Apostlenes-gjerninge 26
1 Kong Agrippa sa til Paulus:”Hva har du å si til ditt forsvar? Vær så god, ordet er ditt.” Da løftet Paulus hånden til en hilsen og begynte på sin forsvarstale. Han sa:
தத ஆக்³ரிப்ப: பௌலம் அவாதீ³த், நிஜாம்’ கதா²ம்’ கத²யிதும்’ துப்⁴யம் அநுமதி ர்தீ³யதே| தஸ்மாத் பௌல: கரம்’ ப்ரஸார்ய்ய ஸ்வஸ்மிந் உத்தரம் அவாதீ³த்|
2 ”Kong Agrippa, jeg er svært glad for at jeg får svare deg på de anklagene jødene har mot meg.
ஹே ஆக்³ரிப்பராஜ யத்காரணாத³ஹம்’ யிஹூதீ³யைரபவாதி³தோ (அ)ப⁴வம்’ தஸ்ய வ்ரு’த்தாந்தம் அத்³ய ப⁴வத: ஸாக்ஷாந் நிவேத³யிதுமநுமதோஹம் இத³ம்’ ஸ்வீயம்’ பரமம்’ பா⁴க்³யம்’ மந்யே;
3 Jeg vet at du er ekspert på jødiske skikker og stridsspørsmål. Derfor ber jeg deg om å høre på meg med tålmodighet!
யதோ யிஹூதீ³யலோகாநாம்’ மத்⁴யே யா யா ரீதி: ஸூக்ஷ்மவிசாராஸ்²ச ஸந்தி தேஷு ப⁴வாந் விஜ்ஞதம: ; அதஏவ ப்ரார்த²யே தை⁴ர்ய்யமவலம்ப்³ய மம நிவேத³நம்’ ஸ்²ரு’ணோது|
4 Som alle jøder godt vet, fikk jeg en grundig jødisk oppdragelse helt fra min tidligste barndom, først i Tarsus, og seinere i Jerusalem.
அஹம்’ யிரூஸா²லம்நக³ரே ஸ்வதே³ஸீ²யலோகாநாம்’ மத்⁴யே திஷ்ட²ந் ஆ யௌவநகாலாத்³ யத்³ரூபம் ஆசரிதவாந் தத்³ யிஹூதீ³யலோகா: ஸர்வ்வே வித³ந்தி|
5 Jødene kjenner meg fra lang tid tilbake. Dersom de bare vil erkjenne det, vet de veldig godt om at jeg har levd som en ekte fariseer og fulgt den strengeste retningen i vår religion.
அஸ்மாகம்’ ஸர்வ்வேப்⁴ய: ஸு²த்³த⁴தமம்’ யத் பி²ரூஸீ²யமதம்’ தத³வலம்பீ³ பூ⁴த்வாஹம்’ காலம்’ யாபிதவாந் யே ஜநா ஆ பா³ல்யகாலாந் மாம்’ ஜாநாந்தி தே ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஸாக்ஷ்யம்’ யதி³ த³தா³தி தர்ஹி தா³தும்’ ஸ²க்நுவந்தி|
6 Jeg står nå anklaget fordi jeg tror at Gud skal innfri det løfte han ga til forfedrene våre.
கிந்து ஹே ஆக்³ரிப்பராஜ ஈஸ்²வரோ(அ)ஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷாணாம்’ நிகடே யத்³ அங்கீ³க்ரு’தவாந் தஸ்ய ப்ரத்யாஸா²ஹேதோரஹம் இதா³நீம்’ விசாரஸ்தா²நே த³ண்டா³யமாநோஸ்மி|
7 Dette løfte håpet Israels tolv stammer å få se oppfylt ved at de dag og natt tjente ham! Det er altså, kong Agrippa, helt inkonsekvent av jødene å påstå at det er en forbrytelse å tro på dette løftet.
தஸ்யாங்கீ³காரஸ்ய ப²லம்’ ப்ராப்தும் அஸ்மாகம்’ த்³வாத³ஸ²வம்’ஸா² தி³வாநிஸ²ம்’ மஹாயத்நாத்³ ஈஸ்²வரஸேவநம்’ க்ரு’த்வா யாம்’ ப்ரத்யாஸா²ம்’ குர்வ்வந்தி தஸ்யா: ப்ரத்யாஸா²யா ஹேதோரஹம்’ யிஹூதீ³யைரபவாதி³தோ(அ)ப⁴வம்|
8 Hvorfor skal det være så vanskelig å tro at Gud kan vekke opp døde?
ஈஸ்²வரோ ம்ரு’தாந் உத்தா²பயிஷ்யதீதி வாக்யம்’ யுஷ்மாகம்’ நிகடே(அ)ஸம்ப⁴வம்’ குதோ ப⁴வேத்?
9 Tidligere trodde jeg selv at det var min plikt å gå så hardt som mulig fram mot dem som tror på Jesus fra Nasaret.
நாஸரதீயயீஸோ² ர்நாம்நோ விருத்³த⁴ம்’ நாநாப்ரகாரப்ரதிகூலாசரணம் உசிதம் இத்யஹம்’ மநஸி யதா²ர்த²ம்’ விஜ்ஞாய
10 Jeg arresterte mange av de troende i Jerusalem ved hjelp av den fullmakten jeg hadde fått av øversteprestene. Jeg stemte for at de skulle bli dømt til døden.
யிரூஸா²லமநக³ரே தத³கரவம்’ ப²லத: ப்ரதா⁴நயாஜகஸ்ய நிகடாத் க்ஷமதாம்’ ப்ராப்ய ப³ஹூந் பவித்ரலோகாந் காராயாம்’ ப³த்³த⁴வாந் விஸே²ஷதஸ்தேஷாம்’ ஹநநஸமயே தேஷாம்’ விருத்³தா⁴ம்’ நிஜாம்’ ஸம்மதிம்’ ப்ரகாஸி²தவாந்|
11 Mange ganger brukte jeg tortur i synagogene for å få troende til å forbanne Jesus. Jeg var en så bitter motstander at jeg til og med forfulgte troende langt borte i fremmede land.
வாரம்’ வாரம்’ ப⁴ஜநப⁴வநேஷு தேப்⁴யோ த³ண்ட³ம்’ ப்ரத³த்தவாந் ப³லாத் தம்’ த⁴ர்ம்மம்’ நிந்த³யிதவாம்’ஸ்²ச புநஸ்²ச தாந் ப்ரதி மஹாக்ரோதா⁴த்³ உந்மத்த: ஸந் விதே³ஸீ²யநக³ராணி யாவத் தாந் தாடி³தவாந்|
12 En dag var jeg på vei til Damaskus i et slikt ærende, utrustet med fullmakt og utsendt av øversteprestene.
இத்த²ம்’ ப்ரதா⁴நயாஜகஸ்ய ஸமீபாத் ஸ²க்திம் ஆஜ்ஞாபத்ரஞ்ச லப்³த்⁴வா த³ம்மேஷக்நக³ரம்’ க³தவாந்|
13 Da fikk jeg ved middagstiden se et lys fra himmelen. Det var sterkere enn solen, og både jeg og mine ledsagere ble hyllet inn i lysglansen.
ததா³ஹம்’ ஹே ராஜந் மார்க³மத்⁴யே மத்⁴யாஹ்நகாலே மம மதீ³யஸங்கி³நாம்’ லோகாநாஞ்ச சதஸ்ரு’ஷு தி³க்ஷு க³க³ணாத் ப்ரகாஸ²மாநாம்’ பா⁴ஸ்கரதோபி தேஜஸ்வதீம்’ தீ³ப்திம்’ த்³ரு’ஷ்டவாந்|
14 Vi falt alle til jorden, og jeg hørte en stemme som snakket til meg på arameisk og sa:’Saulus, Saulus, hvorfor forfølger du meg? Du skader bare deg selv ved å trasse min vilje.’
தஸ்மாத்³ அஸ்மாஸு ஸர்வ்வேஷு பூ⁴மௌ பதிதேஷு ஸத்ஸு ஹே ஸௌ²ல ஹை ஸௌ²ல குதோ மாம்’ தாட³யஸி? கண்டகாநாம்’ முகே² பாதா³ஹநநம்’ தவ து³: ஸாத்⁴யம் இப்³ரீயபா⁴ஷயா க³தி³த ஏதாத்³ரு’ஸ² ஏக: ஸ²ப்³தோ³ மயா ஸ்²ருத: |
15 ’Hvem er du, herre?’ spurte jeg. Herren svarte:’Jeg er Jesus, han som du forfølger.
ததா³ஹம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந் ஹே ப்ரபோ⁴ கோ ப⁴வாந்? தத: ஸ கதி²தவாந் யம்’ யீஸு²ம்’ த்வம்’ தாட³யஸி ஸோஹம்’,
16 Reis deg opp! Jeg har vist meg for deg, for at du skal bli tjeneren min og fortelle alle om det du har sett i dag og alt jeg vil vise deg i framtiden.
கிந்து ஸமுத்திஷ்ட² த்வம்’ யத்³ த்³ரு’ஷ்டவாந் இத: புநஞ்ச யத்³யத் த்வாம்’ த³ர்ஸ²யிஷ்யாமி தேஷாம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ கார்ய்யாணாம்’ த்வாம்’ ஸாக்ஷிணம்’ மம ஸேவகஞ்ச கர்த்தும் த³ர்ஸ²நம் அதா³ம்|
17 Jeg skal redde deg både fra jødene og andre folk. Ja, jeg skal sende deg til folk som ikke er jøder.
விஸே²ஷதோ யிஹூதீ³யலோகேப்⁴யோ பி⁴ந்நஜாதீயேப்⁴யஸ்²ச த்வாம்’ மநோநீதம்’ க்ரு’த்வா தேஷாம்’ யதா² பாபமோசநம்’ ப⁴வதி
18 Du skal åpne øynene deres, slik at de vender om fra mørket til lyset, fra Satans makt til Gud. Ved å tro på meg skal de få tilgivelse for syndene sine og bli regnet med blant dem som tilhører Gud.’
யதா² தே மயி விஸ்²வஸ்ய பவித்ரீக்ரு’தாநாம்’ மத்⁴யே பா⁴க³ம்’ ப்ராப்நுவந்தி தத³பி⁴ப்ராயேண தேஷாம்’ ஜ்ஞாநசக்ஷூம்’ஷி ப்ரஸந்நாநி கர்த்தும்’ ததா²ந்த⁴காராத்³ தீ³ப்திம்’ ப்ரதி ஸை²தாநாதி⁴காராச்ச ஈஸ்²வரம்’ ப்ரதி மதீ: பராவர்த்தயிதும்’ தேஷாம்’ ஸமீபம்’ த்வாம்’ ப்ரேஷ்யாமி|
19 Derfor, kong Agrippa, måtte jeg være lydig mot dette synet fra himmelen.
ஹே ஆக்³ரிப்பராஜ ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஸ்வர்கீ³யப்ரத்யாதே³ஸ²ம்’ அக்³ராஹ்யம் அக்ரு’த்வாஹம்’
20 Først forkynte jeg for dem som bodde i Damaskus og Jerusalem, så fortsatte jeg i hele Judea og gikk videre til andre folk. Over alt oppfordret jeg alle til å forlate syndens vei, vende om til Gud og vise sin forvandling gjennom gode gjerninger.
ப்ரத²மதோ த³ம்மேஷக்நக³ரே ததோ யிரூஸா²லமி ஸர்வ்வஸ்மிந் யிஹூதீ³யதே³ஸே² அந்யேஷு தே³ஸே²ஷு ச யேந லோகா மதிம்’ பராவர்த்த்ய ஈஸ்²வரம்’ ப்ரதி பராவர்த்தயந்தே, மந: பராவர்த்தநயோக்³யாநி கர்ம்மாணி ச குர்வ்வந்தி தாத்³ரு’ஸ²ம் உபதே³ஸ²ம்’ ப்ரசாரிதவாந்|
21 Det var derfor jødene arresterte meg i templet og forsøkte å drepe meg.
ஏதத்காரணாத்³ யிஹூதீ³யா மத்⁴யேமந்தி³ரம்’ மாம்’ த்⁴ரு’த்வா ஹந்தும் உத்³யதா: |
22 Men Gud beskyttet meg, slik at jeg fortsatt lever og kan fortelle om Jesus både for fine mennesker og vanlige folk. Likevel er det ikke noe nytt jeg kommer med. Det jeg snakker om, hadde Gud forutsagt ved profetene og Moses for lenge siden.
ததா²பி க்²ரீஷ்டோ து³: க²ம்’ பு⁴க்த்வா ஸர்வ்வேஷாம்’ பூர்வ்வம்’ ஸ்²மஸா²நாத்³ உத்தா²ய நிஜதே³ஸீ²யாநாம்’ பி⁴ந்நதே³ஸீ²யாநாஞ்ச ஸமீபே தீ³ப்திம்’ ப்ரகாஸ²யிஷ்யதி
23 Gud forutsa at Messias, den lovede kongen, måtte lide og bli den første som sto opp fra de døde. Han skulle føre lyset fram både til jøder og andre folk.”
ப⁴விஷ்யத்³வாதி³க³ணோ மூஸாஸ்²ச பா⁴விகார்ய்யஸ்ய யதி³த³ம்’ ப்ரமாணம் அத³து³ரேதத்³ விநாந்யாம்’ கதா²ம்’ ந கத²யித்வா ஈஸ்²வராத்³ அநுக்³ரஹம்’ லப்³த்⁴வா மஹதாம்’ க்ஷுத்³ராணாஞ்ச ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸமீபே ப்ரமாணம்’ த³த்த்வாத்³ய யாவத் திஷ்டா²மி|
24 Da Paulus hadde kommet så langt i sin forsvarstale, ble han plutselig avbrutt av landshøvdingen Festus som ropte:”Paulus, du er helt fra sans og samling! All lærdommen din har gjort deg fullstendig sinnssyk!”
தஸ்யமாம்’ கதா²ம்’ நிஸ²ம்ய பீ²ஷ்ட உச்சை: ஸ்வரேண கதி²தவாந் ஹே பௌல த்வம் உந்மத்தோஸி ப³ஹுவித்³யாப்⁴யாஸேந த்வம்’ ஹதஜ்ஞாநோ ஜாத: |
25 Paulus svarte:”Nei, høyt ærede Festus, jeg er ikke sinnssyk. Jeg forteller sannheten, rolig og fornuftig.
ஸ உக்தவாந் ஹே மஹாமஹிம பீ²ஷ்ட நாஹம் உந்மத்த: கிந்து ஸத்யம்’ விவேசநீயஞ்ச வாக்யம்’ ப்ரஸ்தௌமி|
26 Kong Agrippa kjenner godt til alle disse spørsmålene. Jeg snakker åpent ut, for jeg er sikker på at disse begivenhetene er kjente for ham. De foregikk jo ikke i noen avkrok av verden!
யஸ்ய ஸாக்ஷாத்³ அக்ஷோப⁴: ஸந் கதா²ம்’ கத²யாமி ஸ ராஜா தத்³வ்ரு’த்தாந்தம்’ ஜாநாதி தஸ்ய ஸமீபே கிமபி கு³ப்தம்’ நேதி மயா நிஸ்²சிதம்’ பு³த்⁴யதே யதஸ்தத்³ விஜநே ந க்ரு’தம்’|
27 Kong Agrippa, tror du på det Gud har forutsagt ved profetene? Ja, jeg vet at du gjør det.”
ஹே ஆக்³ரிப்பராஜ ப⁴வாந் கிம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³க³ணோக்தாநி வாக்யாநி ப்ரத்யேதி? ப⁴வாந் ப்ரத்யேதி தத³ஹம்’ ஜாநாமி|
28 Da sa Agrippa til ham.”Holder du på lenger nå, så kommer du til å gjøre også meg til en kristen.”
தத ஆக்³ரிப்ப: பௌலம் அபி⁴ஹிதவாந் த்வம்’ ப்ரவ்ரு’த்திம்’ ஜநயித்வா ப்ராயேண மாமபி க்²ரீஷ்டீயம்’ கரோஷி|
29 Paulus svarte:”Enten det går fort eller tar tid, så ønsker jeg til Gud at ikke bare du, men alle som hører meg her i dag, vil bli som jeg, bare uten disse lenkene.”
தத: ஸோ(அ)வாதீ³த் ப⁴வாந் யே யே லோகாஸ்²ச மம கதா²ம் அத்³ய ஸ்²ரு’ண்வந்தி ப்ராயேண இதி நஹி கிந்த்வேதத் ஸ்²ரு’ங்க²லப³ந்த⁴நம்’ விநா ஸர்வ்வதா² தே ஸர்வ்வே மாத்³ரு’ஸா² ப⁴வந்த்விதீஸ்²வஸ்ய ஸமீபே ப்ரார்த²யே(அ)ஹம்|
30 Kongen, landshøvdingen Berenike og alle de andre reiste seg.
ஏதஸ்யாம்’ கதா²யாம்’ கதி²தாயாம்’ ஸ ராஜா ஸோ(அ)தி⁴பதி ர்ப³ர்ணீகீ ஸபா⁴ஸ்தா² லோகாஸ்²ச தஸ்மாத்³ உத்தா²ய
31 Da de gikk ut, sa de til hverandre:”Denne mannen har ikke gjort noe som fortjener dødsstraff eller fengsel.”
கோ³பநே பரஸ்பரம்’ விவிச்ய கதி²தவந்த ஏஷ ஜநோ ப³ந்த⁴நார்ஹம்’ ப்ராணஹநநார்ஹம்’ வா கிமபி கர்ம்ம நாகரோத்|
32 Kong Agrippa sa til Festus:”Han kunne blitt satt fri, dersom han ikke hadde bedt om å bli dømt ved den keiserlige domstolen i Roma.”
தத ஆக்³ரிப்ப: பீ²ஷ்டம் அவத³த், யத்³யேஷ மாநுஷ: கைஸரஸ்ய நிகடே விசாரிதோ ப⁴விதும்’ ந ப்ரார்த²யிஷ்யத் தர்ஹி முக்தோ ப⁴விதும் அஸ²க்ஷ்யத்|
