1 Samuels 8
1 Da Samuel blev gammel, satte han sine sønner til dommere over Israel.
Pea naʻe pehē, ʻi heʻene hoko ʻo motuʻa ʻa Samuela naʻa ne fakanofo hono ongo foha ke fakamaau ki ʻIsileli.
2 Hans førstefødte sønn hette Joel og hans annen sønn Abia; de dømte i Be'erseba.
Pea ko hono hingoa ʻoe ʻuluaki foha ko Sioeli pea ko e hingoa ʻo hono tokoua, ko ʻApia pea ko e ongo fakamaau ʻakinaua ʻi Peasipa.
3 Men hans sønner vandret ikke på hans veier, men søkte bare egen vinning og tok imot gaver og bøide retten.
Pea naʻe ʻikai ʻalu ʻa hono ongo foha ʻi hono ngaahi hala ʻoʻona, ka naʻa na tafoki ʻo kumi koloa, ʻo na maʻu koloa totongi, pea fakahalaʻi ʻae fakamaau.
4 Da samlet alle Israels eldste sig og kom til Samuel i Rama.
Pea naʻe toki fakakātoa fakataha ʻakinautolu ʻe he kau mātuʻa kotoa pē ʻo ʻIsileli, ʻo haʻu kia Samuela ki Lama,
5 Og de sa til ham: Nu er du blitt gammel, og dine sønner vandrer ikke på dine veier; så sett nu en konge over oss til å dømme oss, som alle folkene har!
ʻO nau pehē kiate ia, “Vakai kuo ke motuʻa, pea ʻoku ʻikai ʻalu ʻa ho ongo foha ʻi ho ngaahi hala: pea ko eni fakanofo ha tuʻi moʻomautolu ke ne fakamaauʻi ʻakimautolu ʻo hangē ko e ngaahi puleʻanga kotoa pē.”
6 Men det ord gjorde Samuel ondt, da de sa: Gi oss en konge til å dømme oss! Og Samuel bad til Herren.
Ka naʻe kovi lahi kia Samuela ʻa ʻenau pehē, “Tuku kiate kimautolu ha tuʻi ke ne fakamaauʻi ʻakimautolu.” Pea naʻe lotu ʻe Samuela kia Sihova.
7 Da sa Herren til Samuel: Lyd folket i alt hvad de sier til dig! For det er ikke dig de har forkastet, men det er mig de har forkastet, så jeg ikke skal være konge over dem.
Pea naʻe pehē ʻe Sihova kia Samuela, “Tokanga ki he leʻo ʻoe kakai ʻi he meʻa kotoa pē ʻoku nau tala kiate koe: he ʻoku teʻeki ai tenau siʻaki koe, ka kuo nau siʻaki au, ke ʻoua naʻaku pule kiate kinautolu.
8 Som de alltid har gjort fra den dag jeg førte dem op fra Egypten, til den dag idag, idet de forlot mig og tjente andre guder, således gjør de nu også mot dig.
Hangē ko e ngaahi ngāue ʻaia kuo nau fai talu ʻae ʻaho ʻaia ne u ʻomi ai kinautolu mei ʻIsipite, ʻio, ʻo aʻu ki he ʻaho ni, ʻaia kuo nau liʻaki au, pea tauhi ʻae ngaahi ʻotua kehe; ʻoku pehē ʻenau fai kiate koe.
9 Men lyd nu deres ord! Du må bare alvorlig vidne for dem og foreholde dem hvorledes han vil bære sig at den konge som kommer til å råde over dem.
Pea ko eni, tokanga ki honau leʻo; ka ke valoki mamafa kiate kinautolu, pea fakahā kiate kinautolu hono anga ʻoe tuʻi, ʻaia ʻe pule kiate kinautolu.”
10 Så sa Samuel alle Herrens ord til folket som krevde en konge av ham.
Pea naʻe fakahā ʻe Samuela ʻae ngaahi folofola kotoa pē ʻa Sihova ki he kakai naʻe tala tuʻi kiate ia.
11 Han sa: Således vil han bære sig at den konge som kommer til å råde over eder: Eders sønner vil han ta og sette dem til å stelle med sin vogn og sine hester, og de skal løpe foran hans vogn,
Pea pehē ʻe ia, “Ko hono anga eni ʻoe tuʻi, ʻaia ʻe pule kiate kimoutolu: Te ne toʻo homou ngaahi foha pea vaheʻi ʻakinautolu moʻona, ki heʻene ngaahi saliote, pea ke hoko ko ʻene kau heka hoosi; pea ke lele muʻomuʻa ʻi hono ngaahi saliote.
12 Og han vil sette dem til høvdinger over tusen og høvdinger over femti og til å pløie hans akrer og høste hans avling og til å gjøre hans krigsredskaper og hans kjøretøi.
Pea ʻe fakanofo ʻe ia moʻona ʻae ngaahi ʻeiki pule ki he ngaahi toko afe, mo e ʻeiki pule ki he ngaahi toko nimangofulu; pea te ne fakafatongia kinautolu ke keli ʻene ngoue, pea ke tuʻusi ʻene taʻu, pea kenau ngaohi ʻene mahafutau, mo e ngaahi meʻa ki hono ngaahi saliote.
13 Eders døtre vil han ta og sette til å lage salver og til å koke og bake for ham.
Pea te ne pule ke hoko ʻa homou ngaahi ʻofefine, ko e kau ngaohi mā melie, ko e kau teu kai, mo e kau taʻo mā.
14 Eders beste jorder og vingårder og oljehaver vil han ta og gi sine tjenere.
Pea ʻe maʻu ʻe ia hoʻomou ngaahi ngoue, mo hoʻomou ngoue vaine, mo e ngoue ʻolive, ʻio, ʻaia ʻoku lelei lahi, pea ʻe foaki ia ki heʻene kau tamaioʻeiki.
15 Og av eders akrer og eders vingårder vil han ta tiende og gi sine hoffmenn og sine tjenere.
Pea te ne toʻo hono hongofulu ʻo hono vahe ʻi hoʻomou tengaʻi ʻakau, pea mo hoʻomou ngoue vaine, pea foaki ki heʻene kau matāpule mo ʻene kau tamaioʻeiki.
16 Eders træler og eders trælkvinner og eders beste unge menn og eders asener vil han ta og bruke til sitt arbeid.
Pea te ne toʻo hoʻomou kau tamaioʻeiki, mo hoʻomou kau kaunanga, mo hoʻomou kau tangata toulekeleka, mo hoʻomou fanga ʻasi, ʻo tuku ʻakinautolu ki heʻene ngāue.
17 Av eders småfe vil han ta tiende, og I selv skal være hans træler.
ʻE toʻo ʻe ia ʻo ʻave hono hongofulu ʻoe vahe ʻo hoʻomou fanga sipi: pea te mou hoko ko ʻene kau tamaioʻeiki.
18 Da skal I en dag rope til Herren for den konges skyld som I har kåret eder; men den dag skal Herren ikke svare eder.
Pea te mou tangi kalanga ʻi he ʻaho ko ia, ko e meʻa ʻi he tuʻi ʻaia kuo mou fili moʻomoutolu; pea ʻe ʻikai ongoʻi ʻakimoutolu ʻe Sihova ʻi he ʻaho ko ia.”
19 Men folket vilde ikke høre på Samuel, de sa: Nei, vi vil ha en konge over oss.
Ka naʻe ʻikai tui ʻae kakai ki he leʻo ʻo Samuela, pea naʻa nau pehē, “ʻIkai, ka te mau maʻu ha tuʻi, ke pule kiate kimautolu;
20 Vi vil være som alle de andre folk; vår konge skal dømme oss, og han skal dra ut foran oss og føre våre kriger.
koeʻuhi ke mau tatau foki mo e ngaahi puleʻanga; pea ke fakamaaua kimautolu ʻe homau tuʻi, pea ke ʻalu muʻomuʻa ia ʻiate kimautolu, ke fai ʻemau ngaahi tau.”
21 Da Samuel hadde hørt alle folkets ord, bar han dem frem for Herren.
Pea naʻe fanongo ʻe Samuela ki he ngaahi lea kotoa pē ʻae kakai, pea ne lea ʻaki ia ʻi he ʻao ʻo Sihova.
22 Og Herren sa til Samuel: Lyd deres ord og sett en konge over dem! Så sa Samuel til Israels menn: Gå hjem hver til sin by!
Pea naʻe pehē ʻe Sihova kia Samuela, “Tokanga ki honau leʻo, pea fakanofo ha tuʻi moʻonautolu.” Pea naʻe pehē ʻe Samuela ki he kau tangata ʻo ʻIsileli, “Mou ʻalu, ko e tangata taki taha ki hono kolo.”
