2 Korintierne 9
1 For om hjelpen til de hellige har jeg ikke nødig å skrive til eder;
ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਉਪਕਾਰਾਰ੍ਥਕਸੇਵਾਮਧਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਮਮ ਲਿਖਨੰ ਨਿਸ਼਼੍ਪ੍ਰਯੋਜਨੰ|
2 jeg kjenner jo eders redebonhet, som jeg roser eder for hos makedonierne, idet jeg sier: Akaia har vært rede like fra ifjor; og eders nidkjærhet tilskyndte så mange.
ਯਤ ਆਖਾਯਾਦੇਸ਼ਸ੍ਥਾ ਲੋਕਾ ਗਤਵਰ੍ਸ਼਼ਮ੍ ਆਰਭ੍ਯ ਤਤ੍ਕਾਰ੍ੱਯ ਉਦ੍ਯਤਾਃ ਸਨ੍ਤੀਤਿ ਵਾਕ੍ਯੇਨਾਹੰ ਮਾਕਿਦਨੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਸਮੀਪੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਯਾਮ੍ ਇੱਛੁਕਤਾਮਧਿ ਸ਼੍ਲਾਘੇ ਤਾਮ੍ ਅਵਗਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਉਤ੍ਸਾਹਾੱਚਾਪਰੇਸ਼਼ਾਂ ਬਹੂਨਾਮ੍ ਉਦ੍ਯੋਗੋ ਜਾਤਃ|
3 Men jeg sender brødrene, forat ikke den ros vi har gitt eder, skal bli til intet i dette stykke, forat I, som jeg har sagt, må være rede,
ਕਿਞ੍ਚੈਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਅਧ੍ਯਸ੍ਮਾਕੰ ਸ਼੍ਲਾਘਾ ਯਦ੍ ਅਤਥ੍ਯਾ ਨ ਭਵੇਤ੍ ਯੂਯਞ੍ਚ ਮਮ ਵਾਕ੍ਯਾਨੁਸਾਰਾਦ੍ ਯਦ੍ ਉਦ੍ਯਤਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠੇਤ ਤਦਰ੍ਥਮੇਵ ਤੇ ਭ੍ਰਾਤਰੋ ਮਯਾ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਾਃ|
4 så vi, for ikke å si I selv, ikke skal bli til skamme i denne tillit når det kommer makedoniere med mig og finner eder uferdige.
ਯਸ੍ਮਾਤ੍ ਮਯਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਕੈਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਮਾਕਿਦਨੀਯਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਭਿਰਾਗਤ੍ਯ ਯੂਯਮਨੁਦ੍ਯਤਾ ਇਤਿ ਯਦਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਦ੍ਰੁʼਢਵਿਸ਼੍ਵਾਸਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਲੱਜਾ ਜਨਿਸ਼਼੍ਯਤ ਇਤ੍ਯਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ ਵਕ੍ਤਵ੍ਯੰ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਸ੍ਮਾਕਮੇਵ ਲੱਜਾ ਜਨਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
5 Derfor aktet jeg det nødvendig å tilskynde brødrene til å dra i forveien til eder og forut få i stand den gave I før har lovt, at den må være ferdig som en velsignelse, og ikke som en karrig gave.
ਅਤਃ ਪ੍ਰਾਕ੍ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਤੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਦਾਨੰ ਯਤ੍ ਸਞ੍ਚਿਤੰ ਭਵੇਤ੍ ਤੱਚ ਯਦ੍ ਗ੍ਰਾਹਕਤਾਯਾਃ ਫਲਮ੍ ਅਭੂਤ੍ਵਾ ਦਾਨਸ਼ੀਲਤਾਯਾ ਏਵ ਫਲੰ ਭਵੇਤ੍ ਤਦਰ੍ਥੰ ਮਮਾਗ੍ਰੇ ਗਮਨਾਯ ਤਤ੍ਸਞ੍ਚਯਨਾਯ ਚ ਤਾਨ੍ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਨ੍ ਆਦੇਸ਼਼੍ਟੁਮਹੰ ਪ੍ਰਯੋਜਨਮ੍ ਅਮਨ੍ਯੇ|
6 Men dette sier jeg: Den som karrig sår, skal karrig høste, og den som sår med velsignelser, skal høste med velsignelser.
ਅਪਰਮਪਿ ਵ੍ਯਾਹਰਾਮਿ ਕੇਨਚਿਤ੍ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਭਾਵੇਨ ਬੀਜੇਸ਼਼ੂਪ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਸ੍ਵਲ੍ਪਾਨਿ ਸ਼ਸ੍ਯਾਨਿ ਕਰ੍ੱਤਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ, ਕਿਞ੍ਚ ਕੇਨਚਿਦ੍ ਬਹੁਦਭਵੇਨ ਬੀਜੇਸ਼਼ੂਪ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਬਹੂਨਿ ਸ਼ਸ੍ਯਾਨਿ ਕਰ੍ੱਤਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ|
7 Hver gi så som han setter sig fore i sitt hjerte, ikke med sorg eller av tvang! for Gud elsker en glad giver.
ਏਕੈਕੇਨ ਸ੍ਵਮਨਸਿ ਯਥਾ ਨਿਸ਼੍ਚੀਯਤੇ ਤਥੈਵ ਦੀਯਤਾਂ ਕੇਨਾਪਿ ਕਾਤਰੇਣ ਭੀਤੇਨ ਵਾ ਨ ਦੀਯਤਾਂ ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਹ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਮਾਨਸੇ ਦਾਤਰਿ ਪ੍ਰੀਯਤੇ|
8 Og Gud er mektig til å gi eder all nåde i rikelig mål, forat I alltid i alle ting kan ha alt det I trenger til, og således rikelig kan gjøre all god gjerning,
ਅਪਰਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਸਰ੍ੱਵਵਿਧੰ ਬਹੁਪ੍ਰਦੰ ਪ੍ਰਸਾਦੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਤੁਮ੍ ਅਰ੍ਹਤਿ ਤੇਨ ਯੂਯੰ ਸਰ੍ੱਵਵਿਸ਼਼ਯੇ ਯਥੇਸ਼਼੍ਟੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵੇਣ ਸਤ੍ਕਰ੍ੰਮਣਾ ਬਹੁਫਲਵਨ੍ਤੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਥ|
9 som skrevet er: Han strødde ut, han gav de fattige; hans rettferdighet blir til evig tid. (aiōn g165)
ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ, ਯਥਾ, ਵ੍ਯਯਤੇ ਸ ਜਨੋ ਰਾਯੰ ਦੁਰ੍ਗਤੇਭ੍ਯੋ ਦਦਾਤਿ ਚ| ਨਿਤ੍ਯਸ੍ਥਾਯੀ ਚ ਤੱਧਰ੍ੰਮਃ (aiōn g165)
10 Og han som gir såmannen såkorn og brød til å ete, han skal og gi eder utsæd og øke den og gi vekst til fruktene av eders rettferdighet,
ਬੀਜੰ ਭੇਜਨੀਯਮ੍ ਅੰਨਞ੍ਚ ਵਪ੍ਤ੍ਰੇ ਯੇਨ ਵਿਸ਼੍ਰਾਣ੍ਯਤੇ ਸ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮ੍ ਅਪਿ ਬੀਜੰ ਵਿਸ਼੍ਰਾਣ੍ਯ ਬਹੁਲੀਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਧਰ੍ੰਮਫਲਾਨਿ ਵਰ੍ੱਧਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਚ|
11 idet I blir rike i alle ting til all opriktig kjærlighet, som ved oss virker takksigelse til Gud.
ਤੇਨ ਸਰ੍ੱਵਵਿਸ਼਼ਯੇ ਸਧਨੀਭੂਤੈ ਰ੍ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਰ੍ੱਵਵਿਸ਼਼ਯੇ ਦਾਨਸ਼ੀਲਤਾਯਾਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤਾਯਾਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿਰੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਧਨ੍ਯਵਾਦਃ ਸਾਧਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
12 For den hjelp som ydes ved denne tjeneste, råder ikke bare bot på de helliges trang, men bærer også rik frukt ved manges takksigelser til Gud,
ਏਤਯੋਪਕਾਰਸੇਵਯਾ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਅਰ੍ਥਾਭਾਵਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤੀਕਾਰੋ ਜਾਯਤ ਇਤਿ ਕੇਵਲੰ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਚਰਸ੍ਯ ਧਨ੍ਯਵਾਦੋ(ਅ)ਪਿ ਬਾਹੁਲ੍ਯੇਨੋਤ੍ਪਾਦ੍ਯਤੇ|
13 idet de ved det hjertelag som denne hjelp viser, kommer til å prise Gud for eders lydighet til å bekjenne Kristi evangelium og for opriktigheten i eders samfund med dem og med alle,
ਯਤ ਏਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਉਪਕਾਰਕਰਣਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤਤ੍ਵੰ ਬੁੱਧ੍ਵਾ ਬਹੁਭਿਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸੁਸੰਵਾਦਾਙ੍ਗੀਕਰਣੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਗ੍ਰਾਹਿਤ੍ਵਾਤ੍ ਤਦ੍ਭਾਗਿਤ੍ਵੇ ਚ ਤਾਨ੍ ਅਪਰਾਂਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਦਾਤ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਧਨ੍ਯਵਾਦਃ ਕਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ,
14 idet også de med bønn for eder lenges efter eder på grunn av den Guds nåde som er så overvettes rik over eder.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਦਰ੍ਥੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਗਰਿਸ਼਼੍ਠਾਨੁਗ੍ਰਹਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਤੈਃ ਪ੍ਰੇਮ ਕਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
15 Gud være takk for sin usigelige gave!
ਅਪਰਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਨਿਰ੍ੱਵਚਨੀਯਦਾਨਾਤ੍ ਸ ਧਨ੍ਯੋ ਭੂਯਾਤ੍|
