< Apostlenes-gjerninge 24 >
1 Fem dager seinere kom øverstepresten Ananias og noen av de religiøse lederne sammen med advokaten Tertullus til Cæsarea for å anklage Paulus for landshøvdingen.
Проджиля панч дивэ, и англуно рашай Анания койсавэ пхурэдэрэнца тай манушэґа пав лавэ Тертулло, саво розлэласпэ дэ римско упхэнима, авиля дэ Кесария, соб тэ дошарэ Павло англа барэдэрэ.
2 Da Paulus ble ført inn, begynte Tertullus å legge fram anklagene. Slik lød prosedyren hans:
Кала Павло андэ, Тертулло ачиля тэ дошарэ лэ.
3 ”Høyt ærede Feliks! Det er takket være deg at vi jøder kan leve i fred og trygghet. Du har også sett til at vårt folk på alle måter har fått det bedre. Dette er vi alle uendelig takknemlige for.
— Пативало Феликсо! Наис тути пала пачя, сави ту дэх амэнди и пала кода, со тердан важ амарэн манушэн пэхкиря баря годяґа.
4 Jeg vil ikke ta for mye av tiden din, men jeg ber deg være så vennlig å høre etter på meg mens jeg i korthet legger fram våre anklager.
Соб бут тэ на зарицарах тут, мэ мангав тэ дэх амэнди набут вряма и тэ вышунэх амэн пав тирэ мищима.
5 Vi har funnet at denne mannen sprer uro og elendighet blant jødene over alt i verden. Han er leder for sekten til nasaréerne.
Амэ бинах кадэлэ мануш бидаґа дэ амари пачя. Вов подваздэл иудеен пав всавири люмля тай исин пхурэдэр дэ назариенгоро стидэмо.
6 Han har til og med forsøkt å skjende templet. Det var derfor vi arresterte ham.
Вов камля тэ маґрисарэ храмо, нэ амэ схутилдэ лэ.
8 Dersom du forhører ham, kan du selv få bekreftet at våre anklager er sanne.”
Кала ту допхучеґа лэ, ту еджино уджянэґа пала вса, дэ со амэ лэ дошарах.
9 De andre jødene samtykket og sa at alt som Tertullus hadde prosedert var riktig.
Иудея ж подрицардэ лэ тай пхэндэ, со лэхкэрэ лава исин чячимо.
10 Landshøvdingen gjorde tegn til Paulus at det var hans tur til å forklare seg. Han begynte sin tale:”Jeg vet at du har vært dommer for dette folket i mange år. Det føler jeg som en fordel og trygghet når jeg nå skal forsvare meg.
Барэдэр сикавда Павлости, соб вов тэ пхэнэл. И Павло пхэнда: — Мэ джянав, со ту бут бэрша сундисарэх амаро народо. Колэсти лошало тэ пхэнэ лав англа тут, соб тэ сикавэ пэхкоро чячимо.
11 Du kan lett kontrollere at det ikke er mer enn tolv dager siden jeg kom til Jerusalem for å be i templet.
Тути напхаро авэла тэ уджянэ, со пашэ дэшудуй дивэ павпалэ мэ авилём тэ тэлё дэ Ерусалимо.
12 Du kan også få bekreftet at jeg i denne tiden ikke har diskutert med noen eller har stelt til uroligheter, det være seg i templet, i synagogene eller ute på gatene.
Кодэла, савэ дошарэн ман, на дыкхле, соб мэ хаваспэ каґась дэ храмо чи подваздавас манушэн дэ синагоги чи дэ форо.
13 Det finnes heller ikke fnugg av bevis for at jeg skulle ha gjort alt dette som disse mennene anklager meg for.
Лэндэ на выджяла тэ допхэнэ кода, пала со вонэ дошарэн ман.
14 Jeg erkjenner at jeg tilhører den gruppen som følger Jesu vei, den gruppen som de kaller en sekt. Gjennom dette tjener jeg våre forfedres Gud, og jeg tror på alt som Gud har sagt i Moseloven og det profetene har skrevet.
Мэ прыджянав, со джяв чячюнэ Дромэґа, саво вонэ акхарэн хохавимаґа. Мэ тэлював Дэвлэсти амарэ дадэнгоро и патяв всавэрэсти, со искриисардо дэ Упхэнима тай дэ Англунарен.
15 Jeg tror, akkurat som disse mennene, at Gud en dag skal la alle stå opp fra de døde, noen til evig straff, noen til evig liv.
Мандэ кади ж исин надия пэ Дэвлэ, сар и кадэлэ манушэндэ. Надия пэ кода, со отджювдёна мулэндар сар патякунэ, кади ж напатякунэ.
16 Derfor gjør jeg mitt beste for alltid å ha en ren samvittighet for Gud og mennesker.
Колэсти прытховав всавири зор, соб муро їло всавири вряма тэ авэл жужо англа Дэвлэ и англа манушэн.
17 Etter å ha vært borte fra byen i flere år, vendte jeg tilbake til Jerusalem med penger for å hjelpe jødene og for å ofre til Gud.
Набут бэршэн мэ на слём дэ Ерусалимо, ай тунчи авилём пордэ, соб тэ пэрэдэ мурэ народости даро важ чёрорэн и тэ анэ жэртвы.
18 Det var i templet de fikk øye på meg. Jeg holdt nettopp på å avslutte seremonien for renselse. Det var ikke noen folkemasse rundt meg, og ikke antydning til uro.
Вонэ аракхле ман дэ храмо, кала мэ жужараваспэ. Нэ котэ на сля нисави гроза манушэн тай нисаво гвалто.
19 Noen jøder fra provinsen Asia var der. Det var egentlig de som burde stått her i dag dersom de mente å ha noe å anklage meg for.
Тунчи авиле койсавэ иудея Цыкня Азиятар. Акэ лэнди трэбуни сля тэ авэ катэ, соб тэ дошарэ ман, кала лэндэ сось исин пэ ман.
20 Når de ikke er her, må du ta til takke med å høre hva de som er på plass, har å anklage meg for. De kan fortelle hvilken forbrytelse Det jødiske rådet fant meg skyldig til.
Чи мэк кодэла, ко исин катэ, пхэнэна, сави дош вонэ аракхле дэ ман, кала ман допхучелас Синедрионо.
21 Jeg tror ikke de har noe annet å anklage meg for enn det som jeg høyt og tydelig ga uttrykk for da jeg sto foran dem:’Jeg står her for retten i dag på grunn av troen min på at døde står opp igjen!’”
Чи мэ дошало дэ кодэлэ, со типисилём: «Ман сундисарэн пала кода, со мэ патяв дэ отджюндивимо мулэндар»?
22 Feliks, som visste en hel del om Jesu vei, utsatte rettsforhandlingene og sa:”La oss vente til kommandanten Lysias kommer hit fra Jerusalem. Da skal jeg dømme i saken.”
Феликсо, саво мишто джянэлас пала Дром, оттховда кадэва рындо. — Мэ пхэнава лав пав тумаро рындо, кала авэла пханглякоро пхурэдэр Лисии, — дэдуманя вов.
23 Han sendte Paulus tilbake til fengslet, og sa til vaktene at de skulle behandle ham mildt. De fikk også befaling om å la vennene til Paulus besøke ham, og at de kunne gi ham alt han trengte.
Вов прыпхэнда шэлякэрэ пхурэдэрэсти, соб халавдэ тэ дыкхэн пала Павло, нэ и тэ дэн лэсти набут воля и тэ на запхэнэн лэхкэрэ амалэнди тэ лашарэ лэхкэрэ рындуря.
24 Noen dager seinere kom Feliks, som var landshøvding, tilbake sammen med sin kone som het Drusilla, og var jødinne. Han ba om å få Paulus hentet, fordi han ville at han skulle fortelle mer om troen på Jesus som Messias, den lovede kongen.
Проджиля набут дивэ, тай Феликсо авиля пэхкиря ромняґа, сави сля иудеянка пав лавэ Друзилла, и бичалда пала Павло, соб тэ пошунэ пала лэхкоро патявимо дэ Исусо Христо.
25 Da Paulus begynte å snakke om å leve etter Guds vilje, om å avstå fra enkelte ting, og om at Gud en dag vil dømme alle mennesker, ble Feliks redd og sa:”Dette holder for i dag. Nå kan du gå. Når jeg har god tid, skal jeg sende bud etter deg igjen.”
Кала Павло ачиля тэ дэдумэ пала джювимо пав чячима, пала кода, со трэбуни мишто тэ дыкхэ пала пэ и пала сындо, саво авэла, Феликсо пэрэдаравдапэ тай пхэнда: — Хутилэла пэ авдивэ, джя! Сар трэбуни авэла, мэ тут акхарава.
26 Feliks sendte virkelig bud på Paulus gang etter gang for å snakke med ham. Det var nok helst for at han håpet at Paulus skulle bestikke ham.
Лэстэ кади ж сля надия, со Павло дэла лэсти ловэ. Колэсти бут вов молы прыпхэнэлас тэ анэ Павло тай дэдумэлас лэґа.
27 Slik fortsatte det i to år. Da sluttet Feliks som landshøvding og fikk en etterfølger som het Porkius Festus. Etter som Feliks ville holde seg godt inne med jødene, lot han Paulus bli igjen i fengslet da han sluttet som landshøvding.
Проджиля дуй бэрша, тай пэ Феликсохкоро тхан ачиля Порции Фесто. Нэ Феликсо ачявда Павло дэ барунэ, соб тэ терэ мишто иудеенди.