1 Korintierne 13
1 Om jeg taler med menneskers og englers tunger, men ikke har kjærlighet, da er jeg en lydende malm eller en klingende bjelle.
अगर अवं मैन्हु, ते स्वर्गदूतां केरि भाषां केरि, ते प्यार न रेख्खी, त अवं ठन-ठन केरनेबाली पितल, ते झ़न-झ़न केरनेबाली झ़ाझ़ाईं।
2 Og om jeg eier profetisk gave og kjenner alle hemmeligheter og all kunnskap, og om jeg har all tro, så jeg kan flytte fjell, men ikke har kjærlighet, da er jeg intet.
ते अगर अवं भविष्यिवाणी केरि सेखी, ते सब भेद ज़ैनी ते, मीं इड़ी तगर पूरो विश्वास भोए, कि पहाड़न घासेईं, पन प्यार न रेख्खी, त अवं किछ भी नईं।
3 Og om jeg gir til føde for fattige alt det jeg eier, og om jeg gir mitt legeme til å brennes, men ikke har kjærlighet, da gagner det mig intet.
ते अगर अवं अपनि सारी जेइदाद कंगालन देईं, या अपनो जिसम फुकनेरे लेइ देईं, ते प्यार न रेख्खी, त इन मेरे कोन्ची कम्मेरू नईं।
4 Kjærligheten er langmodig, er velvillig; kjærligheten bærer ikke avind, kjærligheten brammer ikke, opblåses ikke,
ज़ैना लोक होरन सेइं प्यार केरतन तैना सबर ते दयाई सेइं कम केरतन, तैना जलन न केरन, तैना अपनि बडीयाई न केरन, ते न घमण्ड केरन।
5 den gjør intet usømmelig, søker ikke sitt eget, blir ikke bitter, gjemmer ikke på det onde;
तैना होरन बेइज़्ज़त न केरन, तैना खुदगरज़ न भोन, जल्दी क्रोध न केरन ते ज़ैना बुरी गल्लां तैन केरे खलाफ भोइ, तैन तैना याद न केरन। ते तैन केरे खलाफ ज़ैना पाप केरतन तैना, तैन बड़े आसान तरीके सेइं माफ़ केरतन।
6 den gleder sig ikke over urettferdighet, men gleder sig ved sannhet;
तैना खुश न भोन ज़ैखन लोक बुरू केरतन, पन तैना तैखन खुश भोतन ज़ैखन लोक तैन केरतन ज़ैन ठीक ते सच़्च़ू।
7 den utholder alt, tror alt, håper alt, tåler alt.
तैना सब गल्लां झ़ैल्लतन, प्यार विश्वास कधी न गुवाए, ते असन परमेशरे पुड़ भरोसो केरनेरे काबल बनाते, मुशकलन ते तकलीफन मां सबर रखते।
8 Kjærligheten faller aldri bort; men hvad enten det er profetiske gaver, da skal de få ende, eller det er tunger, da skal de ophøre, eller det er kunnskap, da skal den få ende.
भविष्यिवैनी ते गैर भाषां ते खास ज्ञान बेकार भोलू। पन प्यार हमेशारे लेइ रालो!
9 For vi skjønner stykkevis og taler profetisk stykkevis;
किजोकि इश्शू ज्ञान ते इश्शी भविष्यिवाणी केरनेरी काबलीत अध्धीए, पन ज़ैखन सिद्ध एज्जेलो, त ज़ैन अधूरूए तैसेरी ज़रूरत नईं।
10 men når det fullkomne kommer, da skal det som er stykkevis, få ende.
11 Da jeg var barn, talte jeg som et barn, tenkte jeg som et barn, dømte jeg som et barn; men da jeg blev mann, la jeg av det barnslige.
इन मैनेरे बेडोनेरू ज़ेरू आए। ज़ैखन अवं बच्चो थियो, त बच्चां केरो ज़ेरो ज़ोतो ते सोचतो ते समझ़तो थियो। पन ज़ैखन अस बड्डे भोतम, त बच्चां केरि गल्लां शारतम।
12 For nu ser vi i et speil, i en gåte; men da skal vi se åsyn til åsyn; nu kjenner jeg stykkevis, men da skal jeg kjenne fullt ut, likesom jeg også fullt ut er kjent.
एन्च़रे असन सेइं भी आए ज़ैना अस विश्वास केरतम, किजोकि अस तैस मैनेरे ज़ेरे आम ज़ै खराब शीशे मां शकल हेरते, (किजोकि अस सब किछ रोड़े च़ारे न ज़ानम) सिर्फ एजनेबाले वक्ते मां, अस सब किछ समझ़मेले, एल्हेरेलेइ असेईं परमेशर आमने सामने हेरनोए। हुना मेरू ज्ञान पूरू नईं। पन तैस एजनेबाले वक्ते मां (ज़ैखन तै दिहाड़ी एज्जेली) रोड़ेच़ारे ज़ैनेलो, परमेशर भी मीं ज़ानेलो।
13 Men nu blir de stående disse tre, tro, håp, kjærlighet, og størst blandt dem er kjærligheten.
लिहाज़ा, हुनी, ट्लाई किसमां केरि चीज़न ज़ैना असेईं ज़रूरी केरनिन, परमेशरे पुड़ विश्वास, परमेशरेरे वादन पुड़ उमीद, ते परमेशरे ते होरन सेइं प्यार। पन इन ट्लाई गल्लन मां ज़ै महाने, तै ई आए: परमेशरे ते होरन सेइं प्यार केरन।
