3 Johannes 1
1 Den eldste - til Gajus, den elskede, som jeg elsker i sannhet.
ปฺราจีโน 'หํ สตฺยมตาทฺ ยสฺมินฺ ปฺรีเย ตํ ปฺริยตมํ คายํ ปฺรติ ปตฺรํ ลิขามิฯ
2 Du elskede! jeg ønsker at du i alle deler må ha det godt og være ved god helse, likesom din sjel har det godt.
เห ปฺริย, ตวาตฺมา ยาทฺฤกฺ ศุภานฺวิตสฺตาทฺฤกฺ สรฺวฺววิษเย ตว ศุภํ สฺวาสฺถฺยญฺจ ภูยาตฺฯ
3 For jeg blev meget glad da det kom nogen brødre og vidnet om din sannhet, således som du vandrer i sannhet.
ภฺราตฺฤภิราคตฺย ตว สตฺยมตสฺยารฺถตสฺตฺวํ กีทฺฤกฺ สตฺยมตมาจรเสฺยตสฺย สากฺเษฺย ทตฺเต มม มหานนฺโท ชาต: ฯ
4 Større glede har jeg ikke enn dette at jeg hører mine barn vandrer i sannheten.
มม สนฺตานา: สตฺยมตมาจรนฺตีติวารฺตฺตาโต มม ย อานนฺโท ชายเต ตโต มหตฺตโร นาสฺติฯ
5 Du elskede! du gjør en trofast gjerning med det du gjør imot brødrene, enda de er fremmede,
เห ปฺริย, ภฺราตฺฤนฺ ปฺรติ วิเศษตสฺตานฺ วิเทศิโน ภฺฤตฺฤนฺ ปฺรติ ตฺวยา ยทฺยตฺ กฺฤตํ ตตฺ สรฺวฺวํ วิศฺวาสิโน โยคฺยํฯ
6 og de har vidnet om din kjærlighet for menigheten. Du vil gjøre vel om du hjelper dem på vei, således som det sømmer sig for Gud;
เต จ สมิเต: สากฺษาตฺ ตว ปฺรมฺน: ปฺรมาณํ ทตฺตวนฺต: , อปรมฺ อีศฺวรโยคฺยรูเปณ ตานฺ ปฺรสฺถาปยตา ตฺวยา สตฺกรฺมฺม การิษฺยเตฯ
7 for det var for hans navns skyld de drog ut, og av hedningene tar de ikke imot noget.
ยตเสฺต ตสฺย นามฺนา ยาตฺรำ วิธาย ภินฺนชาตีเยภฺย: กิมปิ น คฺฤหีตวนฺต: ฯ
8 Vi er derfor skyldige å ta oss av slike, forat vi kan bli medarbeidere for sannheten.
ตสฺมาทฺ วยํ ยตฺ สตฺยมตสฺย สหายา ภเวม ตทรฺถเมตาทฺฤศา โลกา อสฺมาภิรนุคฺรหีตวฺยา: ฯ
9 Jeg har skrevet noget til menigheten; men Diotrefes, som gjerne vil være førstemann iblandt dem, tar ikke imot oss.
สมิตึ ปฺรตฺยหํ ปตฺรํ ลิขิตวานฺ กินฺตุ เตษำ มเธฺย โย ทิยตฺริผิ: ปฺรธานายเต โส 'สฺมานฺ น คฺฤหฺลาติฯ
10 Derfor vil jeg, når jeg kommer, minne om de gjerninger som han gjør, idet han baktaler oss med onde ord; og ikke tilfreds med dette tar han ikke selv imot brødrene, og dem som vil det, hindrer han og støter dem ut av menigheten.
อโต 'หํ ยโทปสฺถาสฺยามิ ตทา เตน ยทฺยตฺ กฺริยเต ตตฺ สรฺวฺวํ ตํ สฺมารยิษฺยามิ, ยต: ส ทุรฺวฺวาไกฺยรสฺมานฺ อปวทติ, เตนาปิ ตฺฤปฺตึ น คตฺวา สฺวยมปิ ภฺราตฺฤนฺ นานุคฺฤหฺลาติ เย จานุคฺรหีตุมิจฺฉนฺติ ตานฺ สมิติโต 'ปิ พหิษฺกโรติฯ
11 Du elskede! ta ikke efter det onde, men det gode! Den som gjør det gode, er av Gud; den som gjør det onde, har ikke sett Gud.
เห ปฺริย, ตฺวยา ทุษฺกรฺมฺม นานุกฺริยตำ กินฺตุ สตฺกรฺมฺไมวฯ ย: สตฺกรฺมฺมาจารี ส อีศฺวราตฺ ชาต: , โย ทุษฺกรฺมฺมาจารี ส อีศฺวรํ น ทฺฤษฺฏวานฺฯ
12 Demetrius har godt lov av alle, og av sannheten selv; men også vi gir ham godt vidnesbyrd, og du vet at vårt vidnesbyrd er sant.
ทีมีตฺริยสฺย ปกฺเษ สรฺไวฺว: สากฺษฺยมฺ อทายิ วิเศษต: สตฺยมเตนาปิ, วยมปิ ตตฺปกฺเษ สากฺษฺยํ ททฺม: , อสฺมากญฺจ สากฺษฺยํ สตฺยเมเวติ ยูยํ ชานีถฯ
13 Jeg hadde meget å skrive til dig, men jeg vil ikke skrive til dig med blekk og penn;
ตฺวำ ปฺรติ มยา พหูนิ เลขิตวฺยานิ กินฺตุ มสีเลขนีภฺยำ เลขิตุํ เนจฺฉามิฯ
14 men jeg håper snart å få se dig, og så skal vi tale muntlig sammen. Fred være med dig! Vennene hilser dig. Hils vennene ved navn!
อจิเรณ ตฺวำ ทฺรกฺษฺยามีติ มม ปฺรตฺยาศาเสฺต ตทาวำ สมฺมุขีภูย ปรสฺปรํ สมฺภาษิษฺยาวเหฯ ตว ศานฺติ รฺภูยาตฺฯ อสฺมากํ มิตฺราณิ ตฺวำ นมสฺการํ ชฺญาปยนฺติ ตฺวมเปฺยไกกสฺย นาม โปฺรจฺย มิเตฺรโภฺย นมสฺกุรุฯ อิติฯ
