1 Krønikebok 17

1 Som nu David bodde i sitt hus, sa han til profeten Natan: Se, jeg bor i et hus av sedertre mens Herrens pakts-ark bor under telttepper.

Hagi Deviti'ma kasefa noma ki'nea nompima agafa huno nemanino'a amanage huno kasnampa ne' Netenina asami'ne, Ko, nagra sida zafanu knare no kinte'na mani'noanagi, Ra Anumzamofo huhagerafi huvempage vogisimo'a seli nompi me'ne.

2 Natan sa til David: Gjør du alt det du har i sinne! For Gud er med dig.

Anage higeno Neteni'a Devitina amanage huno kenona asamine, Na'anoma hunaku'ma kagu'afima antahisana zana amne huo. Na'ankure Anumzamo'a kagri'ene mani'ne.

3 Men samme natt kom Guds ord til Natan, og det lød således:

Hianagi ana kenagera Anumzamo'a amanage huno Netenina asamine,

4 Gå og si til min tjener David: Så sier Herren: Ikke skal du bygge mig det hus jeg skal bo i.

Vunka eri'za vaheni'a Devitina omesamio, Nagrama manisua nona Devitiga kagra onkigahane.

5 Jeg har jo ikke bodd i hus fra den dag jeg førte Israel op, og til denne dag, men jeg vandret fra telt til telt og fra tabernakel til tabernakel.

Israeli vahe'ma Isipiti'ma zamavare atirami'na enoreti'ma eno amare'ma ehanati'neana, magore hu'na nompina Nagra omani'noe. Hianagi Nagra seli nompi manite manite hu'na e'noe.

6 Hvor jeg så vandret om i hele Israel, har jeg vel nogensinne talt således til nogen av Israels dommere, som jeg satte til å vokte mitt folk: Hvorfor har I ikke bygget mig et hus av sedertre?

Hagi mago mago kumate'ma Israeli vahe'enema manitere hu'nama e'noana, magore hu'na keagama refko hu kva vahe'ma vaheniare'ma kegava hiho hu'nama huhamprizmante'noa kva vahera noni'a sida zafareti kinanteho hu'na huozmante'noe.

7 Og nu skal du si så til min tjener David: Så sier Herren, hærskarenes Gud: Jeg tok dig fra havnegangen, hvor du gikk bak fårene, forat du skulde være fyrste over mitt folk Israel.

E'ina hu'negu menina eri'za vaheni'a Devitina amanage hunka ome asamio, Hankavenentake Ra Anumzamo'a amanage hie, sipisipi afu kva hunka trazama ne'za vanoma nehazarega zamavaririnka vano nehanke'na, Israeli vaheni'are ugota hunka kegava huzmantesane hu'na kavre'noe.

8 Og jeg var med dig overalt hvor du gikk, og utryddet alle dine fiender for dig, og jeg har latt dig vinne et navn så stort som de størstes på jorden.

Ana hute'na maka kazigama vanoma hanana, Nagra kagrane mani'nena ha' vaheka'a zamahe hana hu'noe. Hagi menina kagri kagia erira hanenkenka ama mopafima zamagima eri'naza vahe kna hugahane.

9 Og jeg har gjort i stand et bosted for mitt folk Israel, og jeg har plantet det der, så det bor i sitt hjem og ikke uroes mere, og urettferdige mennesker ikke herjer det lenger som før,

Hagi Israeli vahe'nia kumara nezami'na zamagrira zafama kriankna hu'na kri'nena zamazeri hanavetisuge'za, zamagra'a kumapi mani'nesageno, mago'a havi vahe'mo'za ko'ma hu'nazaza hu'za eme zamazeri havizana osugahaze.

10 like fra den tid jeg satte dommere over mitt folk Israel, og jeg har ydmyket alle dine fiender. Og nu forkynner jeg dig at Herren vil bygge dig et hus.

Hagi ke refkohu kva vahe'ma zamazeri oti'noa knafima ko'ma hu'nazaza hu'za, mago'a kumate vahe'mo'za keonkezantamia emeri havizana nehu'za hazenkea ozamigahaze. Hagi maka ha' vaheka'a zamahehna nehu'na, kagri nagara zamazeri hankavetina zamazeri ra ha'nena, kagri nagapinti kva vahera mani'za vugahaze.

11 Når dine dagers tall er fullt, og du går til dine fedre, da vil jeg efter dig opreise din ætt, en av dine sønner, og jeg vil grunnfeste hans kongedømme.

Hagi kagrama frinka kagehe'zama mani'nazaregama vanankena, kagri mofavreramimpinti magomofo kinia azeri oti'nenkeno hankave kinia manino vugahie.

12 Han skal bygge mig et hus, og jeg vil trygge hans trone til evig tid.

Ana hanugeno ana ne'mo noni'a kigahie. Hagi agripinti'ma fore'ma hania vaheke nagra kinia azeri otinena kinia mani vava huno vugahie.

13 Jeg vil være hans far, og han skal være min sønn, og min miskunnhet vil jeg ikke la vike fra ham, således som jeg lot den vike fra ham som var før dig,

Hagi Nagra nefaza hanugeno, agra mofavreniaza hanige'na koma mani'nea kini neteti'ma navesizaniama eri atre'noa zana hu'na ana kini netetira eri otregosuanki avesinte vava hugahue.

14 men jeg vil la ham bli i mitt hus og i mitt rike til evig tid, og hans trone skal være grunnfestet til evig tid.

Hianagi agri azeri otisnugeno, Nagri vahete'ene kumani'arera kinia manino kegava hu vava huno vugahie.

15 Alle disse ord og hele dette syn bar Natan frem for David.

Anage hutegeno Neteni'a vuno Ra Anumzamo'ma ava'nafima asmi'nea kante anteno Devitina ana maka nanekea ome asmi'ne.

16 Da gikk kong David inn og blev der inne for Herrens åsyn, og han sa: Hvem er jeg, Herre Gud, og hvad er mitt hus, at du har ført mig hertil?

Hagi kini ne' Devitima ana kema antahiteno'a, seli nompi Ra Anumzamofo avuga ufreno umaniteno amanage huno nunamuna hu'ne, Ra Anumzamoka, nagra i'zana manugeno, Nagani'amo'za nanknahu naga mani'nazagenka nagrira navrenka amarera ehanatine.

17 Og enda var dette for lite dine øine, Gud, og du talte om din tjeners hus langt frem i tiden, og du har sett til mig på menneskers vis, sa du kunde ophøie mig, Herre Gud!

Hagi Anumzamoka rama'aza hunante'nananagi, e'i ana zamo'a amneza segenka nagra mareri vahe'ma mani'nogeno'ma hiaza hunka nagripinti'ma fore'ma hania vahetema huzmantesana zanku'ma huamama hanazankura muse hugantoe.

18 Hvad skal så David mere si til dig om den ære du har vist din tjener? Du kjenner jo din tjener.

Hagi eri'za vaheka'amo'nama nagesgama hunka antahinamina zankura mago kea osugosue. Na'ankure kagra ko eri'za vaheka'amo'na nagenka antahinka hu'nane.

19 Herre! For din tjeners skyld og efter ditt hjerte har du gjort alt dette store og forkynt alle disse store ting.

Na'ankure Ra Anumzamoka eri'za vaheka'amonagu hunka kagra kavesite razankrerfa tro hunante'naku eme nasami'ne.

20 Herre! Det er ingen som du, og det er ingen Gud foruten dig, efter alt det vi har hørt med våre ører.

Ra Anumzamoka kagrikna vahera omani'ne. Hagi kagrikna Anumza mani'ne hu'za hazageta ontahi'none.

21 Og hvor er det på jorden et eneste folk som ditt folk Israel, et folk som Gud kom og fridde ut, så det skulde være hans eget folk, for å gjøre dig et navn ved store og forferdelige gjerninger, ved å drive ut hedningefolk for ditt folks skyld, som du fridde ut fra Egypten?

Hagi ama mopafima mani'naza vahepintira, ina vahe'mo'za kagri vahe Israeli vaheknara hu'naze? Hagi Anumzamoka kagri vahe'ma maninogura ina vahe'mo'za kazokzo eri'zana eneri'za Isipia mani'nazagenka vahe'mo'zama rankagima kaminagu hunka zamagura vazinka zamavare'nane? Hagi kagra tusi'a hanavenentake kaguvaza hunka Israeli vahe'ma nezmahazagenka ha' vahezamia zamahenati atre'nane?

22 Og du satte ditt folk Israel til å være ditt folk til evig tid, og du, Herre, er blitt deres Gud.

Hagi Kagra Israeli vahera nagri vahe mani' vava hanaze hunka nehunka, Ra Anumzamoka zamagri Anumza mani'nane.

23 Så la nu, Herre, det ord du har talt om din tjener og om hans hus, stå fast til evig tid, og gjør som du har sagt!

Hagi menina Ra Anumzamoka atregeno eri'za vahekamonagu'ene naga'nimofonku'ma hu'nana kemo'a, huvempama hu'nana kemofo kante anteno, anazamo'a efore huno mevava huno meno nevinkeno,

24 Ja, la det stå fast! Da skal ditt navn bli stort til evig tid, så folk skal si: Herren, hærskarenes Gud, Israels Gud, er Gud for Israel! Og din tjener Davids hus skal være grunnfestet for ditt åsyn.

kagimo'a eama nehina, maka ama mopafi vahe'mo'za rankagi negami'za amanage hugahaze, Hankavenentake Ra Anumzana, Israeli vahe Anumza mani'ne hu'za hugahaze. Hagi eri'za vahekamo'na Deviti'na naga'mo'za kinia mani vava hu'za kagri kavuga vugahaze.

25 For du, min Gud, har åpenbaret for din tjener at du vil bygge ham et hus. Derfor har din tjener fått frimodighet til å bede for ditt åsyn.

Na'ankure Kagra Anumzanimoka, eri'za nekamo'na naveri hunka nagripinti'ma fore'ma huza vnaza vahe'mo'za kinia mani'za vugahaze hunka hu'nane. E'ina hu'negu eri'za nekamo'na korora osu kagritega hanavetina nunamuna nehue.

26 Og nu, Herre, du er Gud, og du har lovt din tjener denne lykke.

Hagi Ra Anumzamoka kagrake Anumzana mani'nenka ama'inahu knare'zana hunante'naku huvempa kea hunante'nane.

27 Så la det nu behage dig å velsigne din tjeners hus, så det må bli stående for ditt åsyn til evig tid! For det som du, Herre, velsigner, er velsignet i all evighet.

Hagi menina kagri kavurera knare higenka eri'za vahekamo'na naga'mofonku hunka kagri kavuga kinia mani vava hanaze hunka asomu kea huzmantane. Na'ankure kagra Ra Anumzankinka asomu ke'ma hana asomu kemo'a mevava huno vugahie.