Luka 17
1 Yesu akavajovela vawuliwa vaki, “Nakuhotola mambu ga kuvakita vandu vambudila Chapanga gakotoka kuhumila, nambu alachikolela mundu yula mweikita genago gahumila.”
Jesús sagði við lærisveinana: „Fólk mun halda áfram að falla í synd, en vei þeim sem því veldur.
2 Ngayivii mbanga mundu mwenuyo, kukungiwa livala livaha la kuyagila musingu na kujwigiswa munyanja, kuliku kumyokisa mmonga wa vadebe ava.
Honum væri betra að láta fleygja sér í sjóinn, með þungan stein um hálsinn, en skaða sálir smælingjanna. Gætið ykkar! Ávítaðu bróður þinn, ef hann syndgar, en fyrirgefðu honum, þegar hann iðrast.
3 Mujiyangalila! Ngati mlongo waku akuhokili, mywangila, akakukamula chigendelu umulekesayi.
4 Hati ngati akuhokili mala saba kwa ligono limonga, na kukuwuyila mala saba. Kukukamula chigendelu, umulekesayi.
Geri hann þér rangt til sjö sinnum á dag og komi til þín eftir hvert skipti og biðji fyrirgefningar, þá fyrirgefðu honum.“
5 Vamitumi vakamjovela Bambu Yesu, “Utiyonjakesa kusadika.”
Dag einn sögðu postularnir við Drottin: „Við þurfum að öðlast meiri trú, hvernig getum við það?“
6 Ndi Bambu akayangula, “Kusadika kwinu ngakuvi kudebe ngati lumbeyu ulu lwa haladali, ngamuhotwili kuujovela mkongo wa mkuyu, ‘Jitupula na ukajimelesa munyanja.’ Na wene ngauvayidakili.”
Jesús svaraði: „Ef þið hafið trú á stærð við sinnepskorn, þá er hún nægileg til að rífa upp mórberjatréð sem þarna stendur og senda það í loftköstum á haf út! Orðum ykkar yrði þegar í stað hlýtt.
7 “Tijova mmonga winu, ana mvanda wa lihengu kumgunda, amala kudima mambelele. Mvanda yula peiwuya kuhuma kulihengu, Wu, ijoviwa na mkulu waki, ‘Bwela kanyata utama ulyayi chakulya?’
Þegar vinnumaður kemur inn frá jarðyrkju eða gegningum, þá sest hann ekki niður til að borða. Hann matreiðir fyrst fyrir húsbónda sinn og ber kvöldverð á borð fyrir hann, áður en hann fær sér sjálfur. Og honum er ekki þakkað, því að þetta eru skylduverk hans.
8 Lepi! Nambu yati akumjovela, ‘Nitendelekela chakulya na kunihengela mbaka penimala kulya na kuywelela, ndi na veve pewilya na kunywelela.’
9 Wu, mkulu yula yati amsengusa mtumisi yula ndava akitili goha geamlagazili?
10 Na nyenye mewawa, mukahengayi kila chindu chemulagizwi kuhenga, mujovayi, ‘Tete vavanda tihengili lihengu litu ndu.’”
Þið eigið ekki heldur að vænta heiðurs fyrir að hlýða mér, því að þá hafið þið aðeins gert skyldu ykkar.“
11 Yesu peavi mulugendu kuhamba ku Yelusalemu, akapitila mumbaka ya Samaliya na Galilaya.
Á leið sinni frá Jerúsalem komu þeir að þorpi á landamærum Galíleu og Samaríu. Þá sáu þeir tíu holdsveika menn, sem stóðu langt frá, utan við þorpið,
12 Peayingili muchijiji chimonga vandu kumi vevavi na mabudi vakambwelela. Vakayima cha patali.
13 Vakajova kwa lwami luvaha, “Yesu! Bambu! Utihengela lipyana!”
og hrópuðu: „Jesú, meistari, miskunnaðu okkur!“
14 Yesu peavaweni akavajovela, “Muhamba mukajilangisa kwa vakuteta va Chapanga.” Ndi pevavi mukuhamba vakanyamba.
Hann leit á þá og sagði: „Farið til prestanna og fáið hjá þeim vottorð um að þið séuð heilbrigðir.“Á meðan þeir voru á leiðinni til prestanna, hvarf þeim holdsveikin!
15 Mmonga wavi peajimanyi kuvya alamiswi, awuyili kuni akumlumbalila Chapanga kwa lwami luvaha.
Einn þeirra sneri þá aftur til Jesús og hrópaði: „Guði sé lof! Ég er heilbrigður!“
16 Akamfugamila Yesu mumagendelu na kumsengusa. Mundu mwenuyo avi Msamaliya.
Hann fleygði sér á götuna við fætur Jesú og þakkaði honum. Maður þessi var Samverji, en Gyðingar fyrirlitu þá.
17 Nambu Yesu akakota, “Wu, vavi lepi vandu kumi vevanyambisiwi? Vangi tisa vala vavi koki?
Þá spurði Jesús: „Voru þeir ekki tíu sem ég læknaði? Hvar eru hinir níu?
18 Hinu kawaka vandu vangi vevawuyi kumsengusa Chapanga ndi ngayuyu myehe?”
Var þessi útlendingur sá eini sem sneri við til að gefa Guði dýrðina?“
19 Penapo akamjovela mundu mwenuyo, “Yima uhamba, kusadika kwaku kukulamisi.”
Síðan sagði hann við manninn: „Stattu upp og farðu leiðar þinnar, trú þín hefur læknað þig.“
20 Vafalisayu vamkoti Yesu kuvya Unkosi wa Chapanga yati ubwela ndali. Mwene akavayangula, “Unkosi wa Chapanga yati ubwela lepi cha kulolekana.
Dag einn spurðu farísearnir Jesú: „Hvenær kemur guðsríki?“„Guðsríki birtist ekki þannig að á því beri, “svaraði Jesús.
21 Kawaka mundu mweihotola kujova, ‘Uvi kuni, amala uvi kula!’ Muni unkosi wa Chapanga uvi pagati yinu.”
„Þið munuð ekki geta sagt: „Það hófst á þessum stað eða í þessum landshluta“því að áhrifa guðsríkisins gætir með manninum.“
22 Kangi akavajovela vawuliwa vaki, “Galabwela magono yati mwinogela kuliwona ligono limonga mumagono gaki Mwana wa Mundu, nambu yati nakuyiwona.
Síðar ræddi hann þetta við lærisveinana og sagði: „Sá tími mun koma er þið þráið að hafa mig hjá ykkur, þó ekki sé nema einn dag, en þá verð ég ekki hér.
23 Vandu yati vakuvajovela, ‘Lola, avi kula!’ Amala ‘Lola, avi kuni!’ Nambu nyenye mukoto kuwuka wala kuvalanda.
Ykkur munu berast fréttir um að ég sé kominn aftur og sé hér eða þar. Trúið ekki slíku. Farið ekki að leita mín,
24 Muni yati yivya ngati mbamba cheyimwetula chigafula kuhumila upandi umonga mbaka wungi, ndi yati cheivya ligono la kubwela kwaki Mwana wa Mundu.
því að þegar ég kem, þá verður það engum vafa undirorpið. Það verður jafn augljóst og þegar elding leiftrar um himininn.
25 Nambu yikumgana hoti, kung'ahika neju na kubelelewa na vandu va chiveleku ichi.
En fyrst verð ég að líða miklar þjáningar og þjóð mín mun hafna mér.
26 Ngati chayavili lusenje lwa Nuhu, ndi cheyibwela kuvya magono ga kuwuya kwaki Mwana wa Mundu.
Þegar ég kem aftur, verður heimurinn jafn sinnulaus um Guð og hann var á dögum Nóa.
27 Vandu vayendalili kulya na kuywelela, kugega na kugegewa mbaka Nuhu peayingili muwatu uvaha. Fula yivaha yatonyili na manji gakamema na kuvakoma vandu voha.
Fólk át og drakk og gifti sig allt til þess dags er Nói gekk inn í örkina. Eftir það kom flóðið og tortímdi þeim öllum.
28 Mewawa ngati cheyavili magono ga Lutu. Vandu vayendalili kulya na kuywelela, kugula na kugulisa, kuhila mbeyu na kujenga nyumba.
Það mun verða eins og á dögum Lots: Fólk sinnti sínum daglegu störfum, át og drakk, keypti og seldi, ræktaði og byggði
29 Nambu ligono Lutu paawukili ku Sodoma, motu na chibiliti vyatonyili ngati fula kuhuma kunani kwa Chapanga na kuvakoma voha.
– allt til þeirrar stundar er Lot yfirgaf Sódómu. Þá rigndi eldi og brennisteini yfir þá af himni og eyddi þeim öllum.
30 Mewawa ndi cheyivya ligono la Mwana wa Mundu peiwuya.”
Þannig mun fólk verða önnum kafið við sín daglegu störf er ég kem aftur.
31 “Ligono lenilo, mundu yoyoha mweivya kuvala ya nyumba akotoka kuyingila munyumba yaki kutola vindu vyaki, mewawa na yoyoha mweavikumgunda akotoka kuwuya mumbele.
Þeir sem úti eru þann dag mega ekki fara inn til að pakka niður. Þeir sem verða við vinnu á ökrum mega ekki heldur fara heim
32 Muhololela gegamkolili mdala wa Lutu!
– munið hvað kom fyrir konu Lots!
33 Mundu Yoyoha mweigana kuusangula wumi waki, yati auyagisa na mundu yoyoha mweakuyagisa wumi waki yati akuugombola.
Sá sem heldur í líf sitt mun glata því, en sá sem fórnar því, mun bjarga því.
34 Nikuvajovela kilu ya ligono lenilo, vandu vavili vevagonili pamonga palusongwani, mmonga yati itoliwa na yungi yati ilekewa.
Þá nótt munu tveir menn sofa í sama rúmi, annar verður tekinn burt en hinn skilinn eftir.
35 Kangi vadala vavili yati vivya pamonga mukuyaga mbeyu, mmonga yati itolewa na yungi yati ilekewa.”
Tvær konur munu vinna saman að heimilisstörfum, önnur verður tekin, hin skilin eftir. Sama er að segja um þá sem vinna hlið við hlið á ökrunum. Annar verður tekinn, hinn skilinn eftir.“
36 Vandu vavili yati vivya kumgunda mmonga yati itoliwa na yungi yati ilekewa.
37 Penapo vakamkota, “Koki Bambu?” Mwene akavayangula, “Pewivya mtuhi, ndi pevikonganekela manditi.”
„Hvar verður hann skilinn eftir?“spurðu lærisveinarnir. „Það verður augljóst þegar að því kemur, “svaraði Jesús, „jafn augljóst og það, að þangað sem hræið liggur munu gammarnir þyrpast.“
