Apostlenes-gjerninge 11
1 Apostlene og de brødre som var omkring i Judea, fikk da høre at også hedningene hadde tatt imot Guds ord.
Ita, dagiti apostol ken dagiti kakabsat a lallaki nga adda idiay Judea, nangngegda a dagiti Hentil ket inawatda met ti sao ti Dios.
2 Da nu Peter kom op til Jerusalem, gikk de av omskjærelsen i rette med ham og sa:
Idi simmang-at ni Pedro idiay Jerusalem, binabalaw isuna dagiti naibilang iti bunggoy ti pannakakugit;
3 Du gikk inn til uomskårne menn og åt med dem.
kinunada, “Nakikaduaka kadagiti saan a nakugit a lallaki ken nakipangan kadakuada!”
4 Men Peter begynte da fra først av og la det ut i sammenheng og sa:
Ngem ni Pedro inrugina a bininsabinsa nga impalawag ti banag kadakuada; kinunana,
5 Jeg var i byen Joppe og bad; da så jeg i en henrykkelse et syn: Det dalte ned noget, likesom en stor duk, som blev senket ned fra himmelen efter de fire hjørner, og det kom like bort til mig;
“Agkarkararagak idi idiay siudad ti Joppa, ket iti maysa a sirmata, nakakitaak iti pagkargaan a bumabbaba, kasla dakkel nga ules a naipababa manipud langit babaen kadagiti uppat a sulina. Bimmaba kaniak.
6 da jeg stirret på den og så nøie efter, blev jeg var jordens firføtte dyr og ville og krypende dyr og himmelens fugler.
Kinitak daytoy ket pinanunotko ti maipanggep iti daytoy; nakitak dagiti ayup nga uppat ti sakana iti daga, dagiti atap nga ayup, dagiti agkarkarayam nga ayup, ken dagiti billit iti tangatang.
7 Jeg hørte også en røst som sa til mig: Stå op, Peter! slakt og et!
Ket nakangngegak iti timek a kunana kaniak, “Tumakderka, Pedro; mangpatartika ket manganka!”
8 Men jeg sa: Ingenlunde, Herre! aldri er noget vanhellig eller urent kommet i min munn.
Kinunak, “Saan a kasta, Apo: Gapu ta pulos nga awan ti aniaman a saan a nasantoan wenno saan a nadalus nga immuneg iti ngiwatko.”
9 En røst fra himmelen svarte mig da annen gang: Det som Gud har renset, det må ikke du gjøre til urent.
Ngem simmungbat manen ti timek manipud langit, “Ti imbaga ti Dios a nadalus ket saanmo nga awagan a saan a nadalus.
10 Dette skjedde tre ganger; og det blev alt sammen dradd op igjen til himmelen.
Napasamak daytoy iti namitlo a daras, ket kalpasanna, naipangato idiay langit.
11 Og se, i det samme stod tre menn utenfor huset der jeg var; de var utsendt til mig fra Cesarea,
Pagammoan, kellaat nga adda tallo a lallaki a nagtakder iti sangoanan ti balay a pagnanaedak; naibaonda kaniak manipud idiay Cesarea.
12 Og Ånden sa til mig at jeg skulde gå med dem uten å tvile; disse seks brødre drog også med mig; og vi kom inn i mannens hus.
Binilinnak ti Espiritu a kumuyogak kadakuada, ken masapul nga awan iti idumdumak. Kimmuyog kaniak dagiti innem a kakabsat a lallaki, ket napankami iti balay daydiay a lalaki.
13 Og han fortalte oss hvorledes han hadde sett engelen som stod i hans hus og sa til ham: Send bud til Joppe og hent til dig Simon som kalles med tilnavn Peter!
Imbagana kadakami no kasano a nakitana ti anghel nga agtaktakder iti balayna a nagkuna, “Mangibaonka kadagiti lallaki a mapan idiay Joppa ken mangisubli ditoy kenni Simon, nga agnagan met laeng iti Pedro.
14 han skal tale ord til dig som du skal bli frelst ved, du og hele ditt hus.
Ibagananto kenka ti mensahe a pakaisalakanam- sika ken ti sangkabalayam.”
15 Men da jeg begynte å tale, falt den Hellige Ånd på dem, likesom på oss i begynnelsen.
Apaman a nangrugiak nga agsao kadakuada, immay ti Espiritu Santo kadakuada, a kas met laeng kadatayo idi damo.
16 Da kom jeg Herrens ord i hu, at han sa: Johannes døpte med vann, men I skal døpes med den Hellige Ånd.
Nalagipko dagiti sasao ti Apo, no sadino ket imbagana, “Pudno a nangbautisar ni Juan iti danum; ngem mabautisarankayonto ti Espiritu Santo.”
17 Gav nu altså Gud dem den samme gave som han gav oss, da de var kommet til troen på den Herre Jesus Kristus, hvem var da vel jeg, at jeg skulde være i stand til å hindre Gud?
Ngarud, no inted ti Dios kadakuada ti isu met laeng a sagut a kas iti intedna kadatayo idi namatitayo kenni Apo Jesu-Cristo, siasino-ak koma a mangsuppiat iti Dios?”
18 Da de hørte dette, slo de sig til ro, og de priste Gud og sa: Så har da Gud også gitt hedningene omvendelsen til livet.
Idi nangngeganda dagitoy a banbanag, awan naibagada a sungbat, no di ket indayawda ti Dios ken kinunada, “Inted met ngarud ti Dios ti panagbabawi para iti biag kadagiti Hentil.”
19 De som nu var adspredt på grunn av den trengsel som opstod for Stefanus' skyld, drog omkring like til Fønikia og Kypern og Antiokia, men talte ikke ordet til andre enn jøder.
Isu a dagiti namati, gapu iti pannakaparigat a nangrugi iti pannakatay ni Esteban ket naiwaras nga immadayo manipud idiay Jerusalem- dagitoy a namati ket nagwaras agingga idiay Fenicia, Cyprus, ken Antiokia. Inwaragawgda ti mensahe maipanggep kenni Jesus kadagiti laeng Judio, awanen sabali pay.
20 Men iblandt dem var det nogen menn fra Kypern og Kyrene, som kom til Antiokia, og der talte de også til grekerne og forkynte dem evangeliet om den Herre Jesus.
Ngem dadduma kadakuada, dagiti lallaki manipud Cyprus ken Cirene, ket napan idiay Antiokia ken nagsao met kadagiti Griego ken inkasabada ti maipanggep kenni Apo Jesus.
21 Og Herrens hånd var med dem, og et stort tall kom til troen og omvendte sig til Herren.
Ket adda kadakuada ti ima ti Apo; dakkel ti bilang dagiti namati ken nagsubli iti Apo.
22 Denne tidende kom da menigheten i Jerusalem for øre, og de sendte Barnabas ut for å dra til Antiokia;
Ti damag maipanggep kadakuada ket immay kadagiti lapayag ti iglesia idiay Jerusalem: ket imbaonda ni Bernabe angingga idiay Antiokia.
23 da han kom dit og så Guds nåde, gledet han sig, og han formante alle til at de med hjertets forsett skulde holde fast ved Herren;
Idi immay isuna ken nakitana ti sagut ti Dios, naragsakan isuna; ket pinabilegna ida amin nga agtalinaedda iti Apo iti amin a pusoda.
24 for han var en god mann og full av den Hellige Ånd og tro. Og en stor skare blev vunnet for Herren.
Ta isuna ket naimbag a lalaki ken napnoan iti Espiritu Santo ken iti pammati, ket adu a tattao ti nainayon iti Apo.
25 Han drog da ut til Tarsus for å opsøke Saulus, og da han hadde funnet ham, førte han ham til Antiokia.
Napan ngarud ni Bernabe idiay Tarso tapno birukenna ni Saulo.
26 Og et helt år var de sammen der i menigheten og lærte en stor skare, og i Antiokia fikk disiplene først navnet kristne.
Idi nasarakanna isuna, inkuyogna isuna idiay Antiokia. Napasamak nga iti las-ud ti makatawen, nakiummongda iti iglesia ken sinuruanda ti adu a tattao. Idiay Antiokia ti immuna a nakaawagan dagiti adalan iti Cristiano.
27 I disse dager kom det nogen profeter ned fra Jerusalem til Antiokia,
Ita, kadagitoy nga aldaw, simmalog ti sumagmamano kadagiti profeta manipud Jerusalem tapno mapanda idiay Antiokia.
28 og en av dem, ved navn Agabus, stod op og varslet ved Ånden at det skulde komme en stor hungersnød over hele jorderike; den kom også under Klaudius.
Maysa kadakuada a managan Agabo ti timmakder ket babaen iti Espiritu, impasimudaagna nga adda dakkel a panagbisin a mapasamakto iti amin a lubong. Daytoy ket napasamak kadagiti aldaw ni Claudio.
29 Disiplene vedtok da, alt efter som enhver av dem hadde råd til, å sende noget til hjelp for de brødre som bodde i Judea.
Isu a dagiti adalan, segun iti kabaelan ti tunggal maysa, inkeddengda a mangipatulod iti tulong kadagiti kakabsat idiay Judea.
30 Dette gjorde de også, og de sendte det med Barnabas og Saulus til de eldste.
Inaramidda daytoy; nangipatulodda iti kuarta kadagiti panglakayen babaen iti ima da Bernabe ken Saulo.
