2 Johannes 1
1 Den eldste - til den utvalgte frue og hennes barn, som jeg elsker i sannhet, og ikke bare jeg, men og alle som har lært sannheten å kjenne,
ਹੇ ਅਭਿਰੁਚਿਤੇ ਕੁਰਿਯੇ, ਤ੍ਵਾਂ ਤਵ ਪੁਤ੍ਰਾਂਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰਾਚੀਨੋ(ਅ)ਹੰ ਪਤ੍ਰੰ ਲਿਖਾਮਿ|
ਸਤ੍ਯਮਤਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਮਮ ਪ੍ਰੇਮਾਸ੍ਤਿ ਕੇਵਲੰ ਮਮ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਤ੍ਯਮਤਜ੍ਞਾਨਾਂ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਮੇਵ| ਯਤਃ ਸਤ੍ਯਮਤਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਸੁ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍ਯਨਨ੍ਤਕਾਲੰ ਯਾਵੱਚਾਸ੍ਮਾਸੁ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ| (aiōn g165)
3 Nåde, miskunn, fred skal være med oss fra Gud Fader og fra Jesus Kristus, Faderens Sønn, i sannhet og kjærlighet.
ਪਿਤੁਰੀਸ਼੍ਵਰਾਤ੍ ਤਤ੍ਪਿਤੁਃ ਪੁਤ੍ਰਾਤ੍ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਾੱਚ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯੋ (ਅ)ਨੁਗ੍ਰਹਃ ਕ੍ਰੁʼਪਾ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿਸ਼੍ਚ ਸਤ੍ਯਤਾਪ੍ਰੇਮਭ੍ਯਾਂ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਅਧਿਤਿਸ਼਼੍ਠਤੁ|
4 Jeg har gledet mig meget fordi jeg har funnet nogen av dine barn som vandrer i sannhet, således som vi har fått påbud av Faderen.
ਵਯੰ ਪਿਤ੍ਰੁʼਤੋ ਯਾਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤਦਨੁਸਾਰੇਣ ਤਵ ਕੇਚਿਦ੍ ਆਤ੍ਮਜਾਃ ਸਤ੍ਯਮਤਮ੍ ਆਚਰਨ੍ਤ੍ਯੇਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯਾਹੰ ਭ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਆਨਨ੍ਦਿਤਵਾਨ੍|
5 Og nu ber jeg dig, frue, ikke som om jeg skrev dig et nytt bud, men det som vi hadde fra begynnelsen, at vi skal elske hverandre.
ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤਞ੍ਚ ਹੇ ਕੁਰਿਯੇ, ਨਵੀਨਾਂ ਕਾਞ੍ਚਿਦ੍ ਆਜ੍ਞਾਂ ਨ ਲਿਖੰਨਹਮ੍ ਆਦਿਤੋ ਲਬ੍ਧਾਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਂ ਲਿਖਨ੍ ਤ੍ਵਾਮ੍ ਇਦੰ ਵਿਨਯੇ ਯਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿਃ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਪ੍ਰੇਮ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ|
6 Og dette er kjærligheten at vi vandrer efter hans bud. Dette er budet, således som I hørte det fra begynnelsen, at I skal vandre efter det.
ਅਪਰੰ ਪ੍ਰੇਮੈਤੇਨ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ ਯਦ੍ ਵਯੰ ਤਸ੍ਯਾਜ੍ਞਾ ਆਚਰੇਮ| ਆਦਿਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਯਾ ਸ਼੍ਰੁਤਾ ਸੇਯਮ੍ ਆਜ੍ਞਾ ਸਾ ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਾਚਰਿਤਵ੍ਯਾ|
7 For mange forførere er gått ut i verden, som ikke bekjenner at Jesus er Kristus, kommet i kjød; dette er forføreren og Antikristen.
ਯਤੋ ਬਹਵਃ ਪ੍ਰਵਞ੍ਚਕਾ ਜਗਤ੍ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ ਨਰਾਵਤਾਰੋ ਭੂਤ੍ਵਾਗਤ ਏਤਤ੍ ਨਾਙ੍ਗੀਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਸ ਏਵ ਪ੍ਰਵਞ੍ਚਕਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਾਰਿਸ਼੍ਚਾਸ੍ਤਿ|
8 Ta eder i vare at I ikke mister det I har vunnet ved eders arbeide, men at I kan få full lønn!
ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਸ਼੍ਰਮੋ ਯਤ੍ ਪਣ੍ਡਸ਼੍ਰਮੋ ਨ ਭਵੇਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣੰ ਵੇਤਨਮਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਲਭ੍ਯੇਤ ਤਦਰ੍ਥੰ ਸ੍ਵਾਨਧਿ ਸਾਵਧਾਨਾ ਭਵਤਃ|
9 Hver den som slår inn på avveie og ikke blir i Kristi lære, han har ikke Gud; den som blir i læren, han har både Faderen og Sønnen.
ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਵਿਪਥਗਾਮੀ ਭੂਤ੍ਵਾ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਾਯਾਂ ਨ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਨ ਧਾਰਯਤਿ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਸ਼ਿਜ੍ਞਾਯਾਂ ਯਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਸ ਪਿਤਰੰ ਪੁਤ੍ਰਞ੍ਚ ਧਾਰਯਤਿ|
10 Dersom nogen kommer til eder og ikke fører denne lære, da ta ikke imot ham i eders hus, og by ham ikke velkommen!
ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਸੰਨਿਧਿਮਾਗੱਛਨ੍ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਾਮੇਨਾਂ ਨਾਨਯਤਿ ਸ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸ੍ਵਵੇਸ਼੍ਮਨਿ ਨ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯਤਾਂ ਤਵ ਮਙ੍ਗਲੰ ਭੂਯਾਦਿਤਿ ਵਾਗਪਿ ਤਸ੍ਮੈ ਨ ਕਥ੍ਯਤਾਂ|
11 for den som byr ham velkommen, blir medskyldig med ham i hans onde gjerninger.
ਯਤਸ੍ਤਵ ਮਙ੍ਗਲੰ ਭੂਯਾਦਿਤਿ ਵਾਚੰ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਤਸ੍ਮੈ ਕਥਯਤਿ ਸ ਤਸ੍ਯ ਦੁਸ਼਼੍ਕਰ੍ੰਮਣਾਮ੍ ਅੰਸ਼ੀ ਭਵਤਿ|
12 Skjønt jeg har meget å skrive til eder, vil jeg ikke gjøre det med papir og blekk; men jeg håper å komme til eder og tale muntlig med eder, forat vår glede kan være fullkommen.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਮਯਾ ਬਹੂਨਿ ਲੇਖਿਤਵ੍ਯਾਨਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਤ੍ਰਮਸੀਭ੍ਯਾਂ ਤਤ੍ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਨੇੱਛਾਮਿ, ਯਤੋ (ਅ)ਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਆਨਨ੍ਦੋ ਯਥਾ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਸਮੀਪਮੁਪਸ੍ਥਾਯਾਹੰ ਸੰਮੁਖੀਭੂਯ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਮ੍ਭਾਸ਼਼ਿਸ਼਼੍ਯ ਇਤਿ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾ ਮਮਾਸ੍ਤੇ|
13 Din utvalgte søsters barn hilser dig.
ਤਵਾਭਿਰੁਚਿਤਾਯਾ ਭਗਿਨ੍ਯਾ ਬਾਲਕਾਸ੍ਤ੍ਵਾਂ ਨਮਸ੍ਕਾਰੰ ਜ੍ਞਾਪਯਨ੍ਤਿ| ਆਮੇਨ੍|
