1 Korintierne 10
1 For jeg vil ikke, brødre, at I skal være uvitende om at våre fedre var alle under skyen og gikk alle gjennem havet
ஹே ப்⁴ராதர: , அஸ்மத்பித்ரு’புருஷாநதி⁴ யூயம்’ யத³ஜ்ஞாதா ந திஷ்ட²தேதி மம வாஞ்சா², தே ஸர்வ்வே மேகா⁴த⁴: ஸ்தி²தா ப³பூ⁴வு: ஸர்வ்வே ஸமுத்³ரமத்⁴யேந வவ்ரஜு: ,
2 og blev alle døpt til Moses i skyen og i havet,
ஸர்வ்வே மூஸாமுத்³தி³ஸ்²ய மேக⁴ஸமுத்³ரயோ ர்மஜ்ஜிதா ப³பூ⁴வு:
3 og de åt alle den samme åndelige mat
ஸர்வ்வ ஏகம் ஆத்மிகம்’ ப⁴க்ஷ்யம்’ பு³பு⁴ஜிர ஏகம் ஆத்மிகம்’ பேயம்’ பபுஸ்²ச
4 og drakk alle den samme åndelige drikk; for de drakk av den åndelige klippe som fulgte dem, og klippen var Kristus;
யதஸ்தே(அ)நுசரத ஆத்மிகாத்³ அசலாத் லப்³த⁴ம்’ தோயம்’ பபு: ஸோ(அ)சல: க்²ரீஷ்டஏவ|
5 allikevel hadde Gud ikke behag i de fleste av dem; for de blev slått ned i ørkenen.
ததா² ஸத்யபி தேஷாம்’ மத்⁴யே(அ)தி⁴கேஷு லோகேஷ்வீஸ்²வரோ ந ஸந்துதோஷேதி ஹேதோஸ்தே ப்ரந்தரே நிபாதிதா: |
6 Men disse ting skjedde som forbilleder for oss, forat ikke vi skal ha lyst til det onde, likesom de hadde lyst til det.
ஏதஸ்மிந் தே (அ)ஸ்மாகம்’ நித³ர்ஸ²நஸ்வரூபா ப³பூ⁴வு: ; அதஸ்தே யதா² குத்ஸிதாபி⁴லாஷிணோ ப³பூ⁴வுரஸ்மாபி⁴ஸ்ததா² குத்ஸிதாபி⁴லாஷிபி⁴ ர்ந ப⁴விதவ்யம்’|
7 Bli heller ikke avgudsdyrkere, likesom nogen av dem, som skrevet er: Folket satte sig ned for å ete og drikke og stod op for å leke!
லிகி²தமாஸ்தே, லோகா போ⁴க்தும்’ பாதுஞ்சோபவிவிஸு²ஸ்தத: க்ரீடி³துமுத்தி²தா இதயநேந ப்ரகாரேண தேஷாம்’ கைஸ்²சித்³ யத்³வத்³ தே³வபூஜா க்ரு’தா யுஷ்மாபி⁴ஸ்தத்³வத் ந க்ரியதாம்’|
8 La oss heller ikke drive hor, likesom nogen av dem drev hor og falt på én dag tre og tyve tusen!
அபரம்’ தேஷாம்’ கைஸ்²சித்³ யத்³வத்³ வ்யபி⁴சார: க்ரு’தஸ்தேந சைகஸ்மிந் தி³நே த்ரயோவிம்’ஸ²திஸஹஸ்ராணி லோகா நிபாதிதாஸ்தத்³வத்³ அஸ்மாபி⁴ ர்வ்யபி⁴சாரோ ந கர்த்தவ்ய: |
9 La oss heller ikke friste Kristus, likesom nogen av dem fristet ham og blev ødelagt av slanger!
தேஷாம்’ கேசித்³ யத்³வத் க்²ரீஷ்டம்’ பரீக்ஷிதவந்தஸ்தஸ்மாத்³ பு⁴ஜங்கை³ ர்நஷ்டாஸ்²ச தத்³வத்³ அஸ்மாபி⁴: க்²ரீஷ்டோ ந பரீக்ஷிதவ்ய: |
10 Knurr heller ikke, likesom nogen av dem knurret og blev ødelagt av ødeleggeren!
தேஷாம்’ கேசித்³ யதா² வாக்கலஹம்’ க்ரு’தவந்தஸ்தத்காரணாத் ஹந்த்ரா விநாஸி²தாஸ்²ச யுஷ்மாபி⁴ஸ்தத்³வத்³ வாக்கலஹோ ந க்ரியதாம்’|
11 Dette hendte dem som forbilleder, men det er skrevet til formaning for oss, til hvem de siste tider er kommet. (aiōn g165)
தாந் ப்ரதி யாந்யேதாநி ஜக⁴டிரே தாந்யஸ்மாகம்’ நித³ர்ஸ²நாநி ஜக³த: ஸே²ஷயுகே³ வர்த்தமாநாநாம் அஸ்மாகம்’ ஸி²க்ஷார்த²ம்’ லிகி²தாநி ச ப³பூ⁴வு: | (aiōn g165)
12 Derfor, den som tykkes sig å stå, han se til at han ikke faller!
அதஏவ ய: கஸ்²சித்³ ஸுஸ்தி²ரம்’மந்ய: ஸ யந்ந பதேத் தத்ர ஸாவதா⁴நோ ப⁴வது|
13 Eder har ingen fristelse møtt som mennesker ikke kan bære; og Gud er trofast, som ikke skal la eder fristes over evne, men gjøre både fristelsen og dens utgang, så I kan tåle den.
மாநுஷிகபரீக்ஷாதிரிக்தா காபி பரீக்ஷா யுஷ்மாந் நாக்ராமத், ஈஸ்²வரஸ்²ச விஸ்²வாஸ்ய: ஸோ(அ)திஸ²க்த்யாம்’ பரீக்ஷாயாம்’ பதநாத் யுஷ்மாந் ரக்ஷிஷ்யதி, பரீக்ஷா ச யத்³ யுஷ்மாபி⁴: ஸோடு⁴ம்’ ஸ²க்யதே தத³ர்த²ம்’ தயா ஸஹ நிஸ்தாரஸ்ய பந்தா²நம்’ நிரூபயிஷ்யதி|
14 Derfor, mine elskede, fly fra avgudsdyrkelsen!
ஹே ப்ரியப்⁴ராதர: , தே³வபூஜாதோ தூ³ரம் அபஸரத|
15 Jeg taler til eder som til forstandige; døm selv det jeg sier!
அஹம்’ யுஷ்மாந் விஜ்ஞாந் மத்வா ப்ரபா⁴ஷே மயா யத் கத்²யதே தத்³ யுஷ்மாபி⁴ ர்விவிச்யதாம்’|
16 Velsignelsens kalk som vi velsigner, er den ikke samfund med Kristi blod? Brødet som vi bryter, er det ikke samfund med Kristi legeme?
யத்³ த⁴ந்யவாத³பாத்ரம் அஸ்மாபி⁴ ர்த⁴ந்யம்’ க³த்³யதே தத் கிம்’ க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸோ²ணிதஸ்ய ஸஹபா⁴கி³த்வம்’ நஹி? யஸ்²ச பூபோ(அ)ஸ்மாபி⁴ ர்ப⁴ஜ்யதே ஸ கிம்’ க்²ரீஷ்டஸ்ய வபுஷ: ஸஹபா⁴கி³த்வம்’ நஹி?
17 Fordi der er ett brød, er vi ett legeme, enda vi er mange; for vi har alle del i det ene brød.
வயம்’ ப³ஹவ: ஸந்தோ(அ)ப்யேகபூபஸ்வரூபா ஏகவபு: ஸ்வரூபாஸ்²ச ப⁴வாம: , யதோ வயம்’ ஸர்வ்வ ஏகபூபஸ்ய ஸஹபா⁴கி³ந: |
18 Se til Israel efter kjødet: Har ikke de som eter offerne, samfund med alteret?
யூயம்’ ஸா²ரீரிகம் இஸ்ராயேலீயவம்’ஸ²ம்’ நிரீக்ஷத்⁴வம்’| யே ப³லீநாம்’ மாம்’ஸாநி பு⁴ஞ்ஜதே தே கிம்’ யஜ்ஞவேத்³யா: ஸஹபா⁴கி³நோ ந ப⁴வந்தி?
19 Hvad mener jeg altså? at det er noget avguds-offer til? eller at det er nogen avgud til?
இத்யநேந மயா கிம்’ கத்²யதே? தே³வதா வாஸ்தவிகீ தே³வதாயை ப³லிதா³நம்’ வா வாஸ்தவிகம்’ கிம்’ ப⁴வேத்?
20 Nei, men at det de ofrer, det ofrer de til onde ånder og ikke til Gud; men jeg vil ikke at I skal komme i samfund med de onde ånder.
தந்நஹி கிந்து பி⁴ந்நஜாதிபி⁴ ர்யே ப³லயோ தீ³யந்தே த ஈஸ்²வராய தந்நஹி பூ⁴தேப்⁴யஏவ தீ³யந்தே தஸ்மாத்³ யூயம்’ யத்³ பூ⁴தாநாம்’ ஸஹபா⁴கி³நோ ப⁴வதே²த்யஹம்’ நாபி⁴லஷாமி|
21 I kan ikke drikke Herrens kalk og onde ånders kalk; I kan ikke ha del I Herrens bord og i onde ånders bord.
ப்ரபோ⁴: கம்’ஸேந பூ⁴தாநாமபி கம்’ஸேந பாநம்’ யுஷ்மாபி⁴ரஸாத்⁴யம்’; யூயம்’ ப்ரபோ⁴ ர்போ⁴ஜ்யஸ்ய பூ⁴தாநாமபி போ⁴ஜ்யஸ்ய ஸஹபா⁴கி³நோ ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்நுத²|
22 Eller tør vi egge Herren til nidkjærhet? vi er vel ikke sterkere enn han?
வயம்’ கிம்’ ப்ரபு⁴ம்’ ஸ்பர்த்³தி⁴ஷ்யாமஹே? வயம்’ கிம்’ தஸ்மாத்³ ப³லவந்த: ?
23 Jeg har lov til alt, men ikke alt gagner; jeg har lov til alt, men ikke alt opbygger.
மாம்’ ப்ரதி ஸர்வ்வம்’ கர்ம்மாப்ரதிஷித்³த⁴ம்’ கிந்து ந ஸர்வ்வம்’ ஹிதஜநகம்’ ஸர்வ்வம் அப்ரதிஷித்³த⁴ம்’ கிந்து ந ஸர்வ்வம்’ நிஷ்டா²ஜநகம்’|
24 Ingen søke sitt eget, men enhver søke den annens beste!
ஆத்மஹித: கேநாபி ந சேஷ்டிதவ்ய: கிந்து ஸர்வ்வை: பரஹிதஸ்²சேஷ்டிதவ்ய: |
25 Alt det som selges i slakterboden, kan I ete uten at I for samvittighetens skyld spør mere efter det;
ஆபணே யத் க்ரய்யம்’ தத்³ யுஷ்மாபி⁴: ஸம்’வேத³ஸ்யார்த²ம்’ கிமபி ந ப்ரு’ஷ்ட்வா பு⁴ஜ்யதாம்’
26 for jorden og alt det som fyller den, hører Herren til.
யத: ப்ரு’தி²வீ தந்மத்⁴யஸ்த²ஞ்ச ஸர்வ்வம்’ பரமேஸ்²வரஸ்ய|
27 Og dersom nogen av de vantro ber eder til gjest, og I vil gå dit, da kan I ete alt som settes frem for eder, uten at I for samvittighetens skyld spør mere efter det.
அபரம் அவிஸ்²வாஸிலோகாநாம்’ கேநசித் நிமந்த்ரிதா யூயம்’ யதி³ தத்ர ஜிக³மிஷத² தர்ஹி தேந யத்³ யத்³ உபஸ்தா²ப்யதே தத்³ யுஷ்மாபி⁴: ஸம்’வேத³ஸ்யார்த²ம்’ கிமபி ந ப்ரு’ஷ்ட்வா பு⁴ஜ்யதாம்’|
28 Men dersom nogen sier til eder: Dette er avguds-offer, da la være å ete det, for hans skyld som sa eder det, og for samvittighetens skyld!
கிந்து தத்ர யதி³ கஸ்²சித்³ யுஷ்மாந் வதே³த் ப⁴க்ஷ்யமேதத்³ தே³வதாயா: ப்ரஸாத³ இதி தர்ஹி தஸ்ய ஜ்ஞாபயிதுரநுரோதா⁴த் ஸம்’வேத³ஸ்யார்த²ஞ்ச தத்³ யுஷ்மாபி⁴ ர்ந போ⁴க்தவ்யம்’| ப்ரு’தி²வீ தந்மத்⁴யஸ்த²ஞ்ச ஸர்வ்வம்’ பரமேஸ்²வரஸ்ய,
29 Jeg mener ikke ens egen samvittighet, men næstens. For hvorfor skal min frihet dømmes av en annens samvittighet?
ஸத்யமேதத், கிந்து மயா ய: ஸம்’வேதோ³ நிர்த்³தி³ஸ்²யதே ஸ தவ நஹி பரஸ்யைவ|
30 Dersom jeg nyter det med takk, hvorfor skal jeg da spottes for det som jeg takker for?
அநுக்³ரஹபாத்ரேண மயா த⁴ந்யவாத³ம்’ க்ரு’த்வா யத்³ பு⁴ஜ்யதே தத்காரணாத்³ அஹம்’ குதோ நிந்தி³ஷ்யே?
31 Enten I altså eter eller drikker, eller hvad I gjør, så gjør alt til Guds ære!
தஸ்மாத்³ போ⁴ஜநம்’ பாநம் அந்யத்³வா கர்ம்ம குர்வ்வத்³பி⁴ ர்யுஷ்மாபி⁴: ஸர்வ்வமேவேஸ்²வரஸ்ய மஹிம்ந: ப்ரகாஸா²ர்த²ம்’ க்ரியதாம்’|
32 Vær uten anstøt både for jøder og for grekere og for Guds menighet,
யிஹூதீ³யாநாம்’ பி⁴ந்நஜாதீயாநாம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸமாஜஸ்ய வா விக்⁴நஜநகை ர்யுஷ்மாபி⁴ ர்ந ப⁴விதவ்யம்’|
33 likesom også jeg i alt streber å tekkes alle og ikke tenker på mitt eget gagn, men på de manges, at de må bli frelst.
அஹமப்யாத்மஹிதம் அசேஷ்டமாநோ ப³ஹூநாம்’ பரித்ராணார்த²ம்’ தேஷாம்’ ஹிதம்’ சேஷ்டமாந: ஸர்வ்வவிஷயே ஸர்வ்வேஷாம்’ துஷ்டிகரோ ப⁴வாமீத்யநேநாஹம்’ யத்³வத் க்²ரீஷ்டஸ்யாநுகா³மீ தத்³வத்³ யூயம்’ மமாநுகா³மிநோ ப⁴வத|
