Apostlenes-gjerninge 11

1 Snart fikk utsendingene og de andre troende i Judea høre at også andre folk hadde tatt imot budskapet om Jesus.

Апостолоря и пхрала андэ Иудея ашундэ, со авэр народоря прилинэ лав Дэвлэско.

2 Da Peter kom tilbake til Jerusalem, begynte de troende jødene å anklage ham og si:

Колэсти, кала о Пэтро авиля андо Иерусалимо, патикунэ андай обшындэ иудеёря ашыле тэ пхэнэн лэсти, со лэнди када на чялёл.

3 ”Hvorfor har du besøkt slike som ikke er jøder? Du har til og med spist sammen med dem.”

— Ту пхирдян кай найобшындэ и хасас лэнца, — пхэнэнас онэ.

4 Da fortalte Peter det som hadde skjedd. Han sa:

Тунчи Пэтро ашыля екх пала аврэстэ тэ роспхэнэн лэнди, сар вся тердяпэ.

5 ”En dag, da jeg var i byen Joppe, kom Guds Ånd over meg mens jeg ba og jeg fikk se et syn. Jeg så noe som lignet en stor duk bli senket ned fra himmelen. Duken var festet i sine fire hjørner og kom helt ned til meg.

— Мэ сымас андо форо Яфа и мангавас Дэвлэс, — пхэндя вов, — и андэ кодья вряма манди сас дикхимос: варисо, сар баро паринд, саво подритярдёласпэ штарэ ригэндар, змукэласпэ пав болыбэн ворта кордэ, кай мэ сас.

6 Da jeg undersøkte den nærmere, fikk jeg se at den inneholdt alle slags ville og tamme dyr, både slike som flyr og slike som lever på land.

Мэ задикхлем кордэ и дикхлем штарэпэрнэнго черутнэско и вэшэско ското, сапэн и чириклен.

7 Jeg hørte en stemme si:’Peter, reis deg opp, slakt og spis.’

Тунчи мэ ашундэм гласо, саво пхэнэлас манди: «Пэтро, вщи, зашын и ха».

8 Jeg svarte:’Nei, aldri, Herre. Jeg har aldri spist noe som Gud har forbudt i Moseloven.’

Ай мэ пхэндэм: «Нисар нащи, Рай! Мэ никала на хавас нисо магрисардо и найжужо».

9 Men stemmen fra himmelen hørte jeg på nytt, som sa:’Dersom Gud har gjort noe tillatt, skal ikke du behandle det som forbudt.’

Гласо пав болыбэн пхэндя манди дуйто моло: «На акхар магрисардэса кода, со Дэл жужардя».

10 Dette skjedde tre ganger, og så ble alt sammen dratt opp til himmelen igjen.

Кадя сас трин молоря, и тунчи када вся сас вазгло упалэ пэ болыбэн.

11 I samme øyeblikk kom tre menn til huset der vi var. De hadde blitt sendt fra Cæsarea for å hente meg.

Андэ кодья ж вряма пашав чер, кай мэ сымас, тэрдиле трин мануша, бишалдэ манди андай Кесария.

12 Guds Ånd sa til meg at jeg skulle følge med uten å bekymre meg for at de ikke var jøder. Disse seks mennene fra menigheten i Joppe fulgte også med meg, og vi kom hjem til den mannen som hadde sendt delegasjonen til Joppe.

Духо пхэндя манди тэ жав лэнца и ни пала со тэ на пушав. Акэ, кала шов пхрала жыле манца, и амэ авиле андо чер колэстэ, ко ман акхардя.

13 Mannen fortalte at en engel hadde vist seg for ham hjemme i huset og sagt til ham:’Send bud til Joppe og hent Simon Peter.

Вов роспхэндя амэнди пала кода, сар вов дикхля пашай пэстэ ангелос, саво тэрдёлас и пхэнэлас лэсти: «Бишал манушэн андэ Яфа палав Симоно, савэс бушон Пэтро,

14 Han har noe å fortelle som kan frelse både deg og de andre i huset ditt.’

и вов пхэнэла тути лава, сар ту и всаворо тиро йири авэна фэрисардэ».

15 Jeg rakk ikke mer enn å begynne å tale, før Guds Hellige Ånd kom og fylte alle, akkurat som den fylte oss den første tiden.

Кала мэ ашылем тэ дав дума, пэр лэндэ сжыля Свэнто Духо кадя ж, сар Вов сжыля майанглал пэ амэндэ.

16 Da husket jeg at Herren Jesus hadde sagt:’Johannes døpte dere med vann, men dere skal bli døpt med Guds Hellige Ånd.’

Тунчи манди авиле по гындо лава Раестирэ: «Иоано болэлас андо паи, ай тумэ авэна болдэ Свэнтонэ Духоса».

17 Etter som Gud ga alle disse fremmede den samme gaven som han ga til oss jøder som tror på Herren Jesus Kristus, hva kunne da jeg gjøre med det?”

Колэсти, сар о Дэл дя лэнди кодва ж даро, со и амэнди, савэ патяйле андо Рай Исусо Христосо, ай ко мэ кацаво, кай тэ на домукав лэ Дэвлэс?

18 Da de andre hørte dette, var det slutt på innvendingene deres. De begynte å hylle Gud og sa:”Tenk at Gud også har gitt andre folk sjansen til å vende seg bort fra synden og få evig liv.”

Кала онэ када выашундэ, онэ вся полинэ и лашардэ лэ Дэвлэс тай пхэндэ: — Душол, о Дэл дя тэ каисавэн и аврэ народонэнди, кай и онэ тэ прилэн жувимос!

19 De troende fra Jerusalem, som hadde blitt spredd under den forfølgelsen som startet etter Stefanus sin død, hadde nå kommet helt til Fønikia, Kypros og Antiokia. De hadde underveis spredd budskapet om Jesus bare til jødene.

Ай кола, савэн рострадэ, кала гонинас палав Стэфано, дожыле кай Финикия, Кипро и Антиохия и роспхэнэнас лав Дэвлэско качи иудеёнди.

20 Noen av de troende, som var fra Kypros og Kyréne, reiste til Antiokia. De fortalte de glade nyhetene om Herren Jesus Kristus også til noen som ikke var jøder.

Коисавэ лэндар сас андай Кипро и Киринея. Онэ авиле андэ Антиохия и роспхэнэнас Радосаво Лав палав Рай Исусо кадя ж и лэ элинистонэнди.

21 Gud ga dem kraft, slik at et stort antall mennesker kom til tro og begynte å følge Herren.

Васт лэ Раеско сас лэнца, и фартэ бут патяйле и обрисайле кав Рай.

22 Ryktet om dette nådde etter en tid menigheten i Jerusalem som straks sendte Barnabas dit.

Лав пала када дожыля кай кхандири андо Иерусалимо. Котар бишалдэ андэ Антиохия Варнавас.

23 Da han kom fram til Antiokia og fikk se det Gud i sin godhet hadde gjort i byen, ble han glad og oppfordret de troende til å holde seg til Herren Jesus av hele sitt hjerte.

Кала Варнава авиля и дикхля мищимос Дэвлэско, вов радосайля и мангэлас всаворэн тэ ашэнпэ андэ пэстирэ водя чячюнэ англав Рай.

24 Barnabas var en god mann, fylt av Guds Hellige Ånd og sterk i troen. Derfor fikk han være med å vinne enda flere for Herren.

Варнава сас лашо мануш, пхэрдярдо Свэнтонэ Духоса и патявимаса. И бут мануша ашыле тэ патян андо Рай.

25 Etter dette reiste Barnabas videre til Tarsus for å lete opp Saulus.

Тунчи Варнава жыля андо Тарсо, кай тэ аракхэл котэ лэ Савлос.

26 Da han hadde funnet ham, tok han Saulus med tilbake til Antiokia. Der stanset de i menigheten et helt år og underviste et stort antall mennesker. Det var i Antiokia at disiplene for første gangen fikk navnet kristne.

Вов аракхля лэс тай андя андэ Антиохия. Всаворо бэрш онэ ашэнаспэ андэ антиохийско кхандири и сытярэнас бутэ манушэн. Андэ Антиохия майанглал лэ сытярнэн линэ тэ акхарэн христианоря.

27 På denne tiden kom noen personer dit fra Jerusalem. Gud hadde gitt dem evner til å holde fram budskapet fra ham.

Андэ кадья вряма андав Иерусалимо андэ Антиохия авиле коисавэ пророкоря.

28 En som het Agabus, ble drevet av Guds Ånd til å reise seg opp i et møte og forutsi at en alvorlig sultekatastrofe ville ramme hele Romerriket. Den inntrådte i regjeringstiden til keiser Claudius.

Екх лэндар, савэс акхарэнас Агаво, вщиля и пхэндя лэ Духостар, со пай всавори пхув авэла баро бокхалимос, со и тердиля андэ вряма, кала сас императоро Клавдиё.

29 Disiplene i Antiokia besluttet derfor å sende hjelp til de troende i Judea. Hver og en skulle gi så mye han hadde råd til.

Колэсти сытярнэ закамле тэ подритярэн ловэнца лэ пхралэн, савэ жувэнас андэ Иудея, кастэ скачи выжалас.

30 De samlet sammen gavene og overlot alt til Barnabas og Saulus, som fikk i oppdrag å overlevere gavene til lederne i menighetene i Jerusalem.

Онэ кадя и стердэ, тай бишалдэ лэ Варнавас и Савлос тэ андярэн ловэ, савэ онэ стидэ, и тэ отдэн пхурэдэрэнди.