1 Samuels 6
1 Herrens ark var i filistrenes land i syv måneder.
Pea naʻe ʻi he fonua ʻoe kau Filisitia ʻae puha tapu ʻo Sihova ʻi he māhina ʻe fitu.
2 Da tilkalte filistrene prestene og spåmennene og sa: Hvad skal vi gjøre med Herrens ark? Si oss hvorledes vi skal sende den fra oss tilbake til dens plass!
Pea naʻe fekau ʻe he kau Filisitia ke haʻu ʻae kau taulaʻeiki mo e kau kikite, ʻo pehē, “Ko e hā te mau fai ki he puha tapu ʻo Sihova? Fakahā kiate kimautolu pe te mau ʻatu ia ʻaki ʻae ha ki hono potu?”
3 De svarte: Dersom I sender Israels Guds ark bort, må I ikke sende den uten gaver, men I skal gi ham et skyldoffer til vederlag; da skal I bli lægt, og I skal få vite hvorfor hans hånd ikke viker fra eder.
Pea naʻa nau pehē, “Kapau ʻoku mou fekau ke ʻave ʻae puha tapu ʻoe ʻOtua ʻo ʻIsileli, ʻoua naʻa ʻave mola pe ia; ka mou ʻatu muʻa kiate ia ʻae feilaulau ʻi he angahala: ko ia ʻe fakamoʻui ai ʻakimoutolu, pea ʻe toki ʻilo ai ʻekimoutolu pe ko e hā kuo ʻikai hiki ai hono nima ʻiate kimoutolu.”
4 Da sa de: Hvad er det for et skyldoffer vi skal gi ham til vederlag? De svarte: Fem bylder av gull og fem mus av gull, efter tallet på filistrenes høvdinger; for det er en og samme plage som har rammet alle, også eders høvdinger.
Pea naʻa nau pehē, “Ko e hā ʻae feilaulau ʻi he angahala ʻaia te mau ʻatu kiate ia?” Pea naʻa nau tala, “Ko e meaʻi koula ʻe nima, mo e kumā koula ʻe nima, ʻo fakatatau ki he houʻeiki Filisitia ʻe toko nima; he ko e hangatāmaki pē taha naʻe ʻiate kimoutolu kotoa pē, pea ʻi homou houʻeiki.
5 I skal gjøre billeder av eders bylder og billeder av musene som ødelegger eders land, og gi Israels Gud ære; kanskje han da tar sin tunge hånd bort fra eder og fra eders gud og fra eders land.
Ko ia ke mou ngaohi ʻae ngaahi fakatātā ki homou mataʻi hangatāmaki, pea mo e ngaahi fakatātā ki he kumā ʻaia ʻoku maumauʻi ʻae fonua; pea ke mou tuku ʻae ongoongolelei ki he ʻOtua ʻo ʻIsileli: heiʻilo pe te ne fakamaʻamaʻa hono nima ʻiate kimoutolu, pea mei homou ngaahi ʻotua, pea mei homou fonua.
6 Hvorfor vil I forherde eders hjerte, likesom egypterne og Farao forherdet sitt hjerte. Måtte de ikke la dem fare og dra bort da han hadde latt dem få kjenne sin makt?
Ko e hā ʻoku mou fakafefeka ai homou loto, ʻo hangē ko e fakafefeka ʻe he kakai ʻIsipite mo Felo honau loto? ʻI he hili ʻene fai ʻae ngaahi meʻa mana ʻiate kinautolu, ʻikai naʻa nau tukuange ʻae kakai ke ʻalu, pea nau ʻalu ai?
7 Ta nu og gjør en ny vogn, og ta så to nybære kyr som det ikke er kommet åk på, og spenn kyrne for vognen, men ta kalvene fra dem og før dem hjem!
Pea ko ia, mou ngaohi ʻae saliote foʻou, pea toʻo ʻae ongo pulu fefine ʻoku huhuʻa, ʻaia kuo teʻeki hoko ki ai ha haʻamonga, pea nonoʻo ʻae ongo manu ki he saliote, pea ʻomi hona ʻuhiki ki ʻapi meiate kinaua:
8 Så skal I ta Herrens ark og sette den på vognen, og de gullsaker som I gir ham til skyldoffer, skal I legge i et skrin ved siden av den og så sende den avsted.
Pea hiki ʻae puha tapu ʻo Sihova, ʻo fakaheka ia ki he saliote; pea ʻai ʻae ngaahi teunga koula ʻaia ʻoku mou ʻatu ko e feilaulau ʻi he angahala, ʻai ia ki he puha ʻe taha ʻi hono kaokao; pea fekau ke ʻave ia, koeʻuhi ke ʻalu ia.
9 Så skal I se efter om den tar veien opover til sitt eget land, til Betsemes; for da er det han som har voldt oss denne store ulykke; men hvis ikke, så vet vi at det ikke er hans hånd som har rammet oss; da er det bare et tilfelle at dette har hendt oss.
Pea vakai, kapau ʻoku ʻalu ia ʻi he hala ki hono fonua ki Pete-Semesi, ko e moʻoni kuo ne fai ʻae mamahi lahi ni kiate kitautolu: pea kapau ʻoku ʻikai, pea tau toki ʻilo tā ʻoku ʻikai ko hono nima kuo taaʻi ʻakitautolu, ka ko e kovi kuo hoko tuʻungaʻa pē kiate kitautolu.”
10 Og mennene gjorde således: De tok to nybære kyr og spente dem for vognen, men kalvene holdt de tilbake hjemme.
Pea naʻe fai ia ʻe he kau tangata naʻe ʻomi ʻae ongo sinamanu, ʻo nonoʻo ʻakinaua ki he saliote, kae tāpuni hona ʻuhiki ʻi ʻapi:
11 Så satte de Herrens ark på vognen og likeså skrinet og gullmusene og billedene av sine bylder.
Pea naʻa nau hilifaki ʻae puha tapu ki he saliote, pea mo e ʻaiʻanga ʻoe kumā koula mo e ngaahi fakatātā ki honau hangatāmaki.
12 Og kyrne gikk rett frem efter veien som førte til Betsemes; de holdt stadig samme vei og rautet alt i ett og bøide ikke av hverken til høire eller til venstre, og filistrenes høvdinger gikk efter dem like til Betsemes-bygden.
Pea naʻe ʻalu ʻae ongo sināmanu ʻi he hala totonu, ʻi he hala ki Pete-Semesi, ʻo ʻalu ai pe ʻi he hala motuʻa, ʻo tangi pe mo ʻalu, pea naʻe ʻikai te na tafoki ki he nima toʻomataʻu pe ki he toʻohema; pea naʻe muimui ki ai ʻae houʻeiki ʻoe kakai Filisitia ʻo aʻu ki he veʻe fonua ʻo Pete-Semesi.
13 Innbyggerne i Betsemes var nettop i ferd med å høste hveten i dalen; og da de så op, fikk de se arken, og de blev glade da de så den.
Pea naʻe lolotonga ʻae tuʻusi ʻae toʻukai uite ʻe he kakai ʻo Pete-Semesi ʻi he teleʻa: pea naʻa nau hiki hake honau mata, ʻo mamata ki he puha tapu, pea naʻa nau fiefia ʻi he sio ki ai.
14 Da vognen kom inn på betsemesitten Josvas mark, stanset den der. Der lå en stor sten. Da hugg de treverket i vognen i stykker og ofret kyrne til brennoffer for Herren.
Pea naʻe haʻu ʻae saliote ki he ngoue ʻa Siosiua ko e tangata Pete-Semesi pea tuʻu ʻi ai, ʻi he potu naʻe ʻi ai ʻae fuʻu maka lahi: pea naʻa nau tafahi ʻae ʻakau ʻoe saliote, ʻo feilaulau ʻaki ʻae ongo sināmanu, ko e feilaulau tutu kia Sihova.
15 Og levittene tok ned Herrens ark og skrinet som stod ved den, det som gullsakene var i, og de satte dem på den store sten, og Betsemes' menn ofret samme dag brennoffer og slaktoffer til Herren.
Pea naʻe fakahifo ʻe he kau Livai ʻae puha tapu ʻo Sihova, pea mo e puha ʻaia naʻe ʻi ai ʻae ngaahi teunga koula, ʻo ʻai ia ki he funga ʻoe maka lahi: naʻe ʻatu ʻe he kau tangata ʻo Pete-Semesi ʻae ngaahi feilaulau tutu, ʻo feilaulau ʻaki ʻae ngaahi feilaulau kia Sihova ʻi he ʻaho ko ia.
16 Filistrenes fem høvdinger så på dette og vendte samme dag tilbake til Ekron.
Pea ʻi he mamata ki ai ʻae houʻeiki ʻe toko nima ʻoe kakai Filisitia, naʻa nau liu mai ki Ekiloni ʻi he ʻaho ko ia.
17 Dette var de bylder av gull som filistrene gav som skyldoffer til Herren: for Asdod én, for Gasa én, for Askalon én, for Gat én, for Ekron én.
Pea ko e ngaahi meaʻi koula ʻe nima ko eni ʻaia naʻe ʻatu ʻe he kau Filisitia ko e feilaulau ʻi he angahala kia Sihova; ko e taha ki ʻAsitoti, ko e taha ki Kesa, ko e taha ki ʻAsikeloni, ko e taha ki Kati, pea taha ki Ekiloni;
18 Og gullmusene svarte til tallet på alle filistrenes byer som tilhørte de fem høvdinger, både de faste byer og landsbyene. Vidne herom er den dag idag den store sten på betsemesitten Josvas mark som de satte Herrens ark på.
Pea naʻe nima ʻae kumā koula ʻo fakatatau ki he ngaahi kolo kotoa pē ʻae houʻeiki ʻe toko nima ʻoe kakai Filisitia, ʻae ngaahi kolo tau mo e ngaahi potu kakai ʻi ʻuta, ʻo aʻu atu ki he maka lahi ko ʻEpeli, ʻaia naʻa nau hifo ki ai ʻae puha tapu ʻo Sihova: ʻae maka ko ia ʻoku kei tuʻu, ʻi he ngoue ʻa Siosiua ko e Pete-Semesi ʻo aʻu ki he ʻaho ni.
19 Men Herren slo nogen av mennene i Betsemes fordi de hadde sett på Herrens ark - sytti mann av folket slo han; og folket sørget fordi Herren hadde slått så mange av folket ihjel.
Pea naʻa ne teʻia ʻae kau tangata ʻo Pete-Semesi, ko e meʻa ʻi heʻenau fakasiosio ki he loto puha tapu ʻo Sihova, ʻio, naʻa ne taaʻi ʻae tangata ʻe toko nima mano ma toko fitungofulu: pea naʻe tangilāulau ʻae kakai, he kuo taaʻi ʻe Sihova ʻae kakai ʻi he tā lahi ʻaupito.
20 Og mennene i Betsemes sa: Hvem kan holde stand for Herrens, denne hellige Guds åsyn, og til hvem skal han dra op fra oss?
Pea naʻe pehē ʻe he kau tangata ʻo Pete-Semesi, “Ko hai ʻoku mafai ke tuʻu ʻi he ʻao ʻo Sihova, ko e ʻOtua māʻoniʻoni ni? Pea ʻe ʻalu hake ia kia hai meiate kitautolu?”
21 Så sendte de bud til innbyggerne i Kirjat-Jearim og lot si: Filistrene har ført Herrens ark tilbake; kom ned og hent den op til eder!
Pea naʻa nau fekau ʻae kau talafekau ki he kakai ʻo Kesa-Sialimi, ke pehē, “Kuo toe ʻomi ʻe he kakai Filisitia ʻae puha tapu ʻo Sihova; mou omi ʻo haʻamo hake ia kiate kimoutolu.”
