାନ୍ମୋଚଯିତ୍ୱା ଉଦସ୍ଥାପଯତ୍ ଯତଃ ସ ମୃତ୍ୟୁନା ବଦ୍ଧସ୍ତିଷ୍ଠତୀତି ନ ସମ୍ଭୱତି|
25 For David sier om ham: Jeg hadde alltid Herren for mine øine, for han er ved min høire hånd, forat jeg ikke skal rokkes;
ଏତସ୍ତିନ୍ ଦାଯୂଦପି କଥିତୱାନ୍ ଯଥା, ସର୍ୱ୍ୱଦା ମମ ସାକ୍ଷାତ୍ତଂ ସ୍ଥାପଯ ପରମେଶ୍ୱରଂ| ସ୍ଥିତେ ମଦ୍ଦକ୍ଷିଣେ ତସ୍ମିନ୍ ସ୍ଖଲିଷ୍ୟାମି ତ୍ୱହଂ ନହି|
26 derfor gledet mitt hjerte sig og min tunge jublet, ja endog mitt kjød skal legge sig til hvile med håp;
ଆନନ୍ଦିଷ୍ୟତି ତଦ୍ଧେତୋ ର୍ମାମକୀନଂ ମନସ୍ତୁ ୱୈ| ଆହ୍ଲାଦିଷ୍ୟତି ଜିହ୍ୱାପି ମଦୀଯା ତୁ ତଥୈୱ ଚ| ପ୍ରତ୍ୟାଶଯା ଶରୀରନ୍ତୁ ମଦୀଯଂ ୱୈଶଯିଷ୍ୟତେ|
27 for du skal ikke forlate min sjel i dødsriket, ei heller skal du overgi din hellige til å se tilintetgjørelse; (Hadēs g86)
ପରଲୋକେ ଯତୋ ହେତୋସ୍ତ୍ୱଂ ମାଂ ନୈୱ ହି ତ୍ୟକ୍ଷ୍ୟସି| ସ୍ୱକୀଯଂ ପୁଣ୍ୟୱନ୍ତଂ ତ୍ୱଂ କ୍ଷଯିତୁଂ ନୈୱ ଦାସ୍ୟସି| ଏୱଂ ଜୀୱନମାର୍ଗଂ ତ୍ୱଂ ମାମେୱ ଦର୍ଶଯିଷ୍ୟସି| (Hadēs g86)
28 du kunngjorde mig livets veier, du skal fylle mig med glede for ditt åsyn.
ସ୍ୱସମ୍ମୁଖେ ଯ ଆନନ୍ଦୋ ଦକ୍ଷିଣେ ସ୍ୱସ୍ୟ ଯତ୍ ସୁଖଂ| ଅନନ୍ତଂ ତେନ ମାଂ ପୂର୍ଣଂ କରିଷ୍ୟସି ନ ସଂଶଯଃ||
29 Brødre! la mig få lov til å tale med frimodighet til eder om patriarken David, at han både døde og blev begravet, og hans grav er iblandt oss den dag idag;
ହେ ଭ୍ରାତରୋଽସ୍ମାକଂ ତସ୍ୟ ପୂର୍ୱ୍ୱପୁରୁଷସ୍ୟ ଦାଯୂଦଃ କଥାଂ ସ୍ପଷ୍ଟଂ କଥଯିତୁଂ ମାମ୍ ଅନୁମନ୍ୟଧ୍ୱଂ, ସ ପ୍ରାଣାନ୍ ତ୍ୟକ୍ତ୍ୱା ଶ୍ମଶାନେ ସ୍ଥାପିତୋଭୱଦ୍ ଅଦ୍ୟାପି ତତ୍ ଶ୍ମଶାନମ୍ ଅସ୍ମାକଂ ସନ୍ନିଧୌ ୱିଦ୍ୟତେ|
30 da han nu var en profet og visste at Gud med en ed hadde tilsvoret ham at av hans lends frukt vilde han sette en på hans trone,
ଫଲତୋ ଲୌକିକଭାୱେନ ଦାଯୂଦୋ ୱଂଶେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଂ ଜନ୍ମ ଗ୍ରାହଯିତ୍ୱା ତସ୍ୟୈୱ ସିଂହାସନେ ସମୁୱେଷ୍ଟୁଂ ତମୁତ୍ଥାପଯିଷ୍ୟତି ପରମେଶ୍ୱରଃ ଶପଥଂ କୁତ୍ୱା ଦାଯୂଦଃ ସମୀପ ଇମମ୍ ଅଙ୍ଗୀକାରଂ କୃତୱାନ୍,
31 så var det om Messias' opstandelse han fremsynt talte det ord at han ikke blev forlatt i dødsriket, ei heller så hans kjød tilintetgjørelse. (Hadēs g86)
ଇତି ଜ୍ଞାତ୍ୱା ଦାଯୂଦ୍ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦୀ ସନ୍ ଭୱିଷ୍ୟତ୍କାଲୀଯଜ୍ଞାନେନ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋତ୍ଥାନେ କଥାମିମାଂ କଥଯାମାସ ଯଥା ତସ୍ୟାତ୍ମା ପରଲୋକେ ନ ତ୍ୟକ୍ଷ୍ୟତେ ତସ୍ୟ ଶରୀରଞ୍ଚ ନ କ୍ଷେଷ୍ୟତି; (Hadēs g86)
32 Denne Jesus opreiste Gud, som vi alle er vidner om.
ଅତଃ ପରମେଶ୍ୱର ଏନଂ ଯୀଶୁଂ ଶ୍ମଶାନାଦ୍ ଉଦସ୍ଥାପଯତ୍ ତତ୍ର ୱଯଂ ସର୍ୱ୍ୱେ ସାକ୍ଷିଣ ଆସ୍ମହେ|
33 Efterat han nu er ophøiet ved Guds høire hånd og av sin Fader har fått den Hellige Ånd, som var lovt, så utgjød han dette som I både ser og hører.
ସ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଦକ୍ଷିଣକରେଣୋନ୍ନତିଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ପୱିତ୍ର ଆତ୍ମିନ ପିତା ଯମଙ୍ଗୀକାରଂ କୃତୱାନ୍ ତସ୍ୟ ଫଲଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ଯତ୍ ପଶ୍ୟଥ ଶୃଣୁଥ ଚ ତଦୱର୍ଷତ୍|
34 For David fór ikke op til himmelen, men han sier selv: Herren sa til min herre: Sett dig ved min høire hånd,
ଯତୋ ଦାଯୂଦ୍ ସ୍ୱର୍ଗଂ ନାରୁରୋହ କିନ୍ତୁ ସ୍ୱଯମ୍ ଇମାଂ କଥାମ୍ ଅକଥଯଦ୍ ଯଥା, ମମ ପ୍ରଭୁମିଦଂ ୱାକ୍ୟମୱଦତ୍ ପରମେଶ୍ୱରଃ|
35 til jeg får lagt dine fiender til skammel for dine føtter!
ତୱ ଶତ୍ରୂନହଂ ଯାୱତ୍ ପାଦପୀଠଂ କରୋମି ନ| ତାୱତ୍ କାଲଂ ମଦୀଯେ ତ୍ୱଂ ଦକ୍ଷୱାର୍ଶ୍ୱ ଉପାୱିଶ|
36 Så skal da hele Israels hus vite for visst at Gud har gjort ham både til Herre og til Messias, denne Jesus som I korsfestet.
ଅତୋ ଯଂ ଯୀଶୁଂ ଯୂଯଂ କ୍ରୁଶେଽହତ ପରମେଶ୍ୱରସ୍ତଂ ପ୍ରଭୁତ୍ୱାଭିଷିକ୍ତତ୍ୱପଦେ ନ୍ୟଯୁଂକ୍ତେତି ଇସ୍ରାଯେଲୀଯା ଲୋକା ନିଶ୍ଚିତଂ ଜାନନ୍ତୁ|
37 Men da de hørte dette, stakk det dem i hjertet, og de sa til Peter og de andre apostler: Hvad skal vi gjøre, brødre?
ଏତାଦୃଶୀଂ କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ତେଷାଂ ହୃଦଯାନାଂ ୱିଦୀର୍ଣତ୍ୱାତ୍ ତେ ପିତରାଯ ତଦନ୍ୟପ୍ରେରିତେଭ୍ୟଶ୍ଚ କଥିତୱନ୍ତଃ, ହେ ଭ୍ରାତୃଗଣ ୱଯଂ କିଂ କରିଷ୍ୟାମଃ?
38 Peter sa da til dem: Omvend eder, og enhver av eder la sig døpe på Jesu Kristi navn til syndenes forlatelse, så skal I få den Hellige Ånds gave!
ତତଃ ପିତରଃ ପ୍ରତ୍ୟୱଦଦ୍ ଯୂଯଂ ସର୍ୱ୍ୱେ ସ୍ୱଂ ସ୍ୱଂ ମନଃ ପରିୱର୍ତ୍ତଯଧ୍ୱଂ ତଥା ପାପମୋଚନାର୍ଥଂ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ନାମ୍ନା ମଜ୍ଜିତାଶ୍ଚ ଭୱତ, ତସ୍ମାଦ୍ ଦାନରୂପଂ ପରିତ୍ରମ୍ ଆତ୍ମାନଂ ଲପ୍ସ୍ୟଥ|
39 For løftet hører eder til og eders barn og alle dem som er langt borte, så mange som Herren vår Gud kaller til.
ଯତୋ ଯୁଷ୍ମାକଂ ଯୁଷ୍ମତ୍ସନ୍ତାନାନାଞ୍ଚ ଦୂରସ୍ଥସର୍ୱ୍ୱଲୋକାନାଞ୍ଚ ନିମିତ୍ତମ୍ ଅର୍ଥାଦ୍ ଅସ୍ମାକଂ ପ୍ରଭୁଃ ପରମେଶ୍ୱରୋ ଯାୱତୋ ଲାକାନ୍ ଆହ୍ୱାସ୍ୟତି ତେଷାଂ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ନିମିତ୍ତମ୍ ଅଯମଙ୍ଗୀକାର ଆସ୍ତେ|
40 Og med flere andre ord vidnet han og formante dem, idet han sa: La eder frelse fra denne vanartede slekt!
ଏତଦନ୍ୟାଭି ର୍ବହୁକଥାଭିଃ ପ୍ରମାଣଂ ଦତ୍ୱାକଥଯତ୍ ଏତେଭ୍ୟୋ ୱିପଥଗାମିଭ୍ୟୋ ୱର୍ତ୍ତମାନଲୋକେଭ୍ୟଃ ସ୍ୱାନ୍ ରକ୍ଷତ|
41 De som nu tok imot hans ord, blev døpt, og det blev på den dag lagt til omkring tre tusen sjeler.
ତତଃ ପରଂ ଯେ ସାନନ୍ଦାସ୍ତାଂ କଥାମ୍ ଅଗୃହ୍ଲନ୍ ତେ ମଜ୍ଜିତା ଅଭୱନ୍| ତସ୍ମିନ୍ ଦିୱସେ ପ୍ରାଯେଣ ତ୍ରୀଣି ସହସ୍ରାଣି ଲୋକାସ୍ତେଷାଂ ସପକ୍ଷାଃ ସନ୍ତଃ
42 Og de holdt trolig fast ved apostlenes lære og ved samfundet, ved brøds-brytelsen og ved bønnene.
ପ୍ରେରିତାନାମ୍ ଉପଦେଶେ ସଙ୍ଗତୌ ପୂପଭଞ୍ଜନେ ପ୍ରାର୍ଥନାସୁ ଚ ମନଃସଂଯୋଗଂ କୃତ୍ୱାତିଷ୍ଠନ୍|
43 Og det kom frykt over hver sjel, og mange under og tegn blev gjort ved apostlene.
ପ୍ରେରିତୈ ର୍ନାନାପ୍ରକାରଲକ୍ଷଣେଷୁ ମହାଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟକର୍ମମସୁ ଚ ଦର୍ଶିତେଷୁ ସର୍ୱ୍ୱଲୋକାନାଂ ଭଯମୁପସ୍ଥିତଂ|
44 Og alle de troende holdt sig sammen og hadde alt felles,
ୱିଶ୍ୱାସକାରିଣଃ ସର୍ୱ୍ୱ ଚ ସହ ତିଷ୍ଠନତଃ| ସ୍ୱେଷାଂ ସର୍ୱ୍ୱାଃ ସମ୍ପତ୍ତୀଃ ସାଧାରଣ୍ୟେନ ସ୍ଥାପଯିତ୍ୱାଭୁଞ୍ଜତ|
45 og sine eiendeler og sitt gods solgte de og delte det ut til alle, efter som nogen hadde trang til,
ଫଲତୋ ଗୃହାଣି ଦ୍ରୱ୍ୟାଣି ଚ ସର୍ୱ୍ୱାଣି ୱିକ୍ରୀଯ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ସ୍ୱସ୍ୱପ୍ରଯୋଜନାନୁସାରେଣ ୱିଭଜ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱେଭ୍ୟୋଽଦଦନ୍|
46 og idet de samdrektig hver dag stadig søkte templet og brøt brødet hjemme, nøt de sin mat med fryd og hjertets enfold,
ସର୍ୱ୍ୱ ଏକଚିତ୍ତୀଭୂଯ ଦିନେ ଦିନେ ମନ୍ଦିରେ ସନ୍ତିଷ୍ଠମାନା ଗୃହେ ଗୃହେ ଚ ପୂପାନଭଞ୍ଜନ୍ତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଧନ୍ୟୱାଦଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତୋ ଲୋକୈଃ ସମାଦୃତାଃ ପରମାନନ୍ଦେନ ସରଲାନ୍ତଃକରଣେନ ଭୋଜନଂ ପାନଞ୍ଚକୁର୍ୱ୍ୱନ୍|
47 idet de lovet Gud og hadde yndest hos hele folket. Og Herren la hver dag dem som lot sig frelse, til menigheten.
ପରମେଶ୍ୱରୋ ଦିନେ ଦିନେ ପରିତ୍ରାଣଭାଜନୈ ର୍ମଣ୍ଡଲୀମ୍ ଅୱର୍ଦ୍ଧଯତ୍|
