< 2 Korintierne 6 >

1 Men som medarbeidere formaner vi eder også at I ikke forgjeves må ta imot Guds nåde.
Busa, sa nagabuhat kami uban kaniya, kami mangamuyo kaninyo sa dili pagdawat sa grasya sa Dios sa wala lamay kapuslanan.
2 Han sier jo: På den tid som behaget mig, bønnhørte jeg dig, og på frelsens dag kom jeg dig til hjelp. Se, nu er en velbehagelig tid, se, nu er frelsens dag!
Kay siya nagaingon: Sa panahon nga gikahimut-an ikaw akong gipatalinghugan, ug sa adlaw sa kaluwasan ikaw akong gitabangan."
3 Og vi gir ikke i noget stykke noget anstøt, forat ikke tjenesten skal bli lastet,
Kami wala magbutang ug babag diha sa agianan ni bisan kinsa, aron dili pagasawayon ang among pagpang-alagad,
4 men viser oss i alt som Guds tjenere: ved stort tålmod i trengsler, i nød, i angst,
hinonoa, ingon nga mga sulogoon sa Dios kami nagapaila sa among kaugalingon sa tanang paagi; pinaagi sa tumang pagkamainantuson, sa mga kasakitan, sa mga kawalad-on, sa mga kalisdanan,
5 under slag, i fengsler, i oprør, i strengt arbeid, i nattevåk, i faste;
sa mga paghampak, sa mga pagbilanggo, sa mga kagubot, sa mga kahago, sa mga pagtukaw, sa kawalay kaon;
6 ved renhet, ved skjønnsomhet, ved langmodighet, ved godhet, ved den Hellige Ånd, ved uskrømtet kjærlighet,
pinaagi sa kaputli, sa kahibalo, sa pagpailub, sa pagkamapuanguron, sa Espiritu Santo, sa gugmang tinuod,
7 ved sannhets ord, ved Guds kraft, ved rettferds våben på høire og venstre side;
sa sinultihan nga maminatud-on ug sa gahum sa Dios; pinaagi sa mga hinagiban sa pagkamatarung alang sa kamot nga too ug sa wala;
8 i ære og vanære, med ondt rykte og godt rykte, som forførere og dog sanndrue,
diha sa kadungganan ug sa kaulawan, diha sa mga sulti sa pagdaut ug sa pagdalayeg. Kami ginaisip nga mga limbungan, ngani mga maminatud-on;
9 som ukjente og dog velkjente; som de som dør, og se, vi lever, som de som refses og dog ikke ihjelslåes,
ingon nga mga wala hiilhi, ngani mga nailhan na kaayo; ingon nga mga himalatyon, ngani, tan-awa, mga buhi pa kami; ingon nga mga gipanagkastigo, ngani wala mangamatay;
10 som bedrøvede, men alltid glade, som fattige, som dog gjør mange rike, som de som intet har og dog eier alt.
ingon nga mga masulob-on, ngani sa kanunay nagamalipayon; ingon nga mga kabus, ngani nagapadato sa daghan; ingon nga mga walay diyot, ngani nakabaton sa tanang mga butang.
11 Vår munn er oplatt mot eder, I korintiere, vårt hjerte har utvidet sig.
Sa walay pagpanagana ang among baba nagabungat nganha kaninyo, O mga Korintohanon; ang among kasingkasing binuksan ug daku alang kaninyo.
12 I har ikke trangt rum hos oss, men det er trangt i eders hjerte.
Kamo wala kakulangi ug dapit dinhi sa among kasingkasing, hinonoa kamo mao ang nakulangan ug dapit diha ra sa inyong kaugalingong kasingkasing.
13 Men like for like - jeg taler som til barn - utvid også I eders hjerter!
Agig balus (nagasulti ako ingon nga sa mga anak) buksi usab ninyog daku ang inyong kasingkasing.
14 Dra ikke i fremmed åk med vantro! for hvad samlag har rettferd med urett, eller hvad samfund har lys med mørke?
Ayaw kamo pagpahiangay sa inyong kaugalingong kauban sa mga dili magtotoo diha sa mao rang usa ka yugo. Kay unsa may kigkomboyahan sa pagkamatarung ug sa pagkadautan? O unsa may pakig-ambitan sa kahayag ug sa kangitngit?
15 Og hvad samklang er det mellem Kristus og Belial, eller hvad lodd og del har en troende med en vantro?
Unsa may pakig-uyonan ni Cristo kang Bilyal? O unsa may iya sa magtotoo nga kapakigsalohan sa dili magtotoo?
16 Og hvad enighet er det mellem Guds tempel og avguder? Vi er jo den levende Guds tempel, som Gud har sagt: Jeg vil bo iblandt dem og ferdes iblandt dem, og jeg vil være deres Gud, og de skal være mitt folk.
Unsa may pakig-uyonan sa templo sa Dios ug sa mga diosdios? Kay kita mao ang templo sa Dios nga buhi; sumala sa giingon sa Dios: Ako mopuyo sa sulod nila ug magalihok diha kanila, ug ako mahimong ilang Dios, ug sila mahimong akong katawhan.
17 Derfor, gå ut fra dem og skill eder fra dem, sier Herren, og rør ikke ved urent, så skal jeg ta imot eder,
Busa panggula kamo gikan kanila, ug magpalain kamo gikan kanila, nagaingon ang Ginoo, ug ayaw na kamo paghikap ug mahugaw; unya pagahinangpon ko kamo,
18 og jeg vil være eder en far, og I skal være mig sønner og døtre, sier Herren, den Allmektige.
ug ako mahimong inyong amahan, ug kamo mahimong akong mga anak nga lalaki ug mga anak nga babaye, nagaingon ang Ginoo nga Makagagahum sa Tanan."

< 2 Korintierne 6 >