Apostlenes-gjerninge 20
1 Da alt var blitt rolig i Efesos, kalte Paulus sammen disiplene og oppmuntret dem. Så tok han avskjed og begynte reisen over til Makedonia.
இத்த²ம்’ கலஹே நிவ்ரு’த்தே ஸதி பௌல: ஸி²ஷ்யக³ணம் ஆஹூய விஸர்ஜநம்’ ப்ராப்ய மாகித³நியாதே³ஸ²ம்’ ப்ரஸ்தி²தவாந்|
2 Der dro han fra sted til sted og oppmuntret de troende. Da han kom fram til Hellas,
தேந ஸ்தா²நேந க³ச்ச²ந் தத்³தே³ஸீ²யாந் ஸி²ஷ்யாந் ப³ஹூபதி³ஸ்²ய யூநாநீயதே³ஸ²ம் உபஸ்தி²தவாந்|
3 stanset han i tre måneder. Han sto klar til å seile videre til Syria da han fikk greie på at noen jøder la planer om å drepe ham. Han forandret derfor reiseruten og dro tilbake gjennom Makedonia.
தத்ர மாஸத்ரயம்’ ஸ்தி²த்வா தஸ்மாத் ஸுரியாதே³ஸ²ம்’ யாதும் உத்³யத: , கிந்து யிஹூதீ³யாஸ்தம்’ ஹந்தும்’ கு³ப்தா அதிஷ்ட²ந் தஸ்மாத் ஸ புநரபி மாகித³நியாமார்கே³ண ப்ரத்யாக³ந்தும்’ மதிம்’ க்ரு’தவாந்|
4 En gruppe menn skulle reise med ham til Syria og videre til Jerusalem. Det var Sopatros, som var sønn av Pyrrus fra Berøa, Aristark og Sekundus fra Tessaloniki, Gaius fra Derbe, Timoteus samt Tykikus og Trofimus fra provinsen Asia.
பி³ரயாநக³ரீயஸோபாத்ர: தி²ஷலநீகீயாரிஸ்தார்க²ஸிகுந்தௌ³ த³ர்ப்³போ³நக³ரீயகா³யதீமதி²யௌ ஆஸி²யாதே³ஸீ²யதுகி²கத்ரபி²மௌ ச தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ ஆஸி²யாதே³ஸ²ம்’ யாவத்³ க³தவந்த: |
5 Han lot disse seile i forveien over til Troas og ba dem vente på oss der.
ஏதே ஸர்வ்வே (அ)க்³ரஸரா: ஸந்தோ (அ)ஸ்மாந் அபேக்ஷ்ய த்ரோயாநக³ரே ஸ்தி²தவந்த: |
6 Etter påskehøytiden gikk vi andre ombord på et skip i Filippi, og fem dager seinere møtte vi dem i Troas, der vi stanset en uke.
கிண்வஸூ²ந்யபூபோத்ஸவதி³நே ச க³தே ஸதி வயம்’ பி²லிபீநக³ராத் தோயபதே²ந க³த்வா பஞ்சபி⁴ ர்தி³நைஸ்த்ரோயாநக³ரம் உபஸ்தா²ய தத்ர ஸப்ததி³நாந்யவாதிஷ்டா²ம|
7 På søndagen, da vi hadde samlet oss for sammen å bryte brødet, talte Paulus til de troende. Etter som han skulle reise fra Troas neste dag, holdt han på helt til midnatt.
ஸப்தாஹஸ்ய ப்ரத²மதி³நே பூபாந் ப⁴ம்’க்து ஸி²ஷ்யேஷு மிலிதேஷு பௌல: பரதி³நே தஸ்மாத் ப்ரஸ்தா²தும் உத்³யத: ஸந் தத³ஹ்நி ப்ராயேண க்ஷபாயா யாமத்³வயம்’ யாவத் ஸி²ஷ்யேப்⁴யோ த⁴ர்ம்மகதா²ம் அகத²யத்|
8 Rommet i øvre etasjen der vi var samlet, var opplyst av mange oljelamper.
உபரிஸ்தே² யஸ்மிந் ப்ரகோஷ்டே² ஸபா⁴ம்’ க்ரு’த்வாஸந் தத்ர ப³ஹவ: ப்ரதீ³பா: ப்ராஜ்வலந்|
9 En ung mann som het Eutykus, hadde satt seg i vinduet. Da Paulus talte så lenge, gikk det ikke bedre til enn at han sovnet og falt ned fra tredje etasjen og døde.
உதுக²நாமா கஸ்²சந யுவா ச வாதாயந உபவிஸ²ந் கோ⁴ரதரநித்³ராக்³ரஸ்தோ (அ)பூ⁴த் ததா³ பௌலேந ப³ஹுக்ஷணம்’ கதா²யாம்’ ப்ரசாரிதாயாம்’ நித்³ராமக்³ந: ஸ தஸ்மாத்³ உபரிஸ்த²த்ரு’தீயப்ரகோஷ்டா²த்³ அபதத், ததோ லோகாஸ்தம்’ ம்ரு’தகல்பம்’ த்⁴ரு’த்வோத³தோலயந்|
10 Paulus sprang da ned, la seg over ham og tok ham i armene sine og sa:”Ikke vær redd, han lever!”
தத: பௌலோ(அ)வருஹ்ய தஸ்ய கா³த்ரே பதித்வா தம்’ க்ரோடே³ நிதா⁴ய கதி²தவாந், யூயம்’ வ்யாகுலா மா பூ⁴த நாயம்’ ப்ராணை ர்வியுக்த: |
11 Så gikk alle opp igjen og brøt brødet og spiste sammen. Etterpå fortsatte Paulus å tale ytterligere en stund, ja, det rakk faktisk å bli morgen før han til slutt forlot dem.
பஸ்²சாத் ஸ புநஸ்²சோபரி க³த்வா பூபாந் ப⁴ம்’க்த்வா ப்ரபா⁴தம்’ யாவத் கதோ²பகத²நே க்ரு’த்வா ப்ரஸ்தி²தவாந்|
12 Den unge mannen som hadde falt ut av vinduet, ble ført hjem i beste velgående, noe som selvfølgelig var til stor lettelse for alle.
தே ச தம்’ ஜீவந்தம்’ யுவாநம்’ க்³ரு’ஹீத்வா க³த்வா பரமாப்யாயிதா ஜாதா: |
13 Paulus tok landeveien over til byen Assos, mens vi andre seilte rundt med båt.
அநந்தரம்’ வயம்’ போதேநாக்³ரஸரா பூ⁴த்வாஸ்மநக³ரம் உத்தீர்ய்ய பௌலம்’ க்³ரஹீதும்’ மதிம் அகுர்ம்ம யத: ஸ தத்ர பத்³ப்⁴யாம்’ வ்ரஜிதும்’ மதிம்’ க்ரு’த்வேதி நிரூபிதவாந்|
14 Da vi etter en tid møtte han i Assos, tok vi ham ombord og seilte ned til Mitylene.
தஸ்மாத் தத்ராஸ்மாபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ தஸ்மிந் மிலிதே ஸதி வயம்’ தம்’ நீத்வா மிதுலீந்யுபத்³வீபம்’ ப்ராப்தவந்த: |
15 Videre passerte vi øya Kios neste dag. Dagen etter la vi til ved øya Samos og nådde en dag seinere fram til byen Milet.
தஸ்மாத் போதம்’ மோசயித்வா பரே(அ)ஹநி கீ²யோபத்³வீபஸ்ய ஸம்முக²ம்’ லப்³த⁴வந்தஸ்தஸ்மாத்³ ஏகேநாஹ்நா ஸாமோபத்³வீபம்’ க³த்வா போதம்’ லாக³யித்வா த்ரோகு³ல்லியே ஸ்தி²த்வா பரஸ்மிந் தி³வஸே மிலீதநக³ரம் உபாதிஷ்டா²ம|
16 Paulus hadde bestemt seg for ikke å reise til Efesos denne gangen, til tross for at byen lå i nærheten. Han ville ikke bli heftet i provinsen Asia, etter som han ville rekke fram til Jerusalem for å kunne feire pinsehøytiden der. Da vi kom fram til Milet, sendte han en beskjed til lederne i menighetene i Efesos og ba dem komme ned til skipet for å treffe ham.
யத: பௌல ஆஸி²யாதே³ஸே² காலம்’ யாபயிதும் நாபி⁴லஷந் இபி²ஷநக³ரம்’ த்யக்த்வா யாதும்’ மந்த்ரணாம்’ ஸ்தி²ரீக்ரு’தவாந்; யஸ்மாத்³ யதி³ ஸாத்⁴யம்’ ப⁴வதி தர்ஹி நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்ய பஞ்சாஸ²த்தமதி³நே ஸ யிரூஸா²லம்யுபஸ்தா²தும்’ மதிம்’ க்ரு’தவாந்|
பௌலோ மிலீதாத்³ இபி²ஷம்’ ப்ரதி லோகம்’ ப்ரஹித்ய ஸமாஜஸ்ய ப்ராசீநாந் ஆஹூயாநீதவாந்|
18 Da de hadde møtt opp, sa han:”Dere vet om alt jeg har gjort helt fra den dagen da jeg først satte mine føtter i provinsen Asia.
தேஷு தஸ்ய ஸமீபம் உபஸ்தி²தேஷு ஸ தேப்⁴ய இமாம்’ கதா²ம்’ கதி²தவாந், அஹம் ஆஸி²யாதே³ஸே² ப்ரத²மாக³மநம் ஆரப்⁴யாத்³ய யாவத்³ யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ ஸ்தி²த்வா ஸர்வ்வஸமயே யதா²சரிதவாந் தத்³ யூயம்’ ஜாநீத²;
19 Uten å tenke på meg selv har jeg tjent Herren Jesus. Det har jeg gjort til tross for de sorger og prøvelser som rammet meg gjennom alt jødene gjorde mot meg.
ப²லத: ஸர்வ்வதா² நம்ரமநா: ஸந் ப³ஹுஸ்²ருபாதேந யிஹுதீ³யாநாம் குமந்த்ரணாஜாதநாநாபரீக்ஷாபி⁴: ப்ரபோ⁴: ஸேவாமகரவம்’|
20 Jeg har aldri nølt med å tale om det som kunne være til nytte for dere, men jeg har undervist dere både offentlig og i hjemmene.
காமபி ஹிதகதா²ம்’ ந கோ³பாயிதவாந் தாம்’ ப்ரசார்ய்ய ஸப்ரகாஸ²ம்’ க்³ரு’ஹே க்³ரு’ஹே ஸமுபதி³ஸ்²யேஸ்²வரம்’ ப்ரதி மந: பராவர்த்தநீயம்’ ப்ரபௌ⁴ யீஸு²க்²ரீஷ்டே விஸ்²வஸநீயம்’
21 Jeg har alvorlig formant både jøder og dem som ikke er jøder, til å vende om til Gud og tro på vår Herre Jesus.
யிஹூதீ³யாநாம் அந்யதே³ஸீ²யலோகாநாஞ்ச ஸமீப ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஸாக்ஷ்யம்’ த³தா³மி|
22 Men nå blir jeg drevet av Guds Ånd til å reise tilbake til Jerusalem. Veien går dit til tross for at jeg ikke aner hva som venter meg der.
பஸ்²யத ஸாம்ப்ரதம் ஆத்மநாக்ரு’ஷ்ட: ஸந் யிரூஸா²லம்நக³ரே யாத்ராம்’ கரோமி, தத்ர மாம்ப்ரதி யத்³யத்³ க⁴டிஷ்யதே தாந்யஹம்’ ந ஜாநாமி;
23 Det eneste jeg vet, er at Guds Hellige Ånd i by etter by har minnet meg om at fengsel og lidelse kan ligge foran meg.
கிந்து மயா ப³ந்த⁴நம்’ க்லேஸ²ஸ்²ச போ⁴க்தவ்ய இதி பவித்ர ஆத்மா நக³ரே நக³ரே ப்ரமாணம்’ த³தா³தி|
24 Men for meg er ikke livet noe verdt, dersom jeg ikke får bruke det til å fullføre den oppgave som Herren Jesus har gitt meg. Helt til livets slutt vil jeg spre det glade budskapet om Guds kjærlighet og tilgivelse.
ததா²பி தம்’ க்லேஸ²மஹம்’ த்ரு’ணாய ந மந்யே; ஈஸ்²வரஸ்யாநுக்³ரஹவிஷயகஸ்ய ஸுஸம்’வாத³ஸ்ய ப்ரமாணம்’ தா³தும்’, ப்ரபோ⁴ ர்யீஸோ²: ஸகாஸா²த³ யஸ்யா: ஸேவாயா: பா⁴ரம்’ ப்ராப்நவம்’ தாம்’ ஸேவாம்’ ஸாத⁴யிதும்’ ஸாநந்த³ம்’ ஸ்வமார்க³ம்’ ஸமாபயிதுஞ்ச நிஜப்ராணாநபி ப்ரியாந் ந மந்யே|
25 Nå vet jeg at dere aldri kommer til å få se meg igjen, alle dere som jeg har besøkt og undervist om hvordan dere kunne bli Guds eget folk.
அது⁴நா பஸ்²யத யேஷாம்’ ஸமீபே(அ)ஹம் ஈஸ்²வரீயராஜ்யஸ்ய ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசார்ய்ய ப்⁴ரமணம்’ க்ரு’தவாந் ஏதாத்³ரு’ஸா² யூயம்’ மம வத³நம்’ புந ர்த்³ரஷ்டும்’ ந ப்ராப்ஸ்யத² ஏதத³ப்யஹம்’ ஜாநாமி|
26 Derfor vil jeg i dag si dere at jeg ikke er skyldig om noen av dere går evig fortapt.
யுஷ்மப்⁴யம் அஹம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸர்வ்வாந் ஆதே³ஸா²ந் ப்ரகாஸ²யிதும்’ ந ந்யவர்த்தே|
27 Jeg har jo uten å nøle meddelt dere hele Guds plan om frelse.
அஹம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ லோகாநாம்’ ரக்தபாததோ³ஷாத்³ யந்நிர்தோ³ஷ ஆஸே தஸ்யாத்³ய யுஷ்மாந் ஸாக்ஷிண: கரோமி|
28 Pass nå nøye på hvordan dere selv lever, og ta godt være på de menneskene som Guds Hellige Ånd har satt dere til ledere for. Vær gjetere for Guds menighet, den flokken som han har kjøpt med sin egen Sønns blod.
யூயம்’ ஸ்வேஷு ததா² யஸ்ய வ்ரஜஸ்யாத்⁴யக்ஷந் ஆத்மா யுஷ்மாந் விதா⁴ய ந்யயுங்க்த தத்ஸர்வ்வஸ்மிந் ஸாவதா⁴நா ப⁴வத, ய ஸமாஜஞ்ச ப்ரபு⁴ ர்நிஜரக்தமூல்யேந க்ரீதவாந தம் அவத,
29 Jeg vet at når jeg forlater dere, vil det komme glupske ulver og trenge seg inn blant dere, og de kommer ikke til å skåne flokken.
யதோ மயா க³மநே க்ரு’தஏவ து³ர்ஜயா வ்ரு’கா யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யம்’ ப்ரவிஸ்²ய வ்ரஜம்’ ப்ரதி நிர்த³யதாம் ஆசரிஷ்யந்தி,
30 Noen av dere kommer selv til å forvrenge sannheten og forsøke å få egne tilhengere blant disiplene.
யுஷ்மாகமேவ மத்⁴யாத³பி லோகா உத்தா²ய ஸி²ஷ்யக³ணம் அபஹந்தும்’ விபரீதம் உபதே³க்ஷ்யந்தீத்யஹம்’ ஜாநாமி|
31 Vær derfor på vakt! Husk på at jeg i tre år personlig har undervist hver og en av dere, og at jeg dag og natt med tårer har formant dere.
இதி ஹேதோ ர்யூயம்’ ஸசைதந்யா: ஸந்தஸ்திஷ்டத, அஹஞ்ச ஸாஸ்²ருபாத: ஸந் வத்ஸரத்ரயம்’ யாவத்³ தி³வாநிஸ²ம்’ ப்ரதிஜநம்’ போ³த⁴யிதும்’ ந ந்யவர்த்தே தத³பி ஸ்மரத|
32 Jeg ber nå om at Gud skal ta hånd om dere. Ikke glem budskapet hans om kjærlighet og tilgivelse. La det veilede dere, slik at troen blir sterkere og sterkere, og dere får del i den arven som venter på dem som tilhører Gud.
இதா³நீம்’ ஹே ப்⁴ராதரோ யுஷ்மாகம்’ நிஷ்டா²ம்’ ஜநயிதும்’ பவித்ரீக்ரு’தலோகாநாம்’ மத்⁴யே(அ)தி⁴காரஞ்ச தா³தும்’ ஸமர்தோ² ய ஈஸ்²வரஸ்தஸ்யாநுக்³ரஹஸ்ய யோ வாத³ஸ்²ச தயோருப⁴யோ ர்யுஷ்மாந் ஸமார்பயம்|
33 Dere vet at jeg aldri har krevd å få penger eller klær av dere.
கஸ்யாபி ஸ்வர்ணம்’ ரூப்யம்’ வஸ்த்ரம்’ வா ப்ரதி மயா லோபோ⁴ ந க்ரு’த: |
34 Jeg har med egne hender forsørget både meg selv og mine medarbeidere.
கிந்து மம மத்ஸஹசரலோகாநாஞ்சாவஸ்²யகவ்யயாய மதீ³யமித³ம்’ கரத்³வயம் அஸ்²ராம்யத்³ ஏதத்³ யூயம்’ ஜாநீத²|
35 Jeg ville gjennom egne handlinger vise at vi gjennom hardt arbeid skal skaffe mulighet til å hjelpe de fattige og ikke falle menigheten til byrde. Husk på det Herren Jesus sa:’Vi blir lykkeligere av å gi enn å få.’”
அநேந ப்ரகாரேண க்³ரஹணத்³ தா³நம்’ ப⁴த்³ரமிதி யத்³வாக்யம்’ ப்ரபு⁴ ர்யீஸு²: கதி²தவாந் தத் ஸ்மர்த்தும்’ த³ரித்³ரலோகாநாமுபகாரார்த²ம்’ ஸ்²ரமம்’ கர்த்துஞ்ச யுஷ்மாகம் உசிதம் ஏதத்ஸர்வ்வம்’ யுஷ்மாநஹம் உபதி³ஷ்டவாந்|
36 Da Paulus avsluttet talen, falt han på kne og ba.
ஏதாம்’ கதா²ம்’ கத²யித்வா ஸ ஜாநுநீ பாதயித்வா ஸர்வை: ஸஹ ப்ரார்த²யத|
37 Mennene begynte å gråte høyt og omfavnet og kysset ham.
தேந தே க்ரந்த்³ரந்த:
38 Det som bedrøvet dem aller mest, var at han sa at de aldri mer ville se hverandre her i livet. Til slutt fulgte alle ham ned til skipet.
புந ர்மம முக²ம்’ ந த்³ரக்ஷ்யத² விஸே²ஷத ஏஷா யா கதா² தேநாகதி² தத்காரணாத் ஸோ²கம்’ விலாபஞ்ச க்ரு’த்வா கண்ட²ம்’ த்⁴ரு’த்வா சும்பி³தவந்த: | பஸ்²சாத் தே தம்’ போதம்’ நீதவந்த: |
