2 Samuel 22
1 David kvad denne sang for Herren den dag da Herren hadde utfridd ham av alle hans fienders hånd og av Sauls hånd.
I mówił Dawid Panu słowa tej pieśni w on dzień, gdy go wybawił Pan z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego i z ręki Saulowej.
2 Og han sa: Herren er min klippe og min festning og min redder,
I rzekł: Pan opoka moja i twierdza moja, i wybawiciel mój ze mną.
3 min klippefaste Gud, som jeg setter min lit til, mitt skjold og min frelses horn, min borg og min tilflukt, min frelser; fra vold frelser du mig.
Bóg, skała moja, w nim będę ufał, tarcz moja, róg zbawienia mego, podwyższenie moje, i ucieczka moja, zbawiciel mój, który mię od gwałtu wybawia.
4 Jeg påkaller den Høilovede, Herren, og blir frelst fra mine fiender.
Wzywałem Pana chwały godnego, a od nieprzyjaciół moich byłem wybawiony.
5 Dødens bølger omspente mig, fordervelsens strømmer forferdet mig.
Albowiem ogarnęły mię były boleści śmierci, potoki niezbożnych przestraszyły mię.
Boleści grobu ogarnęły mię, zachwyciły mię sidła śmierci. (Sheol h7585)
7 I min trengsel påkalte jeg Herren, og jeg ropte til min Gud; han hørte fra sitt tempel min røst, og mitt skrik kom for hans ører.
W utrapieniu mojem wzywałem Pana, a do Boga mego wołałem, i wysłuchał z kościoła swego głos mój, a wołanie moje przyszło do uszów jego.
8 Da rystet og bevet jorden, himmelens grunnvoller skalv, og de rystet; for hans vrede var optendt.
Tedy się wzruszyła, a zadrżała ziemia, a fundamenty nieba zatrząsnęły, i wzruszyły się dla gniewu jego.
9 Det steg røk op av hans nese, og fortærende ild fra hans munn; glør brente ut av ham.
Wystąpił dym z nózdrz jego, a ogień z ust jego pożerający; węgle rozpaliły się od niego.
10 Og han bøide himmelen og steg ned, og det var mørke under hans føtter.
Nakłonił niebios i zstąpił, a ciemność była pod nogami jego.
11 Og han fór på kjeruber og fløi, og han lot sig se på vindens vinger.
I jeździł na Cherubinach, i latał, i widzian jest na skrzydłach wiatrowych.
12 Og han gjorde mørke til skjul rundt omkring sig, vannmasser, tykke skyer.
Położył ciemność około siebie miasto przybytku, zgromadzenie wód z obłoki niebieskimi.
13 Frem av glansen foran ham brente gloende kull.
Od jasności oblicza jego rozpaliły się węgle ogniste.
14 Herren tordnet fra himmelen, den Høieste lot sin røst høre.
Zagrzmiał Pan z nieba, a najwyższy wydał głos swój.
15 Og han utsendte piler og spredte dem omkring - lyn og forvirret dem.
Wypuścił i strzały, a rozproszył je, i błyskawicą potarł je.
16 Da kom havets strømmer til syne; jordens grunnvoller blev avdekket ved Herrens trusel, for hans neses åndepust.
I okazały się głębokości morskie, a odkryły się grunty świata na fukanie Pańskie, na tchnienie Ducha z nózdrz jego.
17 Han rakte sin hånd ut fra det høie, han grep mig; han drog mig op av store vann.
Posławszy z wysokości, przyjął mię, wyrwał mię z wód wielkich.
18 Han fridde mig ut fra min sterke fiende, fra mine avindsmenn; for de var mig for mektige.
Wybawił mię od nieprzyjaciela mego potężnego, od tych, którzy mię mieli w nienawiści, choć byli mocniejszymi nad mię.
19 De overfalt mig på min motgangs dag; men Herren blev min støtte.
Uprzedzili mię w dzień utrapienia mego; ale Pan był podporą moją.
20 Og han førte mig ut i fritt rum; han frelste mig, for han hadde behag i mig.
I wywiódł mię na przestrzeństwo; wybawił mię; bo mię sobie upodobał.
21 Herren gjengjeldte mig efter min rettferdighet, han betalte mig efter mine henders renhet.
Oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich oddał mi,
22 For jeg tok vare på Herrens veier og vek ikke i ondskap fra min Gud;
Gdyżem strzegł dróg Pańskich, anim niezbożnie nie odstawał od Boga mego.
23 for alle hans lover hadde jeg for øie, og fra hans bud vek jeg ikke,
Albowiem wszystkie sądy jego są przed obliczem mojem i ustawy jego, nie odstąpiłem od nich.
24 og jeg var ulastelig for ham og voktet mig vel for min synd.
A będąc doskonały przed nim, wystrzegałem się nieprawości mojej.
25 Og Herren gjengjeldte mig efter min rettferdighet, efter min renhet for hans øine.
Przetoż oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości mojej przed oblicznością oczu swych.
26 Mot den fromme viser du dig from, mot den rettvise stridsmann viser du dig rettvis,
Z miłosiernym miłosiernie postępujesz, z mężem doskonałym doskonałym jesteś.
27 mot den rene viser du dig ren, mot den forvendte viser du dig vrang.
Z czystym czysty jesteś, a z przewrotnym surowie się obchodzisz.
28 Elendige folk frelser du, men dine øine er mot de overmodige; dem fornedrer du.
Ale wybawiasz lud ubogi, a oczy twoje przed wyniosłymi opuszczasz.
29 For du er mitt lys, Herre, og Herren opklarer mitt mørke.
Tyś zaiste pochodnią moją, o Panie, a Pan oświeci ciemności moje.
30 For ved dig stormer jeg løs på fiendeskarer, ved min Gud springer jeg over murer.
Bo w tobie przebiegłem wojsko, w Bogu moim przekroczyłem mur.
31 Gud, hans vei er fullkommen; Herrens ord er rent, han er et skjold for alle dem som setter sin lit til ham.
Droga Boża jest doskonała, wyrok Pański nader czysty, tarczą jest wszystkim, którzy w nim ufają.
32 For hvem er Gud foruten Herren, og hvem er en klippe foruten vår Gud?
Albowiem któż jest Bogiem oprócz Pana? a kto opoką oprócz Boga naszego?
33 Gud, han er mitt sterke vern og leder den ulastelige på hans vei.
Bóg jest mocą moją w wojsku, on czyni doskonałą drogę moję.
34 Han gir ham føtter likesom hindene og stiller mig på mine høider.
Równa nogi moje z jeleniemi, na wysokich miejscach moich stawia mię.
35 Han oplærer mine hender til krig, så mine armer spenner kobberbuen.
Ćwiczy ręce me do boju, tak że kruszę łuk miedziany ramiony swemi.
36 Og du gir mig din frelse til skjold, og din mildhet gjør mig stor.
Albowiem dałeś mi tarcz zbawienia mego, a w cichości twojej rozmnożyłeś mię.
37 Du gjør rummet vidt for mine skritt under mig, og mine ankler vakler ikke.
Rozszerzyłeś kroki moje podemną, tak iż się nie zachwiały kostki moje.
38 Jeg vil forfølge mine fiender og ødelegge dem, og jeg vender ikke tilbake før jeg har gjort ende på dem.
Goniłem nieprzyjacioły moje, i wytraciłem je, a nie wróciłem się, ażem je wyplenił.
39 Jeg gjør ende på dem og knuser dem, så de ikke kan reise sig; de faller under mine føtter.
I wyniszczyłem je, i poprzebijałem je, tak iż nie powstaną: upadli pod nogami mojemi.
40 Og du omgjorder mig med kraft til krig, du bøier mine motstandere under mig.
Tyś mię przepasał mocą ku bitwie, a powaliłeś pod mię powstające przeciwko mnie.
41 Og mine fiender lar du vende mig ryggen, mine avindsmenn utrydder jeg.
Nadto podałeś mi szyję nieprzyjaciół moich, którzy mię mieli w nienawiści, i wykorzeniłem je.
42 De ser sig om, men der er ingen frelser - efter Herren, men han svarer dem ikke.
Poglądali, ale nie był wybawiciel; wołali na Pana, ale ich nie wysłuchał.
43 Og jeg knuser dem som jordens støv; jeg sønderknuser dem, tramper dem ned som søle på gatene.
I potarłem je jako proch ziemi, jako błoto na ulicach podeptawszy je, rozmiotałem je.
44 Og du redder mig fra mitt folks kamper, du bevarer mig til å være hode for hedninger; folkeferd som jeg ikke kjenner, tjener mig.
Tyś mię od sporu ludu mego wyrwał; zachowałeś mię, abym był głową narodów; lud, któregom nie znał, służy mi.
45 Fremmede kryper for mig; bare de hører om mig, blir de mig lydige.
Synowie obcy kłamali mną, a skoro usłyszeli, byli mi posłuszni.
46 Fremmede visner bort og går bevende ut av sine borger.
Synowie obcy opadali, a drżeli i w zamknieniu swem.
47 Herren lever, og priset er min klippe, og ophøiet er min frelses klippefaste Gud,
Żyje Pan, i błogosławiona skała moja; niechże będzie wywyższony Bóg, opoka zbawienia mego.
48 den Gud som gir mig hevn og legger folkeferd under mig,
Bóg jest, który mi dawa pomsty, a podbija narody pod mię.
49 og som fører mig ut fra mine fiender; over mine motstandere ophøier du mig, fra voldsmannen redder du mig.
Który mię wywodzi od nieprzyjaciół moich, a nad tymi, którzy powstają przeciwko mnie, wywyższasz mię, od człowieka niepobożnego wybawiasz mię.
50 Derfor vil jeg prise dig, Herre, blandt hedningene og lovsynge ditt navn.
Przetoż będę cię wyznawał Panie między narodami; a imieniowi twemu śpiewać będę.
51 Han gjør frelsen stor for sin konge, og han gjør miskunnhet mot sin salvede, mot David og mot hans ætt til evig tid.
On jest wieżą zbawienia króla swego, a czyniący miłosierdzie nad pomazańcem swoim Dawidem, i nad nasieniem jego aż na wieki.
