2 Tessalonikerne 2
1 Vi ber eder, brødre, vedkommende vår Herre Jesu Kristi komme og vår samling med ham,
เห ภฺราตร: , อสฺมากํ ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺยาคมนํ ตสฺย สมีเป 'สฺมากํ สํสฺถิติญฺจาธิ วยํ ยุษฺมานฺ อิทํ ปฺรารฺถยามเห,
2 at I ikke så snart må la eder drive fra vett og sans eller la eder skremme, hverken ved nogen ånd eller ved nogen tale eller ved noget brev, likesom det skulde være fra oss, som om Herrens dag stod for døren.
ปฺรเภสฺตทฺ ทินํ ปฺราเยโณปสฺถิตมฺ อิติ ยทิ กศฺจิทฺ อาตฺมนา วาจา วา ปเตฺรณ วาสฺมากมฺ อาเทศํ กลฺปยนฺ ยุษฺมานฺ คทติ ตรฺหิ ยูยํ เตน จญฺจลมนส อุทฺวิคฺนาศฺจ น ภวตฯ
3 La ingen dåre eder på nogen måte! for først må frafallet komme, og syndens menneske åpenbares, fortapelsens sønn,
เกนาปิ ปฺรกาเรณ โก'ปิ ยุษฺมานฺ น วญฺจยตุ ยตสฺตสฺมาทฺ ทินาตฺ ปูรฺวฺวํ ธรฺมฺมโลเปโนปสฺยาตวฺยํ,
4 han som står imot og ophøier sig over alt som kalles gud eller helligdom, så han setter sig i Guds tempel og gir sig selv ut for å være Gud.
ยศฺจ ชโน วิปกฺษตำ กุรฺวฺวนฺ สรฺวฺวสฺมาทฺ เทวาตฺ ปูชนียวสฺตุศฺโจนฺนํสฺยเต สฺวมฺ อีศฺวรมิว ทรฺศยนฺ อีศฺวรวทฺ อีศฺวรสฺย มนฺทิร อุปเวกฺษฺยติ จ เตน วินาศปาเตฺรณ ปาปปุรุเษโณเทตวฺยํฯ
5 Minnes I ikke at jeg sa eder dette da jeg ennu var hos eder?
ยทาหํ ยุษฺมากํ สนฺนิธาวาสํ ตทานีมฺ เอตทฺ อกถยมิติ ยูยํ กึ น สฺมรถ?
6 Og nu vet I hvad som holder igjen? så han først skal åpenbares i sin tid.
สามฺปฺรตํ ส เยน นิวารฺยฺยเต ตทฺ ยูยํ ชานีถ, กินฺตุ สฺวสมเย เตโนเทตวฺยํฯ
7 For lovløshetens hemmelighet er alt virksom, bare at den som nu holder igjen, ryddes av veien;
วิธรฺมฺมสฺย นิคูโฒ คุณ อิทานีมปิ ผลติ กินฺตุ ยสฺตํ นิวารยติ โส'ทฺยาปิ ทูรีกฺฤโต นาภวตฺฯ
8 og da skal den lovløse åpenbares, han som den Herre Jesus skal fortære med sin munns ånde og gjøre til intet ved åpenbarelsen av sitt komme.
ตสฺมินฺ ทูรีกฺฤเต ส วิธรฺมฺมฺยุเทษฺยติ กินฺตุ ปฺรภุ รฺยีศุ: สฺวมุขปวเนน ตํ วิธฺวํสยิษฺยติ นิโชปสฺถิเตเสฺตชสา วินาศยิษฺยติ จฯ
9 Og hans komme skjer, efter Satans kraftige virksomhet, med all løgnens makt og tegn og under,
ศยตานสฺย ศกฺติปฺรกาศนาทฺ วินาศฺยมานานำ มเธฺย สรฺวฺววิธา: ปรากฺรมา ภฺรมิกา อาศฺจรฺยฺยกฺริยา ลกฺษณานฺยธรฺมฺมชาตา สรฺวฺววิธปฺรตารณา จ ตโสฺยปสฺถิเต: ผลํ ภวิษฺยติ;
10 og med all urettferdighetens forførelse for dem som går fortapt fordi de ikke tok imot kjærlighet til sannheten, så de kunde bli frelst.
ยโต เหโตเสฺต ปริตฺราณปฺราปฺตเย สตฺยธรฺมฺมสฺยานุราคํ น คฺฤหีตวนฺตสฺตสฺมาตฺ การณาทฺ
11 Og derfor sender Gud dem kraftig villfarelse, så de tror løgnen,
อีศฺวเรณ ตานฺ ปฺรติ ภฺรานฺติกรมายายำ เปฺรษิตายำ เต มฺฤษาวาเกฺย วิศฺวสิษฺยนฺติฯ
12 forat alle de skal bli dømt som ikke har trodd sannheten, men hatt velbehag i urettferdigheten.
ยโต ยาวนฺโต มานวา: สตฺยธรฺมฺเม น วิศฺวสฺยาธรฺมฺเมณ ตุษฺยนฺติ ไต: สรฺไวฺว รฺทณฺฑภาชไน รฺภวิตวฺยํฯ
13 Men vi er skyldige til å takke Gud alltid for eder, brødre, I som er elsket av Herren, fordi Gud fra først av tok eder ut til frelse ved helliggjørelse av Ånden og tro på sannheten,
เห ปฺรโภ: ปฺริยา ภฺราตร: , ยุษฺมากํ กฺฤต อีศฺวรสฺย ธนฺยวาโท'สฺมาภิ: สรฺวฺวทา กรฺตฺตโวฺย ยต อีศฺวร อา ปฺรถมาทฺ อาตฺมน: ปาวเนน สตฺยธรฺมฺเม วิศฺวาเสน จ ปริตฺราณารฺถํ ยุษฺมานฺ วรีตวานฺ
14 som han kalte eder til ved vårt evangelium forat I skal vinne vår Herre Jesu Kristi herlighet.
ตทรฺถญฺจาสฺมาภิ โรฺฆษิเตน สุสํวาเทน ยุษฺมานฺ อาหูยาสฺมากํ ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย เตชโส'ธิการิณ: กริษฺยติฯ
15 Derfor, brødre, stå støtt og hold fast ved de lærdommer som I har lært enten ved vår tale eller ved brev fra oss!
อโต เห ภฺราตร: ยูยมฺ อสฺมากํ วาไกฺย: ปไตฺรศฺจ ยำ ศิกฺษำ ลพฺธวนฺตสฺตำ กฺฤตฺสฺนำ ศิกฺษำ ธารยนฺต: สุสฺถิรา ภวตฯ
16 Og han, vår Herre Jesus Kristus, og Gud vår Fader, som elsket oss og gav oss en evig trøst og et godt håp i nåde, (aiōnios g166)
อสฺมากํ ปฺรภุ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺตาต อีศฺวรศฺจารฺถโต โย ยุษฺมาสุ เปฺรม กฺฤตวานฺ นิตฺยาญฺจ สานฺตฺวนามฺ อนุคฺรเหโณตฺตมปฺรตฺยาศาญฺจ ยุษฺมภฺยํ ทตฺตวานฺ (aiōnios g166)
17 han trøste eders hjerter og styrke eder i all god gjerning og tale!
ส สฺวยํ ยุษฺมากมฺ อนฺต: กรณานิ สานฺตฺวยตุ สรฺวฺวสฺมินฺ สทฺวาเกฺย สตฺกรฺมฺมณิ จ สุสฺถิรีกโรตุ จฯ
