1 Johannes 1
1 Vi skriver til dere om Ordet som gir liv. Han var til allerede i tidenes begynnelse. Vi har hørt ham, vi har sett ham med våre egne øyne og tatt på ham med våre egne hender.
อาทิโต ย อาสีทฺ ยสฺย วาคฺ อสฺมาภิรศฺราวิ ยญฺจ วยํ สฺวเนไตฺร รฺทฺฤษฺฏวนฺโต ยญฺจ วีกฺษิตวนฺต: สฺวกไร: สฺปฺฤษฺฏวนฺตศฺจ ตํ ชีวนวาทํ วยํ ชฺญาปยาม: ฯ
2 Han som gir liv har vist seg, og vi har sett ham. Det er dette vi er vitner om. Vi forteller dere om ham som er det evige livet, ham som var hos Far i himmelen og viste seg for oss. (aiōnios g166)
ส ชีวนสฺวรูป: ปฺรกาศต วยญฺจ ตํ ทฺฤษฺฏวนฺตสฺตมธิ สากฺษฺยํ ททฺมศฺจ, ยศฺจ ปิตุ: สนฺนิธาววรฺตฺตตาสฺมากํ สมีเป ปฺรกาศต จ ตมฺ อนนฺตชีวนสฺวรูปํ วยํ ยุษฺมานฺ ชฺญาปยาม: ฯ (aiōnios g166)
3 Ja, det vi har sett og hørt forteller vi dere for at også dere kan dele vårt fellesskap, som er et fellesskap med Far i himmelen, og med hans Sønn, Jesus Kristus.
อสฺมาภิ รฺยทฺ ทฺฤษฺฏํ ศฺรุตญฺจ ตเทว ยุษฺมานฺ ชฺญาปฺยเต เตนาสฺมาภิ: สหำศิตฺวํ ยุษฺมากํ ภวิษฺยติฯ อสฺมากญฺจ สหำศิตฺวํ ปิตฺรา ตตฺปุเตฺรณ ยีศุขฺรีษฺเฏน จ สารฺทฺธํ ภวติฯ
4 Dette skriver vi for at vår glede skal bli fullkommen.
อปรญฺจ ยุษฺมากมฺ อานนฺโท ยตฺ สมฺปูรฺโณ ภเวทฺ ตทรฺถํ วยมฺ เอตานิ ลิขาม: ฯ
5 Det budskapet vi har hørt av Jesus, og som vi nå forteller dere, er at Gud er lys. Det finnes ikke fnugg av mørke i han.
วยํ ยำ วารฺตฺตำ ตสฺมาตฺ ศฺรุตฺวา ยุษฺมานฺ ชฺญาปยาม: เสยมฺฯ อีศฺวโร โชฺยติสฺตสฺมินฺ อนฺธการสฺย เลโศ'ปิ นาสฺติฯ
6 Dersom vi sier at vi har fellesskap med Gud, men fortsetter å leve i åndelig mørke, lyver vi. Da holder vi oss ikke til han som er sannheten.
วยํ เตน สหำศิน อิติ คทิตฺวา ยทฺยนฺธากาเร จรามสฺตรฺหิ สตฺยาจาริโณ น สนฺโต 'นฺฤตวาทิโน ภวาม: ฯ
7 Dersom vi lever i Guds lys, på samme måten som Jesus hele tiden er i Guds lys, har vi fellesskap med hverandre og får tilgivelse for syndene våre ved at Jesus, Guds sønn, ofret livet og ga sitt blod for oss.
กินฺตุ ส ยถา โชฺยติษิ วรฺตฺตเต ตถา วยมปิ ยทิ โชฺยติษิ จรามสฺตรฺหิ ปรสฺปรํ สหภาคิโน ภวามสฺตสฺย ปุตฺรสฺย ยีศุขฺรีษฺฏสฺย รุธิรญฺจาสฺมานฺ สรฺวฺวสฺมาตฺ ปาปาตฺ ศุทฺธยติฯ
8 Dersom vi sier at vi er uten synd lurer vi oss bare selv. Da har vi ikke sluppet inn Gud, han som er sannheten.
วยํ นิษฺปาปา อิติ ยทิ วทามสฺตรฺหิ สฺวยเมว สฺวานฺ วญฺจยาม: สตฺยมตญฺจาสฺมากมฺ อนฺตเร น วิทฺยเตฯ
9 Dersom vi bekjenner syndene våre for Gud, holder han løftet sitt og er god mot oss og tilgir oss syndene og vasker oss rene fra alt ondt vi har gjort.
ยทิ สฺวปาปานิ สฺวีกุรฺมฺมเห ตรฺหิ ส วิศฺวาโสฺย ยาถารฺถิกศฺจาสฺติ ตสฺมาทฺ อสฺมากํ ปาปานิ กฺษมิษฺยเต สรฺวฺวสฺมาทฺ อธรฺมฺมาจฺจาสฺมานฺ ศุทฺธยิษฺยติฯ
10 Dersom vi påstår at vi ikke har syndet, sier vi samtidig at Gud er en løgner og viser at vi ikke har tatt imot budskapet hans i våre liv.
วยมฺ อกฺฤตปาปา อิติ ยทิ วทามสฺตรฺหิ ตมฺ อนฺฤตวาทินํ กุรฺมฺมสฺตสฺย วากฺยญฺจาสฺมากมฺ อนฺตเร น วิทฺยเตฯ
