Apostlenes-gjerninge 16
1 Han kom da til Derbe og Lystra, og se, der var en disippel ved navn Timoteus, sønn av en jødisk kvinne som hadde tatt ved troen, og av en gresk far;
បៅលោ ទព៌្ពីលុស្ត្រានគរយោរុបស្ថិតោភវត៑ តត្រ តីមថិយនាមា ឝិឞ្យ ឯក អាសីត៑; ស វិឝ្វាសិន្យា យិហូទីយាយា យោឞិតោ គព៌្ភជាតះ កិន្តុ តស្យ បិតាន្យទេឝីយលោកះ។
2 han hadde godt lov av brødrene i Lystra og Ikonium.
ស ជនោ លុស្ត្រា-ឥកនិយនគរស្ថានាំ ភ្រាត្ឫណាំ សមីបេបិ សុខ្យាតិមាន៑ អាសីត៑។
3 Ham vilde Paulus ha med sig på reisen, og han tok og omskar ham for de jøders skyld som var på de steder; for de visste alle at hans far var greker.
បៅលស្តំ ស្វសង្គិនំ កត៌្តុំ មតិំ ក្ឫត្វា តំ គ្ឫហីត្វា តទ្ទេឝនិវាសិនាំ យិហូទីយានាម៑ អនុរោធាត៑ តស្យ ត្វក្ឆេទំ ក្ឫតវាន៑ យតស្តស្យ បិតា ភិន្នទេឝីយលោក ឥតិ សវ៌្វៃរជ្ញាយត។
4 Efter som de nu drog fra by til by, påla de brødrene å holde de bud som var vedtatt av apostlene og de eldste i Jerusalem.
តតះ បរំ តេ នគរេ នគរេ ភ្រមិត្វា យិរូឝាលមស្ថៃះ ប្រេរិតៃ រ្លោកប្រាចីនៃឝ្ច និរូបិតំ យទ៑ វ្យវស្ថាបត្រំ តទនុសារេណាចរិតុំ លោកេភ្យស្តទ៑ ទត្តវន្តះ។
5 Så blev da menighetene styrket i troen, og vokste i tall for hver dag.
តេនៃវ សវ៌្វេ ធម៌្មសមាជាះ ខ្រីឞ្ដធម៌្មេ សុស្ថិរាះ សន្តះ ប្រតិទិនំ វទ៌្ធិតា អភវន៑។
6 De drog nu igjennem Frygia og det galatiske land, fordi de blev hindret av den Hellige Ånd fra å tale ordet i Asia;
តេឞុ ផ្រុគិយាគាលាតិយាទេឝមធ្យេន គតេឞុ សត្សុ បវិត្រ អាត្មា តាន៑ អាឝិយាទេឝេ កថាំ ប្រកាឝយិតុំ ប្រតិឞិទ្ធវាន៑។
7 og da de var kommet bortimot Mysia, prøvde de på å fare til Bitynia, men Jesu Ånd gav dem ikke lov;
តថា មុសិយាទេឝ ឧបស្ថាយ ពិថុនិយាំ គន្តុំ តៃរុទ្យោគេ ក្ឫតេ អាត្មា តាន៑ នាន្វមន្យត។
8 så drog de da utenom Mysia og drog ned til Troas.
តស្មាត៑ តេ មុសិយាទេឝំ បរិត្យជ្យ ត្រោយានគរំ គត្វា សមុបស្ថិតាះ។
9 Og et syn viste sig om natten for Paulus: Det stod en mann fra Makedonia og bad ham og sa: Kom over til Makedonia og hjelp oss!
រាត្រៅ បៅលះ ស្វប្នេ ទ្ឫឞ្ដវាន៑ ឯកោ មាកិទនិយលោកស្តិឞ្ឋន៑ វិនយំ ក្ឫត្វា តស្មៃ កថយតិ, មាកិទនិយាទេឝម៑ អាគត្យាស្មាន៑ ឧបកុវ៌្វិតិ។
10 Da han hadde sett synet, søkte vi straks å dra over til Makedonia; vi kunde skjønne at Herren hadde kalt oss til å forkynne evangeliet for dem.
តស្យេត្ថំ ស្វប្នទឝ៌នាត៑ ប្រភុស្តទ្ទេឝីយលោកាន៑ ប្រតិ សុសំវាទំ ប្រចារយិតុម៑ អស្មាន៑ អាហូយតីតិ និឝ្ចិតំ ពុទ្ធ្វា វយំ តូណ៌ំ មាកិទនិយាទេឝំ គន្តុម៑ ឧទ្យោគម៑ អកុម៌្ម។
11 Vi seilte da ut fra Troas og styrte rett frem til Samotrake, og den næste dag til Neapolis,
តតះ បរំ វយំ ត្រោយានគរាទ៑ ប្រស្ថាយ ឫជុមាគ៌េណ សាមថ្រាកិយោបទ្វីបេន គត្វា បរេៜហនិ និយាបលិនគរ ឧបស្ថិតាះ។
12 og derfra til Filippi, som er den første by i den del av Makedonia og en romersk koloni; der i byen blev vi da nogen tid.
តស្មាទ៑ គត្វា មាកិទនិយាន្តវ៌្វត៌្តិ រោមីយវសតិស្ថានំ យត៑ ផិលិបីនាមប្រធាននគរំ តត្រោបស្ថាយ កតិបយទិនានិ តត្រ ស្ថិតវន្តះ។
13 På sabbatsdagen gikk vi utenfor porten, til en elv hvor de pleide å samles til bønn, og vi satte oss der og talte til de kvinner som var kommet sammen.
វិឝ្រាមវារេ នគរាទ៑ ពហិ រ្គត្វា នទីតដេ យត្រ ប្រាត៌្ហនាចារ អាសីត៑ តត្រោបវិឝ្យ សមាគតា នារីះ ប្រតិ កថាំ ប្រាចារយាម។
14 Og der var en kvinne ved navn Lydia, en purpur-kremmerske fra byen Tyatira, som dyrket Gud efter jødenes tro; hun hørte på, og Herren oplot hennes hjerte, så hun gav akt på det som blev talt av Paulus.
តតះ ថុយាតីរានគរីយា ធូឞរាម្ពរវិក្រាយិណី លុទិយានាមិកា យា ឦឝ្វរសេវិកា យោឞិត៑ ឝ្រោត្រីណាំ មធ្យ អាសីត៑ តយា បៅលោក្តវាក្យានិ យទ៑ គ្ឫហ្យន្តេ តទត៌្ហំ ប្រភុស្តស្យា មនោទ្វារំ មុក្តវាន៑។
15 Da nu hun og hennes hus var blitt døpt, bad hun oss og sa: Så sant I holder mig for å være en som tror på Herren, så kom inn i mitt hus og ta ophold der! Og hun nødde oss.
អតះ សា យោឞិត៑ សបរិវារា មជ្ជិតា សតី វិនយំ ក្ឫត្វា កថិតវតី, យុឞ្មាកំ វិចារាទ៑ យទិ ប្រភៅ វិឝ្វាសិនី ជាតាហំ តហ៌ិ មម គ្ឫហម៑ អាគត្យ តិឞ្ឋត។ ឥត្ថំ សា យត្នេនាស្មាន៑ អស្ថាបយត៑។
16 Men det skjedde engang vi drog ut til bedestedet, at vi møtte en trælkvinne som hadde en spådomsånd, og som hjalp sine herrer til stor inntekt ved å spå.
យស្យា គណនយា តទធិបតីនាំ ពហុធនោបាជ៌នំ ជាតំ តាទ្ឫឝី គណកភូតគ្រស្តា កាចន ទាសី ប្រាត៌្ហនាស្ថានគមនកាល អាគត្យាស្មាន៑ សាក្ឞាត៑ ក្ឫតវតី។
17 Hun fulgte efter Paulus og oss og ropte: Disse mennesker er den høieste Guds tjenere, som forkynner eder frelsens vei.
សាស្មាកំ បៅលស្យ ច បឝ្ចាទ៑ ឯត្យ ប្រោច្ចៃះ កថាមិមាំ កថិតវតី, មនុឞ្យា ឯតេ សវ៌្វោបរិស្ថស្យេឝ្វរស្យ សេវកាះ សន្តោៜស្មាន៑ ប្រតិ បរិត្រាណស្យ មាគ៌ំ ប្រកាឝយន្តិ។
18 Dette gjorde hun i mange dager. Da harmedes Paulus og vendte sig om og sa til ånden: Jeg byder dig i Jesu Kristi navn å fare ut av henne! Og den fór ut i samme stund.
សា កន្យា ពហុទិនានិ តាទ្ឫឝម៑ អករោត៑ តស្មាត៑ បៅលោ ទុះខិតះ សន៑ មុខំ បរាវត៌្យ តំ ភូតមវទទ៑, អហំ យីឝុខ្រីឞ្ដស្យ នាម្នា ត្វាមាជ្ញាបយាមិ ត្វមស្យា ពហិគ៌ច្ឆ; តេនៃវ តត្ក្ឞណាត៑ ស ភូតស្តស្យា ពហិគ៌តះ។
19 Men da hennes herrer så at deres håp om inntekt var ute, tok de fatt på Paulus og Silas og slepte dem avsted til torvet for å stille dem for retten,
តតះ ស្វេឞាំ លាភស្យ ប្រត្យាឝា វិផលា ជាតេតិ វិលោក្យ តស្យាះ ប្រភវះ បៅលំ សីលញ្ច ធ្ឫត្វាក្ឫឞ្យ វិចារស្ថានេៜធិបតីនាំ សមីបម៑ អានយន៑។
20 og de førte dem frem for styresmennene og sa: Disse mennesker forstyrrer rent vår by; de er jøder,
តតះ ឝាសកានាំ និកដំ នីត្វា រោមិលោកា វយម៑ អស្មាកំ យទ៑ វ្យវហរណំ គ្រហីតុម៑ អាចរិតុញ្ច និឞិទ្ធំ,
21 og forkynner skikker som vi ikke har lov til å ta imot eller leve efter, vi som er romere.
ឥមេ យិហូទីយលោកាះ សន្តោបិ តទេវ ឝិក្ឞយិត្វា នគរេៜស្មាកម៑ អតីវ កលហំ កុវ៌្វន្តិ,
22 Folket reiste sig også imot dem; styresmennene rev da klærne av dem og lot dem hudstryke,
ឥតិ កថិតេ សតិ លោកនិវហស្តយោះ ប្រាតិកូល្យេនោទតិឞ្ឋត៑ តថា ឝាសកាស្តយោ រ្វស្ត្រាណិ ឆិត្វា វេត្រាឃាតំ កត៌្តុម៑ អាជ្ញាបយន៑។
23 og da de hadde gitt dem mange slag, kastet de dem i fengsel, og bød fangevokteren å passe godt på dem.
អបរំ តេ តៅ ពហុ ប្រហាយ៌្យ ត្វមេតៅ ការាំ នីត្វា សាវធានំ រក្ឞយេតិ ការារក្ឞកម៑ អាទិឝន៑។
24 Da han hadde fått dette bud, kastet han dem i det innerste fangerum og satte deres føtter fast i stokken.
ឥត្ថម៑ អាជ្ញាំ ប្រាប្យ ស តាវភ្យន្តរស្ថការាំ នីត្វា បាទេឞុ បាទបាឝីភិ រ្ពទ្ធ្វា ស្ថាបិតាវាន៑។
25 Men ved midnattstid holdt Paulus og Silas bønn og sang lovsanger til Gud, og fangene hørte på dem.
អថ និឝីថសមយេ បៅលសីលាវីឝ្វរមុទ្ទិឝ្យ ប្រាថនាំ គានញ្ច ក្ឫតវន្តៅ, ការាស្ថិតា លោកាឝ្ច តទឝ្ឫណ្វន្
26 Da kom det med ett et sterkt jordskjelv, så fengslets grunnvoller rystet, og straks sprang alle dører op, og alles lenker løstes.
តទាកស្មាត៑ មហាន៑ ភូមិកម្បោៜភវត៑ តេន ភិត្តិមូលេន សហ ការា កម្បិតាភូត៑ តត្ក្ឞណាត៑ សវ៌្វាណិ ទ្វារាណិ មុក្តានិ ជាតានិ សវ៌្វេឞាំ ពន្ធនានិ ច មុក្តានិ។
27 Fangevokteren fór da op av søvne, og da han så fengslets dører åpne, drog han et sverd og vilde drepe sig, fordi han trodde at fangene var rømt.
អតឯវ ការារក្ឞកោ និទ្រាតោ ជាគរិត្វា ការាយា ទ្វារាណិ មុក្តានិ ទ្ឫឞ្ដ្វា ពន្ទិលោកាះ បលាយិតា ឥត្យនុមាយ កោឞាត៑ ខង្គំ ពហិះ ក្ឫត្វាត្មឃាតំ កត៌្តុម៑ ឧទ្យតះ។
28 Men Paulus ropte med høi røst: Gjør dig ikke noget ondt! vi er her alle.
កិន្តុ បៅលះ ប្រោច្ចៃស្តមាហូយ កថិតវាន៑ បឝ្យ វយំ សវ៌្វេៜត្រាស្មហេ, ត្វំ និជប្រាណហិំសាំ មាកាឞ៌ីះ។
29 Han bad da om lys og sprang inn, og han falt skjelvende ned for Paulus og Silas.
តទា ប្រទីបម៑ អានេតុម៑ ឧក្ត្វា ស កម្បមានះ សន៑ ឧល្លម្ប្យាភ្យន្តរម៑ អាគត្យ បៅលសីលយោះ បាទេឞុ បតិតវាន៑។
30 Og han førte dem utenfor og sa: Herrer! hvad skal jeg gjøre for å bli frelst?
បឝ្ចាត៑ ស តៅ ពហិរានីយ ប្ឫឞ្ដវាន៑ ហេ មហេច្ឆៅ បរិត្រាណំ ប្រាប្តុំ មយា កិំ កត៌្តវ្យំ?
31 De sa da: Tro på den Herre Jesus, sa skal du bli frelst, du og ditt hus!
បឝ្ចាត៑ តៅ ស្វគ្ឫហមានីយ តយោះ សម្មុខេ ខាទ្យទ្រវ្យាណិ ស្ថាបិតវាន៑ តថា ស ស្វយំ តទីយាះ សវ៌្វេ បរិវារាឝ្ចេឝ្វរេ វិឝ្វសន្តះ សានន្ទិតា អភវន៑។
32 Og de talte Herrens ord til ham og til alle som var i hans hus
តស្មៃ តស្យ គ្ឫហស្ថិតសវ៌្វលោកេភ្យឝ្ច ប្រភោះ កថាំ កថិតវន្តៅ។
33 Så tok han dem til sig i samme time på natten og vasket dem efter slagene, og straks blev han døpt med alle sine,
តថា រាត្រេស្តស្មិន្នេវ ទណ្ឌេ ស តៅ គ្ឫហីត្វា តយោះ ប្រហារាណាំ ក្ឞតានិ ប្រក្ឞាលិតវាន៑ តតះ ស ស្វយំ តស្យ សវ៌្វេ បរិជនាឝ្ច មជ្ជិតា អភវន៑។
34 og han førte dem op i sitt hus og satte et bord for dem, og frydet sig, efterat han med hele sitt hus var kommet til troen på Gud.
បឝ្ចាត៑ តៅ ស្វគ្ឫហមានីយ តយោះ សម្មុខេ ខាទ្យទ្រវ្យាណិ ស្ថាបិតវាន៑ តថា ស ស្វយំ តទីយាះ សវ៌្វេ បរិវារាឝ្ចេឝ្វរេ វិឝ្វសន្តះ សានន្ទិតា អភវន៑។
35 Da det nu var blitt dag, sendte styresmennene bud med sine tjenere: Gi disse mennesker fri!
ទិន ឧបស្ថិតេ តៅ លោកៅ មោចយេតិ កថាំ កថយិតុំ ឝាសកាះ បទាតិគណំ ប្រេឞិតវន្តះ។
36 Fangevokteren fortalte da disse ord til Paulus: Styresmennene har sendt bud at I skal gis fri; så gå nu ut og dra bort i fred!
តតះ ការារក្ឞកះ បៅលាយ តាំ វាត៌្តាំ កថិតវាន៑ យុវាំ ត្យាជយិតុំ ឝាសកា លោកាន ប្រេឞិតវន្ត ឥទានីំ យុវាំ ពហិ រ្ភូត្វា កុឝលេន ប្រតិឞ្ឋេតាំ។
37 Men Paulus sa til dem: De har hudstrøket oss for alles øine, uten lov og dom, vi som er romerske borgere; så har de kastet oss i fengsel, og nu jager de oss lønnlig bort? Nei, la dem selv komme og føre oss ut!
កិន្តុ បៅលស្តាន៑ អវទត៑ រោមិលោកយោរាវយោះ កមបិ ទោឞម៑ ន និឝ្ចិត្យ សវ៌្វេឞាំ សមក្ឞម៑ អាវាំ កឝយា តាឌយិត្វា ការាយាំ ពទ្ធវន្ត ឥទានីំ កិមាវាំ គុប្តំ វិស្ត្រក្ឞ្យន្តិ? តន្ន ភវិឞ្យតិ, ស្វយមាគត្យាវាំ ពហិះ ក្ឫត្វា នយន្តុ។
38 Tjenerne meldte disse ord til styresmennene; da blev de redde, da de fikk høre at de var romerske borgere,
តទា បទាតិភិះ ឝាសកេភ្យ ឯតទ្វាត៌្តាយាំ កថិតាយាំ តៅ រោមិលោកាវិតិ កថាំ ឝ្រុត្វា តេ ភីតាះ
39 og de kom og gav dem gode ord, og førte dem ut og bad dem fare fra byen.
សន្តស្តយោះ សន្និធិមាគត្យ វិនយម៑ អកុវ៌្វន៑ អបរំ ពហិះ ក្ឫត្វា នគរាត៑ ប្រស្ថាតុំ ប្រាត៌្ហិតវន្តះ។
40 Så gikk de da ut av fengslet og gikk inn til Lydia, og efterat de hadde sett brødrene og formant dem, drog de avsted.
តតស្តៅ ការាយា និគ៌ត្យ លុទិយាយា គ្ឫហំ គតវន្តៅ តត្រ ភ្រាត្ឫគណំ សាក្ឞាត្ក្ឫត្យ តាន៑ សាន្ត្វយិត្វា តស្មាត៑ ស្ថានាត៑ ប្រស្ថិតៅ។
