1 Korintierne 14
1 Jag efter kjærligheten! Streb efter de åndelige gaver, men mest efter å tale profetisk!
KOMAIL anane limpok, pil inong iong pai ngenin akan, a iet me kasampwal re’rail, kokopada!
2 For den som taler med tunge, taler ikke for mennesker, men for Gud; for ingen skjønner det, men han taler hemmeligheter i Ånden;
Pwe me kin lokaia kida ngil en wai, kaidin aramas akan, me a kin lokaia ong, a ong Kot, pwe sota amen kin dedeki; ari so, ni ngen o a kin lokaia kida me rir akan.
3 den derimot som taler profetisk, taler for mennesker til opbyggelse og formaning og trøst.
A me kin kokop, kin padaki ong aramas akan, pwen kamaui, o panau o kamait ir ala.
4 Den som taler med tunge, opbygger sig selv; men den som taler profetisk, opbygger menigheten.
A me lokaiaki ngil en wai, kin kamaui pein i, a me kin kokop, kin kamaui momodisou.
5 Allikevel ønsker jeg at I alle talte med tunger, men heller at I talte profetisk; den som taler profetisk, er større enn den som taler med tunger, medmindre han tyder det, så at menigheten kan få opbyggelse av det.
I men, komail karos en asa lokaia ki ngil toror, a mak eta, komail en kokopada, pwe me kin kokopada, me lapa sang me kin kaparok ki ngil toror, ma a so kak kasiriwukila, pwe momodisou en kamau kila.
6 Og nu, brødre, om jeg kommer til eder og taler med tunger, hvad vil det da gagne eder, medmindre jeg taler til eder enten med åpenbaring eller med kunnskap, enten med profetiske ord eller med lære?
Ari ri ai kan, ma i pwara wong komail, ap lokaia ki ngil toror, da katepa ong komail, ma i sota kaweweda de kasansaleda, de kokopada, de padak?
7 Dersom de livløse ting som gir lyd, enten det er en fløite eller en harpe, ikke gir forskjellige toner, hvorledes kan en da skjønne det som spilles på fløiten eller på harpen?
Iduen meakan, me kin lokolokaia ap sota memaur, ma men kwai de arp sota pan ngor pasang, is me pan kak dedeki, da me ira kauleki?
8 Og om en basun gir en utydelig lyd, hvem vil da gjøre sig rede til strid?
O ma koronete pan popeuk ping, is me pan onopadang mauin?
9 Således også med eder: Dersom I ikke med eders tunge fremfører tydelig tale, hvorledes kan en da skjønne det som blir sagt? I vil jo da tale bort i været.
A iduen komail, ma komail pan lokaia ki ngil toror, ap sota kaweweda, is me pan dedeki? Pwe omail lokaia pan me mal kot.
10 Så mange slags sprog er det nu visst i verden, og det er intet av dem som ikke har sin betydning;
Song en lokaia toto nan sappa, a sota eu me so puloi.
11 dersom jeg altså ikke kjenner sprogets betydning, blir jeg en utlending for den som taler, og den som taler, blir en utlending for mig.
A ma i sasa wewe en lokaia eu, i pan rasong men wai men ong me kin kaparok, o me kin kaparok, pan rasong men wai men ong ia.
12 Således også med eder: Når I streber efter de åndelige gaver, så søk å få dem i rikelig mål til menighetens opbyggelse.
A pil dueta komail, pwe komail kin anane pai ngenin akan, komail ari pil ngongki kakairida ni mepukat, pwen kamauie kila momodisou.
13 Derfor, den som taler med tunge, han bede om at han må kunne tyde det!
A ma amen lokaia kida ngil en wai, i en kapakap ap pil kasiriwukila.
14 For dersom jeg beder med tunge, da beder min ånd, men min forstand er uten frukt.
Pwe ma i wia kapakap ki lokaia ngil en wai eu, ngen i kin kapakap ap sota katepa ong amen.
15 Hvorledes er det altså? Jeg vil bede med ånden, men jeg vil også bede med forstanden; jeg vil lovsynge med ånden, men jeg vil også lovsynge med forstanden.
Ari, da me i pan wia? I pan kapakap ni ngen i ap pil pan kapakap ni ai lamelam; i pan kapinga ni ngen i ap pil kapinga ni ai lamelam.
16 For dersom du lover Gud med din ånd, hvorledes skal da nogen blandt de ukyndige kunne si amen til din takkebønn? han vet jo ikke hvad du sier;
A ma koe pan kapaiada ki ngen o, iaduen me sota dedeki pan kak inda amen murin om kapinga? Pwe a sasa me koe indinda.
17 for du holder vel en smukk takkebønn, men den andre får ingen opbyggelse av det.
Ei me mau melel om kapikapinga, a sota kadepa ong me teio.
18 Jeg takker Gud: jeg taler mere med tunge enn I alle;
I kin danke Kot, pweki i kin lokaiaki ngil toror sang komail.
19 men i en menighets-samling vil jeg heller tale fem ord med min forstand, for derved å lære andre, enn ti tusen ord med tunge.
Ari so nan momodisou i men kida lep in lokaia limau, me pwili sang ai lamelam sang lep in lokaia nen ni ngil toror, pwen padaki ong me tei kan.
20 Brødre! vær ikke barn i forstand, men vær barn i ondskap; i forstand derimot skal I være fullvoksne!
Ri ai kan, komail der wiala seri ni omail lamelam, a ni me sued komail en rasong kisin seri, a ni omail lamelam komail en unsokela.
21 Det er skrevet i loven: Ved folk med fremmed tungemål og ved fremmedes leber vil jeg tale til dette folk, og enda skal de ikke høre på mig, sier Herren.
A intingidier nan kapung: Lokaia o kil en aua toror, me I pan lokaiaki ong kainok wet, a re pil sota pan duki ong ia, me Kaun o kotin masani.
22 Så er da tungene til et tegn, ikke for de troende, men for de vantro; den profetiske tale derimot er ikke for de vantro, men for de troende.
Nan i me lokaia toror mia, pwen kileledi kaidin me poson akan, a me soposon akan; a deideikop kaidin ong me soposon akan, pwe ong me poson akan.
23 Om da hele menigheten kommer sammen, og alle taler med tunger, og det så kommer ukyndige eller vantro inn, vil de da ikke si at I er fra eder selv?
A ma momodisou pan pokon pena wasa kis, o ma karos pan lokaia ni ngil toror, a ma akai iang me sota dedeki, de akai me soposon, irail sota pan inda, me komail iakalar?
24 Men om alle taler profetisk, og det så kommer inn en vantro eller en ukyndig, så refses han av alle og dømmes av alle,
A ma karos kin kokop, o amen pan pwarado, me soposon, o me sota dedeki, karos pan kasansale ong i dip a, o a pan pakasaui ren karos.
25 hans hjertes skjulte tanker åpenbares, og så vil han falle på sitt ansikt og tilbede Gud, og vidne at Gud sannelig er iblandt eder.
Iduen a me rir akan nan mongiong i pan sansaleda, o a pan tairokedi ni mas a, kaudoki ong Kot, o pan inda, melel Kot kotikot re omail.
26 Hvorledes er det altså, brødre? Når I kommer sammen, så har hver av eder en salme eller en lære eller en åpenbaring eller en tunge eller en tydning: la alt skje til opbyggelse!
Ri ai kan, iaduen komail ni omail pokon pena, kaidin amen amen kin kida psalm eu? A amen kin kawewe, a amen ngil toror, a amen kasansal eu, a amen kin kasiriwukila; a karos en wiaui, en kamauiada.
27 Taler nogen med tunge, da la det være to eller i det høieste tre hver gang, og den ene efter den annen, og la én tyde det!
A ma amen pan wia ngil en wai, me ta riamen, de ma me toto, re pan silimen, a irail pan irok wei a amen en kasirawukila.
28 Men er det ingen til stede som kan tyde, da skal han tie i menighets-samlingen, men tale for sig selv og for Gud.
A ma sota men kasiriwuk mia, i en nenenla nan momodisou; a en kasoi ong pein i o Kot.
29 Men av profeter tale to eller tre, og de andre prøve det!
A riamen de silimen ren saukop akan pan kak kaparok, a me tei kan en kasauiada.
30 og får en annen en åpenbaring mens han sitter der, da skal den første tie.
A ma amen, ren me momod wasa o, pan diar kasansal eu, men mas ap pan nenenla.
31 For I kan alle tale profetisk, én ad gangen, så alle kan lære og alle formanes;
A komail karos kak kokop, irok weida, pwe karos en padakki o kamaitala.
32 og profeters ånder er profeter lydige;
A ngen en saukop akan kin duki ong saukop akan.
33 for Gud er ikke uordens Gud, men freds Gud.
Pwe kaidin komoan me ping men Kot, a en popol duen ni momodisou en saraui akan karos.
34 Likesom i alle de helliges menigheter, skal eders kvinner tie i menighets-samlingene; for det tillates dem ikke å tale, men de skal underordne sig, som også loven sier.
Omail li akan en nenenla nan momodisou kan, pwe a sota muei ong irail, en kaparok; a irail en papa, duen kapung me pil masani.
35 Men vil de få rede på noget, da skal de spørre sine egne menn hjemme; for det sømmer sig ikke for en kvinne å tale i menighets-samling.
A ma irail men asa okotme, irail en kalelapok ren arail warok kan ni deu’rail, pwe me kanamenok, li en kaparok nan momodisou.
36 Eller var det fra eder Guds ord gikk ut? eller er I de eneste det er nådd til?
De masan en Kot tapi sang komail? De a ko wong komail eta?
37 Tror nogen at han er en profet eller en åndelig, da skal han skjønne at det jeg skriver til eder, er Herrens bud.
A ma amen lamelame, me a saukop amen, de me a ngenin, a en asa wewe en me i intingki wong komail, pwe mepukat kusoned en Kaun o.
38 Men om nogen ikke skjønner det, så får han la det være.
A ma amen lolepon, i en lolepon.
39 Derfor, brødre, streb efter å tale profetisk, og hindre ikke nogen i å tale med tunger;
Ari ri ai kan en inong iong kokop, o ender kainapwi lokaia ngil toror.
40 men la alt skje sømmelig og med orden!
A meakaros en wiaui nin tiak mau o pung.
